Live While We're Young || One Direction (16+) || Topic 3 - Speeltopics

Deze RPG is gebaseerd op het originele verhaal When did you last let your heart decide? || Zianourry (16+)

Naar het idee van quin98 en OhMyZiall

Het begin;

De jongens die hebben weer afgesproken op de vaste site. Iedereen heeft zijn 'partners' gevonden en is daar mee aan de praat geraakt en kennen elkaar door en door. Halverwege het gesprek zal de Stranger ( Blake) komen met het voorstel van de weddenschap. De een gaat erin mee en de andere gaat mee met iets meer moeite. Het was dus het begin voor ze elkaar echt leren kennen. De vriend(innen) van de jongens mogen zelf weten waar ze voor kiezen. De mogen naar de jongens gaan, maar ook iets anders doen.
Het is eind van de ochtend/ begin van de middag

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Mika Isobel Payne

'Druk, irritant én lelijk..' mompelde en ik keek even met een nepglimlachje naar Aurrisea. 'Je mag gewoon naar Liam gaan, hoor' meldde ik Zayn. De arme jongen was bang geworden van ons. Snapte ik best, met zo'n hoofd als die van Aurrisea. Nee, ik haatte haar met heel mijn hart en zou haar ook nooit mogen. Ik wist ook niet wát het was alleen ik had het liefste dat ze doodviel. De ober kwam aan met de cola en water. Vriendelijk bedankte ik hem en nam een slokje van mijn cola. Mijn blik ging weer naar Liam en ik glimlachte. De chagrijnig- en norsheid was helemaal weg toen ik naar hem keek. Mijn grote broer, die echt geweldig was. Helemaal stil luisterde ik naar zijn gezang en pianospel. Ik zelf was nogal.. amuzikaal. Piano spelen was me nooit gelukt, gitaar spelen was saai, bij drummen vermoordde ik de stokjes altijd en door blaasinstrumenten stikte ik bijna. Muziek was dus niet echt mijn ding. Maar bij Liam was dat wel duidelijk, nu.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Zayn Malik
Ik had me in mijn eentje ongemakkelijk gevoelt. Maar dit was nog een stuk erger. Ik zat met twee ruziënde meiden aan tafel, die ik niet eens kende. En waarom had Liam ze verteld over onze date. Nu leek ik net een of andere mafkees. Aurrisea boot haar excuses aan voor het druk zijn en ik haalde mijn schouders op. Al stuiterde ze heel het café door. Het kon me niets schelen. Ik pakte mijn glas en keek weer richting Liam. Mika wees me erop dat ik best naar hem toe mocht. Ik beet even op mijn lip en schudden uiteindelijk mijn hoofd. Ik zou hem alleen maar afleiden ofzo.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam Payne
Toen ik opkeek tijdens het tussenspel schrok ik. In plaats van Zayn en misschien Mika aan een tafeltje. Zag ik nu Mika en Aurrisea bekvechten, als altijd, aan een tafeltje met Zayn ertussen. Wat een verschrikkelijke 2e date. Ik zocht hem met mijn ogen en probeerde hem te vertellen maar hier te komen zitten. Er stond een klein eenpersoons tafeltje bijna op het podium. Daar kon hij wel zitten. De ruzies van mijn zusje en een van mijn beste vrienden, die toevallig een meisje was, ging ik al niet meer oplossen. Het gebeurde me te vaak. Ik wilde alleen niet dat Zayn, of onze vriendschap, er ten onder aan ging. Ik was bijna in staat het door de mic te zeggen dat hij hier mocht komen, maar dat durfde ik niet. Ik begon weer te zingen en zong de laatste paar refreintjes af. Toen ik klaar was keek ik glimlachend naar Zayn en wenkte hem dat hij prima hier mocht komen zitten. Heel snel afgeleid was ik toch niet en ik wilde hem niet tussen die catfight hebben zitten want dat ging nooit lang goed. Mijn baas zette ze er dan altijd uit en gaf ze een preek dat ze als ze me ooit nog hier wilden zien ze zich moesten gedragen. Daarna mochten ze een week niet komen en kwamen ze daarna vaak weken om en om, tot het weer eens mis ging. OOk vond ik het zielig voor Zayn dat hij mijn dames kennende direct aan een kruisverhoor werd gelegd. Zeker omdat ik nog nooit ook maar enige intresse had getoont voor een jongen. Hij was de eerste en de enige.

Bowties were never Cooler

[Ik ga morgen ochtend om half 6 's ochtends tot woensdag half 12 's avonds naar Rome met school. Ik heb wifi, maar weet niet of ik kan reageren]

Bowties were never Cooler

Llamarmy schreef:
[Ik ga morgen ochtend om half 6 's ochtends tot woensdag half 12 's avonds naar Rome met school. Ik heb wifi, maar weet niet of ik kan reageren]

Reality's overrated.

Aurrisea Dawnelle Garcia

"Wat ben je toch weer kinderachtig bezig," wijs ik Mika op haar woorden. "Ik weet dat ik nou niet bepaald perfect ben, maar daar hoef je me nou niet telkens op te wijzen. Alsof je zelf missy perfect bent. Hou alsjeblieft op."
Ik scheld wat in het Spaans en Italiaans (gewoon omdat niemand anders dat kan verstaan (nou, bijna niemand anders) en dat oplucht) en negeer haar verder.
"Je kunt echt wel naar Liam toe hoor," zeg ik tegen Zayn. "Zie je, hij wenkt je zelfs. En hij is niet zo snel afgeleid. Hij gaat altijd helemaal op in zijn muziek."
Dan kijk ik weer bewonderend naar Liam. Ik vind het geweldig dat hij zo muzikaal is. En hij is ook niet arrogant of zo, zoals velen van die muzikantjes. Nee, hij is juist superlief. Ik neem een slokje van mijn water en denk even na. Eigenlijk heb ik na vandaag heel veel zin in een goed glas drank. Maar ik weet ook wat het met je doet, daar ben ik en mijn littekens het levende bewijs voor. Trouwens, ik heb ook geen zin om nu te gaan drinken met Mika erbij. Mika, de alcoholist. Misschien is dat een rede waarom ik niet zo op haar verkikkerd ben.

Reality's overrated.

Mika Isobel Payne

'Wat ben je toch weer kinderachtig bezig' wees Aurrisea me toe. 'Ik ben ook een kind, dus dat kan heel goed kloppen' zei ik, met een licht sarcastische ondertoon in mijn stem. Mijn zin was waar, ik was ook een kind. Alleen het feit dat -dát kind niet op kon houden irriteerde me mateloos. Ze moest altijd weer zo nodig haar bek opentrekken. 'Ik weet dat ik nou niet bepaald perfect ben, maar daar hoef je me nou niet telkens op te wijzen. Alsof je zelf missy perfect bent. Hou alsjeblieft op' zei ze. Nogmaals verliet een duidelijke grom mijn mond. 'Ik vertelde alleen maar de waarheid. En ik heb nooit gezegd dat ik perfect ben, dus ik heb ook geen idee hoe je daarbij komt. Het enige wát ik nog tegen een kind zoals jij ga zeggen is dat je -je vuile bek moet houden want waarom doe je hem open als er alleen maar onzin uitkomt? Weet je dat je mensen hun zuurstof daarmee verspilt?' Ik kneep mijn ogen tot spleetjes waarbij ik weer een zeurende pijn voelde, die ik gewoon negeerde. Zuchtend stond ik op, liet mijn jas hangen en pakte een pakje sigaretten uit mijn zak. Het was iets nieuws en ik wist zeker dat Liam er niet bepaald blij mee zou zijn als hij erachter kwam, waar je nu erg veel kans op had omdat hij het nu kon zien. Laatst had Nolan me een sigaret aangeboden dus ik zei maar ja omdat ik het wilde proberen. Geloof me, het was werkelijk fantastisch. Een nieuwe eigenschap kwam erbij. Zo liep ik het café uit om buiten de sigaret op te steken en er een trekje van te nemen.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson
'Daar geloof ik dus echt helemaal niets van, want volgens mij is het juist het tegenovergestelde.' zei ik serieus, maar een grinnik kon ik niet onderdrukken. Zijn grinnik liet me vaststellen dat ik de bijnaam vaker ging gebruiken. 'Oké, een beetje.' zei ik en trok een klein pruillipje toen hij zijn lippen weer van de mijne haalde. 'Maar nu wil ik niet gaan.' zei ik en trok een verdrietig gezicht. 'Dat komt dan mooi uit, want dan hebben we nog heel even voor ik je meeneem.' zei ik gelijk alweer een stuk vrolijker. Sowieso bleef ik vrolijk en meende niets van wat anders, maar dat verraadde de vrolijk twinkeling in mijn ogen ook wel. Dat wist Harry hoogstwaarschijnlijk ook wel. Licht grijnsde ik toen ik zijn lippen weer op de mijne voelde. 'Een goedmaker van wat?' vroeg ik onschuldig.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles

Ik begin te lachen en haal mijn schouders op, ' Dan geloof je het toch lekker niet' grinnik ik. Ik kijk Louis aan bij zijn pruillipje, ' We gaan ook nog niet Lou, ik wil namelijk ook nog niet weg' glimlach ik. ' Ja, laten we daar dan nog maar even van genieten' grijns ik en merk hoe hij alweer een stuk vrolijker aan het praten is, al is hij de hele tijd wel vrolijk geweest. ' Dat weet jij best nog wel Lou' grijns ik en kus hem veder. Ik trek hem nog wat dichter tegen me aan en glimlach kort tegen zijn lippen. Hij wist best wat ik bedoelde, dus dat zou zo ook wel komen.

Thomas Jamie Lake

Terwijl ik de witte wijn bij een klant neerzet hoor ik een ander meisje, wat achter haar zit iets mompelen. Als ik het goed hoor drie talen door elkaar, maar ik kan het half verstaan, en het is nou niet bepaald vrolijk.
"Wat is er aan de hand?" vraag ik het meisje.
Het meisje heeft een overduidelijk niet Brits uiterlijk. Maar ze is wel zeker knap.
"Niks," zegt ze met een accent.
Ik merk dat ze er niet zo op gedient is met me te praten. Maar toch waag ik het er op. Ik heb nu toch pauze en heb niks anders te doen.
"Kan ik hier zitten?" vraag ik zowel aan haar als de jongen die er bij zit, ik vraag me af of het haar vriendje is. Maar dat betwijfel ik ook, aangezien ze nogal geïnterreseerd naar de jongen op het podium, Liam, kijkt. Ineens weet ik het, dit moet zijn beste vriendin zijn, daarom kwam ze me zo bekend voor.
Het meisje haalt haar schouders op. "Dat moet je niet aan mij vragen."
Ik kijk de jongen aan maar ga dan toch zitten. Veel plekken zijn er verder niet over, dus waarom niet?

[Fail, ik had verder geen inspiratie (eerst wel, toen ging ik slapen en ben ik het spontaan vergeten )

Reality's overrated.

Mika Isobel Payne

De peuk gooide ik op de grond, waarna ik erop trapte en de laatste rook uitblies. Zo liep ik op mijn gympen het café weer in en trok mijn wenkbrauwen op toen ik zag dat de jongen op mijn plek zat. 'Tuurlijk, joh. Ik ga wel ergens anders zitten. Hoef ik tenminste niet meer bij de trut zitten die mijn ogen vervuilt' zuchtte ik. Met mijn gezicht op onweer griste ik mijn jas van de stoel en legde hem neer op een andere stoel waarbij het tafeltje vrij was. Verveeld ging ik op de andere stoel zitten die er ook stond. Niemand werd hier dan ook gewaardeerd. Ach, wat wilde je dan ook met een zestienjarig meisje dat elke dag zit te drinken en uitgaat. Nu ook nog eens roken erbij. Niet dat ik het erg vond, het was mijn leven. Alhoewel ik nog geen achttien was woonde ik toch bij Liam. Geoff en Karen wilde me niet in huis hebben, wat had ik een geluk dat Liam er was. Nu was hij mijn voogd, waar ik me dus helemaal niet aan ergerde. Hij kon wel eens overbezorgd zijn en ik mocht dan niet alles, alleen een betere broer kon je -je niet wensen. Mijn blik ging weer naar de jongen. Het was een ober, ik zag hem wel vaak hier. Op zich was ie niet lelijk. Even schudde ik mijn hoofd en ging ik met mijn vingers over de lijnen van het verband. Misschien zou ik zo wel weer gaan, misschien ging ik wel opzoek naar een andere bar of club.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson
Ik grinnikte zacht, iets wat niet de bedoeling was, want wilde serieus blijven. 'Ik geloof het ook niet,' zei ik en mijn pruillipje was al sneeuw voor de zon verdwenen bij zijn woorden. 'Mooi, want anders zouden er nog problemen ontstaan.' Een instemmend geluidje verliet mijn mond. 'Dat moet lukken samen met jou.' zei ik met een lichte grijns. Dat was de hele dag was dat al zou, dus dat zou nu ook wel het geval zijn. 'Nee, dat weet ik serieus niet meer.' zei ik en kuste hem terug. Mijn armen vonden weer de vaste plek rond zijn middel en kon het niet laten om ook even te glimlachen. Nee, ik wist serieus niet meer waar het goedmakertje voor was, maar wel wat het was en dat kwam zeker goed.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles

' Nou dan toch net, het is gewoon de waarheid' zeg ik lachend en haal mijn hand een keer door zijn haar heen, gewoon omdat ik het leuk vindt om te doen. ' Ik wil geen problemen' zeg ik met een glimlach. ' Ik weet wel zeker dat dat lukt, want met jou daarbij is het niet zo moeilijk hé' zeg ik met een glimlach en kijk hem aan.' Nou dat maakt ook niet uit, als je het iet weer weet, maar je weet vast nog wel wat dat goedmakertje was' grijns ik en kus hem weer. Eigenlijk wist ik zelf ook niet meer precies waarvoor het was, ik wist alleen wel nog dat hij me daarvoor zou zoenen en dat wil ik natuurlijk niet missen.

Aurrisea Dawnelle Garcia

Zodra Mika weggaat komt er een ober aanzetten die haar plek inneemt. - Waar ik het eerst niet mee eens was -
"Ik ben trouwens Thomas Lake," zegt de blonde ober.
"Aurrisea Garcia," zeg ik. "Dat is Zayn weet-ik-veel."
Ik glimlach even naar Zayn. "Sorry."
Dan komt Mika binnen. Die nogal chagrijnig word omdat Tom - ik heb besloten om de korte versie van zijn naam te gebruiken - op haar velbegeerde plaatsje zit. Tom kijkt haar verdwaasd na, niet wetend wat hij hiermee moet.
"Sorry," zegt hij haar na.
"Dat was trouwens Mika," zeg ik met een gemene grijns. "Alcoholist en zusje van Liam."
Tom knikt. "Jullie mogen elkaar niet zo?"
"Nee," zeg ik. "Misschien kan je haar beter achteraan gaan en echt je excuses aanbieden. Ze vond het namenlijk niet zo leuk dat je haar plaats in had genomen. Maar dat had je al door."
En dat doet hij: Hij gaat naar Mika en bied zijn excuses aan. Ook zegt hij dat hij niet wist dat zij daar zat.

Reality's overrated.

[Ik ga zo weg, kan rond vanavond pas reageren. Ga naar de stad waar mijn vader op me wacht, zie hem voor het eerst in een jaar weer (: ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."