[RPG] YouTuber Christmas [speeltopic 4#] - Speeltopics

Het is bijna kerstmis. Er ligt op veel plaatsen sneeuw en de kerstbomen stralen in eigenlijk elk huis al volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekenste YouTubers zullen samen de hele kerst verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigt om in een blokhuitjespark in een bos net buiten Aberdeen te blijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus. In de woonkamer staat een al opgetuigde echte kerstboom in zilver en rood en een openghaard waarvoor buiten genoeg hout ligt.
Het geboied eromheen ligt vol met een pak sneeuw van zo'n halve meter dik, waar paden doorheen zijn geschept. Er lopen ook echt herten en rendieren rond, en andere bosdieren die niet in winterslaap zijn.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde groote als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met ook eenzelfde openhaard en kerstboom, maar dan groter, vooral omdat er geen slaapkamers of keukens zijn, natuurlijk wel wifi en knusse banken en zitjes.

De uitzendingen gebeuren vanuit de huisjes zelf, of buiten als ze dat leuk vinden. De uitzendschema's komen per dag onderaan de pagina te staan.

YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - KiliOfDurin
- Alexa Losey 'Lex' - Seaver
- Jackson Frayn Harries 'Jack' - Bonacieux
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke
- Matt Greening 'Matt' - RabidKiller
- Carli Bybel 'Carli' - xkimx124
- Kennedy Bandit 'Bandit' - MASTERCHIEF
- Haley Nelson 'Nell' - Sasquatch
- Phillip Lester 'Phil' -
- Finnegan Harries 'Finn' - Ademir

Bungalow indeling(per 3):
Bungalow 1:
- Dan
- Jack
- Finn

Bungalow 2:
- Haley
- Zoë
- Carli


Rollentopic
Topic 1
Topic 2

Regels:
- Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang kerst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Pasen of de zomer verandert in zoiets, maar vorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 3 juli 2013 - 22:09 ]

---

Bowties were never Cooler

[Lol. Hoe grappig zou dat zijn. Ik vind dat we dat echt moeten doen :'D]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Tarsus schreef:
[Lol. Hoe grappig zou dat zijn. Ik vind dat we dat echt moeten doen :'D]

haha awel, 'k vind het goed ocharme die dude haha

---

Rise and rise again until lambs become lions

[We moeten 'm wel nog heel laten :'D]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Ik schrijf even uit 3e persoon omdat ik niet weet hoe je als persoon zelf beschrijft dat je slaapwandelt ;p]
Zoë Sugg aka Zoella.

Zoë liet Finn los en ging rechtzitten. Haar ogen waren open, maar dat was altijd zo bij iemand die slaapwandelde. Ze stapte het bed uit en begon op goede hoop te lopen. Ze wist niet waar ze naartoe ging, ze wist niet dat ze slaapwandelde, ze liep gewoon. Ze kwam uit in de gang en liep door naar de woonkamer. Ze mocht van geluk spreken dat hier geen trap was en dat haar kamer recht tegenover de woonkamer was. Ze stootte tegen de salontafel waardoor een paar glazen eraf vielen maar ze leek er niets van te merken. Ze merkte er ook weldegelijk niets van. Rustig liep ze door. Op het nippertje miste ze de deur van de keuken. Ze liep de keuken binnen en opende een kastje. Ze haalde er iets uit en draaide het om. Alle cornflakes die in de pak zat viel op de tegels in de keuken. Denkend dat ze net wat cornflakes in een kom had gedaan liep ze naar de ijskast en haalde er iets uit. Het was de bedoeling dat het melk was, maar aangezien ze niet wist wat ze deed nam ze de cola-fles eruit. Ze liep terug naar de plek waar ze de cornflakes omgedraaid had en begon te prutsen aan de fles.

Finnegan Harries 'Finn'
Bijna was ik in slaap gedommeld toen ik opeens voelde hoe mijn arm zijn grip verloor. Mijn ogen schoten open toen ik Zoë uit het bed zag stappen en vervolgens begon te lopen. ‘Okay, that’s also a way to say you’re awake.’ Grijnsde ik terwijl ik daarna even mijn beide armen een paar keer strekte omdat ze stijf waren geworden. Zoë negeerde me echter en liep gewoon de gang in waarna ze naar de woonkamer liep. Verward wreef ik in mijn ogen toen ik opeens enkele glazen hoorde vallen. In een mum van tijd was ik recht gesprongen en liep met een hoge snelheid naar de woonkamer. Daar vond ik allemaal gebroken glazen op de vloer verspreidt. Oké, wat was er gebeurt? En waar was Zoë? Ik zag nog net hoe de deur van de keuken terug in het slot viel en liep naar de keuken, waar ik een Zoë aantrof die een kom cornflakes vasthad en cola erin wilde gieten. ‘Oh shit.’ Mompelde ik toen ik doorhad dat ze waarschijnlijk aan het slaapwandelen was.Ik liep naar haar toe en nam de cola-fles uit haar handen, ‘Zoë, darling come with me.’ zei ik zacht terwijl ik daarna zachtjes aan haar arm trok om de keuken te verlaten. Een slaapwandelaar mocht je nooit wakker maken toch?

[Ik moet zeggen da het serieus geniaal is :'p]

[ bericht aangepast op 24 maart 2013 - 21:49 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Sugg aka Zoella.

Zoë trok zich niets aan van de bezorgde Finn die haar probeerde mee te trekken. Hij wist blijkbaar dat je slaapwandelende mensen niet mocht wakker maken. Zoë deed rustig verder waar ze mee bezig was, maar aangezien ze een nieuwe fles cola had genomen en ze die flessen sowieso al niet openkreeg was het niet veel moeite dat ze nog probeerde. Ze zette de fles neer en bleef voor 5 minuten staan niets doen. Tot ze opeens uit het niets luidkeels The Lion King begon te zingen. Joe, haar broer, wist maar al te goed dat dit soort dingen vaker gebeurde als Zoë moe was. Ze begon te lopen, nog steeds al zingend terwijl ze hier en daar dingen omver liep, maar ze trok zich er niets van aan. Pas toen ze struikelde over iets en in de zetel belandde stopte ze met zingen. Dat was wel van korte duur want ze draaide zich op haar rug en begon verder te zingen waar ze gebleven was. Uit ervaring wisten we dat dit niet zo lang meer ging duren. Na de Lion King gedaan was begon ze meestal weer te lopen, maar dan echt te lopen als in naar buiten gaan, dus zo lang zou het niet meer duren tot ze wakker gemaakt zou worden door de ijzige koude.

Tarsus schreef:
Haley Nelson
Een opgeluchte zucht ontsnapte uit mijn mond toen Dan en Finn voorbij liepen zonder iets te vragen. Ik zou niet eens weten wat ik zou moeten zeggen, wat voor uitleg ik zou moeten geven. Mijn blik bleef op ze hangen tot ze een bungalow in verdwenen waren. Ik zuchtte en trok uiteindelijk maar al het haar los, waardoor ik nu prachtige pijpenkrullen die in de wind draaide. Ik rilde zacht, door de wind die mijn huid streelde en door de vriezende temperatuur die ervoor zorgde dat ik langzaam verkleumde. Mijn tenen waren ook aan het bevriezen, maar ik had geen zin om mijn schoenen aan te doen. De deur viel voor de derde keer met een klap dicht. Ik hoefde niet om te kijken om te weten wie het was en ergens diep van binnen maakte mijn hart een sprongetje omdat hij me toch gevolgd was. De jongeman trok zijn jas uit en legde die over mijn schouders, waardoor ik het direct al een stuk warmer kreeg. Nu voelde ik me nog schuldiger, omdat hij koud zat te lijden door mij. Het zag er best grappig uit, hoe hij daar zat met zijn handen tussen zijn benen, maar het lachen was me op dit moment zo goed als vergaan. “You want to talk about it?” vroeg Jack na een tijdje. Hij draaide zijn hoofd in mijn richting.
“No, I… Yes… No. I don’t know,” hakkelde ik achter elkaar aan. Ik drukte mijn tanden in mijn wang. Make a choice, Haley. Ik keek hem weer aan en haalde toen diep adem. “Yes. I actually do. Promise me to not laugh, get mad or whatever. Deal?”
Ik veegde een krul uit mijn gezicht en wendde daarna mijn blik af. “At the beginning of the summer I met some guy. A hell of a dude. He was nice, friendly, strong and not to forget… sweet. Only to me. I mean, how could I not fall in love with him? Everything went so well, I felt like the happiest girl in the whole world, ‘till a certain day. I came to visit him, his parents left a few hours ago, and we went to his sleeping room, to play some games and to talk. He started to kiss me and I was totally alright with that. But he wanted to go further and I didn’t. But he kept pushing and I kept refusing, so he got mad. He slapped me, he yelled at me and then he closed the door… He started to rip the clothes of my body and…” Ik stopte even met praten, vooral om de krop in mijn keel door te slikken en het juiste woord te verzinnen. Maar ik vond er geen. “He raped me. I gave him a second chance when he begged for forgiveness. I thought everything would change, but it just got worse and… one day he just dumped me. Because of him people at collage started to bully me and hate me. So I switched schools, so I could fulfil my nursery education… And now I’m here. I never told this to anyone, so please don’t judge me…” Ik probeerde de tranen binnen te houden omdat het allemaal terug kwam. Met waterige ogen keek ik hem aan.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
Ik trok zachtjes aan Zoë’s arm, maar blijkbaar had ze niet veel zin om te luisteren en ging ze gewoon verder met wat ze bezig was. Ze zette de fles neer en stond daarna vijf minuten echt letterlijk naar niets te kijken tot ze opeens luidkeels begon te zingen. Ik herkende het liedje ‘The Lion King’ en onmiddellijk schoot ik in de lach. Oké, het was misschien erg dat je je vriendin ging uitlachen als ze slaapwandelde, maar wat zou jij nu doen als je in mijn plaats was? Al zingend begon Zoë te lopen terug naar de woonkamer en verward keek ik even rond aangezien alles net heel snel was gebeurd. Het ene moment was ik de tranen nog uit mijn ogen aan het vegen en het andere moment was ze onmiddellijk al weer uit mijn zicht. Ik liep snel achter haar aan en zag dat ze allemaal dingen omver liep. ‘Zoë, okay you’re fine. Come here.’ zei ik maar ze struikelde net over een ding en belandde in de zetel. Even stopte ze met zingen waardoor ik dacht dat ze zichzelf pijn had gedaan, maar daarna begon ze weer uit volle borst. Ik besloot om haar maar eventjes te laten doen aangezien ze zo wel net geen zin meer zou hebben. En ja, ik had gelijk want even later stopte ze en stond ze opeens op. Ik volgde haar met mijn ogen, en zag hoe ze opeens naar buiten liep. ‘Zoë!’ riep ik waarna ik snel achter haar sprintte op mijn sokken. De koude kwam ons tegemoet en ik wist meteen dat ze daardoor zou wakker worden. ‘Come here.’ zei ik snel waarna ik haar hand vastpakte en haar snel meetrok terug naar binnen. Nu was ze waarschijnlijk wel helemaal wakker. Aangezien ze in haar pyjama even doodleuk de sneeuw in liep en bovendien waren haar voeten nat net zoals de mijne. Ik zette Zoë op de bank neer en nam het dekentje dat ernaast zat en legde het rond haar schouders.

---

Rise and rise again until lambs become lions

|Hoe laat is het nu eigenlijk? (: |

---

kindness is never a burden.

Zoë Sugg aka Zoella.

Verward keek ik om me heen. Waarom waren mijn voeten nat en waarom zat ik op de zetel ? Waarom was alles hier eigenlijk bijna kapot ? Ik keek om me heen en zag Finn naast me zitten. "Finny !" riep ik vrolijk uit waarna ik mijn armen om hem heen sloeg en me tegen hem opkrulde. Ik drukte mijn lippen tegen zijn wang en trok mijn voeten op, in de hoop dat ze wat warmer werden. "What have you done in here ? Everything's broken !". Ik keek nogmaals rond en zag dat alle glazen die op tafel stonden letterlijk gevallen waren. Het salontafeltje zelf was ook verschoven waardoor je zou denken dat iemand er tegen was gelopen. Ik wou niet eens weten wat er in de keuken was gebeurd als alle vazen en glazen hier al gebroken waren. Ik likte even over mijn lippen en keek terug naar Finn, wachtend op een verklaring voor deze troep. Ik keek even naar mijn kousen die letterlijk kletsnat waren. Ik krulde me nog wat meer op tegen Finn en legde mijn gezicht in zijn nek die veel warmer leek te hebben dan mijn gezicht.

Jackson Frayn Harries
“No, I… Yes… No. I don’t know,” hakkelde Haley. Jack keek haar triestig maar ook bemoedigend aan. Hij zou haar niet pushen het te vertellen, maar kon Haley enkel helpen wanneer ze hem vertrouwde en het hem wel vertelde. Ze keek hem toen weer aan en haalde diep adem. “Yes. I actually do. Promise me to not laugh, get mad or whatever. Deal?”
Jack knikte zachtjes en de wind speelde met zowel zijn als Haley's haar. Hij voelde zijn wangen afkoelen, aangezien hij binnen vast zo rood als een tomaat was door de warmte en Haley's aanwezigheid. Haley veegde een krul uit haar gezicht en wendde toen haar blik van Jack af, iets wat de man jammer vond. Haley had mooie ogen. Zwijgend luisterde Jack naar het verhaal van de vrouw.
“At the beginning of the summer I met some guy. A hell of a dude. He was nice, friendly, strong and not to forget… sweet. Only to me. I mean, how could I not fall in love with him? Everything went so well, I felt like the happiest girl in the whole world, ‘till a certain day. I came to visit him, his parents left a few hours ago, and we went to his sleeping room, to play some games and to talk. He started to kiss me and I was totally alright with that. But he wanted to go further and I didn’t. But he kept pushing and I kept refusing, so he got mad. He slapped me, he yelled at me and then he closed the door… He started to rip the clothes of my body and…"
Haley stopte even met praten en slikte. Ook Jack slikte. Hij wilde die niet horen óf weten, maar daarvoor was het te laten. Want een woord kwam op in zijn hoofd en ook dat woord gebruikte Haley in haar volgende zin.
"He raped me. I gave him a second chance when he begged for forgiveness. I thought everything would change, but it just got worse and… one day he just dumped me. Because of him people at collage started to bully me and hate me. So I switched schools, so I could fulfil my nursery education… And now I’m here. I never told this to anyone, so please don’t judge me…”
Jack zweeg even en keek weg van Haleys gezicht. Naar de bomen in de verte. Hij zocht naar de juiste woorden, zodat die niet zo zouden overkomen als die van in de zaal hadden gedaan.
"So, you're scared I'd do the same?" vroeg hij vervolgens en schok van de schorheid in zijn stem. Jack schraapte zijn keel en keek toen Haley weer aan. Hij keek recht in haar twee waterige ogen en keerde zijn lichaam naar haar toe. Jack nam Haley's handen vast in de zijne en wreef er geruststellend over. "I would néver do such a thing to any girl. Or to you, 'cause you're not any girl." Jack zweeg even en keek Haley enkel aan. "You have to believe me when I say I care about you and I'd never do anything that'll hurt you or that you don't want me to do."

[ bericht aangepast op 25 maart 2013 - 20:05 ]

---

kindness is never a burden.

Haley Nelson
Ik wendde mijn blik weer richting de grond toen Jack wegkeek. Waarom had ik het ook verteld? Ik had kunnen weten dat hij me nu vast een hoer of zo vond. Volgens mij zou hij niet de enige zijn die zou zeggen dat het allemaal mijn eigen schuld was.
“So, you’re scared I’d do the same?” vroeg Jack met schorre stem. Ik richtte mijn bruine ogen weer op hem. Mijn mond hing en klein stukje open en ik trilde nog steeds.
“What? No!” antwoordde ik half geschokt. “I know you're different!” Ik keek hem aan en probeerde oprecht te glimlachen, wat er niet echt uitzag met mijn waterige ogen. Een tinteling gleed door mijn lichaam toen hij zich weer in mijn richting draaide en me een blik waardig gunde. Toen zijn warme handen de mijne vastnamen, voelde ik ze tintelen. Niet alleen mijn handen, maar ook mijn buik. Misschien kwam mijn naïviteit van vroeger weer boven. Maar iets zei me dat Jack gewoon niet zo was. Dat had hij al vanaf het eerste moment dat ik hem zag bewezen.
"I would néver do such a thing to any girl. Or to you, 'cause you're not any girl,” zei hij. Wat mij verbaasde. Voelde hij dus hetzelfde voor mij? Of vond hij me gewoon raar en was ik geen normaal meisje. Oké, heel erg normaal was ik ook niet. Maar ik hoopte liever op het eerste. Jack zweeg weer en bleef me een tijdje aankijken met zijn mooie bruine ogen. "You have to believe me when I say I care about you and I'd never do anything that'll hurt you or that you don't want me to do."
Ik kneep zachtjes in zijn handen en uiteindelijk sloeg ik mijn armen om zijn nek en begroef ik mijn gezicht in zijn schouder. “I believe you,” fluisterde ik zacht. “You’re the best, Jack.”
Dit voelde goed, in ieder geval voor mij. Vooral omdat ik hem kon vertrouwen, omdat ik gewoon mijn verhaal aan iemand had verteld. Ik was zo opgelucht dat hij gewoon rustig had geluisterd en had gezegd wat hij gezegd had.

[ bericht aangepast op 25 maart 2013 - 20:23 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn"
Ik plofte naast Zoë neer nadat ik een deken rond haar schouders had geslagen. 'Finny!' hoorde ik Zoë vrolijk roepen en ik voelde hoe ze haar armen om me heen sloeg. Een lach ontsnapte uit mijn mond en ik voelde hoe ze zich tegen me opkrulde. Ik sloeg een arm rond haar heen en voelde daarna haar lippen tegen mijn wang. 'So, I'm guessing your back?' grijnsde ik toen ze haat voeten helemaal optrok. Daarna volgde ik haar blik toen ze de kamer bestudeerde, 'What have you done in here? Everything's broken!' Ik lachte geamuseerd toen ik haar ongeruste gezicht zag, 'What have Í done? You mean, what have yoú done?' grijnsde ik terwijl ik haar plagend aankeek. Ze deed daarna weer het ding dat ze altijd doet, namelijk over haar lippen likken, en keek vervolgens vragend naar mij. 'You were sleepwalking. You ran into all those things.' verklaarde ik daarna toen ze weer zag naar haar kousen, 'And that,' ik wees naar haar voeten, 'Is because you suddenly just felt the need to walk in the snow.' zei ik lachend terwijl ik voelde hoe ze zich nog meer opkrulde tegen me en vervolgens haar gezicht in mijn nek legde. Ik voelde hoe haar koude gezicht tegen mijn toch wel warmere huid en trok haar nog wat dichter naar mij. Vervolgens nam ik haar been, strekte het uit over mijn schoot en deed haar broekspijp naar boven. 'And that's going to be a bruise 'cause you ran into that coffee table.'

[ bericht aangepast op 25 maart 2013 - 20:25 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Sugg aka Zoella.

Met grote ogen keek ik naar zijn geamuseerde gezicht terwijl hij vertelde wat ik had gedaan. Het kwam me veel te bekend voor en ik had het gevoel dat hij iets wegliet, al hoopte ik vurig dat ik dat stuk gewoon had overgeslagen deze keer.
"Please tell me I didn't sing the Lion King song". Ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht waarna ik mijn gezicht gewoon weer in zijn nek verstopte. Zachtjes jammerde ik tegen mezelf dat ik echt moest stoppen met slaapwandelen aangezien mensen mij gewoon zo hard zouden uitlachen. Voor een moment was ik zelfs vergeten dat hier camera's hingen, maar toen ik me dat bedacht was het al helemaal compleet. Geweldig, nu ging heel Engeland zien hoe lomp ik was als ik slaapwandelde, en hoe goed ik kon zingen.
"I guess you know everything of me know".

Jackson Frayn Harries
Haley keek Jack terug met bruine ogen. Haar mond viel een stukje open, wat Jack best grappig zou gevonden hebben mocht Haley net niet dat verhaal verteld hebben.
“What? No!” sprak ze nogal luid. “Ik weet dat je anders bent!” Haley keek Jack aan en hij zag dat ze probeerde te glimlachen, maar het geheel kwam niet echt geloofwaardig over door de waterige ogen.
"I would néver do such a thing to any girl. Or to you, 'cause you're not any girl." Dat laatste voegde hij er snel aan toe, want Haley was niet zomaar een meisje. Ze was Haley en helemaal anders dan Zoë of Carli. Jack werd zich plots bewust van het gevoel dat Haley hem gaf. Hij voelde zijn hart kloppen, maar was toch redelijk rustig. "You have to believe me when I say I care about you and I'd never do anything that'll hurt you or that you don't want me to do." Zijn stem klonk bijna smekend.
Even kneep Haley zachtjes in zijn handen, om vervolgens haar armen op zijn nek te sloeg. Jack voelde hoe Haley haar hoofd in zijn nek begroef en hijzelf sloeg ook zijn armen om de vrouw heen. “I believe you,” fluisterde ze. “You’re the best, Jack.”
Haleys lichaamswarmte voelde goed tegen Jacks koude lichaam. Hij klemde zijn handen om Haleys middel en grinnikte,"Oh, I know." Vervolgens liet hij haar weer los en nam Haleys koude handen terug vast. "That guy was a total douchebag. Please forget him." Plots bedacht Jack zich iets, wat hem deed grijnzen. "You know what. I'll make you forget him." En voordat Haley ook maar kon reageren drukte Jack zijn lippen zacht en liefdevol op die van haar.

---

kindness is never a burden.