Welcome to Bon Temps || True Blood || • 1 - Speeltopics

De 21ste eeuw, wie had ooit verwacht dat het ooit zo ver zou komen dat mensen afwisten van het bestaan van vampiers.
Niet alleen vinden sommige mensen het goed, anderen zijn er van overtuigd dat ze hun leven met hen zullen doorbrengen.

Maar niet iedereen is zo opgezet met het bestaan van de kinderen van de nacht, hoewel de er al veel ingeburgerd zijn.
Onder de mensen, bevinden zich zowel dealers als leden van de kerkelijke gemeenschap fellowship of the sun.

De dealers, vangen vampiers en tappen hun bloed af tot ze sterven en verkopen het.
Bloed van een vampier kan er voor zorgen dat mensen sneller genezen of in een soort roes terechtkomen, maar bij fout gebruik kan het wel erg schadelijk zijn.
Het is echter illegaal en als vampieren er achter komen, kan dat zware gevolgen hebben.

De leden van de kerkelijke gemeenschap, proberen zich te weren tegen vampiers door middel van veel wapens en gebedjes tot God.
Maar ondanks hun geloof, zijn het erg wrede mensen die af en toe een vampier offeren.
Hun doel is om zo veel mogelijk mensen te bekeren en zo een leger op te bouwen om de vampiers uit te roeien.

Wat velen trouwens niet weten, is dat niet alleen vampiers bestaan, maar ook andere mythische wezens zoals maenaden, heksen en gedaanteverwissellaars.
Maar deze houden hun identiteit geheim uit angst om uit de problemen te blijven.

Regels:

• Er is een minimum van 350 woorden en ja ik controleer!
• OOC is altijd tussen haakjes.
• Schelden en 18+ is toegestaan.
• Bespeel alleen je eigen personage en heb respect voor anderen.
• Personages mogen vermoord worden, in overleg met de eigenaars.
• Relaties tussen andere rassen mogen, maar niet iedereen heeft een speciale relatie.
• Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
• Let op spelling en interpunctie, niets is zo erg als een post bomvol schrijffouten.
• Denk er aan, niemand is perfect.
• Reserveringen blijven 3 dagen staan en worden dan zonder waarschuwing verwijdert.
• Ervaring met RPG's is verplicht.
• Denk goed na voor je meedoet, ik wil geen mensen die na een dag al stoppen.
• Alleen Gipsy maakt de topics aan, tenzij ik anders vermeld.

Rollen:

Mensen:(Meisjes tijdelijk vol!)

Gipsy - Diora Cherelle Miller - Serveerster 1,1
Anguish - Mila Sofiya Alik - Dealer en Barvrouw bij Bloodtopia 1,4
Ceremonials - Joshua David Anderson - Lid van the fellowship of the sun 1,3
Tortura - Michelangelo "Mike" Reynolds - Dealer 1,6
-


Vampiers: (Meisjes tijdelijk vol!)

Gipsy - Alexi Rose Collins - Uitbaatster Bloodtopia ( Danscafé ) 1,1
Pebble - Adelynn Brookelle Keeper - Serveerster 1,2
Cybele - Regan Savage - Barvrouw bij Bloodtopia 1,3
Requille - Dante Vaughan Stoker - Maker van Alexi 1,5
DarkSavior - Lord Nikolai von Charkov - Hoog iemand in het magistraat. 1,8
-


Weerwolven:

Requille - Amelia Rylie Barret - Receptioniste bij de politie 1,3
LegolasBitch - Ninalore Goldblood - Kledingontwerpster 1,10
Cybele - Devin Rafe McRown - Bediende in een restaurant 1,8
-
-

Heksen:

Arriver - Kaley Jill Avery - Serveerster 1,3
Caleo - Jade Phoebe Lore - Studente 1,9


Gedaanteverwisselaars:
Tortura -Celeste Tesanee Rhine - Student 1,5
-
Anguish - Ivan Sava Alik - Student aan de hoge school 1,4
-


Maenaden:

GoAwaySpoon - Yaralynn Adènte - Werkt in een snoepwinkeltje 1,10


Verdere vragen mag/moet je vragen in het praattopic, anders staat het speeltopic veel te snel vol.
De rode cijfers achter de personages, is om een personage sneller op te sporen.
Het eerste cijfer is het topicnummer en het tweede cijfer is de paginanummer.
Rollentopic

[ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 21:24 ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Jade Phoebe Lore || Thuis || 17 jaar || Heks || Studente

“Jade, het is niet wat je denkt,” zegt Diora, haar stem slaat over. “Of toch niet helemaal.”
Ik lach, ze heeft duidelijk geen idee wat ze moet zeggen. En nou ja, aan deze uitleg heb ik ook niet veel. Voor mij is het nog steeds het zelfde. En ga veder met mijn gebrabbel.
“Jade, lieve schat,” zegt Diora dan. “Misschien moeten we nog eens een keertje afspreken.”
Ik knik, en bedenk dan dat dat natuurlijk niet te zien valt. Ik sla met mijn handpalm plat op mijn voorhoofd. Dan geef ik antwoord, ze zou zich wel afvragen waarom het zo lang duurt voor ik antwoord geef.
“Oké, ja dat lijkt me wel een goed idee…” mompel ik een beetje afwezig terwijl ik mijn ogen een beetje dichtknijp op iets wat ik buiten zie. En probeer me er op te concentreren.
Dan schud ik lichtjes mijn hoofd, het zal wel niks zijn. Ik zou me wel weer iets stoms verbeelden. Ik ril kort, het is best wel kil in deze kamer. Ik haal mijn schouders op om ze dan weer te laten zakken. Weer zie ik een vage flits in mijn ooghoek. Ik zucht, mijn verbeelding gaat er weer eens met me vandoor. Geïrriteerd doe ik het gordijn dicht. Om dan een deken naar me toe te laten zweven. Ik heb even geen zin om op te staan.
“Maar eh, wanneer dan? Ik heb het tegenwoordig nogal druk met school, maar dat lukt wel.”
Ik tik met mijn nagels tegen de vensterbank. Ik grijp weer naar het glas water en neem een slok, terwijl ik de hoorn afdek en wat tegen mezelf mompel.
“Volgens mij ben je echt gek aan het worden Jade.”
Dan breng ik de telefoon weer naar mijn oor.
“Maar goed, Diora. Je bent betrapt. Ook al ben ik twee jaar jonger, ik weet heel goed waar je mee bezig bent,” grinnik ik.
Ik grijns, niet dat iemand dat ziet ofzo. Ze zullen wel denken dat ik gek ben als ze dat zien, een beetje tegen mezelf grijzen. Maar ach, wat boeit het. Als ze weten wie ik ben en wat ik kan zou dat nog veel erger zijn.

---

Reality's overrated.

Michelangelo.

Diora’s stem sloeg iets over toen ik mijn handen onder haar shirt liet gaan. ‘Jade, het is niet wat je denkt,’ zei ze, waarbij het luchtige niet bepaald lukte. Hierdoor moest ik alleen maar grinniken, voor mij was het wel gezellig zo. Behalve die telefoon dan, dat gesprek mocht eens klaar zijn eindelijk, anders zou ik dat verrekte ding nog weg gooien. Niet letterlijk dan, maar er in elk geval wel voor zorgen dat we – vooral ik – daar ook geen last meer van hebben. ‘Of toch niet helemaal.’
Om haar iets af te leiden, begon ik te grijnzen en meldde dat ik het niet eerlijk vond dat ik hier halfnaakt zat. Ze drukte haar mobieltje even tegen haar hals en vlak daarop begon ik al kusjes op haar kaaklijn te drukken. ‘Dat is niet eerlijk, jouw shirt was nat en die van mij niet.’ Lachte ze gedempt, terwijl ze haar neus wat optrok en zette vervolgens haar mobieltje weer tegen haar oor. Een gecharmeerde grijns speelde er op mijn lippen toen ik dat hoorde. ‘Ik kan er wel voor zorgen dat jouw shirt ook nat word, hoor. Even in de regen staan of je onder de douche zetten,’ plaagde ik het laatste deel.
Abrupt stond ik recht, en eenmaal ik dat deed, voelde ik hoe zij zich stevig rond mijn hals omklemde met haar vrije hand. Niet alleen haar arm had ze om mij heen gedaan, echter ook haar benen had ze rond mijn middel geklemd, alsof ze bang was om te vallen. Dat was echter helemaal niet nodig, aangezien ik haar stevig vast had. Het duurde enkele seconden of ik legde haar alweer neer op de bank die er stond, waar Diora opnieuw begon te praten. ‘Jade, lieve schat,’ zei ze, terwijl ze een beetje in elkaar kromp, waardoor ik mijn hersens liet kraken waarom ze dat deed. Het leek wel alsof het allemaal gevoelige, kietelachtige plekjes waren. Bij deze gedachten moest ik iets gniffelen en drukte expres nog een aantal kusjes op diezelfde plaatsen. Gewoon omdat ik het grappig vond haar te plagen, straks zou het serieuzer zijn.
‘Misschien moeten we nog eens een keertje afspreken.’ Mijn blik kruiste de hare toen ik merkte dat ze haar blik strak op die van mij gericht hield. Met dezelfde uitdagende grijns bleef ze me aankijken, de hint die ze ermee gaf vond ik wel aangenaam, hoewel dat snel moest veranderen. Ik had niet al het geduld van de wereld, daar stond ik ook niet om bekend.
Ik wendde mijn blik af, waardoor onze blikken elkaar niet meer kruisten en schoof haar shirt iets omhoog. Haar bh kon ik echter nog niet zien, zo ver had ik het niet omhoog gedaan. Mijn hoofd liet ik afdwalen naar haar buik, waar ik vervolgens kusjes op drukte, van zacht naar steeds iets ruwer totdat ik bij haar kaaklijn kwam. Toen stopte ik helemaal en keek haar uitdagend aan, waarna ik naar haar telefoon keek en mezelf afvroeg of ik die nu zelf moest ophangen of iets anders moest regelen.
‘Het is onbeleefd met een gast op bezoek, Diora,’ Haar stem uitgesproken op een donkere, charmante toon, waarbij ik steeds iets dichterbij haar kwam. Mijn ene hand lag op haar heup, terwijl de andere nu naast haar hoofd lag. ‘Vooral als diegene een leuke trainer is en je privé fitnesstraining aanbied.’ Ik kon het niet laten hierbij iets speels te grinniken, maar vervolgens gleed mijn blik van haar ogen naar haar volle, rozige lippen. Toen drukte ik mijn lippen op die van haar, omdat ik mezelf niet meer tegen kon houden, en ik had gelijk gehad. Ze waren zo zoet…

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Diora Cherelle Miller - Serveerster

"Oké, ja dat lijkt me wel een goed idee," Ze klonk wat afwezig, waarom wist ik niet maar veel kon het me niet echt schelen. "Maar eh, wanneer dan? Ik heb het tegenwoordig nogal druk met school, maar dat lukt wel"
Ondanks dat ik me op het gesprek probeerde te concentreren, was het uitermate moeilijk aangezien ik erg gevoelig was voor de kusjes die ik over heel mijn huid voelde. Het leek wel alsof mijn huid in vuur en vlam stond en ik gewoon niet af kon koelen.
"I-ik laat je nog iets weten," Hakkelde ik met een erg onvaste stem en beet even op mijn onderlip wanneer ik voelde hoe mijn shirt iets werd opgetild en er niet veel later wat kusjes op werden gedrukt. Eerst waren ze zacht, maar naarmate hij zich een weg naar boven baande, werden ze steeds ruwer. Ik kon niet echt zeggen dat ik het niet aangenaam vond, integendeel zelfs.
"Maar goed, Diora. Je bent betrapt. Ook al ben ik twee jaar jonger, ik weet heel goed waar je mee bezig bent," Automatisch trok ik grijnzend mijn wenkbrauw wat op, niet in staat iets deftigs uit te brengen. Een gevoel van schaamte ging er door me heen, maar verdween weer als sneeuw voor de zon wanneer ik besefte dat ik Jade eigenlijk helemaal geen verantwoording moest afleggen. Ik was immers een volwassen, jonge vrouw en wist donders goed waar ik mee bezig was.
"Het is onbeleefd met een gast op bezoek, Diora," De manier waarop hij het zei, bezorgde me een goed gevoel. Een gevoel van verlangen en lust, maar misschien ook wel iets van verlegenheid. Nu hij zo over me hing, voelde ik me bijzonder klein en fragiel.
"Jade, ik spreek je later nog wel," Het kwam er redelijk zacht uit, maar aangezien ik me nu echt niet meer kon concentreren, kon het me vrij weinig schelen.
"Vooral als diegene een leuke trainer is en je privé fitnesstraining aanbied."
Ik wilde nog een gevatte opmerking geven over het feit dat hij zichzelf zonet leuk noemde, maar voordat ik de kans er voor kreeg, voelde ik hoe hij zijn lippen op de mijne drukte. Automatisch sloot ik mijn ogen en was ik me er van bewust dat elke spier in mijn lichaam zich ontspande waardoor mijn mobieltje uiteindelijk uit mijn hand gleed en zo op de grond uit elkaar viel, iets waar ik me later wel zorgen om zou maken.
Nu ik mijn beide handen vrij had, woelde ik zacht door zijn haar terwijl ik me voorzichtig aan hem optrok. Het duurde niet erg lang voordat ik hem terugkuste en hem niet langer uit kon dagen. Zacht beet ik op zijn onderlip en voelde hoe mijn hart als een bezetene tekeer ging. Ik liet mijn handen langzaam naar zijn nek glijden en keek hem uiteindelijk vanonder mijn wimpers aan.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Lord Nikolai von Charkov

Haar mond viel eventjes open, voordat ze haar stem weer terugvond. "Wel ja zeg, dat zou gewoonweg lullig zijn. Ik vraag het toch gewoon vriendelijk? Je krijgt er niets voor terug, zie het als een goede daad. Of doet jouw soort daar niet meer aan? Ik smeek het je opnieuw, is dat soms wat je wilt horen?" Ik keek haar aan en grinnikte eventjes. Ze wist wel precies hoe ze iets moest krijgen of tenminste, hoe ze dacht iets te zou kunnen krijgen.
"Kom op, stiekem weet je wel dat je me wat wilt geven. Ik zag heus wel hoe je er de eerste keer van genoot, dus eigenlijk doe jij jezelf er ook een plezier mee. Het is een win-win situatie en je zou een ongelooflijke domme lul zijn als je dat zou afwijzen."

Ik keek haar aan en trok geamuseerd mijn wenkbrauw op. "Of onze soort nog aan goede daden doet, vraag je?" begon ik met een glimlach, "Het is al een goede daad dat ik je niet aan stukken gescheurd heb. En ik heb zelfs een deal met je gemaakt voor V. Hoeveel meer 'goede daden' moet ik nog doen?" Ik lachte eventjes en keek haar toen serieus aan. Zou ik haar nog wat geven en zo ja, zou ik dat wel aankunnen. Volgens mij had ik niet eens zoveel bloed meer in me. Ik zou hierna zeker weten bloeddorstig zijn en dat zou gevaarlijk kunnen worden.

"Goed." zei ik nadat ik een tijdlang Mila had aangestaard, "Maar, voordat je dat krijgt heb ik nog een flesje bloed nodig. Niet omdat ik jou langer wil laten wachten, maar omdat ik anders bloeddorstig wordt. Als ik je nu van mij zou laten drinken zou dat niet goed gaan. Er bestaat dan een grote kans dat ik een leuk persoon kwijt raak en dat willen we niet hé?"

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Mila Sofiya Alik
Geamuseerd, hoe kan het ook anders, trok Nikolai zijn wenkbrauw op. 'Of onze soort nog aan goede daden doet, vraag je?' Kijk nou, hij kon nog goed luisteren ook. Wat een topvent was het toch. Ik knikte met een achterdochtig gezicht, was het zo'n rare vraag dan?
'Het is al een goede daad dat ik je niet aan stukken gescheurd heb. En ik heb zelfs een deal met je gemaakt voor V. Hoeveel meer "goede daden" moet ik nog doen?' Hij lachte eventjes, maar keek daarna weer serieus. Vervolgens staarde hij enkel naar me waardoor ik begon te twijfelen of hij soms verwachtte dat ik iets zou zeggen. Jammer dan, want ik wist niet wat ik moest zeggen. Behalve dan dat het feit dat hij me nog niet aan stukken had gescheurd niet echt een goede daad was, hij won er immers ook wat bij. Er zat dus ook een stukje egoïsme in verworven.
'Goed,' zei hij toen eindelijk. 'Maar, voordat je dat krijgt heb ik nog een flesje bloed nodig. Niet om dat ik jou langer wil laten wachten, maar omdat ik anders bloeddorstig wordt. Als ik je nu van mij zou laten drinken zou dat niet goed gaan. Er bestaat dan een grote kans dat ik een leuk persoon kwijt raak en dat willen we niet hé?' Ik keek hem verbaasd, maar vermakelijk aan.
'Gaan we nu slijmen, meneer Charkov?' Ik grinnikte en knikte daarna instemmend. 'Een flesje bloed kun je nog krijgen. 0 neem ik aan?' Zonder op antwoord te wachten draaide ik me oom en liep in één ruk door naar de bar. Hoe sneller, hoe beter. Enkele klanten hielde me tegen, maar ik snauwde naar hen dat ik op het moment geen dienst had, griste een flesje 0 uit de kast en liep terug naar buiten.
'Ik neem ook aan dat je het hier opdrinkt,' zei ik terwijl ik het flesje overhandigde. 'Neem vooral je tijd, het is toch niet koud buiten.' Dat klonk ontzettend sarcastisch, het was namelijk wel heel koud. Vampiers voelde die kou wellicht niet, maar ik deed dat echt wel.

---

everything, in time

Michelangelo.

Wat het meisje aan de andere kant van de telefoon zei, wist ik niet, daar lette ik ook niet op. Ik wilde enkel dat één van de twee zo snel mogelijk ophing, zodat ik Diora voor mezelf had. Hoe egoïstisch dat ook moge klinken, wat goed dat het in mijn gedachten is. Het zou raar zijn als ze opeens gedachten kon lezen, dan was er iets flink mis. Bovendien leidde haar lichaam me veel te veel af, wat kon komen door mijn wellustige gevoelens zo opeens.
‘I-ik laat je nog iets weten,’ hakkelde ze met een nogal onvaste stem. Een snelle blik op haar gezicht en ik merkte kort op hoe ze op haar onderlip beet. Op dat moment deed ik haar shirt iets omhoog, waarna ik alweer kusjes begon te drukken. Alles hierna volgde elkaar al redelijk snel op, waarop Diora nog eens wat tegen de andere jonge vrouw zei.
‘Jade, ik spreek je later nog wel,’ Hoewel het er redelijk zacht uitkwam, was ik allang blij met het resultaat. Dat was namelijk dat dit het einde van het gesprek was, wat ik al wilde. Iets dat zij vast en zeker ook wel wist, anders moest ik nog eens beter mijn best gaan doen. Mijn lippen drukte ik al op die van haar en hoewel ik in eerste instantie verwacht had dat Diora me zou slaan of in elk geval van zich afduwen, deed ze dit niet. Eigenlijk had ik zoiets wel bedacht voor haar, aangezien we elkaar pas sinds een uurtje of wat geleden kennen.
In plaats daarvan sloot zij haar ogen en liet haar mobieltje op de grond vallen. Hoe dan ook, het mobieltje gleed uit haar hand, waardoor deze op de grond uit elkaar viel. Ze had zich eindelijk weten te ontspannen, wat daaraan wel te merken was. Zacht woelde ze met haar beide handen door mijn donkere haar, terwijl ze zich voorzichtig aan mij optrok. Mijn handen, die ondertussen op haar heupen lagen, gleden langzaam naar boven over haar rug. Tijdens deze aanraking, streelden mijn vingertoppen warm over haar ruggengraat.
Ik realiseerde hoe ze een gebeurtenis aangreep en zacht op mijn onderlip beet, waardoor ik een goedkeurende grom niet kon onderdrukken. Haar handen liet ze langzaam naar mijn nek glijden en uiteindelijk keek ze me aan vanonder haar wimpers. Met een verlangende, vurige blik blikte ik terug, waarop ik haastig haar shirt uit trok en deze naast me neer liet vallen. Daarna kuste ik haar weer en liet één hand door haar zachte haren gaan. ‘Diora…’ fluisterde ik haar naam, terwijl ik me al volledig bewust was van het feit dat mijn stem hees en nogal schor klonk, mijn ademhaling klonk eveneens hetzelfde.
Voorzichtig legde ik haar weer neer en begon strelingen over haar warme huid te maken, overal waar ik maar bij kon, echter wel op een manier waarvan het niet als kietelen opgevat kon worden. Ik streelde iets langs haar broekrand en wilde het in eerste instantie opendoen, wat ik aan de handeling liet merken, maar hield vervolgens totaal op met waar ik mee bezig was. Zo rustig mogelijk ging ik recht zitten en kuchte iets, om mijn schorre keel normaal te krijgen, wat deels lukte. Wel was die wellustige blik nog in mijn ogen, dus probeerde ik van haar halfnaakte lichaam weg te kijken. ‘Dat krijg je ervan als je me uitdaagt,’ grijns ik nog wel wat, terwijl ik haar weer verleidelijk aankijk.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Diora Cherelle Miller - Serveerster

"Diora," Hoorde ik hem op een hese en schorre toon fluisteren nadat hij me voor een tweede keer had gekust. Zijn ademhaling klonk enigszins gejaagd, wat ik best nog wel spannend vond.
Hij liet zijn vingers over mijn huid gaan, deze keer was ik er niet zo gevoelig voor, maar het zorgde er in ieder geval wel voor dat ik hem juist nog meer wilde dan eerst. Ik voelde hoe hij langs mijn broekrand ging en zo een spoor van kippenvel achterliet. Een kleine glimlach verscheen toch op mijn gezicht terwijl ik mijn handen af liet dwalen naar zijn armen die overigens erg gespierd aanvoelden. Ik wilde niet eens weten hoeveel hij per week trainde.
Toen hij op een bepaald moment ophield waar hij mee bezig was en op een rustige manier weer recht ging zitten, keek ik hem even verward aan. Ik bleef nog even in dezelfde houding liggen en hoorde hoe hij even kuchte voordat hij begon te spreken.
"Dat krijg je ervan als je me uitdaagt," Ik voelde hoe mijn wenkbrauw een stukje omhoog ging en mijn lippen even zwak uit elkaar weken, dit had ik allesbehalve van hem verwacht. Hij leek me er niet echt het type voor dat plots van gedachte zou veranderen.
Zijn blik was niet bepaald veranderd, waardoor ik niet erg goed wist wat ik er nu juist van moest denken. Ik merkte hoe zijn ogen nog steeds erg verleidelijk stonden en de grijns nog niet was verdwenen.
"Nee, nee, nee," Jammerde ik zacht met een klein pruillipje terwijl ik mijn hand even op mijn voorhoofd liet rusten en vervolgens lachte. "Dat is niet eerlijk."
Hij had me zo ver weten te krijgen dat ik toch had toegeven aan zijn spelletje, maar nu hij er zo abrupt mee was gestopt, vond ik het best jammer. En dat was nog er zacht uitgedrukt. Ik wilde dit, ik wilde hem. Zelfs al zou ik me achteraf schuldig voelen.
"In dat geval," Zei ik uiteindelijk en ging net als hem recht zitten terwijl ik in de vlucht mijn shirt had opgeraapt. "Kan ik je niets verplichten."
Ik drukte een klein kusje op zijn schouder en bracht vervolgens mijn lippen naar zijn oor waar ik plagend een klein kusje op zijn oorlelletje drukte. Een kleine, uitdagende grijns verscheen op mijn gezicht voordat ik begon te spreken.
"Net nu het leuk begon te worden," Ik voelde hoe mijn lippen zijn oor per ongeluk enkele keren zacht raakten terwijl ik sprak, maar dat maakte alles juist veel leuker naar mijn mening.
Ik trok mijn hoofd van hem vandaan en stond uiteindelijk op waarna ik snel nog even een hand door mijn verwilderde haren haalde en langzaam mijn shirt weer aantrok waarna ik even op Michelangelo neer keek. Met mijn hand ging ik plagerig door zijn haar en liet mijn hand afwijken naar zijn wang zonder dat ik mijn blik afscheurde van de jongeman. Mijn ogen stonden zelfzeker en uitdagend, maar deze keer was het niet de schuld van de drank, maar de zijne.
Het was leuk om hem te doen geloven dat ik er zo mee kon stoppen als ik dat wilde, maar toch wilde ik meer. Ik had gewoon graag de touwtjes in handen, maar naar mijn gevoel had hij dat ook graag, iets wat misschien nog wel erg leuk kon worden.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Sorry, verkeerde topic.]

[ bericht aangepast op 21 maart 2013 - 11:20 ]

---

Reality's overrated.

Lord Nikolai von Charkov

Mila keek me verbaasd, maar vermakelijk aan. "Gaan we nu slijmen, meneer Charkov?" zei ze grinnikend en ik haalde rustig mijn schouders op. "Who knows" zei ik met een grijns. "Een flesje bloed kun je nog krijgen. 0 neem ik aan?" Maar nog voordat ik kon antwoorden op haar vraag draaide ze zich om en liep ze naar binnen. Ik lachte eventjes om haar plotselinge verdwijning. Ze wilde mijn bloed wel heel graag hebben. Misschien net iets té graag. Ze zou later een probleem kunnen vormen, maar goed, dat is een zorg voor later. Zolang ik hier nog van kan genieten is er niks aan de hand.

Niet veel later kwam Mila weer naar buiten met een flesje 0 in haar handen."Ik neem ook aan dat je het hier opdrinkt," zei ze, terwijl ze me het flesje overhandigde en ik deze maar al te graag aannam. "Neem vooral je tijd, het is toch niet koud buiten." Ik keek haar aan en trok een wenkbrauw omhoog. Die zin klonk namelijk vreselijk sarcastisch. "Tja, dan moest je maar een vampier zijn." zei ik droog, waarna ik mijn jas uittrok en deze over haar heen deed.
Ik glimlachte even, trok het flesje open, zette de hals aan mijn mond en dronk gulzig het vloeibare goud naar binnen. Zachtjes zuchtte ik van genot. Bloed was nu eenmaal lekker of dat nou kunstmatig was of niet. Toen ik het flesje op had likte ik langs mijn lippen en keek naar Mila. Haar nek om precies te zijn. Het bloed van haar pulseerde daar maar al te zichtbaar. Het riep mijn naam, wilde dat ik mijn tanden erin zette.
Snel schudde ik mijn hoofd en keek haar in haar ogen. "Nou, jij hebt jou gedeelte van de deal gedaan. Nu moet ik me aan mijn deel houden." Ik zette mijn nagel op mijn pols en maakte een klein sneetje. Langzaam borrelde het bloed omhoog en ik bood haar het aan. "Enjoy." zei ik geheimzinnig.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Mila Sofiya Alik
Dat wenkbrauw optrekken was echt een tic van hem. Ik haatte het. Zelf deed ik het ook regelmatig, maar als iemand anders het naar mij deed, vond ik dat vreselijk. Het kwam arrogant en betweterig over. En nee, dit was geen klassieke situatie van de pot verwijt de ketel dat 'ie zwart ziet. Ik mocht een arrogante, betweterige houding naar andere hebben, zij alleen niet maar mij. Zo moeilijk was het niet.
Ongeduldig stond ik van mijn ene voet op mijn andere te hupsen terwijl Nikolai rustig de tijd neemt om zijn flesje leeg te drinken. Het hupsen was een goed middel om warm te worden, dus dat scheelde. Tegelijkertijd gaf dit me ook mooi de kans om Nikolai te bestuderen. Erg lelijk was hij niet. Alleen dat oog en het litteken stoorde me. Daarnaast viel ik, in tegenstelling tot de meeste meisjes, niet op mannen in pak of uniform. Gaf mij maar een hunk in een trainingsbroek en een strak, wit of zwart shirt.
Eindelijk was het stomme flesje leeg. Nikolai likte langs zijn lippen en keek me aan, maar volgens mij keek hij niet bepaald naar mijn ogen. Net toen ik er iets van wilde zeggen, schudde hij zijn hoofd en keek me wel aan in mijn ogen. Werd tijd.
'Nou, jij hebt jouw gedeelte van de deal gedaan. Nu moet ik me aan mijn deel houden.' Ik beet verlangend op mijn lip toen hij zijn nagel in zijn pols zette en een klein sneetje maakte. Het bloed borrelde langzaam omhoog en hij bood mij zijn pols aan.
'Enjoy,' zei hij nog. Alsof ik in geen dagen iets gegeten of gedronken had trok ik zijn arm naar me toe en zette mijn lippen op de snee. Nu was het mijn beurt om genietend te kreunen. V smaakte altijd heerlijk, maar zo vers uit de bron was het allerbeste. Dit was de beste deal die ik ooit gesloten had.
Even haalde ik mijn lippen van zijn pols af. 'Ik zou zo vreselijk veel geld aan jou kunnen verdienen,' zuchtte ik zacht, alsof ik spijt had dat ik had beloofd om tegen niemand iets te zeggen. Dat had ik ook, maar ik zou me er wel aan houden aangezien mijn leven me toch erg lief was.
Na mijn woorden dronk ik verder en likte af en toe langs de kleine snee om geen enkel druppeltje te verspillen.

---

everything, in time

Jade Phoebe Lore || Thuis || 17 jaar || Heks || Studente

"I-ik laat je nog iets weten," hakkelt Diora met een onvaste stem als antwoord op mijn vraag wanneer precies.
Ik grinnik even, wat in hemelsnaam vogelt zij nou allemaal uit? Er zal vast een jongen in aanwezig zijn...
"Is best joh, vermaak jij je nou maar," zeg ik lachend terwijl ik een hand door mijn bruine krullende haar haal.
"Jade, ik spreek je later nog wel," zegt Diora dan.
Ik hoor vaag gesmoes op de achtergrond en vraag me een beetje af wie die mysterieuze jongen nou precies is. Maar ach, ik ben zoals altijd weer een beetje te nieuwsgierig. Net als ik weer antwoordwil geven (iets van: "Oké! Is goed.) hoor ik iets breken en met een piep valt de verbinding uit. Serieus? Heeft ze nou daarnet haar telefoon laten vallen? Heeft ze hem nou zo'n beetje gesloopt? Oké, het zal wel. Ik doe mijn mobiele telefoon weer in mijn zak en spring op. Ik zet muziek op en doe een raar dansje door mijn slaapkamer uit verveling. Ik heb echt geen idee wat ik moet doen, dus tja. Als ik een- een of ander vaag sprongetje doe of zo struikel ik ineens over mijn benen en mikker met mijn snuffer dop de grond. Ik begin spontaan te lachen van mijn eigen onhandigheid en krabbe dan weer overeind. Auw, eigenlijk deed dat nog best pijn, stom genoeg is mijn enkel dubbel geklapt. Wat een sufferd ben ik toch. Ik probeer op mijn been te staan, mijn enkel word langzaam een beetje dik en blauw. Met een zucht ga ik op mijn bed te zitten, om dan weer verveeld op te staan. Op een rustig tempo ga ik weer naar de keuken, om in een van de stoelen te gaan zitten en daar verveeld op de tafel te tikken. Om telkens op of om te kijken. Zal ik toverdrankjes gaan maken? Of iets anders om te oefenen. Maar tja, wat heeft dat dan voor een zin, het zou me alleen maar moe maken. Wat een avond is dit toch, volgens mij heeft een avond nog bijna nooit zó lang geduurd.

---

Reality's overrated.

Lord Nikolai von Charkov

Ze trok mijn arm met een enorme dorst naar zich toe. Het was alsof ze in geen dagen iets gegeten of gedronken had. Een grijns verspreide zich over mijn gezicht toen ze haar lippen op mijn pols zette en er zachtjes aan zoog. Ook Mila kreunde genietend, iets wat ongelofelijk opwindend was.
Even haalde ze haar lippen van zijn pols af. "Ik zou zo vreselijk veel geld aan jou kunnen verdienen" zuchtte ze zacht, alsof ze spijt had van haar belofte. Ik grinnikte. "Helaas Mila." zei ik zachtjes, "Dit is de afspraak en daar kun je nu niks meer aan veranderen." Nadat ze dat gezegd had, dronk ze verder en likte af en toe langs de kleine snee om geen enkel druppeltje te verspillen.
Ik legde mijn hand op haar hoofd en kreunde zachtjes. Het voelde ook zo goed. Vroeger liet ik af en toe wel eens iemand drinken van mijn bloed, maar dat was dan tijdens orgies waarin er zoveel mensen meededen dat een beetje van mijn bloed niet erg was. Ik kon het zo van iemand anders nemen.
Mijn hele lichaam raakte opgewonden en mijn ademhaling steeg drastisch. Ik voelde dat mijn broek strakker kwam te staan en mijn verlangen bloed groeide met de seconde die voorbij ging. "Mila..." hijgde ik zachtjes.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Mila Sofiya Alik
'Helaaas Mila. Dit is de afspraak en daar kun je nu niks meer aan veranderen,' zei hij zacht. Wrijf het er maar in ja. Als ik echt had gewild, had ik het gewoon gedaan. Ik had wel wat kunnen regelen met Mike en andere V gebruiikers. Samen zouden we sterker zijn dan Nikolai, onze kans zou in ieder geval groter zijn.
De vraag was: wilde ik hem wel delen? Ja, ik zou er veel geld mee kunnen verdienen, maar ik zou ook zijn bloed moeten delen en om eerlijk te zijn genoot ik daar te veel van.
Hij legde zijn hand op mijn hoofd. Daar was ik niet al te blij mee, niemand mocht zomaar aan me zitten, maar ik wist dat hij zocht naar stabiliteit. Hij verloor immers ook veel bloed op dat moment. Waar ik echter nog minder blij mee was, was het feit dat hij stond te kreunen. Dat hoefde ik echt niet te horen.
Toen ik hoorde dat ook zijn ademhaling drastisch steeg, opende ik mijn ogen om hem even een vreemde blik toe te werpen. Pas toen zag ik hoe hij er van stond te genieten. Ik had het natuurlijk wel gemerkt, maar het ook zo zien was heel anders. Direct liet ik hem los.
'Gadverdamme dude. Ik heb genoeg nu.' Met de rug van mijn hand veeg ik weer langs mijn mond. 'Je bent gek. Het is voor mij een voordeel dat je het prettig vind, maar dit gaat te ver. Ik hoef niet te horen hoe jij mijn naam kreunt.!' Mijn lichaam had al veel V tot zich genomen en dat kon stimulerend zijn voor je libido, maar ik zou nooit met een vampier.. Oh fuck, nooit.

---

everything, in time

Lord Nikolai von Charkov

Mila liet mijn pols los meteen los nadat ik haar naam had gekreund en ik keek haar grijzend aan. "Gadverdamme dude. Ik heb genoeg nu." Ik grinnikte en likte over mijn wond om deze te helen. "As you please, miss." Met de rug van haar hand veegde ze langs haar mond om het restje bloed te verwijderen, al veegde ze het meer uit dan dat het weg ging.
"Je bent gek. Het is voor mij een voordeel dat je het prettig vind, maar dit gaat te ver. Ik hoef niet te horen hoe jij mijn naam kreunt.!" Ze leek bijna beledigd te klinken, hoewel het eerder een compliment was. "Ach schatje toch. Zit je daar zo mee?" vroeg ik lachend en keek haar met pretogen aan. "Denk je nou serieus dat wij vampiers er niet van kunnen genieten? Waarom denk je dat er meestal hele orgies ontstaan als vampiers en mensen samen zijn." Ik lachte eventjes en likte over mijn lippen, terwijl mijn gedachten voor een kort moment naar een van deze orgies wandelde. Harde seks en veel bloed, wat wilde je nog meer als vampier?
Uiteindelijk keek ik haar serieus aan. "Maar goed, de volgende keer zal ik me inhouden." zei ik op een wat spottend toontje, "Als mevrouw dat fijner vind." De pretoogjes hadden plaats gemaakt voor een iets honende blik. "Wees blij dat ik jou naam kreun. Zo snel doe ik dat nou ook weer niet."

[Meer kwam er niet uit ;c]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Mila Sofiya Alik
'As you please, miss,' grinnikt hij. As I please? Ik please dat hij gewoon zijn mond houdt als ik probeer te drinken. Kut vampiers ook met hun libido. Het zijn net vrouwen met hun gierende hormonen en ja, ik mag dat zeggen.
'Ach schatje toch. Zit je daar zo mee?' Is hij me nu aan het uitdagen? Waar haalt hij het lef vandaan om me "schatje" te noemen, hij begint me nu echt op mijn zenuwen te werken. Vooral omdat hij er ook bij lacht en me met pretogen aankijkt. 'Denk je nou serieus dat wij vampiers er niet van kunnen genieten? Waarom denk je dat er meestal hele orgies ontstaan als vampiers en mensen samen zijn?' Dat is dan ook precies de reden waarom ik nooit met groepen ga. Ik ben een V gebruiker en dat durf ik ook toe te geven, maar ik word nooit of te nimmer een fangbanger. Dat is meer iets voor andere mensen, blijkbaar.
Nikolai's lachen is gestopt en hij kijkt me nu een stuk serieuzer aan, maar goed ook, want anders zou ik echt tegen hem gaan schreeuwen.
'Maar goed, de volgende keer zal ik me inhouden,' zegt hij op een spottend toontje. 'Als mevrouw dat fijner vindt. Wees blij dat ik jouw naam kreun. Zo snel doe ik dat nou ook weer niet.'
Ik sla mijn armen over elkaar. 'Nee, daar ben ik dus helemaal niet blij mee. That's the point. Je hoeft me trouwens ook niet met zo'n blik aan te kijken.' Tot tien tellen Mila. Eén, twee, drie, vier.. 'We zouden een fangbanger moeten betrekken bij deze deal. Dan kun jij daar je lust kwijt, win-win situatie.' Ik glimlach breed, trots op mijn eigen idee. 'Spreek alsjeblieft ook nooit meer over die orgies, ik hoef niet te weten wat voor rare streken jij in je vrije tijd uithaalt.' Ik haal mijn handen weer van elkaar af en grijp in mijn zak naar een nieuwe sigaret, die had ik wel nodig nu. De moeite om hem er een aan te bieden, neem ik niet eens. Hij heeft er geen verdiend. Met een aansteker steek ik de sigaret aan en blaas de rook weer uit. Soms zou ik echt willen dat mijn lontje iets langer is.

---

everything, in time