• Een van 's werelds meest beroemde bands, One Direction. Gillende fans lijken uit alle hoeken van de wereld naar hun concerten te komen.
    Nu One Direction in Londen werkt aan een nieuw album, maar voor het grootste deel ook allemaal naar hier verhuisd willen ze allemaal een pauze van het leven wat ze nu lijden. Maar wat gebeurt er als een aantal van de jongens trouwen? Anderen verliefd worden.. op elkaar? Ruzie krijgen? Een nieuwe baan vinden?
    Ze lijken elkaar blijven, maar gaan wel eigen weg. Tot de dag van vandaag, want ze komen terug om door te gaan waar ze gebleven waren en willen weer naar de top van de wereld. Hoe ver zullen ze gaan om hun doel te bereiken? Zal het ten koste gaan van hun familie? De liefde? En hoe zit het met de nieuwe vrienden die ze ontmoeten? Met de fans? Zullen ze nog steeds achter ze staan of is er teveel veranderd?



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:


    Rollen:
    -Niall James Horan; nessje
    -Louis William Tomlinson; Vindicatif
    -Liam James Payne; Blog
    -Harry Edward Styles; Mufinn
    -Zayn Javadd Malik; Mufinn


    De vriendinnen/vrouwen van de jongens
    ( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)

    - Eirwen Morgana Awen CadwaladerSylvesti
    - Serena Melody Woods Catford
    - Rosalie Sarah Angels Coockies
    - Mackenzie Lou Arretez Infelia



    De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)
    - Kyle Nathan Jones quin98
    -Bethany ''Babydoll'' Alison Tomlinson Phrases
    -Madelaine Caitlin Kingston. Maar nu beter bekend als Danelea Louise Lockwood



    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Magicales en nessje maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.



    Eerste krantenartikel;

    One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

    Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.


    Het nieuws van deze week over de boyband One Direction;
    - Niall Horan kapot van overlijden vriendin
    - Harry Styles in de problemen?
    - Binnenkort een eind aan de relatie tussen Zayn en Louis?
    - De tegenwerking van Liam Payne.
    - One Direction langzaam terug naar de top of toch naar een dieptepunt?
    - Hoe is het de afgelopen jaren gelopen.

    Over deze onderwerpen zullen jullie snel genoeg van alles lezen en te weten komen. Dus blijf allemaal opletten om alles te weten te komen over de boys van One Direction.

    [ bericht aangepast op 21 april 2013 - 17:30 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    (Mijn toetsweek begint vandaag tot volgende week dinsdag, dus ik zal minder kunne reageren. Maar reageer nog wel (: )


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [oki, succes net je toetsen ;3]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    ( thank you i need that. Voor nu met wiskunde (; )


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne
    'Nèè, Drake. Au-to' Lachend keek ik naar Drake die steeds maar zat te brabbelen. Hij deed een poging om auto te zeggen, wat steeds mislukte. 'Laat maar, dat komt nog wel' grinnikte ik, terwijl ik hem zachtjes over zijn hoofd aaide. Mijn blik ging richting Eirwen, die naar de wieg snelde om èèn van de twee baby's te voeden. Ja, het was moeilijk. Maar Eirwen kennende zou ze er alles voor over hebben om Dan en Finn goed op te voeden, en dat ging ze ook doen. Drake's oogjes gingen hoopvol naar de wieg, waardoor ik glimlachte. Voorzichtig zette ik hem op de grond, waarna ik ook opstond en zijn handje vastpakte. Samen liepen we naar de wieg toe, waar Drake gelijk keek naar de baby die erin lag. Zodat hij het beter kon zien, tilde ik hem op. Even twijfelend, stak hij toch zijn handje uit maar daarna wist ie wat ie wilde doen. Teder aaide hij zachtjes over het hoofdje, net zoals ik net bij hem had gedaan. Een glimlach verscheen er op mijn mond, terwijl ie door ging. Na even hield ie op en trok ie zich terug. Vragend keek hij me aan. Ik knikte als teken dat hij het goed deed. Natuurlijk wist ik dat Drake erg nieuwsgierig was, maar ik had nooit gedacht dat hij zo rustig kon zijn als het moest.


    Eirwen
    Ik hoorde Drake proberen auto te zeggen, maar het lukte hem maar niet. Liam gaf de hoop al op. Het kwam inderdaad nog wel. Alles kwam nog wel. Net als met Dan en Finn. Ik zou alles voor ze doen wat ik kon. Alles. Ik volgde Drake met mijn ogen. Ondertussen was mijn kindje klaar. Ik deed mijn trui weer goed en wiegde hem nog wat zachtjes. Ik was een beetje zenuwachtig naar wat Drake zou doen toen hij zijn handje uitstak, maar die zenuwen waren voor niks, want hij deed echt heel lief. Ik nam weer een foto. Dit waren gewoon leuke momenten. Ondanks zijn nieuwsgierigheid was hij daarbij nog heel erg rustig. Ik legde mijn kindje weer bij de ander. Op dat moment kwam de zuster binnen. Ze liep naar me toe. "Mogen we naar huis?" vroeg ik zenuwachtig. "Als je belooft goed te blijven eten. Daarbij krijg je medicijnen mee tegen bloedarmoede en we willen jullie graag over een week weer terug zien." Ik knikte. Ik was erg blij dat ik naar huis mocht. Ik kreeg een flink doosje pillen in mijn handen geduwd. Die stopte ik samen met nog wat spulletjes die ik van het ziekenhuis had gekregen in mijn tas. Ik beet even op mijn lip toen ik me bedacht dat ik geen kinderwagen had. Gelukkig had mijn moeder een oplossing. "Als je wilt kan je de kinderwagen gebruiken die zowel oma als ik hebben gebruikt. Hij werkt nog prima en is breed genoeg voor twee." zei ze in het Engels, vreemd genoeg, maar waarschijnlijk was het uit beleefdheid naar Liam toe. Ik gaf haar een knuffel. "Dank je, mam." Mijn vader rolde de kinderwagen naar binnen. Ik liep naar het wiegje en legde Dan en Finn een voor een in de kinderwagen, waarna ik ze toedekte met een dekentje. "Zullen we gaan?" vroeg ik met een glimlach op mijn gezicht terwijl ik mijn jas aan trok.


    Bowties were never Cooler

    Liam James Payne

    Toen de zuster kwam, keek ik toe en lette goed op. De nieuwsgierigheid had Drake van mij, dat was zeker. Ik glimlachte toen Eirwen haar moeder een knuffel gaf. Altijd was het fijn om families zo te zien. Over families nagedacht, Nicola en Ruth had ik al zeker zo'n jaar niet meer gezien. Hun hadden Drake nog nooit gezien, maar ik had foto's gemaild. Het contact tussen mijn zussen en de rest van mijn familie was zeker niet verbroken. Nicola was onderhand al achtentwintig, en woonde in Ierland. Ze was getrouwd, gelukkig kon ik wel op haar bruiloft komen. Toen was ik met Sascha, die een paar maanden zwanger van Drake was. Nicola's man heette Miguel, en hij was dan ook perfect voor Nicola. Ruth woonde nu aan de andere kant van Engeland en had een vriend gekregen, Chase heette ie. Ze hadden elkaar ontmoet in Amerika toen Ruth daar heen moest voor haar werk. Lange mails, volgeschreven brieven, alles had ik gehad over hoe ze hem ontmoette. Lachend had ik ze doorgelezen. Alle details had ze perfect uitgebreid geschreven. Over hoe ze tegen hem aanliep op Venice Beach, wat hun allemaal gemeen hadden en ga zo maar door. Chase had ik nog nooit ontmoet, maar ik had genoeg foto's gezien. Nu ik er zo over dacht, zou ik best eens een bezoekje kunnen brengen aan mijn zussen. Of ze kwamen hier heen. Het idee zou ik in mijn hoofd houden. Terug op de wereld vroeg Eirwen of we gingen, waarbij ik knikte en het jasje van Drake bij hem aantrok. Drake keek nog altijd even ongelovig naar de twee baby's, en keek toen met een grote glimlach naar mij. Grinnikend om zijn vrolijkheid zette ik hem neer en pakte zijn hand vast.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Eirwen
    Ik zag dat mijn ouders wat bezorgt keken, maar ik was er klaar voor. Ik kon niet wachten hier weg te zijn. Ik had echt een grote haat aan ziekenhuizen. "Blijven jullie eten?" vroeg ik vooral aan mijn ouders. Ik was heel erg moe, maar als ze wilden blijven eten kon ik ook nog wel wat koken. Iets warms was ik wel echt aan toe. Ik legde mijn handen op de stang van de kinderwagen en begon rustig het ziekenhuis uit te lopen. Bij de balie kreeg ik nog een afsprakenkaart mee en de geboorteverklaringen. Ow ja, ik moest ook nog naar het gemeentehuis. Ik zuchtte en liep toen de buitenlucht in. Buiten was het steenkoud, maar de zon scheen en ik hoorde de drukte van de stad. Mijn ouders zouden vanmiddag nog blijven en me dan alleen laten voor de nacht. Ze zouden ook de wiegjes in elkaar zetten. Zelf kon ik de commode wel doen. Ik had nog geen beschuit met muisjes, maar er stond nog een cake in de kast staan en blauwe hagelslag. Rustig liep ik langs de Thames. De kinderwagen schudde licht en nu lagen zowel Dan als Finn me aan te gapen. Ze waren echt heel schattig. Ze waren echt de mooiste kindjes die ik ooit had gezien, zelfs al zei elke ouder dat. Dit was zo.


    Bowties were never Cooler

    Serena Woods.
    Een vrolijke lach verliet mijn lippen en hoofdschuddend pakte ik het rompertje vast, om deze voor Puck te houden. 'Louis, dat had ik kunnen weten... Typisch iets voor hem. Vind je het mooi, Puckje?' Het meisje graaide met haar handjes ernaar en probeerde het vervolgens zo ver als ze kon richting Harry te gooien. Ik grinnikte. 'Dat is duidelijk. Je kan beter aan Louis vertellen dat hij geen kleding meer mag uitzoeken voor ons meisje, hè.' Ik drukte mijn neus in Puck's haren, om toe te kijken hoe Harry zich aankleed. Ik had geen zin om me netjes aan te kleden en hield dus gewoon dit aan. Harry pakte Puck vast en ging met haar samen op het bed zitten. Glimlachend keek ik toe hoe Harry bezig was met Puck, geweldig om te zien.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Harry Styles
    ik vond het geweldig dat Puck zo'n blije en vrolijke baby was. 'ome Louis heeft ok leuke kleertjes voor jou gekocht, hè Puckje.' ik kietelde haar buikje en pakten het witte rompertje met blauwe streepjes. 'wat kijk, nu ben je net als hem een matroosje.' grijns ik. Puck kijkt me enkel met grote ogen aan. Ik keek op naar Serena, die nog altijd geen aanstalten aanmaakte om te gaan. Dus deed ik dat maar. 'kom, we gaan mama even uitlaten.' Puck kierde zachtjes en je zag de slaap al in haar oogjes trekken. Ik pakten haar weer op en stond op. Gooide het rompertje op bed. 'kom,' ik liep de kamer uit naar beneden en legde Ouck meteen in de kinderwagen, ik dekte haar toe met een dekentje en stopten haar speen in haar mondje. Meteen sloot ze haar oogjes en was ze stil.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Naomi kan niet reageren omdat ze het druk heeft en niet op Q kan maar wil wel graag daarom plaats ik der reactihe even)

    Louis Tomlinson
    Ik hoor hoe Zayn ademhaalt en ik grijns even. Misschien kreunde die niet gelijk maar dit was ook al wat. Ik zie hoe Zayn zijn hoofd schud, ik weet waarom die het niet doet maar we wouden het allebei nu echt graag. Er lijkt toch een klik te komen in zijn hoofd want ineens worden we ongedraait. Hij schoof mijn shirt iets omhoog en ik grijns even.ik bijt op mijn lip als zijn vingers over mijn lichaam glijden. Als hij metzijn onderlichaam tegen de mijne schuurt verlaat een kreun mijn mond. Hij maakte me nu echt gek

    (Mijn Q is op inactief gezet door de toetsweek. Ben er nu een half uurtje, maar heel weinig nog de rest van de week. Alhoewel donderdag en vrijdag ben ik vrij, maar weet niet hoe dat loopt (; Alleen word hier en daar wel nog een reactie geplaatst door iemand anders)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Rosalie Sarah Angels

    Zwijgend loop ik met Hailey over straat. Ik moet nadenken. Ik zucht diep en kijk even opzij. Hailey huppelt vrolijk. Ze heeft vast wat meegekregen van het gesprek met Harry, maar waarschijnlijk niet veel. Ik loop met haar naar de speeltuin. Ik heb geen zin om te werken of iets anders. Ik ga zitten op het bankje en kijk toe hoe Hailey naar de klimrekken toe rent. Ik glimlach zwakjes en trek mijn knieën op. Mijn gedachtes gaan weer naar Harry en naar het gesprek. Ik weet zo slecht wat ik moet doen en ik weet zo goed wat ik fout heb gedaan. Ik kan wel janken, waarschijnlijk is dat ook precies wat ik vanavond ga doen. Volgens mij maak ik alleen maar iedereen zijn leven kapot. Die van Harry gooi ik op zijn kop, ik heb Hailey haar leven vanaf dag 1 moeilijk gemaakt, mijn ouders zijn niet langer trots op me en mijn eigen leven is ook een puinhoop. Ik kijk weg van de speeltuin en sluit mijn ogen. Uit bezorgdheid kijk ik weer naar Hailey, maar die lijkt plezier te hebben. Ik zak onderuti en sla mijn armen om mijn knieën heen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Kan ik Kyle ergens heen sturen?]

    Zayn Malik
    De opwinding leek de overhand te krijgen, maar twijfels speelde nog altijd op. Louis was er lichaamelijke gewoon niet toe in staat, al zou ik voorzichtig doen. En het allerlaatste wat ik wilde, was hem pijn doen. Ik genoot van de aanrakingen en de kreunen die Louis produceerde en een misgewaad trok door mijn hersens. Mijn lippen plakten tegen zijn warmen huid en verplaatste zich naar zijn nek, waar ik zachtjes zijn gevoelige huid kusten. Mijn onderlichaam scheurde nog altijd tegen dat van Louis aan, maar redelijk rustig en niet meer zo opdringerig. Toch kwam er enorm veel gevoel bij los en beet ik uiteindelijk Zachtjes in zijn huid. Ik werd letterlijk gek.

    [idk, kennen de jongens hem? Anders kan hij Hazza en Rosalie straks tegenkomen buiten ofzo?]

    [ bericht aangepast op 26 maart 2013 - 23:40 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Kyle kan naar Rosalie?]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Louis Tomlinson
    Ik werd echt gek, maar wist ook dat er bij Zayn altijd nog twijfels opspeelde. Met een aparte twinkeling in mijn ogen keek ik hem aan. Er was echt niet waar hij zich zorgen om hoefde te maken.Mijn ogen sloot ik toen ik zijn lippen voelde verplaatsen over mijn huid. Zayn was zeker niet de enige die hiervan genoot. Zachte kreunen verlieten mijn mond en dit maakte al zoveel gevoel los. Mijn handen bleven bij de rand van zijn boxer stil liggen en de grijns op mijn gezicht was niet te missen. Al verdween deze al snel weer bij het horen van een harde piep die de stilte, op mijn kreunen en onze ademhaling na, verbrak. Het moment was ook te mooi om waar te zijn. Er moest altijd iets zijn dat het verpestte. Deze keer was het zo te horen de rookmelder die meldde dat de cakejes te lang in de oven stonden.


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'