• De Mary Sue's zijn de zogenaamde 'perfecte' personages. Ik zie echt super veel in RPG's en rollenverdelingtopics staan: 'Geen Mary Sue's'
    Maar dan, bedenk dit: wanneer is een personage een Mary Sue? Mijn Mary Sue is een personage die een karakter heeft zoals ik haar wil laten zijn en die er uit ziet zoals ik het aantrekkelijk vind, maar dat wil toch niet zeggen dat iemand anders dat vind? Misschien vind iemand anders haar zo vet lelijk, terwijl ik hen Mary Sue absoluut niet te pruimen vind.
    Dus nu is mijn vraag, wanneer vinden jullie iemand nou een Mary Sue? Of vinden jullie een Mary Sue meer een weerspiegeling van een mening?


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Wiarda schreef:
    (...)
    Hier ben ik het heel erg mee eens. Ook hebben Mary Sues vaak heel 'exotische' namen die ik niet uit kan staan. x)


    Inderdaad, en van die dubbele, Engelse namen. Melody Faith, Destiny Summer, dat soort namen x'D.


    i put the fun in funeral

    Audacity schreef:
    (...)

    Inderdaad, en van die dubbele, Engelse namen. Melody Faith, Destiny Summer, dat soort namen x'D.


    Elk van mijn personages heeft twee namen, die ook nog eens bijna altijd buitenlands zijn. Ten eerste omdat RPG's zich vaak in het buitenland afspelen, en ten tweede omdat ik dat mooi vind. Maar ze zijn allemaal keer op keer gestoord en er is altijd wel iets mis, waardoor ze ver van perfect zijn. That doesn't make them Mary's or Gary's.

    [ bericht aangepast op 15 april 2013 - 10:15 ]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Tamino schreef:
    (...)

    Elk van mijn personages heeft twee namen, die ook nog eens bijna altijd buitenlands zijn. Ten eerste omdat RPG's zich vaak in het buitenland afspelen, en ten tweede omdat ik dat mooi vind. Maar ze zijn allemaal keer op keer gestoord en er is altijd wel iets mis, waardoor ze ver van perfect zijn. That doesn't mame them Mary's or Gary's.


    Kwestie van smaak, maar ik vind dat echt verschrikkelijke namen :p. Ik knap daar echt op af als ik ze in een verhaal zie staan.


    i put the fun in funeral

    Audacity schreef:
    (...)

    Kwestie van smaak, maar ik vind dat echt verschrikkelijke namen :p. Ik knap daar echt op af als ik ze in een verhaal zie staan.


    Da's nog steeds geen reden dat dat een Mary of Gary is..


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Mary-Sue's herken ik altijd aan de cliché achternamen zoals 'Love' etc en voornamen als Faith, Melody etc.
    Ook zijn de uiterlijk plaatjes vaak van modellen of gewoon superknappe mensen waar niks op aan te merken valt.
    Zo zie ik het.


    26 - 02 - '16

    Tamino schreef:
    (...)

    Da's nog steeds geen reden dat dat een Mary of Gary is..


    Dat klopt, maar personages die ik als Mary Sue beschouw, hebben wel vaak van dat soort namen :]. Het is in veel gevallen te duidelijk dat de schrijver het een mooie naam vindt zeg maar, waardoor het gewoon niet realistisch is.


    i put the fun in funeral

    Audacity schreef:
    (...)

    Dat klopt, maar personages die ik als Mary Sue beschouw, hebben wel vaak van dat soort namen :]. Het is in veel gevallen te duidelijk dat de schrijver het een mooie naam vindt zeg maar, waardoor het gewoon niet realistisch is.


    Als de schrijver/schrijfster een naam niet mooi vind waarom zou hij/zij een personage die naam geven?


    Physics is awesome

    Rybak schreef:
    (...)

    Als de schrijver/schrijfster een naam niet mooi vind waarom zou hij/zij een personage die naam geven?

    Omdat je een personage (of een naam) zelf niet leuk/mooi hoeft te vinden om ermee te schrijven. :Y)


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Wiarda schreef:
    (...)
    Omdat je een personage (of een naam) zelf niet leuk/mooi hoeft te vinden om ermee te schrijven. :Y)


    Jawel. Ik vind dat ik compleet achter mijn personage moet staan om me in te kunnen leven en goed te kunnen schrijven.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Patholoog schreef:
    (...)

    Jawel. Ik vind dat ik compleet achter mijn personage moet staan om me in te kunnen leven en goed te kunnen schrijven.

    Dat hoeft niet voor iedereen te gelden, hè. Ik zeg alleen dat het niet zo hoeft te zijn. (:


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Wiarda schreef:
    (...)
    Omdat je een personage (of een naam) zelf niet leuk/mooi hoeft te vinden om ermee te schrijven. :Y)


    Ik begrijp je maar ik zou het niet kunnen dus vandaar dat ik die vraag stelde.


    Physics is awesome

    Rybak schreef:
    (...)

    Ik begrijp je maar ik zou het niet kunnen dus vandaar dat ik die vraag stelde.

    Snap ik best. Ik begrijp het ook best dat niet iedereen ervan houdt om dat te doen - heel vaak werk ik zelf ook liever met een personage dat me aardig lijkt, maar af en toe maakt het het juist ook weer leuker om out-of-your-comfort-zone te schrijven, vind ik zelf. :'D


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Patholoog schreef:
    (...)

    Jawel. Ik vind dat ik compleet achter mijn personage moet staan om me in te kunnen leven en goed te kunnen schrijven.


    Ik begrijp wat je bedoelt, maar persoonlijk vind ik het leuker als mijn personages juist heel anders zijn dan ik, mensen die ik in het echt misschien helemaal niet aardig zou vinden in het begin. 't Is pas echt leuk als je van zo'n personage gaat houden en haar accepteert hoe ze is.
    Ik heb één verhaal met een enorme Mary Sue en ik dacht dat ik wel van haar moest gaan houden, omdat ze zo perfect was. Maar eigenlijk is zij van alle verhalen die ik heb geschreven veruit het meest oninteressante personage. Het is fijn om je in zo iemand te identificeren, but that's all.


    i put the fun in funeral

    Rybak schreef:
    (...)

    Ik begrijp je maar ik zou het niet kunnen dus vandaar dat ik die vraag stelde.


    Ik kies gewoon namen die ik bij mijn personages vind passen, dat zijn bijna altijd wel namen die ik mooi vind, maar geen bijzondere namen. In veel fantasy stories zie je ook namen als "Olltygahria" en weet ik wat staan. Ik weet niet eens hoe ik de naam moet uitspreken, laat staan onthouden, laat staan dat ik hem mooi vind :'D.


    i put the fun in funeral

    Mary Sue's zijn in mijn ogen gewoon de perfecte personages. Iedereen in de omgeving kent haar bij haar speciale, vreemde, lange naam. Iedereen vindt haar knap, wil vrienden met haar zijn en mag haar graag. Ze cijfert zichzelf zogenaamd altijd weg voor anderen en is de beste vriendin die er bestaat. Alle jongens lopen achter haar aan en ze heeft een extreem luxe of een extreem arm leven. Daarnaast is er iets ernstigs met haar aan de hand... Ze draagt een geheim met zich mee waar ze niet over wil praten, hoewel iedereen toch echt voor haar klaar staat! Dode ouders of misbruikt zijn, zijn twee leuke voorbeelden van zo'n geheim. O ja, en laten we niet vergeten dat ze verdomme overal goed in is. En als ze dan een iets niets kan, vindt iedereen dat schattig. (cat)
    Deze dingen zijn afzonderlijk niet zo ergerlijk, maar wanneer iemand dit allemaal bij elkaar gooit, kan ik mijn schoenen wel opvreten.

    Ik vind Mary Sue's gewoon saaie personages die vaak heel onrealistisch worden weggezet. Als je dan zo graag een 'perfect' iemand wil creeëren, al is het maar om je eigen hoofdpersoon te irriteren, doe het dan in ieder geval goed. Ik heb toen ik wat jonger was ook weleens gebruik gemaakt van een Mary Sue en dat geef ik eerlijk toe. Gelukkig zie ik nu in dat dat niet de ideale manier is om een goed verhaal te schrijven.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.