• Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:


    Rollen:
    -Niall James Horan; nessje
    -Louis William Tomlinson; xTomlinster
    -Liam James Payne; Brookie
    -Harry Edward Styles; Styles
    -Zayn Javadd Malik; Nibug


    De vriendinnen/vrouwen van de jongens
    ( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)

    - Eirwen Morgana Awen CadwaladerSylvesti
    - Serena Melody Woods Amoria
    - Skyler Daffney Thompson Rider
    - Rosalie Sarah Angels Coockies
    - Mackenzie Lou Arretez Curlies



    De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen xTomlinster en nessje maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Liam James Payne

    'Tuurlijk, doe ik' zei ik en ik wachtte tot Eirwen aanliep. Snel liep ik achter haar aan, het ziekenhuis uit. 'Ik denk dat ik vanavond pas ga, ik moet nog naar de studio. En zoals ik al zei, ik help je. Olivia vindt het leuk om op Drake te passen, ze zou het geen probleem vinden om de komende weken zo af en toe op te passen. En trouwens, het is ook raar als je ineens te horen dat je niet zwanger bent van één, maar van twee kinderen. Elk mens zou zo reageren. Je huis kunnen we binnen een paar dagen helemaal klaar maken' zei ik met een glimlach. Ik hield er van om mensen te helpen, dat vond ik gewoon leuk.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Eirwen
    Ik glimlachte naar hem. "Dank je, Li." Ik gaf hem een knuffel. Het was frisjes buiten, maar wat wilde je begin januari in London. Ik zette de kraag van mijn jas omhoog, dat hield de wind wat tegen. Over een week werd een dik pak sneeuw voorspelt. Ik hoopte maar dat dan de jochies gewoon bleven waar ze zaten, want ik kwam maar moeilijk het huis uit in de sneeuw. Zoizo was de straat waar ik woonde heel slecht als er sneeuw lag en ik wilde ook hen niet in gevaar brengen. "Als je naar de studio moet moet je hier rechts." zei ik tegen hem op de kruising. Ik moest naar links. Ik moest nog van alles doen. Het schilderen kon ik wel zelf doen. Dat was geen probleem, geen grote in ieder geval."


    Bowties were never Cooler

    Louis William Tomlinson
    Een echt vrolijke glimlach was voor het eerst sinds tijden weer op mijn gezicht te vinden en zou voorlopig ook nog niet verdwijnen. 'Ja, dat klinkt me wel bekend.'
    Het was gewoon dat er toch iets mistte, maar ook dat je het normale leven weer leefde. Geen fans, concerten, je beste vrienden of alles wat te bedenken valt. Een zacht grinnik rolde over mijn lippen toen zijn hand over mijn rug heen kriebelde. 'Echt volgens mij moet je me maar eens een rondleiding geven, want na al die jaren ben ik het asiel hier nog nooit tegengekomen.' Zei ik lachend en luisterde weer verder. 'Ahh, Hazz je bent nog steeds gek op sommige moment, maar wel heel erg lief.' Grinnikte ik. 'Ergens klinkt haar reactie best wel logisch, maar aan de andere kant had het ook wel leuk geleken.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    nessje schreef:
    Niall James Horan
    "Skyler, we mogen vandaag langs komen om Puck te zien. De baby van Hazza en Serena, de baby... waar ik om in paniek raaktte." Ik grijns en pak Jayden. "Hey, ga je ook mee? We gaan naar een nog jongere baby dan jou! Misschien is Drake daar ook." Ik woel met mijn hoofd in zijn buik waardoor hij begint te kirren. "Dus zo word je weer blij..." Ik doe het nog een paar keer en kijk naar daar Skyler. "Zullen we gaan? Of blijf je liever thuis? Ik denk dat ik wel ga, want het is en blijft een beste vriend." Ik glimlach en gooi Jayden in de lucht om hem daarna weer op te vangen.


    (Sorry voor de late reactie :$ )

    Skyler Daffney Thompson

    'Skyler, we mogen vandaag langs komen om Puck te zien. De baby van Hazza en Serena, de baby... waar ik om in paniek raakte.' Ik keek van mijn boek op naar de grijnzende Niall. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht, toen hij Jayden pakte en hem aan het lachen maakte. Hij woelde een paar keer met zijn hoofd in de buik van Jay, maar richtte zich daarna weer op mij.
    'Zullen we gaan? Of blijf je liever thuis? Ik denk dat ik wel ga, want het is en blijft een beste vriend.' Ik dacht even na. Eigenlijk had ik niet zo'n zin om weer onwetend thuis te zitten, terwijl Niall en Jayden weg waren. Bovendien vond ik de vrienden van Niall over het algemeen wel aardig, dus er was geen reden om niet mee te gaan.
    'Nee, ik ga wel mee. Lijkt mij leuk!' glimlachte ik en ik legde het boek weg.


    Happy Birthday my Potter!

    Niall James Horan
    "Laten we dan maar vertrekken." Ik druk een korte kus op Skyler's lippen en leg Jayden in de maxicosie. Ik heb geen zin om de kinderwagen mee te nemen. Ik trek mijn jas aan en doe dan ook de mini-jas van Jayden bij hem aan. Ik leg een deken over hem heen en til de maxicosie op. "Ik zal even naar het adres vragen." Grijns ik. Ik sms Harry snel. Gefeliciteerd! We willen wel langskomen, maar wat is je adres? XNiall


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Harry Edward Styles
    ''Hij zit buiten de stad ergens in een of andere achterstandswijk.'' mompelde ik. Toen Serena en ik voor een huis gingen kijken waren we verkeerd gelopen en zo in de verkeerde buurt terecht gekomen. ik slaak even een verontwaardig geluidje als Louis, Serena gelijk geeft wat de hond betreft. Ik trek iets aan de zoom van Louis zijn shirt en duw hem iets aan de kant om mijn mobiel van het nachtkastje te kunnen pakken. ''Niall komt ook.'' glimlach ik en stuur mijn adres terug. ik zucht even en sta op om vervolgens mijn kast open te trekken. mijn kleding was eigenlijk niet zo heel veel verandert. Ik pakten een zwarte skinny jeans en trek deze over mijn kont heen aan. erboven doe ik een simpel wit shirt. wel blijf ik gewoon op mijn blote voeten lopen. ik laat me zonder waarschuwing weer boven op Louis vallen en ik druk mijn lippen op zijn mondhoek en lach. ''Sorry. het moest gewoon.''


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    'Oh oké op die manier dus...Dat verklaart wel wat meer.' zei ik zacht. Dat zijn de buurten waar ikzelf niet heel vaak kwam, maar kam dan ook niet echt verder dan deze stad. 'Jullie hebben allebei gelijk, maar het punt van Serena snap ik ook wel' zei ik lachend door het verontwaardigde geluidje dat Harry slaakte. Ik trek een pruillipje als Harry me iets aan de kant duwt om zijn mobiel van het nachtkastje te kunnen pakken. 'Hazza niet heel erg lief, maar het is wel leuk dat Niall ook komt.' zeg ik dan en bij het laatste verschijnt er toch een glimlach op mijn gezicht. Met een makkelijke beweging heb ik me omgedraaid om Harry aan te blijven kijken en denk in de tussentijd na. Al snel na zijn volgende actie verlaat een vreemd geluidje mijn mond en kijk Harry lachend aan. 'Je bent echt heel weinig verandert.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles
    "weet ik." giechel ik. Het enige wat echt verandert was, was dat ik nu niet alleen Harry was, maar ook papa. Ik zuchten even en sloot mijn ogen. Ik was nog steeds bang dat ik een vreselijke vader zou zijn. Ik krabbelde weer overeind en trok Louis mee. "maar nu moet ik weer de normale, gewone Harry zijn." ik liet een kleine glimlach los, maar erg gemeend was het niet. Ik had altijd het gevoelig ik pas echt mezelf was zodra ik met Louis was. Omdat het dan toch niet uitmaakten wat ik deed. En als er dan andere mensen waren, viel Louis toch altijd meer op. "ik ben echt blij dat ik je weer terug heb." de glimlach die ik nu op mijn lippen was, was wel echt en snel trok ik Louis in een knuffel.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    'Je weet altijd alles.' lach ik zachtjes. Het was vreemd, want het leek gewoon alsof de tijd eigenlijk bijna stil heeft gestaan terwijl er toch een hoop is gebeurd. 'Hazz, wat er ook is..Je moet in jezelf geloven en niet bang zijn.' waren mijn woorden toen hij even zuchten en zijn ogen sloot. Door Harry werd ik mee overeind getrokken en keek hem aan. 'Niets moet en je zijn wie je werkelijk bent, maar de normale, gewone Harry is net zo geweldig. Dat is iets waar je -je geen zorgen over hoeft te maken.' De glimlach die hij losliet was niet erg gemeend en dat was iets waar ik niet tegen kon. Wat wel opmerkelijk was dat ik bij Harry wel altijd helemaal mezelf was zonder me over iets druk te maken. 'Ik zal altijd weer terugkeren, want kan niet zonder je.' Ook bij mij verscheen een glimlach op mijn gezicht en sloeg mijn armen eer om Harry heen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles
    Ik drukte mijn neus in Louis zijn wang. "Dankje." Zijn peptolk hielp redelijk. Ik giechelde zachtjes. "Ik kan ook niet zinder jou Boo." Zijn bijnaam had hij ondanks al die jaren gewoon gehouden en al was hij nu ouder en volwassen. Hij zou altijd mijn Boo bear blijven. "Als Puck groter is, gaan we zulke leuke dingen doen. Zoals naar de dierentuin en het circus." Ratelde ik terwijl ik Louis weer losliet en hem mee naar beneden trok. Ik kon niet wachten tot ze ouder was. Het enige wat ze nu deed was Huilen, poepen, drinken en slapen. En vooral dat laatste deden Serena en ik niet.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam James Payne

    Dankbaar knikte ik naar Eirwen. 'Ik zie je morgen wel weer. Bedankt dat ik mee mocht. Ngmaals, pas goed op jezelf' meende ik, en ik glimlachte warm naar haar. Daarna liep ik de straat uit, naar de studio. Ik pakte mijn mobiel en tikte Mackenzie aan. Kom je vandaag nog naar de studio? Ik verzond hem en liep de studio binnen. Ik was er al zo'n jaar niet meer geweest, wat ze begrepen. 'Liam! Fijn dat je er bent' kreeg ik gelijk van alle kanten te horen. Ik lachte vrolijk en knikte. 'Hi, Liam. Hoe gaat het?' Ineens stond er een meisje voor mijn neus. Na even denken herinnerde ik me haar weer. Santana had ik al lang niet meer gezien. Ze was nu tweeëntwintig en had vaak met me samen gewerkt. 'Hé, Santana. Goed, fijn dat je het vraagt. Gaat ook alles goed met jou?' vroeg ik en ze knikte. Ze begon zoals altijd een heel verhaal, wat ik niet helemaal volgde. Ik hoorde af en toe een stukje dat over haar man ging.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Eirwen
    Ik glimlachte nog even en liep toen rustig door naar huis. Eenmaal binnen aaide ik de honden en het konijn voor ik op de bank neer plofte en mijn ouders belde. Ze waren helemaal door het dolle heen toen ze hoorden dat ik een tweeling zou krijgen. Mijn moeder wilde natuurlijk weten of het jongens of meisjes werden, of half om half, en de namen. Ik zei haar dat het jongens zouden worden, maar ik nog geen namen wist. Net als Liam herinnerde ze me eraan dat ik dat nu echt wel snel zou moeten bedenken. Ik rondde het gesprek af en liep toen langzaam naar boven. In de kinderkamer stonden de potten verf nogsteeds klaar. De kwast pakte ik op en begon rustig weer verder te schilderen aan een nu nog half blauwe muur. De anderen werden geel en groen, net als het vyniel op de grond.


    Bowties were never Cooler

    Louis William Tomlinson
    'Geen dank, want het is niets meer dan de waarheid. Je kan en weet altijd alles aan, Hazza.' Waren de woorden die mijn peptolk compleet maakte en glimlach daarna weer.'Dan weten we wat ons te doen staat, maar je hoeft ook niet meer zonder me.' Deze bijnaam is iets waar ik eigenlijk nooit tegen kon en dan ook blij was ook blij dat die zo goed als verdwenen was. Maar een of andere manier vond ik het nooit erg als Harry me zo noemde. 'Kijk, jij weet tenminste wat leuke dingen zijn, maar je moet niet vergeten om adem te halen.' Zei ik lachend en doelend op het ratelen. Voor ik het doorhad trok Harry me alweer mee naar beneden. Dat zorgde ervoor dat ik bijna over mijn eigen voeten struikelde, maar nog net op tijd mezelf staande kon houden. 'Je bent zeker blij als ze wat ouder is of niet? Al heeft dit ook wel wat en is het iets wat toch niet terugkeert.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Mackenzie Lou Arretez

    Ik stond op en keek naar mijn wekker. Het gaf één uur in de middag aan. Ik had wel lekker geslapen, dat wel. Mopperend liep ik naar beneden en zette wat koffie terwijl ik de radio aanzette. Blij en opgewekt zong ik mee met Sweet Goodbyes van Krezip. Het was een vrij oud nummer, maar het werd nog steeds uitgezonden. Een grote verrassing voor mij in ieder geval. Mijn mobiel begon te trillen en kreeg een sms'je van Liam. Of ik vandaag naar de studio kon komen. Ik verzond een bericht dat ik er zo aankwam. Snel kleedde ik me om en nam een tosti in mijn mond. Ik stapte in mijn pumps en liep naar buiten. De frisse lucht deed me goed eigenlijk. Mijn mondhoeken krulden omhoog en liep naar de studio, waar ik gelijk naar binnen liep. Eigenlijk mocht ik hier niet eten, maar het was mijn ontbijt en ze kenden me toch wel goed. Ik liep naar de sectie waar Eirwen en Liam werkten en liep naar binnen. ''Heey Li.'' zei ik met volle mond. Ik grinnikte even en plofte neer op een stoel.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Harry Edward Styles
    Ik haalde mijn schouders op. "Ok ben vooral blij als ik niet meer om het half uur me bed uit moet." Grinnikte ik en liep de trap af. "Puckie!" Zonder waarschuwing haalde ik Puck uit Serena haar handen en hield haar voor Louis zijn neus. "Kijk dame, dit is nou je Peetpapa." Giechelde ik en drukte nog snel een kus op Serena haar wang en keek haar schuldbewust aan. Ik wist dat ik het eerst had moeten overleggen. Maar het was toch vanzelfsprekend dat Louis het sou worden.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''