Live While We're Young || One Direction (16+) || Topic 2 - Speeltopics

Deze RPG is gebaseerd op het originele verhaal When did you last let your heart decide? || Zianourry (16+)

Naar het idee van quin98 en OhMyZiall

Het begin;

De jongens die hebben weer afgesproken op de vaste site. Iedereen heeft zijn 'partners' gevonden en is daar mee aan de praat geraakt en kennen elkaar door en door. Halverwege het gesprek zal de Stranger ( Blake) komen met het voorstel van de weddenschap. De een gaat erin mee en de andere gaat mee met iets meer moeite. Het was dus het begin voor ze elkaar echt leren kennen. De vriend(innen) van de jongens mogen zelf weten waar ze voor kiezen. De mogen naar de jongens gaan, maar ook iets anders doen.
Het is eind van de ochtend/ begin van de middag

[ bericht aangepast op 7 mei 2013 - 14:01 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
De glimlach speelde op mijn lippen en ik knikte. 'Heerlijk.' Beaamde ik. Ik keek weer scheel naar mijn neus toen Liam het ijs er vanaf haalde. Ik likte even over mijn onderlip, waarna ik weer aan mijn ijsje begon. Ik haalde mijn schouders op. 'Je horen zingen vind ik veel leuker dan door je bedient worden.' Ik had best zin in vanavond. Ik keek weer even naar onze handen op het moment dat Liam deze weer samenbracht en ik verstrengelende onze vingers. Als ik heel eerlijk was, dacht ik dat ik nog best eens verliefd op deze jongen kon worden. Hij was totaal anders dan de andere jongens waar ik ooit een oogje op had gehad. Veel rustiger en prutser. Maar ik vond het leuk. Daarbij bracht het ook mijn rustige kant naar boven. Ik voelde me op mijn gemak bij hem en dat was iets wat ik niet snel bij mensen had. Ik hoefde nu niet stoer te doen of op te scheppen. Volgens mij zou hem dat ook alleen maar afschrikken. Het was nieuw voor me, maar ik kon hier wel aan wennen. Ik beet ik mijn hoorntje, toen mijn ijs eruit was gegeten en keek Liam weer aan en glimlachte. 'Hoellaat moet je naar huis dan, om alles op oorde te maken voor vanavond?'

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[ Llamarmy ? Ze ligt uit de RPG we hebben nu een andere Niall]

Just Close Your Eyes And Enjoy The Roller Coaster That Is Life ~ Zayn Malik

[Dat had ik niet meegekregen, sorry]

Bowties were never Cooler

[ Haha geeft niet hoor]

Just Close Your Eyes And Enjoy The Roller Coaster That Is Life ~ Zayn Malik

Liam Payne
Ik glimlachte en knabbelde rustig aan het hoorntje. "Mooi, want zo'n beste ober ben ik nou ook weer niet." Ik keek even over het water en voelde hoe hij onze vingers verstrengelde. Het voelde echt nogsteeds vreemd, dat zou denk ik niet zo snel over gaan, maar wel goed. Hij was zo anders dan welk meisje er voor hem in mijn leven was geweest, maar dat was echt iets goeds. Na zo vaak met een gebroken hart achter te zijn gelaten was ik bang om aan iets nieuws te beginnen, maar met hem zou ik het wel druven, als het niet voor die wedstrijd was, en het feit dat ik bang was door Mika en mijn ouders veroordeelt te worden. Ik knabbelde verder aan mijn hoorntje en keek naar hem. "Geen idee. 5 uur? Ik moet me omkleden en de bladmuziek regelen." Echt no way dat mijn baas me zo achter de piano zou laten. Ik zou gewoon mijn uniform aan moeten: zwarte broek, witte bloes en een vlinderstrikje. Alleen een schort en de riem met opschrijfboekje en pen hoefde ik gelukkig niet om. Maar ik moest er toch een beetje netjes uitzien, ondanks dat het echt neit zo'n luxe restaurant was.

[ bericht aangepast op 7 mei 2013 - 11:14 ]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Zachte snikken verliet mijn mond terwijl de tranen, die steeds sneller over mijn wangen stroomde, uiteenspatte toen ze in aanraking kwamen met de grond. Ik besteedde er alleen geen aandacht aan. Ik besteedde nergens aandacht aan. Ook niet aan de mensen die heel af en toe vreemd mijn kant opkeken of mijn naam die ik in de verte hoorde. Ik wilde dit niet. net als dat ik niet wilde dat mijn gedachten overuren maakte. Ik wilde onbezorgd pizza kunnen eten en straks uit kunnen gaan, maar in plaats daarvan zat ik huilend hier. Het duurde niet lang of opnieuw een bekende stem tot me doordrong of de bekende armen om me heen voelde. Natuurlijk was het Harry. Die jongen snapte er niets van en wilde antwoorden. Ik wilde mijn armen of hem heen slaan en uithuilen, maar aan de andere kant ook niet. Het kon niet. Daarom duwde ik Harry van me af en schudde mijn hoofd. 'Er is niets. Laat me gewoon even met rust.' zei ik zacht. Ja, iedereen kon zien dat het gelogen was, want ik zat hier niet voor niets huilend, maar ik wilde het niet vertellen.

[ bericht aangepast op 7 mei 2013 - 11:17 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles

Louis duwt me van zich af waardoor ik bijna van maar nog net mijn evenwicht weet te houden. Ik kijk Louis aan en schud mijn hoofd, 'Ik ben niet gek en laat jou nu echt niet alleen' zeg ik en sla opnieuw mijn arm om hem heen en trek hem in een knuffel. ' Wil je alsjeblieft vertellen wat er is? Ik kan je helpen' zeg ik tegen hem en druk zacht een kusje op zijn kruin. Zo had ik Lou nog niet gezien, ik had hem alleen maar vrolijk gezien, al had ik hem vanmiddag ook wel anders gezien maar dat maakt nu niet zoveel uit, k had hem nog niet zien huilen en dat wil ik ook helemaal niet. Ik wil de vrolijke Lou hebben niet een verdrietige, daar kan ik niet tegen.

Jim Edward Styles

Hmm nu zit ik hier weer alleen in een Pizza tent leuk hoor. Ik ga maar afrekenen. Ik liep naar de toon bank ''Sir? Forse dovrei controllare?'' voeg ik aan de man . '' Ik praat gewoon Engels hoor'' zei hij. '' Gelukkig .. Maar uhm ik wil afrekenen '' zei ik '' Ja dat wist ik al na de 1e keer hoor'' en hij knip oogde naar mij. Ik keek hem diep en zijn ogen en wist dat er iets raars aan de hand was.. Omg.. Het was hij die ik net in het park in elkaar heb getrapt woepsie '' Uhmm ja ik wil je nog even bedanken '' zei ik toen ik afgerekend had '' Waarvoor ?'' Vroeg hij .. '' Hier voor '' en ik gaf hem een stomp op zijn neus '' Ha weet jij ook eens hoe dat voelt Vuile Gay Hater'' zei ik en ik liep naar buiten. Toen ik buiten was zag ik Louis en Harry van een afstandje. Hmm wat is er aan de hand met Louis ? Als ik er nu heen zou lopen maak ik het misschien nog erger. Ik ga wel naar huis en sms Harry wel '' Jim : Heey Hazz uhm ik ben naar huis gegaan en ow als je een jongen achter de toonbank ziet met een scheve neus dat is mijn schuld . Ik weet ook nog niet als ik nog wel mee uit ga want zo te zien is Louis nu iets belangrijker x Jim '''en ik drukte op verzenden . Toen ik eenmaal thuis was besloot ik maar om Tv te kijken

Just Close Your Eyes And Enjoy The Roller Coaster That Is Life ~ Zayn Malik

Louis Tomlinson
Ik keek langzaam op en naar Harry die nog net zijn evenwicht wist te houden. Het nadeel was dat die jongen toch niet weg zou gaan, want dat wist ik nu al. 'Wat is er nu zo moeilijk aan om me alleen te laten? Ik red me echt wel.' probeerde ik, maar werd alweer in een knuffel getrokken worden. Ik bleef zo zitten aangezien ik wist dat hij toch niet op zou geven en daarbij wilde ik niet dat hij echt viel. 'Je kan me niet helpen. Ik wil niet geholpen worden, maar het gewoon vergeten.' zei ik terwijl de tranen nog steeds over mijn wangen liepen. Mijn telefoon ging opnieuw af, maar wilde niet weten wat ik nu weer binnen had. 'Hazz, ga alsjeblieft terug.' mompelde ik.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles

Ik glimlach lichtjes als die dit keer wel blijft zitten maar zucht door zijn woorden, ' Heel veel want ik zie dat je verdrietig bent en ik wil je troosten' zeg ik en kijk hem aan. ' Misschien kan ik je dan niet helpen, maar kan jij wel vertellen wat er is en kan ik je troosten' zeg ik en hoop dat hij het toch gaat vertellen. Ik zie de tranen over zijn wangen lopen en veeg ze zachtjes weg. Ik druk een kus op zijn wang en hou hem daarna weer tegen hem aan. Ondertussen gaat mijn telefoon af en heb ik weer een sms, dit keer laat ik het maar even want op dit moment wil ik Louis eerst troosten. Zijn mobiel gaat oom maar ook hij pakt hem niet, 'Moet je niet kijken?' vraag ik en schud dan mijn hoofd. ' Nee ik ga niet terug' zeg ik en blijf gewoon zitten.

Louis Tomlinson
Mijn glimlach of vrolijkheid in het algemeen was ver, heel ver, te zoeken. 'Je kan me me niet troosten. Ja, dat doe je om me met rust te laten.' zei ik terwijl ik voor me uit staarde. 'Harry, je snapt echt niet dat ik het niet wil vertellen, hé? En dat ik geen troost wil.' zei ik. Hij kreeg het toch niet te horen. Het maakte niet uit wat hij deed of zei. Voor hem was het dan ook onmogelijk om mijn tranen weg te vegen, want er bleven steeds nieuwe over mijn wangen lopen. Uiteindelijk na de kus op mijn wang en toen hij me tegen zich aanhield, deed ik weer een poging om me uit de greep te wurmen. Deze keer ook met geluk. Ik stond op terwijl zowel zijn als mijn telefoon ging. 'Nee, ik weet al wat het is.' antwoordde ik en haalde mijn schouders op. 'Ook goed. Als jij niet gaat dan ga ik.' zei ik en zette het na die woorden weer op een lopen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles

'Maar ik ga je niet met rust laten, Lou, ik wil je niet verdrietig achter laten snap het dan' zeg ik en kijk hem aan. 'Dat snap ik wel, maar je snapt toch ook dat ik niet wil dat je verdrietig bent, ik wil je blij zien. Die Lou is veel leuker om te zien' zeg ik zachtjes en laat hem uit mijn greep ontsnappen. Ik zucht en val achterover het gras is.' Vertel me dan tenminste gewoon wat is fout heb gedaan' zeg ik met een zucht. Hij verteld dat hij wel gaat als ik niet gaat en ik zucht als hij weer gaat lopen. Ik sta op en loop hem achterna. Ik ga rustig naast hem lopen zonder dat ik ook maar een woord zeg. Af en toe kijk ik zijn kant op maar de meeste tijd kijk ik recht voor me uit.

Louis Tomlinson
'Harry, je maakt me alleen maar verdrietiger al je nu bij me in de buurt blijf, dus dat maakt het ook erger.' zei ik en keek hem kort aan. 'Ik snap je op zich wel, maar je snapt dat ik ook niet altijd vrolijk kan zijn. Je ziet me nu toch niet blij. Sorry, dan moet ik je teleurstellen, want die komt voorlopig niet.' zei ik en was blij dat hij me uit zijn greep liet ontsnappen. Ik draaide me kort om. 'Jij niet, maar Stranger wel. Hij heeft me aan jou gekoppeld.' zei ik, Ik wilde Hazz niet zo zien, maar er was geen andere oplossing. Ik kon er ook niet tegen om zo tegen hem uit te vallen. Ik wist gewoon dat Harry me volgde en keek af en toe kort opzij toen hij naast me liep. Ik beet op mijn lip, maar een zucht verliet toch mijn mond. 'Harry, wat probeer je te bereiken hiermee? Ik ga het je niet vertellen.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles

'Maar waarom?! vertel me gewoon waarom, ik wil weten wat er aan de hand is Lou, waarom ik je opeens zo verdrietig maak' zeg ik terwijl ik ondertussen een beetje gek wordt van het feit dat ik niet weet wat ik fout heb gedaan. 'Het maakt me echt niet uit, dat je niet altijd de blije Lou ben, als ik maar ben is het goed, maar vooral als ik je kan troosten als je dus zo bent als nu' zeg ik en kijk hem aan. Bij zijn woorden slik ik even en bijt op mijn lip. Hij baalt dus gewoon dat die aan mij gekoppeld is. 'Oké, had het gelijk gezegd dat je gek van me wordt, dat je niet blij ben aan mij gekoppeld te zijn, of dat je me lelijk vindt of wat dan ook' zeg ik en kijk hem aan. Ik dacht dat die het ook leuk vond net als ik, ik dacht echt dat het gewoon leuk was maar het was dus allemaal spel van hem. Een deel van mij maar het meeste was echt. Ik kijk Louis aan zijn woorden interesseren me al niet meer. Ik draai me om en loop de andere kant op

Louis Tomlinson

'Ik kan het je niet zeggen, Hazz. Ik wil je niet kwijt ook al raak ik je dat op deze manier ook. Laat me alsjeblieft gewoon gaan en even rustig nadenken.' zei ik terwijl ik mijn tranen wegveegde. Natuurlijk wist ik dat hij het wilde weten, want dat zou ik ook willen. 'Ik kan het niet volhouden altijd dat blije gevoel, dus ben blij dat je dat snapt, maar het is lief van je Hazz. Alleen niet op dit moment. want ik wil gewoon alleen zijn.' zei ik en keek hem aan. Mijn volgende woorden deden hem pijn. Ik zag het gewoon. Zijn woorden drongen tot me door en lieten de tranen nog sneller over mijn wangen lopen. Nog voor ik kon antwoorden draaide hij zich al om, om de andere kant op te lopen. Ik schudde mijn hoofd en wist dat ik het gewoon moest zeggen. Alles op alles moest zetten, om dit te regelen. Ik liep de krullenbol achterna en pakte zijn pols vast. waarna ik mijn tempo versnelde om voor hem te gaan staan. 'Je snapt het niet, hé? Ik word niet gek van je, maar ben gek op je. Van alles wat je zegt, moet je het tegenovergestelde nemen. Je ben geweldig en ik zou niets anders kunnen zeggen. Ik heb gefaald in de weddenschap en je bij me te houden. Ik wilde niets zeggen, want je ziet dit toch alleen als een weddenschap.' begon ik zacht en keek op. 'Harry, ik ben verliefd op je.' Dat ik de weddenschap had verloren, bemoeide me niet. Het enige wat ik wilde was de jongen voor me..

[ bericht aangepast op 7 mei 2013 - 14:28 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer