Evenings in London never felt so sad... || One Direction 7 - Speeltopics

Eerste krantenartikel;

One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.

Het nieuws van deze week over de boyband One Direction;
- Niall Horan kapot van overlijden vriendin
- Harry Styles in de problemen?
- Binnenkort een eind aan de relatie tussen Zayn en Louis?
- De tegenwerking van Liam Payne.
- One Direction langzaam terug naar de top of toch naar een dieptepunt?
- Hoe is het de afgelopen jaren gelopen.

Over deze onderwerpen zullen jullie snel genoeg van alles lezen en te weten komen. Dus blijf allemaal opletten om alles te weten te komen over de boys van One Direction.

[ bericht aangepast op 21 april 2013 - 17:30 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson
Heel weinig zat de laatste paar dagen mee als het aankwam op een moment voor ons. Tenminste er moest altijd iets doorheen komen. 'Sinds wanneer zijn wij ineens zo interessant?' Vroeg ik verbaasd aangezien het echt een tijd geleden was, dat ze echt voor ons neus stonden. Eenmaal met beide benen op de grond knielde ik voor Muffin neer om zijn riem weer om te doen. Gelukkig was het op dit moment geen druktemaker en keek hij alleen tot wat er ineens aan de hand was. Zayn was Niall gelukkig al te hulp geschoten. Ondanks zijn gedrag bleef het wel een van onze beste vrienden. De vragen die gesteld werden negeerde ik en keek naar Zayn en Niall. Het excuus wuifde ik weg. Het was lief, maar ik wilde hier liever eerste weg. Maar dat wilde iedereen. Met Zayn zijn hand nog steeds vast, en in mijn andere hand de riem van Muffin, volgde ik hem naar buiten. 'Muffin, kom nou.' Zei ik in de hoop dat die zijn energie weer terug zou krijgen en iets sneller zou lopen. De moeilijk blik van Zayn die ik niet veel later kreeg, liet me kijken naar waar zijn blik net nog op gericht was. 'Hazza.' Mompelde ik en keek terug naar Zayn waarna ik op mijn lip beet. Aan de ene kant wilde ik naar die jongen toe, maar aan de andere kant was het iets om ons buiten te houden. 'Als hij ons nodig heeft dan komt hij wel toch?' Vroeg ik twijfelend aangezien ik wist dat Harry wist dat hij bij ons terecht kon, maar ook wel eens te eigenwijs was. Ik leunde weer tegen Zayn aan en bleef kijken. 'Wat wilde je verder doen of naartoe?' Vroeg ik ondertussen om over iets anders te beginnen. Opeens voelde ik Muffin weer aan de riem trekken, maar omdat ik zo gefocust was op Zayn, had ik dit te laat door en de riem glipte uit mijn handen vandaan. 'Muffin, kom hier!' Riep ik terwijl mijn blik razend snel die kant op was gericht. Maar hij was alweer tussen de paparazzi door verdwenen. Een zucht verliet mijn mond en ging toen rechtstaan. 'Dit hond heeft echt altijd de verkeerde momenten om te ontsnappen.' Ik keek rond en trok Zayn toen toch weer mee in de richting waar we net vandaan kwamen.

[ bericht aangepast op 18 april 2013 - 20:08 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
Ik gromde, toen Rosalie me halt hield. Echt, ik bergreep haar best, maar was het er alleen niet mee eens. Ik wist niet meer beter of mensen zaten achter mijn broek aan. Natuurlijk wilde ik niet zo'n toekomst voor Hailey, maar haar verborgen houden had echt geen zin. Ze zouden ons achterna gaan zitten en leugens de wereld in helpen, aan de hand van foto's die ze stiekem zouden maken. Rosalie moest dat zelf toch ook weten. Ze werken immers voor tijdschriften. Ik schok toen ze zich tegen mijn borstkas aan liet vallen en iets ongemakkelijk bleef ik staan, waarna ik uiteindelijk toch mijn armen om haar heen sloeg en met mijn hand door haar, haar streelde. Ik had een hoop aan Serena uit te leggen straks, als dit ook op internet zou verschijnen. Maar wat moest ik dan? 'Je weet best, dat Hailey je nooit zou kunnen haten. Eerder mij, omdat ik er niet was toen ze opgroeide. Jij bent haar moeder. Ze kent alleen jou gezicht als het gaat om ouderschap. Ik ben maar een bijzaak en een enge, vreemde man die zichzelf opeens papa noemt.' Mompelde ik zachtjes Hailey stond met grote ogen naar ons te kijken en ik was blij dat ze er nog niets van zou begrijpen. Ik stak een hand naar haar uit, maar inplaats daarvan wikkelde ze haar armpjes om Rosalie haar been. 'Ik zei het toch, ze wilt jou, niet mij.' Het deed pijn om te zeggen en met mijn neus zo diep in de feiten gedrukt te worden, maar het was de waarheid.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Sarah Angels

Ik zucht even en sluit voor een seconde mijn ogen. 'Je bent een bijzaak, omdat ik je er nooit bijgehaald heb. Dus is het mijn fout is en dat kan ze me wel kwalijk nemen. Ik zou het mijn moeder ook kwalijk nemen.' Ik voel ineens de armpjes van Rosalie om me heen.
'Daar ligt het niet aan. Het komt omdat ik huil. Daar kan Hailey niet tegen en ze ziet me nooit huilen.' Ik maak me los van Harry en veeg mijn wangen droog. Ik streel door Hailey haar haren heen en blijf haar aankijken. Ze kijkt me met haar grote, groene ogen bezorgd aan. Ik glimlach geruststellend naar haar. 'Sorry voor mijn reactie in de starbucks, het kwam gewoon onverwachts en ik had het niet zo in gedachte gehad. Niet om met mijn eigen hoofd in een tijdschrift te staan. Zoals al je vorige exen,' ik glimlach waterig en kijk Harry aan. 'Ik kreeg trouwens een berichtje van Eirwen. Of we naar haar wilde komen. Nou ja of ik kwam en jouw en Hailey mee wilde nemen.' Ik kijk hem aan en bijt op mijn lip.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

( Is het misschien makkelijk om er nog een praattopic bij te maken? (: )

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Okay, wat heb ik gemist? Ik ben er de laatste tijd er niet veel en ik heb me ook nog ingeschreven voor hockey x]

I don't want you to die, I want you to suffer.

[sorry, had 2 presentaties vandaag en was aan het tekenen ;x]

Zayn Malik
Ik knikte langzaam. Al dacht ik niet dat Harry echt zou komen, behalve als hij er net als gister echt doorheen zat. Maar dan moest het wel weer heel ernstig zijn. Al ging het hier wel om Hailey. Ik haalde langzaam mijn schouders op. 'Als ik maar bij jou ben.' Zei ik rustig maar Ik meende het wel. Het kon me niet schelen waar we naartoe gingen, zolang ik maar bij Louis was. Muffin. Ik kon dat beest af en toe niet uit staan. 'Muffin.' Riep ik streng. Geïrriteerd duwde ik de fotografen opzei. 'Ga lekker die nieuwe bosbrand lastigvallen. Jullie hebben hier niets meer te zoeken. One direction is klaar. Over!' Gilde ik kwaad. Ik werd hier echt bloed sacherijnig van. Die flitsen waren dan ook echt niet goed tegen mijn hoofdpijn. Ik kneep Louis zijn hand nog net niet fijn. Terwijl hij me door de mensen heen trok, maar eigenwijs bleef ik plots staan. Dit werkte totaal niet. 'Muffin, hier nu!' Riep ik streng en stampte met mijn voet op de grond. En daar was hij waar. Met zijn eigen riem in zijn bek kwam die kwispelend tussen alle benen door huppelen en meteen verscheen er weer een glimlach op mijn gezicht. Maar wat wilde je met zo'n puppy. Ik liet Louis los en tilde Muffin van de grond, zodat hij niet meer weg kon lopen. 'Poging twee.' Zuchte ik vermoeid.

Harry Styles
Ik zuchten zachtjes en haalde mijn hand door mijn krullen. Ik vond dit maar vermoeiend. Ik zou het mijn moeder inderdaad ook kwalijk nemen. Maar ik was er nu toch. Later zal ze de eerste 4 jaar van haar leven toch niet tot amper herinneren. 'Misschien had ik er iets beter over na moeten denken. Maar anders had je in de tijdschriften gestaan als stiekeme minnares ofzo. Aangezien ze die foto's van jou en Hailey toch wel zouden maken.' Mompelde ik. Ik snapte niet zo goed wat ik dus fout had gedaan. Wat had ik dan moeten doen Hailey onder de tafel verstoppen. Dat was alleen nog maar leuker en interessanter voor ze. Ik beet even op mijn lip. Alles om langer bij Hailey te kunnen zijn, maar ik had thuis ook een gezin. Ik wilde nu niet Puck haar opvoeding ook missen. Maar even kon toch geen kwaad. 'Gaat de rest ook?' Ik zou het een stuk fijner vinden als Louis enzo er ook was. Dan had ik de druk niet zo groot op mijn schouders denk ik.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik beet op mijn lip terwijl de lichte twijfeling toch nog steeds merkbaar was. Nu wist in niet heel goed wat te denken terwijl ik daar normaal toch niet zoveel moeite mee had. Maar we zaten nu dan ook wel in een iets andere situatie. 'Dat komt wel goed. Ik zal toch niet bij jou uit de buurt te slaan zijn.' Zei ik met een glimlach. Het was en bleef nog altijd even lief. Daarbij zouden we toch wel weer wat verzinnen. Ik keek rond en probeerde te zien waar Muffin ergens was. Alleen was dat onmogelijk met de paparazzi. 'Hij was toch opgevoed?' Mompelde ik en liep tussen de mensen door. Dit was echt om chagrijnig van te worden en dat was ook te merken aan de reactie van Zayn. Al had hij wel een punt. One Direction was verleden tijd, dus wat moesten ze hier nog? Mijn hand werd bijna fijngeknepen, maar voelde er heel weinig van. Mijn gedachten zaten daar nu niet bij. Gelukkig was de opvoeding van Muffin wel te merken toen hij bij de volgende woorden van Zayn wel voor ons neus stond. 'Laten we gaan.' Zei ik uiteindelijk en deze keer duwde ik de mensen opzij om er langs te komen. Maar ook dat Zayn er met Muffin makkelijker tussendoor kon. 'Wilde je naar huis? Of ergens anders naartoe?' Zayn was natuurlijk altijd nog degene met hoofdpijn, dus wist niet goed wat hij liever wilde. Ja, het maakte niet uit wat we gingen doen, maar alsnog.

( Maak niet uit (: )

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Rosalie Sarah Angels

Ik zwijg en sla mijn ogen neer. Ik weet niet wat te zeggen, dus houd ik mijn schouders op. Misschien was het gewoon moederbescherming en ging mijn hoofd op slot door de plotselinge verschijning.
'Laat maar Harry. Vergeet het, het is prima. Sorry van mijn reactie.' Ik kijk hem vanonder mijn wimpers aan en bijt op mijn lip. Ik kijk naar Harry en haal mijn schouders op. 'Niet dat ik weet, maar Niall is er zo ie zo wel,' zeg ik hem. 'Ik zag ze samen weggaan.' Met een kleine glimlach kikk ik naar Harry. Dan gaat ineens mijn mobiel af. Op het schermpje zie ik baas staan. Met een slech gevoel neem ik op.
'Ja, wat is er,' vraag ik gelijk. Ik duw Hailey naar Harry toe en loop zelf een beetje weg. Mijn baas verteld me dat er allemaal foto's van mij op internet staan en dat ik nu de kans krijg om dat uit te leggen en dat het misschien beter is als ik er een artikel overschrijf.
'Nee, luister. Er komt geen artikel in over mij, Harry en Hailey. Ik wil niet over mezelf schrijvem en ookniet over Harry en Hailey.' De man begint weer te zeuren. Mijn humeur daalt met de seconde.
'Prima. Je schrijft er een artikel over of ik zet je deze maand buiten dienst en dan maakt iemand anders dat artikel.'
'Waar slaat dat op,' snauw ik. 'Jij zet je eigen hoofd toch ook niet op de voorpagina?!'
'Omdat ok niet interessant ben.'
'Ja ik ben zo interessant!'
'Nu even wel. Dag Rosalie.' Voordat ik nog wat kan zeggen wordt er opgehangen. Woedend stap ik terug naar Harry en Hailey. Ik ben woest, maar weet mezelf in te houden.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Harry? ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Niall James Horan
Voor ik het door heb, ben ik de Starbucks al uit. "Thanks." Glimlach ik even kort naar Eirwen. Ik kijk naar de winkel en zie de camera's naar buiten komen om ons lastig te vallen. Ook komt de rest al snel buiten, wat me even oplucht. De camera's komen op ons af en ik kijk even moeilijk van Eirwen naar Jayden en terug. "Kan je Jayden alvast meenemen, ik moet deze drukte gewoon oplossen. Ik wil niet nog meer problemen.." Ik zet Jayden op de grond en duw hem zachtjes richting Eirwen. Hoopvol kijk ik haar aan, Eirwen is altijd al aardig geweest. Ik wil gewoon nooit meer achtervolgd worden, horen dat mensen het erg vinden dat ik mijn vriendin ben verloren, gewoon zodat ze kunnen zien dat ik breek. Ik wil gewoon een doodnormale vader worden. Niks meer, en nu er geen One Direction meer is kan dat maar beter meteen beginnen. Ik heb het verpest, ik heb het goed verpest. Niet alleen met de lads, maar ook met iedereen erom heen. Ik heb geweigerd op Jayden te letten, ik heb alles vernielt. Maar nu gaat alles beter worden, ik ga alles beter maken.

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Eirwen
Ik glimlachte naar hem. "Geen probleem." Dat had toch iedereen voor een vriend gedaan? Ik keek even naar Dan en Finn of ze nog blij en rustig waren. Die twee lagen een beetje verbijsterd te kijken, al leken ze geen problemen te hebben. Ik keek even naar Niall. "Tuurlijk. Dan zie ik je straks." Ik ging even door mijn knieen en keek naar Jayden die me een beetje verlegen aankeek. "Kom je met me mee? Dan wachten we bij mij thuis op papa, goed?' Ik glimlachte naar het jongetje met de fel blauwe ogen. Hij knikte en glimlachte wat onzeker. Ik pakte zijn handje en begon langzaam met hem richting mijn huis te lopen. Halverwege tilde ik Jayden op de rug van een van mijn honden. Het paste en zo ging het iets sneller en makkelijker. Ik liet ze binnen en gaf de honden eten voor ik Jayden van de hond haalde en hem op de bank zette. "Wil je wat drinken of eten?" Hij keek me verward aan maar vroeg toen voor appelsap. Ik maakte een van de bekers die ik hier voor Drake had staan klaar met appelsap en gaf die aan hem. Owen begon te blaffen en ja hoor. Dan lag te krijsen. Ik haalde hem uit de box en zuchtte. Luier. Ik keek even naar Jayden. "Ik ben zo terug." zei ik voor ik naar boven liep on de luier te verschonen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik knikte langzaam. Niet wetend wat verder nog te zeggen. Als een soort redder in noot gong Rosalie haar telefoon en werd Hailey meteen naar me toe geschoven. Ik keek lachend naar het kleine meisje, dat me onwetend aanstaarde. 'Dus jij bent mijn papa?' Ik knikte trots en knielde bij het kleine mensje neer. Ik hield er niet van om zo erg op mensen neer te kijken. 'Maar ik dacht dat ik geen papa had.' Ze leek er echt niets van te begrijpen. Wat ik wel snapte. Ze had 4 jaar lang geen vader gekend. Ik zou het ook niet snappen. Ik slikte even moeilijk en ging met mijn handen door haar, haar. 'Later, als je groot bent zal je het begrijpen. Tot dan, heb je vanaf nu wel gewoon een papa. En dat ben ik.' Hailey knikte braaf en ging ook met haar kleine handje door mijn haar en lachte. Ik keek uit mijn ooghoeken naar Rosalie, die terug kwam lopen en er niet zo blij uitzag. Ik ga weer recht staan en til Hailey op. 'Wat is er?' Vraag ik bezorgt.

[zayn komt zo. Ben aan het poolen ;x]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Sarah Angels

Ik kijk naar Hailey in Harry zijn armen. Ik strijk plukjes haar uit haar gezicht en druk een kus op mijn voorhoofd. Ik hoor de vraag van Harry. Langzaam kijk ik hem aan en knars met mijn tanden.
'Ik ben een soort van ontslagen voor een maand,' zucht ik en kijk langzaam om me heen. Ik sla mijn armen over elkaar heen en kruip weg in mijn jas. 'Alleen omdat ik niet over jou, Hailey en mezelf een artikel wil schrijven.' Mokkend en nukkig kijk ik om me heen. 'Dat is toch geen reden om me te ontslaan en me mijn salaris af te nemen?!' Ik kijk Harry fel aan. Niet omdat ok boos ben op hem, maar omdat ik er ecjt van baal en kwaad op wordt. 'Waarom zou ik nog willen werken voor dat soort mensen? Allemaal arrogante kwallen. Ik heb nooit wat te zeggen.' Boos pak ik mijn mobiel en zoek het nummer op van mijn baas. 'Hij kan de stront in zakken,' floep ik eruit. Gelijk blik ik naar Hailey. 'Zeg dat nooit na, dat is niet beleefd.' Ze knikt. Ik druk op bellen en wacht tot mijn baas opneemt....

[ bericht aangepast op 21 april 2013 - 0:28 ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Zayn Malik
Louis zorgde ervoor dat ik iets gemakkelijker door de mensen kon komen, terwijl ik muffin goed vast hield in mijn armen. Ik wilde niets liever dan hier weg en ik was blij toen we buiten stonden. Al stond daar ook heel wat volk met camera's. Wat was er in vredesnaam gebeurd dat we weer ineens zo populair waren. Jaren had niemand naar ons omgekeken en ineens zat iedereen op ons dak. En waarvoor? 'Ik heb niet echt zin om naar huis te gaan. Maar jij hebt nog altijd je rust nodig.' Het was te lekker weer om binnen te zitten, te vervelen. Daarbij wist ik niet echt, wat we wel konden doen. Ik zette Muffin neer en hield de riem dit keer goed vast en snel stak ik een sigaret op. Niet dat, dat hielp tegen de hoofdpijn, maar alsnog. Muffin had nog altijd teveel energie en was in gevecht met de riem. 'Zullen we even met hem naar het park gaan. Dan kan hij los.' Stelde ik voor.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Bij een van de mensen van de paparazzi griste ik onderweg het blocnote uit haar handen. Aangezien ze aan het schrijven was, stond er vast wel iets interessant op over waarom ze hier waren. Toen ze buiten stonden, snapte ik er helemaal niets meer van. 'Wat is hier aan de hand? One Direction bestaat niet meer. Iedereen heeft zijn eigen leven opgepakt, dus waarom staan jullie na al die tijd weer hier?' De chagrijnige ondertoon was zeker niet te missen, 'Mijn rust krijg ik wel. En dan gaan we ergens anders naartoe.' Of ik thuis nu heel de tijd rond aan het lopen was zonder de rust of we buiten liepen. Dat laatste was toch een stuk beter. Ik keek rond, maar richtte al snel mijn blik weer op Zayn en Muffin. De energie die Muffin had, bleef nog steeds ongelofelijk en kon ik wel wat van gebruiken. Ik knikte aangezien het best een goed idee was.'Misschien helpt de buitenlucht ook nog tegen je hoofdpijn.' Zei ik, maar ondertussen verschenen mijn puppy-ogen weer samen met een onschuldige grijns. 'Maar alleen als ik een ijsje mag.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer