[RPG] You can't hurry love NEW -bigfatliar - Speeltopics

Wat als een paar ouders van drie 16 jarige jongens ineens bedenken dat die jongens eindelijk maar eens een vriendin moeten zoeken? Wat als ze negen 16 jarige meisjes uitnodigen om samen met de jongens voor een tijdje in een huis te gaan zitten? Zal het plan van de ouders slagen en vind elke jongen een meisje of gaat het helemaal mis? Zullen er nieuwe vriendschappen ontstaan of zal iedereen elkaar gewoon vervelend gaan vinden of erger zelfs, haten? Aan het einde is het wel de bedoeling dat de jongens een keuze maken tussen de meisjes, maar willen de meisjes dan nog wel? Of vinden de meisjes de jongens helemaal niet leuk meer? De keuze ligt bij jullie


Huisregels
Iedereen is aanwezig bij het avond eten van 6.00 tot 7.00
Voor de rest van de dag staat er een buffet met eten waar je van mag eten wanneer je maar wilt
Elke vrijdag avond is er een feestje van 8.00 tot later
Iedereen mag na 11.30 niet meer naar buiten
Elke dinsdag ochtend kunnen de mensen uit het huis naar de stad
Contact met de rest van de wereld kan allen met brieven die verstuurd worden vanuit de stad waar je ze dinsdagochtend heen kan brengen
Op elke kamer hangt een belletje waar je aan kan trekken voor je bediendes

Rollen:
Jongens
-James Julian Mathers BigFatLiar
-Damian Nathaniël Wright ShatterMe
-Murno Parker Hunter Seaver

Meisjes
-Melody Sarah McNeckle BigFatLiar
-Leah Isabella McGeorge pebble
-Ness Allison Candler nessje
-Cat Summers xJules001
-Alicia Amanda Duncan Nyan
-Rae Jade Parker HurtedHeart
-Amy Destiny Anderson Nyan
-Chiara Bella Love DamnBieber
-Gereseveerd door Depay

Het is 2 november (herfst!)
iedereen komt aan en het is ongeveer 5 uur

Le house in het huis is alles wat jij je kan bedenken zolang het mogelijk is (geen unicorns dus!)

Iedereen slaapt op een kamer!

[ bericht aangepast op 13 maart 2013 - 2:39 ]

---

Dont say why me, say try me

(Sorry dat ik die spaties gebruik hoor,maar dat is nu eenmaal mijn stijl van schrijven.Ik vind het gemakkelijker om te lezen dan zonder.)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Nyan ik vind het niet erg, maar probeer dan wat lanere stukken te schrijven, zo houden we iedereen tevreden

---

Dont say why me, say try me

Melody Sarah Mcneckle
"Wel ,ik hou erg van dupstep muziek en van remixen van pop muziek enzo", niet mijn fovoriete, maargoed. Close enough. "Oh en wat is een domo eigenlijk? Daarnet zei je dat je daar iets van spaart', zei ze. 'Domo is een soort bruin monstertje met een grappig gezichtje. Ik heb zijn hoofd ook op mijn tas staan en aan mijn sleutel hanger heb ik een poppetje van hem. Zijn hele naam is eigenlijk Domo kun, maar voor het gemak zegt iedereen meestal domo', legde ik haar rustig uit.

---

Dont say why me, say try me

Amy Destiny Anderson
'Domo is een soort bruin monstertje met een grappig gezichtje. Ik heb zijn hoofd ook op mijn tas staan en aan mijn sleutel hanger heb ik een poppetje van hem. Zijn hele naam is eigenlijk Domo kun, maar voor het gemak zegt iedereen meestal domo' legde ze uit en ik knikte.
Ik kreeg eigenlijk wel dorst en vond dat het tijd werd om eens dit huisje te verkennen.Ik stond op en keek Melody aan.
"Heb je zin om met me dit huis te verkennen?"vroeg ik haar dan en glimlachte licht. Als we de keuken vonden kon ik misschien ook daar iets te drinken vinden ofzo.En misschien kwamen we onderweg wel nog mensen tegen ,waarmee we konden praten.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Cat Summers
Licht verbaasd herhaald James wat hij eerder had gezegd. 'Sorry, was niet aan het opletten' verklaarde ik hem hopend dat hij met deze verklaring genoegen zou nemen. Wanneer ik eerlijk zou zijn en zeggen dat ik doof was zouden mensen mij anders gaan behandelen. Sommige spraken overdreven langzaam in een taal met alleen maar makkelijke woorden en sommige praatte gewoon niet meer me me en gingen me uit de weg. Als ze zouden weten dat ik doof was zou ik geen kans meer maken op nieuwe contacten en kon ik me mezelf beter het verdriet van stomme reacties besparen en terug naar huis gaan. 'Ik ben trouwens Cat' zei ik en ik stak mijn hand naar hem uit.

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

Leah Isabella McGeorge.
Hij haalde zijn schouders op. 'Het zal inderdaad wel meevallen, maar alsnog,' zei hij met een scheve glimlach. Ik zag hem kijken toen ik een hand door mijn haar haalde. Had ik soms uitgroei? 'Ik hoop dat je hier goede vrienden zal vinden. Liefde zal denk ik niet gebeuren. Tenzij ze ons hier een maand of twee laten zitten.' Ik knikte. Hij had gelijk. Liefde gebeurde niet zomaar. 'Ik vind het vooral belachelijk dat ik hier zit omdat mijn ouders denken dat ik zelfs nog nooit iemand leuk heb gevonden. Ja, wel één iemand.' Hij lachte zachtjes om zichzelf en sloeg zijn armen over elkaar.
'Ach,' reageerde ik, mijn schouders ophalend. 'Moet dat dan? Ik bedoel, we hebben nog alle tijd om iemand leuk te vinden,' zei ik en glimlachte naar hem.
Op dat moment kwam een meisje aanlopen. 'Hoi,' zei ze vrolijk en ik glimlachte opnieuw, dit keer naar haar.
'Hoi, ik ben Leah,' antwoordde ik, dit keer wat zekerder van mezelf, terwijl ik mijn hand naar haar toestak. Zo had ik me al lang niet meer gevoeld, zeker niet na wat er afgelopen zomer gebeurd was. Ik knipperde vlug de opkomende tranen weg en deed alsof er niets aan de hand was. Ik kon moeilijk hier in huilen uitbarsten.

[Sorry had het druk gisteren en moest vandaag tot 5 uur naar school. En daarbij had ik net een heel stuk getypt, begon mijn laptop raar te doen -_-' ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Munro Parker Hunter
Ik lachte even en dacht even na. “Wel het zou heel goed kunnen dat mijn ouders willen dat ik een vriendin heb voor ik dit huis uit mag, aangezien ze zelfs een roodharig meisje hebben uitgenodigd. Dat meisje wat net gewoon weg liep.” Zei ik nog steeds verbaasd. Ik was namelijk nog steeds niet zeker over wat er net gebeurt was. Ze was gewoon weg gelopen, zonder te zeggen of ze wel of niet een handdoek wilde of wat dan ook. Er kwam een meisje bij staan. Alicia. “En ik ben Munro.” Zei ik nadat Leah zich had voorgesteld. “En het spijt me dat ik zulke geweldige , kuch, ouders heb.” Ik wist niet waarom. Ik had gewoon de neiging sorry te zeggen tegen iedereen in dit huis. Gewoon omdat ze hier zaten omdat één van hun mijn vriendin ‘moest’ worden. Ik snapte dat ijn ouders het goed bedoelde, maar alsnog, ik wist het niet. Het voelde niet goed. Nou voelde het nooit goed als ik een meisje ‘te’ leuk begon te vinden, maar dat zou nog wel komen. Als ik nou dertig was geweest had ik gesnapt dat mijn ouders bezorgt waren, maar ik was zestien. Nog genoeg tijd om een vriendin te vinden. “Weten jullie. We kunnen vanavond een spelletje spelen onder. Om elkaar allemaal beter te leren kennen. Ik dacht ik begin er maar over voordat we na het eten allemaal een andere kant op lopen en ik iedereen bij elkaar moet zoeken. En aangezien ik eerst wil weten of het uberhaupt wel een leuk idee is.” Vroeg ik zacht, maar wel hoorbaar.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Alicia Amanda Duncan
'Hoi, ik ben Leah,' zei het meisje terug en stak haar hand uit.Glimlachend nam ik haar hand aan en schud haar hand. "Aangenaam.Leah"zei ik blij.
Ik hoopte echt dat ik hier wat vrienden kon maken.“En ik ben Munro.” zei de jongen toen en ik knikte.
“En het spijt me dat ik zulke geweldige , kuch, ouders heb.” zei hij dan. Eerst begreep ik niet echt wat hij bedoelde ,maar ik kreeg het iets later wel door.
"Is niet erg ,mijn ouders zijn dat ook niet echt."zei ik dan en luisterde dan naar Murno.
“Weten jullie. We kunnen vanavond een spelletje spelen onder. Om elkaar allemaal beter te leren kennen. Ik dacht ik begin er maar over voordat we na het eten allemaal een andere kant op lopen en ik iedereen bij elkaar moet zoeken. En aangezien ik eerst wil weten of het uberhaupt wel een leuk idee is.” vroeg hij. Het leek me wel een leuk idee en dan hoefden we niet allemaal appart elkaar te leren kennen ,maar samen.
"Ja dat lijkt me wel een leuk idee, wat vind jij Leah?"zei ik mijn mening en vroeg ook die van haar.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

(reageerd er nog iemand :x ?)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

(Ik wacht eigenlijk op Leah... Maar als ze niet reageerd zal ik wel gewoon met Munro reageren)

---

We've lived in the shadows for far too long.

Mellow
'Heb je zin om met me dit huis te verkennen?' Vroeg Amy. 'Tuurlijk!' Ik had wel dorst en ik wou wel weten waar mijn kamer was. Bovendien misschien kwamen we andere mensen tegen en dan tja. Dan leerde ik nieuwe mensen kennen. Ik was nogsteeds best druk merkte ik. Hopelijk vond niemand hier dat vervelend. Ik stond op en trok Amy overeind. 'Kom we gaan op mensenjact', gieglede ik. Nog even en ik begon met stuiteren. Misschien had ik vanmorgen niet zo veel cola moeten drinken. Te veel suiker was niet goed voor me, maar wel erg lekker. Dus daarom at en dronk ik nog steeds zoete dingen


James
'Sorry, was niet aan het opletten', zei ze ter verklaring. Ik knikte eventjes. 'Ik ben trouwens Cat', verolgde ze. Ze stak haar hand naar me uit. 'James fijn je te ondmoeten', zei ik met een glimlach. Ik schudde haar hand. Ik vroeg me af hoe de andere mensen hier waren. En hoe de ander jongens waren. Ik was hier niet om een relatie te creeeren, hoewel dat wel mijn ouders hun idee was, maar om vrienden te maken. Hopelijk was ik niet de enige die regelmatig erg druk was. 'Heb je zin om naar binnen te gaan? Of blijf je liever hier buiten staan', zei ik met een glimlach

---

Dont say why me, say try me

Amy Destiny Anderson
'Tuurlijk!'zei ze en stond toen ook op.
'Kom we gaan op mensenjact',geichelde en ik glimlachte waarna ik met haar meeging.
Ik besloot om voorop te gaan en ik liep rechtdoor. De woonkamer hadden we al gezien ,dus ging ik verder en kwam uit bij de wc blijkbaar."Hier is de wc dus."zeg ik tegen Mel en loop weer verder.Aan het einde van de gang kwamen we de keuken tegen. Ik liep naar binnen en begon een paar kasten open te trekken om te kijken wat er in zit.
Als ik de kast met servies vind ,neem ik 2 glazen uit.Ook wat drinken?"vroeg ik haar terwijl ik naar de koekast ga en daar een, fles cola uit neem.
Oké de keuken kennen we nu ondertussen al.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Leah Isabella McGeorge.
'Wel het zou heel goed kunnen dat mijn ouders willen dat ik een vriendin heb voor ik dit huis uit mag, aangezien ze zelfs een roodharig meisje hebben uitgenodigd. Dat meisje wat net gewoon weg liep,' zei Munro nog steeds verbaasd. Ik knikte. 'Twee... eigenlijk,' verbeterde ik hem zachtjes. 'Ik ben eigenlijk ook een redhead,' mompelde ik zachtjes, zodat hij de enige zou zijn die me kon verstaan. Eigenlijk was het raar, er was verder niemand in de buurt. Toch wilde ik het niemand vertellen, op Munro na, bang dat ze ermee zouden pesten, zoals de kinderen op school.
Een meisje, Alicia, kwam op ons af en zodra ik me voorgesteld had, deed Munro dat ook. 'En het spijt me dat ik zulke geweldige, kuch, ouders heb.' Ik wuifde het weg. 'Weten jullie. We kunnen vanavond een spelletje spelen onder. Om elkaar allemaal beter te leren kennen. Ik dacht ik begin er maar over voordat we na het eten allemaal een andere kant op lopen en ik iedereen bij elkaar moet zoeken. En aangezien ik eerst wil weten of het uberhaupt wel een leuk idee is?' vroeg Munro zacht, maar wel hoorbaar. Ik knikte. 'Ja, dat lijkt me wel een leuk idee, wat vind jij Leah?' zei Alicia en ik glimlachte naar de twee. 'Klinkt als een fantastisch plan,' glimlachte ik gemeend.

[Sorry voor de hele late reactie!]

[ bericht aangepast op 17 maart 2013 - 22:02 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Murno Parker Hunter
Ik bleef rustig staan, maar van binnen sprong ik op en neer en weet ik het allemaal. Er waren twee roodharige meisjes hier? Mijn ouders waren wel erg wanhopig. Maar alsnog, ik vindt er niet erg. Natuurlijk moest ik ook een klik met de twee meiden hebben, anders werd het alsnog niks. Ik wreef zachtjes over mijn arm en knikte. "Oke, dan vraag ik onder het eten om truth or rare te doen ofzo. Dat lijkt me leuk." Ik meende het. Het was de snelste en meest geweldige manier om mensen te leren kennen. Ik hield van nieuwe mensen leren kennen, dus dat kwam mooi uit. En misschien, wie weet, hield er hier nog wel iemand van basketbal. Ik hoopte van wel en anders kon ik het altijd nog aan iemand leren. Dat zou vast leuk worden. Een glimlach vormt zich op mijn gezicht. "Ik hoop dat iedereen mee wil doen en net zo enthousiast als jullie is." Ik had nu wel honger. Ik keek even op mijn horloge en zuchtte. Het was zo etenstijd en daar was ik heel erg blij mee. Ik at veel te veel op een dag, maar ik deed ook heel erg veel, al zei ik het zelf. Het was waar, meestal dan. Er waren dagen waarop ik niet luier kon zijn, maar die had iedereen wel is.

(Geeft niet. Liever zo dan dat jullie al bij topic drie zijn zonder dat ik het weet)

[ bericht aangepast op 17 maart 2013 - 22:09 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Alicia Amanda Duncan
'Klinkt als een fantastisch plan,' zei Leah glimlachend en ik glimlach ook licht en kijk dan weer naar Murno.
"Oke, dan vraag ik onder het eten om truth or rare te doen ofzo. Dat lijkt me leuk." zei hij dan en ik knikte even zacht. Dat word vast leuk.
Over eten gesproken ,ik begon best honger te krijgen.
"Ik hoop dat iedereen mee wil doen en net zo enthousiast als jullie is." zei hij dan met een glimlachje.
Ik was erg enthousiast omdat ik hier nieuwe vrienden kom maken en ik hoopte dat er niemand was die me ging uitsluiten ofzo.
Ik wilde nu eigenlijk al verschillende vragen op hun afvuren ,maar ik zou moeten wachten tot het eten.
Hopelijk was het lekker eten hier. Ik hoorde mijn maag rommelen. Ik moet echt stoppen met denken aan voedsel.
Ik word wat rood."Euhm ,wanneer eten we eigenlijk?"vroeg ik zacht en glimlach scheef.
(is niet erg ^^ Ik zal de hele week niet zoveel kunnen posten en sorry voor mijn slechte post nu)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH