Live While We're Young || One Direction (16+) || Topic 1 - Speeltopics

Deze RPG is gebaseerd op het originele verhaal Live While We're Young || Zianourry (16+)

Naar het idee van quin98 en Vindicatif

Het begin;

De jongens die hebben weer afgesproken op de vaste site. Iedereen heeft zijn 'partners' gevonden en is daar mee aan de praat geraakt en kennen elkaar door en door. Halverwege het gesprek zal de Stranger ( Blake) komen met het voorstel van de weddenschap. De een gaat erin mee en de andere gaat mee met iets meer moeite. Het was dus het begin voor ze elkaar echt leren kennen. De vriend(innen) van de jongens mogen zelf weten waar ze voor kiezen. De mogen naar de jongens gaan, maar ook iets anders doen.
Het is eind van de ochtend/ begin van de middag

[ bericht aangepast op 29 april 2013 - 23:38 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Blake Styles

'Ik werk hier al 2 jaar, en ik en mijn broer vertellen bijna alles aan elkaar, we zijn bijna beste vrienden' zegt hij en ik knik een, toch net iets anders dan met mijn broers. Een jongen komt naar onze tafel om onze bestelling op te nemen en ik wacht af wat steve voor me besteld. Als ik hoor hoor knik ik met een glimlach, tenminste een goede keuze dat lust ik wel. 'Goede smaak' zeg ik met een glimlach en kijk Steve even aan. Mijn telefoon gaat weer af en gauw pak ik hem erbij. Ik lees het smsje, hmm dat was al een verbetering. Antwoorden vond ik niet echt nodig en stop mijn mobiel weer in mijn zak. Daarna kijk ik weer Steve aan en glimlach even naar hem.

Louis Tomlinson

Ik keek heel onschuldig in het rond toen Harry begon te lachen. 'Sure, darling.' Logisch, we gingen van draak naar darling, want dat was ook een goede vergelijking. 'Dat is het ook niet.' zei ik Ik rolde met mijn ogen en stak mijn tong naar hem uit. 'Je bent gewoon een charmeur en wilt te graag je gelijk.' zei ik, maar kon niet serieus blijven. De lach verliet mijn mond alweer voor ik de woorden had uitgesproken. 'Geloof het nu maar en ik kan ook wel eens lief zijn.' zei ik vrolijk. Mijn rode wangen bleven weer niet onopgemerkt vertelde de grijns op zijn gezicht me. 'Het is niet schattig, maar wel vervelend.' zei ik met een klein pruillipje. 'Uhu, dat is waar.' zei ik lachend. 'We leren elkaar wel kennen, Hazz. De dingen die je normaal later leert weten we ook al.' Het kwam allemaal wel goed en zeker nu we zoveel tijd me elkaar moesten doorbrengen. 'Kan je grijns nog breder?' murmelde ik zacht terwijl ik mijn lippen nog steeds in zijn nek had geplaatst. 'Maar ik wil niet zelf zwemmen.' zei ik zacht, maar vond het aan de andere kant ook niet erg. Nog voor ik de tijd had om iets te zeggen over zijn woorden of lieve glimlach, keek hij me alweer verontwaardigd aan. 'Sorry Hazza.' zei ik met een schuldige blik. Zijn krullen veegde ik uit zijn gezicht en zijn hand rond mijn middel zorgde ervoor dat mijn ogen groot weten. 'Het spijt me een heel klein beetje.' Ik hoopte dat het door het kusje goed was, maar toen ik niet veel later hoestend boven water kwam, wist ik alweer beter. Die kreeg hij terug op een onverwachts moment. 'Toch goed.' zei ik terwijl ik het haar uit mijn gezicht blies. 'Tenminste zit mijn haar wel een stuk beter. En misschien was het toch mijn verdiende loon'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam James Payne
Ik kreeg een sms terug. Ik keek er even naar en besloot gewoon even te wachten. Zo erg was het niet. Ik begon zacht te zingen. Ik zong best vaak. Mika werd er soms wel gek van, maar ik kon mezelf erin uiten, dus dat was erg fijn. Ik zong zacht Pompeii van Bastille. Het was een leuk liedje. Misschien zou ik zo in de Starbucks op de hoek een koffie halen, maar het was ook weer zo onbeleefd om dat voor mezelf te doen en niks voor mijn 'partner' te halen. Maar ik wist ook niet wat hij zou willen. Ik haalde een hand door mijn haar en zag hoe een paar mensen bleven staan om te luisteren, maar de meesten niet voor lang. Ik had wel eens voor een goed doel met mijn gitaar op de straat gestaan om geld op te halen, toch was straatmuzikant niet mijn ding. Ik bleef wel ober, met een 'optreden' per zaterdag tot ik klaar was met school. Ik had toch een vast inkomen nodig zolang Mika dat niet had. Ik vond het niet erg om voor ons bijden te zorgen, maar het was altijd wel krap.

Bowties were never Cooler

Harry Styles

Ik begin te lachen als ik nu ineens weer een daling ben. 'Maar nu is het wel leuk' zeg ik met een glimlach. Ik beign te lachen en haal mijn schouders op, 'Dat kan zo zijn en dat laatste klopt zeker ik heb graag mijn gelijk' zeg ik met een grijns. 'Volgens mij kan jij niet anders dan lief zijn, sinds het moment dat ik je ontmoet heb ben je alleen maar lief geweest' zeg ik met een glimlach. 'Geloof me het is wel heel schattig maar als jij het vervelend vindt' zeg ik met een glimlach en kijk hem aan. 'Ja langzaam aan toch wel een beetje' zeg ik met een glimlach. 'Hmm of die nog breder kan? probeer hem is nog breder te krijgen' grijns ik nog steeds. 'Als je niet zelf wilt zwemmen ga je af en toe toch een beetje aan mij hangen' zeg ik met een glimlach en kijk hem aan. 'Jaa zeg maar weer sorry hé boobear' zeg ik maar lach toch gewoon. 'Een heel klein beetje maar?' vraag ik hem en grinnik daarna omdat hij onderwater gaat. 'Je haar zat al goed maar als jij het beter vindt' zeg ik lachend en ik kijk hem aan. Ik sla mijn armen om hem heen en trek hem tegen me aan. Ik hou mijn gezicht dicht bij de zijne maar doe veder helemaal niks, gewoon een beetje plagend en ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar zijn reactie.

Steve Tomlinson

Het was een tijdje stil en na een tijdje kwam Joey weer terug met de twee frappiccino's en de donut. Hij zette de glazen en de donut neer en liep rustig weg. Terwijl ik een slok nam, nam Blake een hap van zijn donut "je hebt écht een goede smaak" zei hij waarop ik hem bedankte. "Maar wie ben jij?" ik kon het niet laten om het te vragen "JigglyPuff? CarrotStripe? Stranger?" vroeg ik. Ik moest toch iets vragen?

[ bericht aangepast op 29 april 2013 - 23:35 ]

Louis Tomlinson

'Ja klopt, je gaat van een draak naar een darling. Maar je bent ze ook allebei. Maar natuurlijk is het nu wel leuk.' zei ik met een grijns. Ik keek de krullenbol voor me aan en sloeg mijn armen om hem heen. 'Best, je krijgt je gelijk wel.' zei ik lachend, want als hij dat wilde kon hij dat krijgen. 'Maar jij bent ook heel erg lief sinds ik je heb leren kennen. Jij kan ook niet anders zijn.' zei ik met een lieve glimlach. Ik knikte langzaam en wist dat dit nog een eindeloze discussie kon worden. 'Jij heb jou mening en ik de mijne, oké?' maakte ik er toen uiteindelijk van. 'Dat is misschien maar goed ook.' zei ik vrolijk. Mijn lippen verplaatste zich langzaam naar boven en eindigde uiteindelijk op de zijne. 'Hoe moet ik dat voor elkaar krijgen?' voeg ik met een lichte grijns. 'Neh, dat doe ik je niet aan, want zwem wel gewoon zelf.' zei ik uiteindelijk met dezelfde glimlach. 'Maar het spijt me ook. Ook al is het maar een klein beetje.' zei ik waarna ik nogmaals knikte bij zijn vraag. 'Zie je dat je lief bent, ondanks je me onder water trok?' zei ik lachend en mijn armen vonden zijn vaste plek om zijn nek weer. Met mijn neus wreef ik langs de zijne toen hij zijn gezicht dicht bij de mijne hield. Vlinderlicht liet ik mijn lippen langs de zijne gaan. 'We gaan het elkaar echt niet makkelijk maken. hé?'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Blake Styles

Ik neem een slokje van de frappiciccio en glimlach even, dit smaakt echt goed. Ik neem ook een hapje van de donut en kijk Steve aan na zijn vraag. 'CarrotStripe ' lieg ik, ik moest nog echt niet vertellen dat ik stranger was dat mag nu gewoon nog niet. 'En wie ben jij?' vraag ik al weet ik natuurlijk allang wie hij is op de chat, ik koest natuurlijk wel doen alsof ik dat niet wist dan viel het nogal op. ' En wat zie jij in een goede relatie?' vraag ik maar gewoon en kijk hem aan, ik moest toch wat dingen vragen en dit was nog best interessant om te weten al wist ik grote delen al gewoon.

Elizabeth ''Lizz'' Amy Michels

Nog steeds dwalen mijn moeder en ik door de supermarkt. Ik begon er helemaal klaar mee te worden.
'Mam,' zeur ik weer. Ja ik kon zeuren, maar nu was het terecht. Ze had me gewoon bij Harry afmoeten zetten. Het was duidelijk dat mijn moeder Harry niet mocht, ten eerste omdat ze van mening was dat beste vrienden altijd zo eindigen dat één verliefd zou worden op een ander en ten tweede, omdat ze bang was dat jongens, dus ook Harry, mijn opgebouwde zelfvertrouwen weer naar beneden zouden halen. Ik denk dat het vooral met het feit te maken had, dat ze bang zou zijn dat hij me zou kwetsen. Iets dat niet zou gebeuren, tenminste dat denk ik dan. Gelukkig mocht mijn moeder mijn beste vriendin Mika wel. Het zou wat zijn als ze ze beiden niet mocht.
'Zeur niet zo Lizz,' moppert mijn moeder. Aan haar stem was duidelijk te horen dat ze zich irriteerde.
'Mag ik pleasse naar Mika? Ik ben met eten thuis. Promise!' Ik kijk mijn moeder met grote, smekende ogen aan. Ze zucht diep en kijkt me aan.
'Prima, ga maar. Je moet wel lopen.' Ik knik braaf en ren zowat de supermarkt uit. Natuurlijk ga ik niet lopen, maar gebruik ik mijn metrokaart. Ik stap in de metro en grijns even.
Mika, I am coming!

Lachend verstuur ik het naar haar en stap al snel uit bij de juiste halten. Binnen vijf minuten sta ik voor de juiste deur. Lachend pak ik ook deze sleutel uit mijn jaszak. Ik open de deur en storm naar binnen.
'Mikkie,' schreeuw ik. Lachend wacht ik af waar Mika vandaan komt

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Steve Tomlinson

"En wie ben jij?" "En wat zie jij in een?" goede relatie?" vraagt hij vrolijk. "Nou, ik ben Teddybear, jij houd dus veel van wortels? Mij broer ook" grinnik ik. Ik zucht, wat zie ik in een goede relatie? "Ik denk... respect voor elkaar, liefde, eerlijkheid?" zeg ik een beetje vragend. "Zin om een beetje in de stad rond te lopen?" vraag ik terwijl ik mijn leren jas pak.

Coockies > Lootus

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Harry Styles

Ik begin te lachen, 'Nou als jij het zet ben ik het toch lekker gewoon allebei'zeg ik met een glimlach. 'Mooi zo, want hier wachten ik op' zeg ik met een tevreden grijns omdat ik toch mijn gelijk gekregen heb. 'Hmm je kent me nog maar net hé, je weet niet wat er nog kan komen' zeg ik lachend, ik was echt niet altijd lief. 'IS goed, want anders hebben we wel heel snel een discussie samen' zeg ik lachend en glimlach daarna. Als hij zijn lippen langzaam verplaatst zodat ze op de mijne zitten glimlach ik even. 'Hmm dat moet je zelf maar verzinnen' zeg ik met een grijns en kijk hem aan. 'Gelukkig maar want anders moest ik weer wat meer moeite doen om jou bovenwater te houden' zeg ik lachend en kijk hem aan. Niet dat dat echt heel veel moeite is want zwaar is die niet. 'Nou dat zal ik er maar genoegen mee nemen met dat kleine beetje' zeg ik lachend en glimlach daarna. Ik begin te lachen en haal mijn schouders op, ' als jij dat vindt' zeg ik met een glimlach. Ik grinnik zachtjes als hij zijn neus naast de mijne wrijft en niet veel later voel ik de lichte aanraking van zijn lippen tegen de mijne. Voor nog minder dan een seconde duurde ik mijn lippen wat dichter op de zijne maar laat ze daarna gewoon weer zoals eerst gaan. 'Nee echt niet'

Mika Isobel Payne

'Hey! Ik was zo wel af. No worries' hoorde ik Liam. Nog even snel zette ik alles in de kast recht. Hopelijk zou Liam er geen problemen mee hebben als ik vanavond weer wegging. Ach, hij was wel wat gewend. Gefronst keek ik naar de kast. Een normaal mens zou alles op de goede plek zetten en weer verder gaan met waar hij of zij mee bezig was. Maar ik? Nee, ik ging niet weg voordat alles precies en perfect was. De cornflakes zette ik aan de kant, en zette ze op willekeurige volgorde neer. Het brood lag ietwat scheef, waarbij ik erop af stormde en gelijk het weer goed legde. Na even was het helemaal klaar. Trots keek ik naar het resultaat. Perfect. 'Kan jij afdrogen, Miek? Ik moet nog wat winkelen. Daarover gesproken, heb je nog wat nodig?' vroeg Liam, terwijl ie snel in een toprecord de borden en het bestek afwaste. Ik dacht even na, en kwam op de conclusie dat ik niet bepaald wat nodig had. Opeens schoot er wat me te binnen. 'Nou, eigenlijk zou het fijn zijn als je-' Maar Liam had zijn jas al aangetrokken. 'Ik zie je vanmiddag wel weer. Ik heb mijn mobiel bij me. Als het uitloopt bel ik' zei hij. 'Oh. Daag' mompelde ik. We hadden een huistelefoon, gelukkig. Ik pakte een doek en begon de borden af te drogen. Ondertussen dacht ik wat na. Want stel je voor, er stond een woord verkeerd gespeld in het woordenboek. Kwamen wij daar dan ooit achter? Mijn iPod maakte een geluidje, als teken dat ik een berichtje had. Snel haalde ik mijn iPod uit mijn zak, en keek bij berichten. Mika, I am coming! stond er. Elizabeth. Een grijns sierde mijn mond. Net toen ik alles had afgedroogd, begon ik alles terug te zetten en te leggen. 'Mikkie!' gilde Elizabeth, waardoor ik schrok en ik een bord liet vallen. Ook daarvan schrok ik, en ik sprong opzij. 'Eli' kreunde ik. 'Laat me niet zo schrikken! Fijn, nu moet ik dát ook nog opruimen' zuchtte ik. Onmiddellijk pakte ik een veger en blik, veegde de scherven op het blik en gooide het weg. Daarna legde ik het terug en ging vóór Elizabeth staan. 'Yello! Wat wil je doen, waar heb je zin in, honger, dorst? Pak wat je wilt, je weet waar het ligt. Liam is weg en ik ga vanavond weer uit, wil je trouwens mee?' vroeg ik allemaal aan haar.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Elizabeth ''Lizz'' Amy Michels

Luid gekletter volgde op mijn geroep. Een lach vormde zich om mijn lippen na het gemopper van Mika. Iedereen noemde me gewoon Lizz, maar nee hoor, Mika moest weer anders doen. Ik wil net naar de keuken lopen als ze ineens voor me staat.
'Ook hallo,' lach ik. Ik geef haat een knuffel en laat alle vragen even bezinken. 'Nou ik heb geen honger of dorst, dus nee dankje. En wat ik wil doen? Geen idee. Mijn moeder wilde me niet bij Harry afzetten, want ze reed door naar de supermarkt,' begin ik mijn verhaal, terwijl ik naar de woonkamer loop. Daar plof ik op de bank. 'Ze was zo verschrikkelijk irritant, dat ik echt dringend wegmoest. Aangezien mijn moeder Harry niet mag, maar jouw wel, was jij mijn redding. En blijkbaar heb ik jouw ook gered,' grijns ik. 'Gered van verveling. Kom ik tocj nognop het goede moment.' Lachend kijk ik Mika aan. 'En ik ga vanavond graag mee. Weet je toch? Misschien wat meiden van mijn school ofzo?' Ondanks het leeftijdsverschil van 2 jaar, warwn Mika en i wel erg close.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Blog --> Luminoase]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mika Isobel Payne

Lizz was zo saai, Eli was veel leuker. 'Ook hallo' begroette Elizabeth me toen ze me een knuffel gaf. 'Nou ik heb geen honger of dorst, dus nee dankje. En wat ik wil doen? Geen idee. Mijn moeder wilde me niet bij Harry afzetten, want ze reed door naar de supermarkt' begon ze. Ik herhaalde alles even in mijn hoofd, en knikte toen. Vrolijk huppelde ik achter haar aan en plofte naast haar neer. 'Ze was zo verschrikkelijk irritant, dat ik echt dringend weg moest. Aangezien mijn moeder Harry niet mag, maar jouw wel, was jij mijn redding. En blijkbaar heb ik jouw ook gered' grijnsde ze. Harry was haar beste vriend, ik had de naam wel een aantal keer gehoord maar ik had hem nog nooit gezien. Het klonk alsof hij schijnbaar iets misdadigs had gedaan. Gaaf. 'Gered van verveling. Kom ik toch nog op het goede moment' lachte Elizabeth. 'Ja, eigenlijk wel, ja. Je hebt me gered van het huishouden' grinnikte ik. 'En ik ga vanavond graag mee. Weet je toch? Misschien wat meiden van mijn school ofzo?' vroeg ze. Even keek ik moeilijk. 'Als het maar geen trutjes of bitches zijn' zei ik streng. 'Uh.. Misschien naar de stad ofzo, Of we kunnen naar een film gaan, of hier een film kijken. We kunnen iemand anders vervelen, we kunnen een thuisconcert geven' Bij het laatste grijnsde ik even. Ik blerde altijd mee met alle liedjes, tenminste als Liam niet thuis was. Dan zou hij er geen last van hebben. Maar Liam zong altijd als ik wél thuis was. Geen probleem, hij kon echt heel mooi zingen, alleen het was nogal irritant als je het de hele tijd moest aanhoren. 'We kunnen op vakantie gaan, maar helaas heb ik daar geen geld voor en ik denk niet dat je ouders er zo blij mee zullen zijn. We kunnen gaan sporten, naar één of andere cursus gaan en daar binnen sluipen. Je zegt het maar' glimlachte ik.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."