Evenings in London never felt so sad... || One Direction 8 - Speeltopics

Eerste krantenartikel;

One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.

Het nieuws van deze week over de boyband One Direction;
- Niall Horan kapot van overlijden vriendin
- Harry Styles in de problemen?
- Binnenkort een eind aan de relatie tussen Zayn en Louis?
- De tegenwerking van Liam Payne.
- One Direction langzaam terug naar de top of toch naar een dieptepunt?
- Hoe is het de afgelopen jaren gelopen.

Over deze onderwerpen zullen jullie snel genoeg van alles lezen en te weten komen. Dus blijf allemaal opletten om alles te weten te komen over de boys van One Direction.

[ bericht aangepast op 5 mei 2013 - 18:58 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Mijn topics]

[ bericht aangepast op 21 april 2013 - 21:50 ]

Bowties were never Cooler

Sylvesti schreef:
[Mijn topics]

(...)

[Alvast mijn topics]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

| Alvast mijn topics. x |

Feel the fire, but do not succumb to it.

{Mijn topics}

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Coockies schreef:
[Alvast mijn topics]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Eirwen
Ik werd bezorgt toen ik na 7 keer proberen nog geen gehoor kreeg. Ik kreeg een angstig gevoel over me heen. Hij zou toch niet zo ver heen zijn dat hij zich van een brug zou werpen? Ik keek even naar Jayden die vrolijk met de honden aan het dollen was, die heel voorzichtig deden met het jongetje. Ik pakte mijn telefoon. De kom zat nu vol fruit. Ik zette het op het lage salontafeltje. "Als je fruit wil mag je het pakken." zei ik tegen Jayden voor ik de gang in liep en de deur achter me sloot. Ik ging zelfs naar buiten en stond onder mijn raam voor ik Liam's nummer belde. Hij mocht Niall dan niet meer, hij wist misschien wel waar hij was en ik wist ook zeker dat hij Niall op zijn verplichtingen als vader kon drukken, beter dan ik. Hij wist namelijk hoe het was je geliefde te verliezen door een ongeluk. Ik tikte ongeduldig met mijn voet op de straat. De andere jongens durfde ik niet te bellen, want die leken nog wel woedender op Niall. Ik kon ook nou niet gaan zoeken. De stad was gigantisch, over waren bruggen en parken en ik moest twee babies en een peuter meeslepen. Daarbij had al die drukte bij de Starbucks me al redelijk uitgeput. Laat staan nog de HELE stad door. Nee, dat ging niet. Liam was dus mijn laatste hoop. Anders zat ik misschien wel voor altijd hier met Jayden zonder hem een goede uitleg te kunnen geven over zijn ouders.

[ bericht aangepast op 21 april 2013 - 22:10 ]

Bowties were never Cooler

-mijn topics -reacties komen eraan.-

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Sarah Angels

Ik kijk naar Harry. De schuldige blik in zijn ogen valt me op. 'Voel je nou niet schuldig, het is niet jouw schuld dat mijn baas zo'n...' Ik kan me net bedwingen geen reeks scheldwoorden op te noemen. 'Harry doe normaal. Zeg niet dat het je spijt, want dat slaat al helemaal nergens op.' Ik kijk naar Hailey. 'Zeg je papa maar dat het nergens op slaat.' Ik streel door haar haren en zet weer een stapje achteruit. Mijn blik glijdt weer naar Harry. Ik stop mijn handen in mijn jaszakken en kijk zwijgend om me heen. 'Ik ben het gewoon zat,' zucht ik. 'Maar je hebt gelijk.' Ik berg mijn mobiel op. 'Ik ga wel op gesprek met hem.' Ik zucht diep en sluit voor enkele seconde mijn ogen. 'Ik heb gewoon vakantie. Lekker vakantie!' Ik grijns even. Ik kijk weer naar Harry. 'Ik hoef je geld niet, ik verdien best wel goed. Hoger dan het gemiddelde, dus het is niet echt nodig.' Ik kijk naar Hailey. 'Bovendien bestaat er zoiets als kinderbijslag.' Ik glimlach even. 'Ik hoop het,' mompel ik zachtjes. 'Maar toch hoort het los te staan van mijn werk.' Ik kijk weer opzij naar Harry. 'Maar ga je mee naar Eirwen,' herhaal ik ons eerdere onderwerp. Ik wil het gedoe echt achter me laten. Ik ga gewoon genieten van mijn tijd met Hailey samen en misschien komt het wel handiger uit. Kan ik ook meer dingen met Harry bespreken.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Bethany ''Babydoll'' Alison Tomlinson
Mijn ouders hadden me enkele keren gebeld, al was ik na de eerste keer gestopt met opnemen. Louis was degene waarmee ze zouden moeten praten. Ik wist niet precies hoe, maar uiteindelijk was ik zo ver gelopen dat ik door een park liep. Als ik het me goed herinnerde, was het - het park waar ik als kind met Louis vaak kwam. Ik was veel bij de vijver, voor de schattige eendjes maar ook om met Louis te spelen. Ik wist hem er iedere keer mee te overtuigen om me naar het park te brengen. De jongen had nog nooit geweigerd. Het feit dat het park nu leeg was, op een enkele hond na, maakte het tot een oude herinnering.
Toen ik me echter om wilde draaien, zag ik een veel te bekend gestalte op de brug naast één van de mooiste meertjes. Zijn blonde haar was warrig, maar het bruine dat er onder school en de nonchalante kledingstijl waren veel te bekend om te negeren.
Met behoedzame passen liep ik op de jongen af: mijn nieuwsgierigheid nam zoals altijd het voorwoord. Toen ik dan ook dichterbij was gekomen, besefte ik maar al te goed dat de jongen Niall Horan was. Al was zijn gezicht alles behalve zoals ik het me herinnerde. De lach, zijn kuiltjes en de twinkelingen in zijn ogen waren verdwenen. Hij stond op het punt van breken, dat was iets dat ik zeker wist.
'Niall?' Vrijpostig als ik was geworden, liep ik tot vlak naast de jongen. Hij wilde zich toch niet van de brug werpen? Een perfecte rimpel verscheen tussen mijn wenkbrauwen toen deze samentrokken. Uit automatisme gleden mijn vingers rond zijn linkerschouder. 'Niall?' Herhaalde ik behoedzaam..

[ bericht aangepast op 21 april 2013 - 22:12 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Danelea Lockwood
Ik keek naar Darina die rustig haar muffin aan het eten was. Of tenminste was dat het gene wat ze probeerde, maar haar hele mond zat onder. Ik keek terug naar Kyle terwijl een zachte grinnik mijn mond verliet. 'Gezellig.' glimlachte ik en ging er gewoon het beste van maken. Een nieuw leven was dit en aangezien hij me nog niet herkende, had ik ook niets om me druk over te maken. 'Wij gaan mee.' zei Darina vrolijk en liepen mee de Starbucks uit, om naar het park te gaan. Halverwege tilde ik Darina weer op, omdat ze moeite had om ons bij de houden en steeds langzamer ging lopen. Ze had het te druk met de muffin om op te letten. Ik keek naar Kyle en volgde zijn blik toen hij ergens bleef hangen. Mijn ogen werden groot bij het zien van iemand op de rand van de burg. De blonde haren herkende ik nog van net, maar zeker ook nog van vroeger. Niall Horan. Daar was geen twijfel over mogelijk. Ik volgde Kyle op de voet naar hem toe terwijl ik eenmaal bij die twee in de buurt Darina naast me neerzette. Toen viel mijn blik op nog een meisje. 'Niall, doe het niet. Het is het niet waard, wat er ook aan de hand is.' zei ik zacht, om eraan toe te voegen. Langzaam zette ik een stap achteruit terwijl Darina juist een stap naar voren zette en zich aan zijn been vastklampte. Ik was nog altijd angstig aangezien ik zelf hier ooit nog had gestaan, maar Darina die wist juist wel wat ze deed.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall James Horan
Het volgende moment grijpt iemand mijn arm. Tranen springen in mijn ogen waarna al snel nog een stem hoort. "Ga weg." Fluister ik om daarna nog een stem te horen. "Ik wil het niet." Fluister ik waarna ik twee armen om mijn been voel, ze doen me denken aan Jayden. Ik veeg mijn tranen weg, maar al snel komen ze terug. "Ik moet dit doen, het moet gewoon." Zeg ik nu met een gebroken stem. Ik klim van de kant zodat ik kan zien wie het zijn. Een Jongen, een meisje, een kleiner meisje en bij de laatste zet ik een stap achter uit. "Babydoll." Fluister ik waarna ik nog een stap achteruit zet. "Go away." Ik kijk naar de andere drie. Waarom staan ze hier? Ik verdien het niet. Met tranen in mijn ogen schud ik mijn hoofd. "Jullie weten niet wat er is, jullie weten helemaal niks." Ik laat me op de grond vallen en sla mijn armen om mijn benen. Net een klein jankend meisje, maar ik lijk er ook op. Ik jank om alles, maak overal een probleem van en gedraag me alsof ik de enige met problemen ben. Niemand moet zich met mij bemoeien, ik wil er gewoon niet meer zijn.

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Bethany ''Babydoll'' Alison Tomlinson
Ik wist niet dat ik Niall ooit nog in zo'n toestand zou zien. Vroeger was hij wel eens de pispaal geweest van sommige kinderen, en toen was ik ook vaak genoeg voor hem opgekomen - zo klein als ik was. Ik liet me dan ook naast hem in het gras zakken waarbij ik zijn hoofd op mijn schoot trok. 'Ni, waar heb je jezelf allemaal ingewerkt?' Ik beet zacht op mijn onderlip terwijl ik in en troostend gebaar door zijn lokken streek. Ik deed het vroeger, als we in een tentje in de tuin sliepen en Niall niet in slaap kon vallen. Het was alsof er niets was veranderd in sommige opzichten, hoewel hij alles behalve gebroken was geweest toen ik hem en de anderen achter had gelaten.
'Je weet dat ik niet wegga. Of moet ik je aan al die keren herinneren dat je me weg wilde gooien?' Probeerde ik zachjes terwijl ik zacht over zijn rug streek. Hij was precies het jongetje dat vroeger altijd op mijn schoot in slaap viel, ondanks dat hij meer Louis' leeftijd had gehad: we waren altijd goede vrienden geweest.
Het was allemaal veranderd toen hij beroemd was geworden, en ik nam het hem niet kwalijk.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Liam James Payne

Ik wist niet hoe lang ik hier had gezeten, maar voor mij voelde het als enkel vijf minuten terwijl het zeker weten veel en veel langer was. Drake had zich stil gehouden, want hij wist precies wat deze plek was. Natuurlijk was het nog maar een kind en kon ik hem niks verplichten. Al helemaal niet om stil te zitten, vandaar dat ie nu rondhuppelde. Nog steeds bleef ik zitten. Ik hoorde mijn telefoon afgaan, maar deed geen enkele moeite om hem op te nemen. Ondertussen was het negen maanden later, en dat waren er negen te veel. Als ik haar nu gewoon had tegengehouden, en gezegd dat ik har ouders wel ging halen. Nee, Drake zou ik niet kunnen missen. Als Sascha's ouders nou gewoon alleen kwamen, dan zaten ze in een ander vliegtuig. En het ergste was nog dat we ruzie hadden toen ze wegging. Kwaad had ik thuis gezeten, en op de dag toen Drake in de middag rustig lag te slapen, werd ik gebeld. Werkelijk verschrikkelijk. Na precies drie uur in het ziekenhuis te hebben gewacht, was ze officieel overleden. Terug op de wereld stond ik op, en keek naar de blije Drake die zich uitstekend vermaakte doormiddel van dingen na te doen. 'Drake?' vroeg ik hem terwijl ik mijn hand uitstak. 'Papa!' kirde het èèn jarige jongetje. Hij klemde zijn kleine handje stevig om mijn hand en zijn donkere, chocoladebruine ogen keken me aan. 'Kom, naar huis' zei ik tegen hem. Ik begon de begraafplaats uit te lopen, waarbij ik Drake weer in de kinderwagen zette en hem duwde. Eenmaal weer op de stoep lopend, zuchtte ik even. De tijd ging zo snel.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[niemand kende babydoll toch?... Anders zou het echt heel raar zijn nu opeens, aangezien Louis haar verborgen redt gehouden voor Zayn dan. Maar Niall haar wel kent..]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''