• Vijf jongeren [2 jongens en 3 meisjes] dansen hun hele leven al. Sinds 5 jaar geleden zijn ze samen een dansgroep, onder leiding van hun docent.
    Drie weken geleden is een van de leden vermoordt. De dader is bekend, niet gevat. Vooral uit op het leven van de anderen.
    Ze leven naar elkaar toe en hebben last van het enorme verdriet dat op hun schouders rust. De docent probeert hen erdoor te helpen, wat moeilijker lijkt dat gedacht.
    Wat als de dader van de moord op de dag van de jaarlijkse voorstelling andere plannen heeft dan een gezellige show?
    Valt de groep uiteen of houden de noten van hun lied hen bij elkaar?


    Rollen:

    Meisjes:
    - # Elizabeth 'Ellie' Esmée O'Pry ~ Souvenir
    - # Calliope ‘Callie’ McDroozy ~ Glucio


    Jongens:
    - # Jonathan Hojem McBright ~ Sinistra
    - # Daniel Cameron Vartanian ~ Shooter


    Docent:
    - # Milenka Popova ~ Sylvesti

    Slachtoffer:
    - # Maia O'Pry ~ Anguish


    Moordenaar:
    - # Valerio Javier Middleton ~ Sinistra

    Regels:
    # Minimum 4 regels.
    Er wordt oop gelet op extra enters!Meer mag natuurlijk!
    # 16+ mag.
    Daaronder wordt alles verstaan. Hou het wel netjes.
    # Géén eendags rpg.
    Je hoeft niet ervaren te zijn. Doe toch je best.
    # Sluit niemand uit etc.
    Praat met meerdere personen!
    # LET OP SPELLING EN ANDER DINGEN.
    Leestekens, woorden en andere.
    # Eén personage per account.

    [ bericht aangepast op 26 feb 2013 - 18:20 ]


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    (Waarom doe je dan zo over wat ik schrijf, aangezien mijn posts deel uit maken van zoals jij het noemde "de romance", "blij en verliefd", etc. en zeg je dat ik alles gepland heb? Ik neem aan dat ik mij dan ook aangesproken moet voelen, dat leek mij in ieder geval logisch)


    Happy Birthday my Potter!

    || Jongens alsjeblieft zeg, ik zeg toch wat me dwars zit - en ja, het zit me ook dwars dat iedereen lekker verliefd gaat doen, aangezien ik in verschillende RPG's heb meegedaan waarbij het toen uiteindelijk hartstikke dood liep omdat je niet tien topics door kan gaan met lekker blij en gezellig doen. En als iedereen nu gaat lopen doen van 'oh ik ga eruit', dan is dat je eigen keuze, er zijn altijd irritaties in een RPG - soms worden ze uitgesproken en soms niet. Ik heb al meerdere keren gezegd dat jullie gewoon door moeten gaan waarmee je mee bezig bent en ik laat Daniel wel weer een keer terugkomen, oke? ||


    |Alles wat ik zeg gaat bazerig klinken. Dus ik zwijg. But grow up en verpest het niet voor anderen.|


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Jon Hojem McBright
    Toen Stan weer weg was en Maia niets zei, leek het mij niet echt nodig om meer hier te blijven.
    'Ik ben naar de hal.' zei ik snel en ik liep de kamer uit. Daar ging ik zitten met mijn handen in mijn haar. Ellie kwam niet terug. Daniel was ook opeens weg, samen met Stan... En ik dacht nog dat dit een leuke reunie zou zijn. Niet dus, het had me alleen maar kwader gemaakt. Waarom wist ik niet, god ik leek wel een meisje die ongesteld was, ik was kwaad om niks. Had ik anders moeten reageren? Anders moeten doen, gewoon stil moeten zijn... Ach het maakte ook geen ene fuck uit, wat kon mij het nou schelen waar iedereen heen was, ik voelde dat het me ook echt niks kon schelen. Op het moment had ik geen zin om naar huis te gaan, dus bleef ik maar hier zitten en ik leunde tegen de rugleuning van de bank aan. Ik sloot mijn ogen en zuchtte diep. Ik dacht na. Wat zou ik gaan doen de komende dagen? Was ik zo brutaal om terug te gaan naar schaatsen, waar ik de vorige keer kwaad was weggelopen? Nee, ik zal me over een paar weken wel weer laten vertonen, als die rot opvang lerares weg zou zijn. Ook ballet had geen zin, daar was ik al weken niet heen geweest en of ik er uberhaupt nog heen zou gaan lag aan de omstandigheden. Ik zag wel wat ik zou doen, misschien mijn vader helpen of met mn zusje spelen, voor de verandering mijn huiswerk maken of gitaar spelen. Ik zag het wel. Nog steeds zat ik tegen de rugleuning aan en ik keek naar mensen die langsliepen.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Wauw leuk om dit te lezen als je zojuist serieus uit 't ziekenhuis komt. Top.
    Fijn om te zien dat mensen het ook nog met elkaar uit kunnen praten en zo misschien nog ergens uit kunnen komen, in plaats van elkaar enkel verwijten. voel de brandende pijn van sarcasme en nee ik kies geen partij.


    everything, in time

    [Sorry Anguish, I'm really sorry. Mijn schuld.]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Deels. Ik leef volgens het principe 'vier ruzie > vier schuld'.

    Edit; schuld is daarbij een groot woord, jullie hebben immers niets ernstigs gedaan of zo haha, ik weet alleen niet hoe ik het moet noemen en het is gewoon niet de bedoeling dat mensen zich schuldig gaan voelen/de schuld op zich gaan nemen. Schieten we ook niets mee op. xd

    [ bericht aangepast op 3 feb 2013 - 17:38 ]


    everything, in time

    |En wat nu?|


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    |Ik kan niet veel doen (A) Heb al wat gedaan , en hoop dat mensen mijn voorbeeld volgen|


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    (Oké, ik zal het maar gewoon zeggen: 'Ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen.' Ik vind het echt heel naar dat dit allemaal is gebeurd en het spijt mij dat ik er op deze manier op gereageerd heb, terwijl mijn hele bedoeling was om gewoon leuk te RPGen. Waarom ik besloten had dat ik er uit wilde stappen, is een heel lang verhaal, wat ik beter niet kan vertellen want ik heb zo het idee dat er hier al wordt gedacht dat ik mij aanstel en dergelijke (dat idee heb ik, ik verwijt jullie niks en zeg ook niet dat dit ook een feit is), en was zeker geen overhaast besluit. Alleen door de hierop volgende reacties ben ik lichtelijk in de war gebracht. Ik wil helemaal niks verpesten en ik wil ook niet dat andere mensen dankzij mij ook weggaan. Ik wil niet meer schade aanrichten dan dat ik al heb gedaan, wat ook een reden was waarom ik mij uit wilde schrijven.

    Verder begrijp ik dat jij, Shooter, van mening bent dat ik en Sinistra het hele Callie/Jon gebeuren hebben afgesproken. Ik begrijp wel hoe dat gedacht kan worden, maar dit is echt helemaal niet mijn bedoeling geweest. Daar komt nog bij dat ik niet van plan was om alles snel goed en mooi te laten verlopen, want inderdaad, dat is saai. Ik vind het dan ook wel jammer dat er niet gewoon om uitleg van mij is gevraagd, maar ook dit verwijt ik niemand, aangezien ik wel kan begrijpen waarom mensen dit denken.

    Sorry dat ik dus soms dingen heb gedaan waar jullie minder vrolijk van werden en sorry van mijn reactie. Dit is overigens geen post van mij om aan te geven dat ik nog doorga met deze RPG, want zoals in het begin aangegeven staat, weet ik dit niet. Ik heb het gevoel dat beide opties vrij weinig goedmaken, dus weet ik ook niet wat de beste optie is)


    Happy Birthday my Potter!

    [Nee, je stelt je niet aan. Echt niet. Echt niet. En ik ben het helemaal met je eens, en je weet dat ik graag wil dat je blijft (dat bericht heb ik btw verstuurd voor ik dit las, dus srry voor dat vreemde ding).
    Maar ik weet ook dat als jij niet meer wil mee doen, om welke reden dan ook, dat niet erg is. Het is jouw keuze en jij wil dat.
    En ik moet me niet aan stellen want fck it het is maar een RPG, maar oke (A) En nu moet ik eten, dus... Everyone has a choice, my deary]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    |Als jullie het zien zitten, starten we gewoon vanaf waar we gestopt zijn.. Geen verwijten. Gewoon gezellig RPG'en.|


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    (Hmmm, oké. I'm in. Maar geen ruzie/discussie/ect. meer, deal?)


    Happy Birthday my Potter!

    [Tuurlijk! Ik vind het best. Moet ik Jons bericht gewoon laten staan?]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    |Geen ruzie, discussie of verwijten meer. Deal. Als we allemaal ons steentje bijdragen, lukt dat. Misschien kunnen we zelfs terug naar hoe het was...|


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28