Evenings in London never felt so sad... || One Direction 2 - Speeltopics

Lijstje dat je in moet vullen :
Rol:
Naam:
Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
Nationaliteit:
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:

Rollen:
-Niall James Horan; nessje
-Louis William Tomlinson; xTomlinster
-Liam James Payne; Brookie
-Harry Edward Styles; Styles
-Zayn Javadd Malik; Nibug

De vriendinnen/vrouwen van de jongens
( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)
- Eirwen Morgana Awen CadwaladerSylvesti
- Serena Melody Woods Amoria
- Skyler Daffney Thompson Rider
- Rosalie Sarah Angels Coockies
- Mackenzie Lou Arretez Curlies


De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)


Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon
-Geen perfecte personage's!
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
-Alleen xTomlinster en nessje maken de nieuwe topics.
-Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Mackenzie Lou Arretez

Ik knikte en zuchtte tegelijkertijd. "Hatelijk soms. Niks ervan aantrekken als het volgens jou niet waar is. " Mompelde ik. Mijn mondhoeken krulden wat omhoog en liep naar Liam om hem omhoog te trekken. "Oké. Wat gaan we of kunnen we doen? Nog vijftig minuten wachten." Zei ik en dacht na. Ik draaide lachend rondjes met Liam, gewoon omdat ik er zin in had.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

Lachend draaide ik mee met Mackenzie. 'Weet ik niet. Ik verveel me dood' lachte ik. 'Hopelijk komt iedereen. Maar ik denk niet dat Harry komt, ik begrijp het best als ie niet komt' zuchtte ik. Maar er brak weer een glimlach op mijn gezicht door bij de gedachtes dat Niall misschien wel zou komen. Vroeger had ik met Niall toch wel de sterkste band.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

"Oh ja. Dat feestje! Helemaal vergeten." Zuchtte ik. Gelijk ging mijn gedachte naar mijn kleding, ik had helemaal geen gepaste kleding. "Shit. Ik heb geen kleding." Mompelde ik. Desnoods ging ik gewoon in simpele kleren, maar ik had toch wel wat, dacht ik. Ik had een grote inloopkast, dus het moest geen grote probleem zijn. "Ik weer met mijn domme hoofd die alles vergeet." Grinnikte ik.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Mackenzie, toch. Ik wil niks zeggen, hoor, maar ik geloof dat je dan toch echt dement aan het worden bent' plaagde ik haar. 'En wat maakt kleren uit? Hm, een vrouwending. Ik zeg al niks meer' grinnikte ik en ik ging weer zitten. Zuchtend begon ik voor de tweede keer deze dag rondjes te draaien in de stoel. 'Wieeee' kirde ik als een kind van vier. Alsmaar ging ik harder en harder, totdat de stoel ineens omklapte en ik op de grond lag. Pijnlijk kreunde ik, en besloot om dan toch maar te blijven liggen. De grond lag eerlijk gezegd niet verkeerd. Het lag eigenlijk best lekker. Als een idioot begon ik een liedje over varkens te zingen.

[ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 22:27 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

"Ik weet heus wel dat ik dement word, maar het zit in de familie. Heus, hoe kan je in hemelsnaam dement worden op je twintigste?" Grinnikte ik. Ik keek hoofdschuddend toe hoe Liam weer rondjes begon te draaien en uiteindelijk ook weer viel. "Dejà vu." Grinnikte ik en begon te luisteren wat Liam zong. "Oké, Li. Ik ben tot een conclusie gekomen dat je gek bent. Een klein kind bent en hoe hebben ze je hier aangenomen? Ben je in een net pak gekomen en toevallig was de directeur een vrouw en heb je je charmes in de strijd gegooid?" Ratelde ik.

[ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 22:37 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Dat is niet aardig, Mackenzie' zei ik streng. 'Heel toevallig ken ik een vriend wiens broer de baas hier is en mijn vriend heeft een goed woordje bij hem gedaan' grinnikte ik. 'Er is niks mis met een gek, klein kind. Jij bent gewoon een demente, oude vork' glimlachte ik. Ik sloot mijn ogen en begon het liedje Kumbaya te zingen. Normaal was het een kampvuur liedje, maar dit was ook goed. 'Kumbaya, My lord. Kumbaya. Kumbaya, My Lord. Kumbaya' zong ik. 'Je hebt gelijk, ik spoor niet helemaal. Het enige wat veranderd is, is dat ik nu achter de knoppen zit dan achter de microfoon sta' lachte ik.

[ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 23:10 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

"Dat verklaart alles." Lachte ik en trok Liam omhoog. "Ik ben niet oud. Ik ben jonger dan jou. Ik ben maar twintig. Humpf." Zei ik en kruiste mijn armen. "Er is ook niks mis met een bejaarde, of wel?" Vroeg ik grinnikend. Ik plofte neer op mijn stoel en keek omhoog naar Liam. "Je bent de laatste twintig jaar niet veranderd geloof ik, alleen fysiek. En misschien nog wat andere dingetjes.. Maar ik weet niet." Grinnikte ik.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

Ik krabbelde weer overeind en keek even naar mijn lichaam. 'Je hebt gelijk. Alhoewel ik niet weet of ik het als een belediging of een compliment moet opvatten' mompelde ik. 'Vijf jaar ouder of niet, jij noemde mij klein dus ik jou bejaard' zei ik eigenwijs. Even dacht ik na en grijnsde toen weer. 'Herinner je, je het dan niet meer? Forever Young' lachte ik. Ik keek Mackenzie aan en glimlachte. 'Jij was vaak in de studio. Jij bent anders ook veranderd. Maar hoe meer veranderingen, hoe meer verrassingen. Veranderingen zijn goed' zuchtte ik.

[ bericht aangepast op 28 jan 2013 - 0:49 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik grinnikte, maar keek hem weer beledigend aan toen hij me bejaard noemde. "Ik ben niet bejaard! Ik ben pas twintig! Dat is niet zo heel bejaard hoor. En ja, ik ben veranderd. Fysiek en mentaal, tenminste dat denk ik. Dat moet ik denk ik aan jou vragen, hoe erg ben ik veranderd? Maar ik was toen ook maar veertien. Nu twintig." Ratelde ik door en zuchtte. Praatte ik zo veel? "Zo young ben je ook weer niet hoor. Kijk dan, je hebt meer spieren dan ooit." Ik kneep in zijn arm en lachte het uit.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

Mackenzie ratelde wat, en ik moest lachen. 'Je bent heel erg veranderd, je bent veranderd in een vrouw en dat is goed' stelde ik Mackenzie lachend gerust. 'Zo young ben je ook weer niet hoor. Kijk dan, je hebt meer spieren dan ooit' zei ze, waarna ze een kneepje in mijn arm gaf. 'Je kan ook overdrijven, weet je. Ik sport gewoon' grinnikte ik. Ik tilde mijn arm op en keek ernaar. Mijn oog viel op mijn ene tattoo, waarbij ik glimlachte. Daarna liet ik mijn arm weer zakken en keek weer naar Mackenzie. 'Hé. Over vijfentwintig jaar ben ik pas op middelbare leeftijd. Ik heb nog driekwart van mijn leven over, dus ik ben helemaal niet oud' zei ik. Eigenlijk sloeg het nergens op om ik had Mackenzie net bejaard genoemd. 'En jij hebt geluk om jij bent jonger' gaf ik uiteindelijk toe.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

"Ik weet niet of ik verandering als een compliment.. Of juist iets slechts moet opvatten." Mompelde ik, maar grinnikte toch weer. Ik keek naar zijn arm en schudde mijn hoofd, waarna ik hem weer aankeek. "Misschien wel te veel. Ik jog ook wel eens, maar ik ga geen gewichten tillen wat jij blijkbaar wel doet." Zei ik en keek naar mijn eigen tatto op mijn rechterpols. "Infinity and beyond." glimlachte ik. "Het was niet zo lang geleden toen ik 'm had laten zetten, iets van twee jaar geleden. Toen ik achttien was." Glimlachte ik. Mijn tattoo had een oneindigheid teken met eronder in sierlijke letters 'infinity and beyond'. Ik sprong wat jumping-jacks, ik had even te veel energie.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Ik weet niet of ik verandering als een compliment.. Of juist iets slechts moet opvatten' mompelde Mackenzie. Even lachte ik om haar en knikte ik. 'Misschien wel te veel. Ik jog ook wel eens, maar ik ga geen gewichten tillen wat jij blijkbaar wel doet' zei ze. 'Elke dag joggen, zo'n vijf dagen per week gaan sporten, sprinten, gewichten tillen en dat soort dingen. Normaal, is het niet? Ik baal er wel van dat ik nu niet acht uur per dag kan sporten' zuchtte ik. 'Oké, dat klonk overdreven maar het is waar' mompelde ik. 'Je tattoo is mooi' complimenteerde ik haar.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Mijn ogen werden groot toen hij alles opnoemde wat hij deed in sport en kreunde geërgerd. "Jesus. Ik zei het toch!" Ik plofte weer neer in mijn stoel en keek hem zo serieus mogelijk aan, maar toch lachte ik het uit. "Het mislukt altijd." Mompelde ik. "Dank je." Zei ik glimlachend en keek weer naar mijn tattoo. Ik friemelde weer wat aan mijn haar en zuchtte. "Ik verveel me." Klaagde ik als een klein kind. "Je ben geobsedeerd door door sport." Grinnikte en prikte in zijn buik, wat zelfs pijndeed aan mijn vinger. "Jesus. Zelfs je buik is hard dat het mijn vinger iets aandoet." Zei ik en trok een zielig gezicht.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Jesus. Ik zei het toch!' Zei Mackenzie, waarna ze in haar stoel neerplofte. 'Het mislukt me altijd' mompelde ze, waarvoor ze me eerst serieus had aangekeken en daarna in de lach geschoten. 'Dank je' glimlachte ze. 'Ik verveel me' klaagde Mackenzie en ik maakte een instemmend geluidje. 'Je bent geobsedeerd door door sport' grinnikte ze en ze prikte in mijn buik. 'Jesus. Zelfs je buik is hard dat het aan mijn vinger iets aandoet' zei ze, gevolgd door een zielig gezicht. 'Arme jij' lachte ik. 'Ik ben geobsedeerd, ja. En nog steeds heb ik een beetje spijt dat ik in tweeduizendtwaalf geen Olympische Spelen heb gelopen' zuchtte ik.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik stak mijn vinger naar hem uit en keek hem schuin aan. "Je kan 'm genezen met een kusje." Zei ik als een kind van vijf. Ik trok mijn vinger terug en grinnikte. "Heb jij echt geen idee wat we kunnen doen? Als het echt moet ga ik zingen, ik verveel me dood hier." Zuchtte ik en gooide mijn nek naar achter. Het was echt doodsaai hier, maar ik wilde niet naar huis anders ging ik me erger vervelen. Hier had ik tenminste Liam om mee te praten.

I don't want you to die, I want you to suffer.