• Je kan nog altijd meedoen! Geef je op en doe mee!
    Het rollentopic




    100 jaar na de val van He Who Must Not Be Named, is de wereld weer in oorlog. Er zijn twee verschillende clans opgericht, die beiden streven om hun eigen doelen te evenaren.


    Axis en Anguis. Mensen noemen ze de 'goede' en 'slechte' clan.

    Wizards die afstammen van de Deatheathers hebben Anguis opgericht en vele volgelingen opgetrommeld. Ze houden zich schuil in het oude huis van the Malfoys, die in deze tijd niet meer bestaan. Door het huis te gebruiken als hun schuilplaats, laten ze zien dat the Malfoys vroeger trouwe dienaren waren. De clan bestaat uit honderden leden en heeft nog geen leider. Hierover maakt iedereen ruzie, wie moet hun aanvoeren? Er zijn verschillende kandidaten die zichzelf moeten bewijzen tegenover de rest van de clan.

    Axis is het tegenovergestelde. De leden van deze clan stammen af van vroege leden van The Order of the Phoenix. Ze streven naar het goede en proberen de andere clan 'uit te roeien'. Ze beseffen echter één ding niet... Ze zijn zelf ook verantwoordelijk voor de oorlog. De strijd tussen goed en kwaad blijft altijd bestaan, maar het houdt de oorlog ook stand. Hoe gaat Axis ervoor zorgen dat ze de overhand krijgen en Anguis kunnen overheersen?

    Hogwarts blijft doorgaan. Lessen worden gegeven, Houses zijn in strijd met elkaar en de de Quidditch Cup moet heroverd worden. Echter heeft elke leerling een achtergrond. Ze zijn geboren in een clan. Opgevoed met tradities uit hun familie en ideaalbeelden van hun clan.
    Natuurlijk zijn er ook jongeren die het hier niet mee eens zijn. Waarom moeten deze twee clans in gevecht met elkaar zijn? Waarom kunnen ze niet in vrede met elkaar leven?
    Daarom besluit een groepje van verschillende afdelingen een derde clan op te richten...

    Hoe gaat dit aflopen? Dat is aan jullie.



    Ravenclaw:
    - Rena Calanthe Thompson | Chaser (aanvoerder) | Axis - Huoriel
    - Jason 'Jace' Sebastian DiLaurentis | Bonacieux
    - Chase Alexander Holt | Axis | WillNotLearn
    -
    -


    Slytherin: Op het moment mag je geen Slytherin meer aanvragen, totdat er bij elke andere House 2 personen zitten.
    - Lacey Elyssa Blackbourne | Anguis - Requille
    - Lucy Rosean Delacroix | Seeker (aanvoerder) | Anguis - Macabre
    - Georgia Yare Rae Roux | Anguis - Lizor
    - Alan Christopher Martinez | Axis - Huoriel
    - Draven Malum | Keeper | Anguis - WillNotLearn

    Hufflepuff:
    - Caine Sainsford| Keeper | Anguis - Requille
    - Evelyn 'Eve' Cathy McAllister | Anguis - Macabre
    - Sean Emanuel Hastings | Anguis - Lizor
    -
    -

    Gryffindor:
    - Caleigh Ohndreya McBryar | Chaser (aanvoerder) | Axis - Glucio
    - Isiz “Izzy” Laine Fairchild | Axis - Jemima
    -
    -
    -

    Volwassenen:

    Anguis:
    -
    -
    -
    -
    -


    Axis:
    -
    -
    -
    -
    -


    School Crew:

    Schoolhoofd: Marina Barlow | Axis - Huoriel
    Assistent schoolhoofd:

    Leraren:
    -
    -
    -
    -
    -


    Wij hebben een aantal regels en we verwachten dat je je hier aan zult houden:
    * Jou personage heeft in geen enkel geval een relatie tot een bekend HP personage. Geen Dwayne Dumbledore of Sam Weasley.
    * 16+ mag, maar houdt het wel realistisch
    * Niet Godmodden zonder toestemming van het desbetreffende personage
    * Jij maakt je karakteromschrijving, houdt je hier dan ook aan
    * Geen perfecte personages (Mary-Sue)
    * Minimaal 8 regels per post.
    * Geen herhalingen van de vorige post in je eigen post. Puur en alleen je eigen post.
    * Je kan niet wisselen van clan. Bijvoorbeeld: Je zit eerst bij Anguis en gaat dan naar Axis. Dit is onmogelijk.
    * Je hoeft niet persé bij Anguis te zitten als je in Slytherin zit, of bij Axis als Gryffindor je House is. Houses zijn persoonsgerelateerd, Clan's vanuit de familie.
    * Maximaal 2 leerlingen en 1 volwassene per persoon.



    Alleen Huoriel of Requille maken een nieuw topic aan

    [ bericht aangepast op 24 feb 2013 - 13:54 ]


    I'd rather die my way, than live yours.

    Georgia Yare Rae Roux | | Anguis || Slytherin
    Ik frons en kijk haar arrogant aan.
    "Geloof me schat ik heb mijn status niet gekregen door seks. Ik ben gewoon perfect en daarom mag iedereen me en als ik jou was zou ik ook maar even normaal tegen me doen anders is dit jaar je ondergang,' zeg ik bitchie.
    'En als je mij "arrogant" vind dan is dat jou eigen probleem, rot zelf maar op,' zeg ik, ik kijk haar met een liefelijk glimlachje aan en ga met een knie over de ander zitten. Ik stop mijn lippenstift terug in mijn tas.
    "Maar goed, ik snap wel dat je een beetje anders bent als je vader niet van je houd en je moeder doorgedraaid is en in azkaban zit,' de beste van de hele school zijn heeft nog een groot voordeel, ik weet alles van alles en iedereen. Ik grijns gemeen en pak een boek uit mijn tas. Mijn ouders houden wel van me, jammer voor haar dat dat niet zo is.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Lucy
    ''Perfect?'' herhaalde ik met een spottend lachje. Ik keek haar aan, niet echt onder de indruk. Mensen met zo'n houding zijn meestal alles behalve perfect, maar dat proberen ze vaak te verbergen.
    ''Daarom draag je acht kilo make up, zeker?'' mompelde ik nonchalant. Ik zakte wat onderuit en keek haar geërgerd aan. Toen ze over mijn ouders begon, stokte mijn adem en zat ik weer rechtop. Ik wist mijn gezicht in de plooi te houden, gelukkig.
    ''Geen woord over mijn ouders,'' siste ik. ''Of dat mooie gezichtje van je is niet zo 'mooi' meer,'' voegde ik er met vernauwde ogen aan toe. Mensen deden me niet snel pijn, maar mijn ouders... nee, dat was een gevoelige plek.
    Zonder dat Georgia er zicht op had greep ik naar mijn wand. Waarom kon ik niet gewoon een normaal gezin hebben? En waarom moest iedereen me er mee hebben? Het was oneerlijk.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Caleigh Ohndreya McBryar || Gryffindor

    Langzaam liep ik het station door, richting het dranghek tussen perron negen en tien. Mijn gezicht stond niet bepaald vrolijk, terwijl ik het karretje tussen de menigte mensen door duwde. Thuis had ik al afscheid van mijn vader genomen, die ondertussen wel op zijn werk zou zijn. Begrijp mij niet verkeerd, ik vond het geweldig op Hogwarts, het was geweldig om een heks te zijn, maar ik miste toch ook wel het muggle leven dat ik in de vakanties altijd leidde bij mijn vader. Ik had in een gezellig cafeetje als serveerster gewerkt en genoten van alle vrije tijd die ik had, zonder ook maar één keer aan toveren te denken. Ik was niet in de problemen geraakt en van het hele gedoe tussen de twee clans die er waren in de toverwereld had ik niks gehoord. Ik deed daar dan ook vrij weinig mee. Mijn moeders familie hoorde bij de Axis clan en ik dus ook, maar alleen omdat ik meegesleurd was. Ach, zolang ik nergens last van had en mijn moeder mij gewoon zoveel mogelijk met rust liet, vond ik het allemaal best.
    Ik was aangekomen bij het dranghek, keek even om mij heen en leunde er vervolgens nonchalant tegenaan. Binnen een paar seconden stond ik op perron 93/4, waar het al afgeladen was met studenten en ouders. Ik kon nog niet iemand ontdekken die ik nou persé wilde spreken en besloot dat ik dus maar beter opzoek kon gaan naar een lege coupé. Dan zat ik in ieder geval niet met mensen waar ik liever niet bijzat. Ik ging niet echt met vaste mensen om. Het was met iedereen wel gezellig. Tot nu toe waren mijn beste vrienden altijd muggles geweest van de basisschool en daar ging ik dan ook iedere vakantie mee om. Benthe was bijvoorbeeld deze vakantie mijn collega geweest bij het café, gewoon omdat we geen zin hadden gehad om alleen ergens te werken. Het was dan ook wel jammer dat zij geen heksen waren, want dat betekende dat ik ze de hele vakantie moest missen en nog tegen ze moest liegen ook.
    Een zucht ontsnapte mijn lippen en met veel moeite wist ik mijn koffer de trein in te krijgen. Ik zeulde het zware ding mee tot één van de achterste coupés, waar gelukkig nog niemand zat en probeerde hem zonder veel succes in de rekken te krijgen. Uiteindelijk liet ik hem maar gewoon op de grond staan en maakte het mijzelf gemakkelijk op één van de banken.


    Happy Birthday my Potter!

    Georgia Yare Rae Roux | | Anguis || Slytherin
    "Ja, perfect. Mijn leven is perfect, ik ben perfect," ik haal mijn schouders op.
    "Geloof me... je denkt dat ik misschien zoveel make-up draag, maar wat je ziet is mijn gezicht... mijn perfecte gezicht," ik kijk haar aan, "maar ik snap wel dat je jaloers op me bent.'
    Zodra ik over haar ouders begint veranderd Lucy, ik heb haar zwakke plek.
    "Ach sorry, ik wilde je niet kwetsen," zeg ik en ik lach spottend.
    "Ik wilde even duidelijk maken dat jij in geen geval beter bent dan mij, hopelijk is dat nu duidelijk anders zal ik maatregelen moeten gaan leven en die zullen er voor zorgen dat je misschien wel helemaal geen gezichtje meer hebt."
    Ik kijk haar uitdagend aan.

    [ bericht aangepast op 23 feb 2013 - 15:24 ]


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Lucy
    ''Je bent niet perfect, Roux,'' siste ik. ''Alles behalve perfect.''
    Ik keek haar furieus aan. Nu is ze er over gegaan... ze heeft de emmer doen overlopen.
    In een hoog tempo trok ik mijn wand te voorschijn en richtte die op haar.
    ''Ik denk niet dat je daar nog een kans voor krijgt,'' gromde ik, doelend op haar laatste dreigement.
    ''Crucio,'' fluisterde ik dreigend. Het kon me niks schelen dat ze pijn had; het kon me niks schelen als iemand me betrapte. En het kon me al helemáál niks schelen als ik van school werd gestuurd. Het was toch nergens goed voor en mensen zoals Georgia verpestten het toch alleen maar.
    Ik stopte al mijn woede en frustratie in de vloek.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Georgia Yare Rae Roux | | Anguis || Slytherin
    Ik deins achteruit en zodra ze de spell uitgesproken heeft gaat er een helse pijn door me heen. Ik denk aan de lessen van mijn moeder. Bijt je tanden op elkaar en negeer de pijn, niemand is sterker en beter dan jij. Onthoud dat. Ik bijt mijn tanden op elkaar en kijk haar met een grijns aan zonder dat er ook maar een spiertje in mijn gezicht vertrekt van de pijn. Nee, mij doet ze niet zo snel pijn. Ondertussen pak ik mijn wand.
    "Expelliarmus," sis ik. Ik doorbreek haar spell en knijp mijn ogen tot spleetjes.
    "Leuk geprobeerd Delacroix, maar mij krijg je niet zo snel klein. Heel veel mensen hebben dat geprobeerd en het is nog nooit iemand gelukt," sis ik. Onze coupé wordt verlicht door de felle stralen van onze magie, maar wat maakt het uit als iemand ons betrapt? Elke leraar mag me en ik word toch niet van school getrapt, mijn moeder doet dan wel een goed woordje voor me. Ze zou echt wel snappen dat ik me verdedig tegen zo'n vervelend wicht als Lucy. Misschien kan ze er zelfs wel voor zorgen dat Lucy van school getrapt wordt, dan zijn we daar ook gelijk van af.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Lucy
    Het was te zien dat ze haar tanden op elkaar beet, maar verder vertrok ze geen spiertje.
    Ze verdedigde zich met Expelliarmus en ik rolde met mijn ogen.
    ''Het wordt eens tijd dat je door krijgt dat je niet alles bent, Roux. Je wordt nu wel vertroetelt door je lieve pappie en mammie, maar als de dag aanbreekt dat je verder moet zonder ze, zal je de eerste zijn die valt,'' zei ik sissend.
    ''En nu mag je dat gaan ontkennen, maar we weten allebei dat ik gelijk heb.''
    Ik snoof even en pakte mijn koffers. Ik liep de coupé uit en zag eerstejaars op de grond zitten. Ik onderdrukte een lach.
    ''Jullie kunnen naar binnen, hoor, Georgia smacht naar wat gezelschap,'' grijnsde ik. De eerstejaars sprongen blij op en stormde de coupé in. Ik liep naar de coupé er naast, deed het gebruikelijke door de mensen daar weg te sturen en ging zitten.
    Eindelijk rust.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Georgia Yare Rae Roux | | Anguis || Slytherin
    Ik kijk haar met een kille blik na, eindelijk rust. Ik weet al wie het dit jaar heel erg zwaar gaat krijgen. Net als ik in mijn gedachten verzonken ben en na denk over hoe ik Lucy's jaar tot een hel kan maken komt er een horde eerstejaars binnen. Ik kijk geïrriteerd op, maar mijn geïrriteerde blik veranderd al snel in een geamuseerde grijns. Ik weet al iets.
    "Ach hebben jullie geen plaats om te zitten?" ze schudden hun hoofdjes. Ik pak mijn wand op.
    "Imperio," fluister ik.
    Ik wil dat jullie allemaal opzoek gaan naar een emmer water en die over het meisje heen gooien dat jullie net deze coupé ingestuurd heeft.
    De kindjes draaien zich om en gaan opzoek naar emmers me water. Ik leun achterover en grijns. Jammer dat ik haar gezicht niet kan zien, of misschien wel. Ik sta op en loop achter de kleintjes - met ondertussen allemaal een emmer/beker water - aan. Ze rennen de nieuwe coupé van Lucy binnen en gooien omstebeurt water in haar gezicht. Daarna rennen ze giechelend weg. Ik verbreek de spreuk.
    "Handdoek nodig?" grijns ik naar Lucy, ik pak een handdoek op. Ik heb net wat jeukpoeder gestolen en die in de handdoek gewreven. Ik gooi de handdoek naar Lucy toe en loop weg.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Lucy
    Plotseling voelde ik ijskoude water over me heen.
    Mijn adem stokte en ik keek woedend op; het waren de kindjes van net. Fijn, het was al duidelijk dat ze onder invloed waren van Imperio.
    Ik ademde rustig uit en probeerde kalm te blijven. In de loop van de jaren wist ik steeds beter mijn woede te beheersen. Ik beet op de binnenkant van mijn wang en veegde wat water uit mijn gezicht.
    Plotseling stond Georgia in de deuropening en bood me een handdoek aan. Ik fronste even en keek naar de toegeworpen handdoek, die ik liet liggen waar hij lag. Met een simpele spreuk maakte ik mezelf droog en zakte wat onderuit. Ik vertrouwde haar voor geen meter.
    Georgia liep weg; gelukkig kwam ze hier niet zitten, of zo. Een sluwe grijns sierde mijn lippen. Ze was nog niet van me af, nee; ik ging het slim aanpakken dit keer. Het zat ten slotte in mijn bloed; mijn ouders waren misschien niet de perfecte ouders, maar ze waren slim, sluw en niet te roekeloos, wat Georgia duidelijk wel was.
    Ik keek even naar de eerstejaars die er nog stonden en dacht even na. ''Blijf Georgia volgen, en stop daar onder geen enkele uitzondering mee. Probeer zo veel mogelijk met haar in gesprek te raken,'' grijnsde ik, na ze vervloekt te hebben met Imperio. Ik ga haar gek maken. De eerstejaars liepen de coupé uit.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Georgia Yare Rae Roux | | Anguis || Slytherin
    Ik loop terug naar mijn coupé en sluit de deuren af met een simpele spreuk. Ik zet me neer op de bank en haal een boek uit mijn tas, net als ik het boek opengeslagen heb en wil gaan lezen hoor ik geluiden voor de deuren. Ik kijk op. Fijn. Eerstejaars. Ach ja, ze kunnen toch niet de coupé in. Ik negeer ze en richt me weer op mijn boek. Waarschijnlijk heeft Lucy ze gestuurd, ik dump die klote kinderen later wel ergens. Ik begin te lezen, het is een boek dat normaal waarschijnlijk in de verboden afdeling van de Hogwarts bibliotheek zou staan, mijn moeder wil dat ik deze boeken lees. Ze wil dat ik overal op voorbereid ben zodat ik later geen last zal krijgen van personen zoals Lucy. Ik grijns, Lucy is zo'n dom wicht.... ze denkt dat ze beter dan me is, maar dat is ze absoluut niet. Ik red het later makkelijk, waarschijnlijk wordt zij zo'n oud vrouwtje dat iedereen buiten gesloten heeft en daardoor haar hele leven ongeliefd is gebleven. Gelukkig voor mij heb ik een familie, vrienden en genoeg knappe, lieve en slimme jongens om uit te kiezen. Ik speel een beetje met mijn haar en lees het hoofdstuk over onvergetelijke vloeken.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    [Iemand voor Evelyn?]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    (Ik heb Caleigh? Ze zit in een coupé ergens achteraan )


    Happy Birthday my Potter!

    Glucio schreef:
    (Ik heb Caleigh? Ze zit in een coupé ergens achteraan )

    [Okay, even denken hoe ik dat ga doen met Eve, aangezien ze heel verlegen is. :'D]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Sean Emanuel Hastings || Hufflepuf
    Ik zucht diep, ik heb net mijn tante gedag gezegd en ben nu onderweg naar perron 9 3/4. Ik kijk uit het raam van de bus, op mijn gezicht is geen enkel vleugje vrolijkheid te bekennen. Mijn terugkeer naar Hogwarts doet me alleen maar denken aan de dood van mijn moeder, iets waar ik dus juist niet aan herhinnert wil worden. Hogwarts was altijd iets van ons. Mijn moeder hield van Hogwarts, het was haar thuis vroeger en het was ook mijn tweede thuis naast het huis van mijn moeder, maar sinds haar dood staat mijn leven compleet op zijn kop. Ik probeer het te verwerken, maar echt heel veel werkt het niet. Als ik alleen ben waar niemand me kan zien breekt mijn masker en stort ik in. Ik heb mam beloofd om niks geks te gaan doen - ze wist dat ze dood zou gaan. Ik houd me aan die belofte, ik ga proberen om verder te gaan met mijn leven, hoe moeilijk het ook is.
    Ik stap uit de bus en loop naar het treinstation, nog geen vijf minuten later sta ik voor de Hogwarst express. Ik zucht en stap de trein binnen. Mijn laatste jaar moet ik opnieuw doen... ik ben blijven zitten door mijn slechte cijfers, maar ja... de leraren gaven me de schuld niet van mijn cijfers. Ik ben lang afwezig geweest door de ziekte en dood van mijn moeder en ze was de enige die ik had.

    {Iemand voor Sean?}


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Macabre schreef:
    (...)
    [Okay, even denken hoe ik dat ga doen met Eve, aangezien ze heel verlegen is. :'D]


    (Ze kunnen elkaar al kennen? Of je laat iets gebeuren, zodat Caleigh voor haar op komt of zoiets? Of er is gewoon nergens anders plek :'))


    Happy Birthday my Potter!