Evenings in London never felt so sad... || One Direction 2 - Speeltopics

Lijstje dat je in moet vullen :
Rol:
Naam:
Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
Nationaliteit:
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:

Rollen:
-Niall James Horan; nessje
-Louis William Tomlinson; xTomlinster
-Liam James Payne; Brookie
-Harry Edward Styles; Styles
-Zayn Javadd Malik; Nibug

De vriendinnen/vrouwen van de jongens
( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)
- Eirwen Morgana Awen CadwaladerSylvesti
- Serena Melody Woods Amoria
- Skyler Daffney Thompson Rider
- Rosalie Sarah Angels Coockies
- Mackenzie Lou Arretez Curlies


De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)


Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon
-Geen perfecte personage's!
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
-Alleen xTomlinster en nessje maken de nieuwe topics.
-Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

( Krantenartikel komt eraan en een reactie van Lou ook )

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Mackenzie Lou Arretez

Ik keek hoofdschuddend naar Liam. ''Hoe komt het dat je vijfentwintig bent? Je lijkt wel een kind van vijf!'' lachte ik. Ik pakte Liam's handen en trok hem omhoog. ''Raar, raar mens.'' lachte ik. Mijn mondhoeken krulden toch weer steeds omhoog. Ik miste deze tijden, wanneer de jongens al kleine kinderen deden. En nu, nu waren ze allemaal écht volwassen geworden. Ik kon het haast niet geloven, want ik wilde het niet niet geloven. Ik wilde niet dat de jongens opgroeide, maar ik kon ze niet dwingen. Ze waren mentaal allemaal - diep van binnen - nog kleuters. Dat wist ik wel zeker. ''Ik verveel me!'' zei ik als een klein kind en keek Liam met een pruillipje aan.

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Ga Wie Is De Mol kijken. Kan zijn dat ik tussendoor nog even reageer]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Eirwen
Niet veel later kreeg ik een berichtje terug van Liam. Ik glimlachte. 'Ik zat gewoon op de brug bij het parkje toen ik eraan dacht. Het wordt trouwens wel koud. Ik zou me en Drake goed inpakken als ik jou was.' Ik verzond het berichtje. Nog even zat ik op de brug voor de honden terug kwamen. Die hadden dus genoeg gehad. Ik klom van de rand af en liep weer rustig naar huis. Toen ik eenmaal weer op de bank zat kreeg ik een smsje terug van mijn ouders dat ze het super leuk vonden. Ik legde mijn telefoon weg en pakte mijn laptop om nog even de social media te checken en het te melden wat de namen van de jongens zouden worden. Toen ging ik maar gewoon tv kijken en online kijken voor wiegjes, ledikantjes en commodes. Ik was niet aan een vrije dag gewent dn dit moest toch gebeuren.

Bowties were never Cooler

Krantenartikel:

One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.

[ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 20:42 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Serena Melody Woodsh
Als de jongens weer beneden komen geeft Harry, Puck aan Louis en laat het woord peetvader vallen. Ik kijk hem vragend aan en hij kijkt schuldbewust terug. Hij had dit moeten overleggen, daar zou ik hem nog wel over spreken. Niet dat ik Louis niet mocht, maar Harry had het gewoon moeten overleggen. Het maakte nu toch niet meer uit, want Harry had het Louis dus toch al gevraagd. Ik zuchtte even en schudde lachend mijn hoofd. Wat maakte het ook uit, het was zijn beste vriend en hij was echt gelukkig nu. 'Van wie was de brief eigenlijk die je kreeg?' vraag ik aan Harry terwijl ik op de bank ga zitten.

I've become so numb

Niall James Horan
Ik knik. "Beter van wel." Zo gezegd, zo gedaan. Vijf minuten later loop ik met de maxicosie in mijn ene hand, mijn Skyler in de andere en een zonnebril voor mijn ogen door de drukke straat. Ik kijk in verschillende etages tot mijn oog op een krant valt. Ik stop en loop de winkel in terwijl ik Skyler achter me aantrek. Ik laat haar los en pak de krant. Mijn ogen schieten over de regels. Sinds wanneer zijn we terug? Huh, ik snap het niet. Ik laat het bericht aan Skyler zien. "Uh... Ik zit dus weer in de band?" Het klinkt meer als een vraag dan als een bevestiging. Snel koop ik de krant. "Zoek snel een cadeau, we moeten naar Hazz, en snel." Wie anders trekt alle aandacht met een pas geboren baby? Alsof ik niet verward genoeg ben, begint Jayden ook nog is te huilen. Ik schud zijn maxicosie, geef hem zijn speen en brabbel tegen hem, maar het werkt allemaal niet. Ik zucht en kijk hopeloos naar Skyler. "Ik heb SuperWoman nodig om mij dit allemaal uit te leggen." Een lichte grijns verschijnt op mijn gezicht, ik begin namelijk vreemde dingen uit te kramen.

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Skyler Daffney Thompson

Rustig liepen we hand in hand langs de winkels. Jayden lag lekker in de maxicosie en gelukkig was het geen slecht weer. Ik schrok even, toen Niall mij plots een winkel in sleurde, maar herstelde mij snel en keek waarom hij persé deze winkel in wilde. Hij pakte een krant en las het artikel door wat blijkbaar zijn aandacht had getrokken. Nadat hij dat gedaan had, liet hij mij het bericht ook zien met de woorden: 'Uh... Ik zit dus weer in de band?' Ik fronste even en las het artikel door.
'Als jij hier niets van weet, hoe kan dit dan waar zijn?' vroeg ik aan hem, terwijl hij de krant kocht. Waarschijnlijk was het een of andere roddel, die bedacht was, omdat ze elkaar weer gezien hadden.
'Zoek snel een cadeau, we moeten naar Hazz, en snel.' Ik knikte en begon de schappen af te turen. Jayden barste echter in huilen uit, wat mij mijn zoektocht deed staken. Ik kon toch niet meer goed nadenken over andere dingen als Jay huilde. Snel nam ik de maxicosie over van Niall en glimlachte even naar hem.
'SuperWoman is here to save you. Zoek daar naar een cadeau, dan zoek ik uit wat Jay wilt. Jij weet toch beter wat Harry leuk zou vinden voor zijn kindje.' Ik gaf hem een kus op zijn wang en richtte mij weer op Jayden, die hoogstwaarschijnlijk honger had. Ik was echter voorbereid en had een paar flesjes warme melk mee. Die thermoflessen waren echt heel handig als je ergens heen moest. Ik tilde de kleine uit de maxicosie en gaf hem de fles.

Happy Birthday my Potter!

Niall James Horan
"SuperWoman? Serieus Niall?" Mompel ik als ik naar de plek loop waar Skyler me wil hebben. Ik kijk rond en pak het ene na het andere. Uiteindelijk kies ik er maar voor om een groot pakket ervan te maken. Ik loop met alle spullen naar de kassa. Van pyamma tot knuffelberen gaan als cadeau. Ik betaal de volle tweehonderd euro en kom met een pakket van vijftig bij vijftig centimeter terug. "Volgens mij is alles opgepropt, maar goed. Laten we gaan." Ik grijns en pak de lege maxicosie zodat Skyler alle rust heeft. Ik zoek Harry's huis en bel aan. "Had ik niet wat anders moeten aantrekken?" Vraag ik onzeker.

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Harry Edward Styles
Er bestond dus zoiets als gered door de bel. "niets interessants." ik bedacht me dat de brief nog boven lag, gewoon op er bed. "ik doe wel open." snel liep ik naar de deur en trok deze open. "nialler!" zei ik enthousiast toen ik de blonde Ier in de deuropening zag staan samen met een vrouw die ik niet kende en de welbekende baby. "komt u binnen." glimlachte ik en hield de deur voor ze open. "Lou is er ook. Ze zijn in de keuken. Ik moet even wat pakken." ratelde ik en sloot de deur achter ze waarna ik de trap op snelde.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis William Tomlinson
Ik knikte begrijpelijk. 'Dat is niet meer dan logisch aangezien jullie je slaap ook nodig hebben.' Zei ik en liep toen ook de trap af. Lachend keek ik hoe Harry zonder waarschuwing Puck uit Serena haar handen haalde. 'En dat is papa.' Ik wees naar Harry en toen naar Serena. 'En dat natuurlijk mama.' Mijn blik bleef bij haar hangen en iets zei me dat Harry het niet in overleg had gedaan.
Al snel ging de bel en zei Harry dat die wel opendeed. 'Sorry, ik dacht echt dat je het ook wist.' Zei ik zacht tegen Serena. Heel even glimlachte ik en liep naar de gang toen iemand de trap op snelde. Waarschijnlijk Harry en de reden was duidelijk ook, tenminste ik had een vermoeden.
'Hello' zei ik tegen degene die stonden zonder er echt goed op te letten wie het waren en liep ook de trap op. 'Hazz, wat is je plan met al dit? En wat ga je daarmee doen?' vroeg ik zachtjes.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Skyler Daffney Thompson

Niall kwam met een mega pakket aanlopen, wat mij deed glimlachen. 'Volgens mij is alles opgepropt, maar goed. Laten we gaan,' zei hij met een grijns en ik bestudeerde even alle spullen die erin zaten. Volgens mij zat zo'n beetje alles ertussen wat je zou kunnen geven, als je op kraamvisite ging. Ik kon in ieder geval niets bedenken dat miste en dat zei toch flink wat.
'Ik denk dat ze je pakket geweldig zullen vinden,' glimlachte ik, terwijl we verder opzoek gingen naar Harry's huis. Jay had ondertussen zijn flesje leeg en had geboert en lach nu heerlijk in mijn armen te slapen, toen we aankwamen bij het juiste adres. Niall belde aan en ik bekeek het even. Het zag er best gezellig uit, maar eigenlijk had ik ook niet anders verwacht van een vriend van Niall.
'Had ik niet wat anders moeten aantrekken?' Klonk het onzeker naast mij en ik draaide mij naar Niall om. Ik drukte een zachte kus op zijn lippen en keek hem aan.
'Je bent perfect, maak je geen zorgen.' Mijn blik ging weer naar de deur toen hij openging en Harry verscheen. Hij begroette Niall vrolijk en ratelde iets, wat mij te snel ging. Ook Louis verscheen en zei gedag, zonder echt op te letten wie we waren. Ik groette de twee vriendelijk terug en stak onhandig een hand uit naar Harry om mij voor te stellen.
'Ik ben Skyler.'

[ bericht aangepast op 12 jan 2013 - 15:42 ]

Happy Birthday my Potter!

Harry Edward Styles
''Harry, aangenaam.'' begroeten ik het meisje naast Niall tont snel en pakte haar hand vast en glimlachten. ''Maar echt, ik ben zo terug.'' Ik drukte nog snel een kus op niall zijn wnag. ''Echt leuk dat je er bent.'' ratelde ik en trok Louis mee naar boven. ''Ik weet het niet meer Lou.'' jammerde ik en pakte de brief en foto van het bed af en staarde naar de foto. ''Ik heb gister, toen het meisje voor de deur stond eerlijk tegen Serena gezegd, dat ze zei dat ze ik de vader van haar kind was.'' mompelde ik. ''gewoon omdat ik dacht dat het toch niet waar was.'' ik keek Louis twijfelend aan. ''Maar daar ben ik nu niet meer zo zeker van.'' ik zuchten en stopte de brief en foto terug in de envelop. ''Ik weet het niet. als ze lang blijft aandringen vraag ik wel een DNA-test aan ofzo.'' ik liep naar mijn kast en pakte de schoenendoos eruit, waar al mijn belangrijke spullen in zaten. vooral uit mijn tijd in One direction. hiervan wist ik dat Serena er nooit in keek.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis William Tomlinson
Pas toen het meisje naast Niall zich voorstelde ging mijn blik die kant op en werd me duidelijk wie er stonden. 'Nialler' riep ik vrolijk en wees naar Harry en knikte. 'Hij heeft gelijk met allebei de dingen.' zei ik voor ik mee naar boven wed getrokken. 'Je hoeft ook niet gelijk een antwoord te hebben, Hazz.' probeerde ik hem gerust te stellen. Het was geen gemakkelijk situatie en het was ook niet zomaar iets. 'Dat is begrijpelijk, want op het eerste moment zou je ook niet zeggen dat het waar is. Ik bedoel hoe vaak is het niet gezegd?' zei ik, want ondanks alles bleven we toch altijd degene die in One Direction hebben gezeten. Ik beet op mijn lip en wist het op dit moment allemaal niet meer. 'Ik durf je het ook niet te zeggen, Hazz.' Ik knikte langzaam na zijn volgende woorden. 'Je moet het allemaal eerst weten, en met haar gaan praten.' Ik ging op de rand van het bed zitten en keek met een bedenkelijk blik naar Harry.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Serena Melody Woods
Harry deed een beetje vaag over de brief maar ik kon niet verder vragen aangezien de bel ging. Ik kijk even naar Louis. 'Het is al goed,' zeg ik glimlachend tegen Louis. Hij zou vast wel een goede peetvader worden. Harry vertrouwde hem, dus ik ook. Ik liep Harry achterna en zag dat het Niall was, vermoedelijk met zijn vriendin. 'Hee Niall leuk dat je er bent, kom binnen,' begroet ik Niall en ik steek mijn hand uit naar de vrouw bij hem. 'Serena,' stel ik mezelf voor en schud haar hand. Ik loop met Puck naar de woonkamer. 'Willen jullie wat drinken?' vraag ik terwijl Puck haar kleine handje om mijn duim heen sluit.

I've become so numb