[RollenTopic] The Middle Ages. - Rollentopics

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 31 dec 2012 - 15:49 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Mengelmoes schreef:
Hoe meer zielen hoe meer vreugd

Daar dacht ik ook meteen aan.

---

Aan niets denken is ook denken.

L'important
Jullie hoeven niks te vragen hoor ;p Het maakt me niet echt uit wanneer je je rol aan maakt en dergelijke,
dat kan ook nog als we weer gestart zijn (: Als het niet goed is hoor je het wel.

En mensen die nog een rol willen aanmaken of misschien een tweede willen, wat uiteraard mag,
zijn er nog mensen die misschien een artsy personage willen maken?
Liefst mannelijk, en dan bijvoorbeeld een minstreel, zanger, tekenaar, schilder etc.

[ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 17:19 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Naam: Francesca Gostanza Maria – Xisca – Piombino, Prinses van Gelfrina.
Leeftijd: Xisca is vierentwinig jaar oud. Ze is geboren op een zondag in mei.
Geslacht: Vrouwelijk
Karakter: Xisca is een pittig tante. Ze laat niet snel over zich heen lopen en heeft snel haar mondje klaar, niet helemaal vrouwelijk natuurlijk, maar veel maakt dat Xisca niet uit. Ze heeft niet veel belangen bij de mening van haar volk over haar en doet en laat wat ze dan ook zelf wilt zonder enige verantwoording af te leggen. Xisca is een aanwezig persoon, een echte flapuit. Vaak wilt de gehoord worden en gezien worden.
Xisca is ook heel sluw. Ze is een iemand die zich altijd uit haar fouten weet te praten en iemand anders ervoor op te laten draaien. Ze weet precies hoe ze iemand voor haar karretje moet spannen. Xisca’s overtuigingskracht is dan ook enorm. Xisca is zelf een koppig persoon en zal zelf altijd achter haar standpunt blijven staan.
Ook is behoorlijk eigenwijs en zal nooit echt naar het advies van anderen luisteren. Xisca zal altijd haar eigen weg trekken zonder enige verantwoording. Echt een verstandig type is het dan ook niet, zeker niet verstandig genoeg om een stad te besturen, maar veel maakt het Xisca niet uit. Haar vader bestuurde de stad net zo als haar op het deed, het zit in Xisca’s bloed dus zal zij het precies hetzelfde doen.
Xisca heeft van haar ouders geleerd dat ze nooit iemand mag vertrouwen. Ze vertrouwt dan ook bijns niemand. Achter veel onschuldige acties zoekt ze iets. Alleen de vrienden en familie van haar ouders heeft ze in haar hart. Het is dan ook een moeilijk klusje om zo’n zelfde plekje in haar hart te krijgen.
Xisca is graag onder de 'burgers'. Ze is sowieso graag onder de mensen.
Uiterlijk:

Met haar lange bruine haren en haar amandelvormige bruine ogen kan Xisca heel verleidelijk zijn. Ze heeft een lengte van 1.74 m en is normaal wat voller maar door haar tocht en haar gezondheidsproblemen is ze flink uitgedund. Xisca houdt ervan om zichzelf uit te dossen. Mooie jurken, haar haar laten vlechten en een mooi make-upje, ze kan er altijd van genieten.

Rol: Prinses van Gelfrina, een grote stad in de Gelfrine Woestijn ten zuiden van Tarnack.
Woont: Xisca woont afwisselend bij de heer thuis of in een hotel net iets buiten het dorp.
Afkomst: Xisca is zoals hier boven staat Prinses van Gelfrina, een grote stad in de Gelfrine Woestijn ten zuiden van Tarnack. Ze woonde hier samen met haar vader en moeder, die over de stad regeerde. Gelfrina lijdt momenteel onder een oorlog en Xisca is door haar vader naar de familie van haar moeder in Lambud. Xisca is momenteel op doorreis samen met haar Pegasus Lapa . Via de Phardole Baai is ze per schip in Tarnack terecht gekomen. De heer, een vriend van haar vader, heeft zich over haar ontfermd, Xisca was namelijk erg verzwakt door haar reis door de woestijn en de zee. Totdat ze helemaal is aangesterkt en de rest van haar reis in goede gezondheid kan afleggen.

[ bericht aangepast op 28 dec 2012 - 19:39 ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Endure schreef:
L'important
Jullie hoeven niks te vragen hoor ;p Het maakt me niet echt uit wanneer je je rol aan maakt en dergelijke,
dat kan ook nog als we weer gestart zijn (: Als het niet goed is hoor je het wel.

En mensen die nog een rol willen aanmaken of misschien een tweede willen, wat uiteraard mag,
zijn er nog mensen die misschien een artsy personage willen maken?
Liefst mannelijk, en dan bijvoorbeeld een minstreel, zanger, tekenaar, schilder etc.

Ik heb een leuk idee voor een minstreel, dus daar zal ik aan beginnen.

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Haha, geweldig, dankje (:
Ik probeer altijd beetje variatie te brengen in personages
Het is leuk als een RPG namelijk van alles wat heeft,
verlegen iemand, charmeur, macho, arrogant etc. etc.
En natuurlijk ook verschillende rollen.

Guys, ik denk dat we zaterdag beginnen (: Ergens in de middag.

[ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 17:22 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik wil mijn rol hier laten vervallen, ik doe al aan veel RPG's mee en deze vind ik een beetje moeilijk, sorry

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Prima, geen probleem. Bedankt voor 't melden (:

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Waarom sta ik op stanby? Ik wil nog steeds meedoen hoor!

---

Do it scared, but do it anyway.

Ik zal je weer 'online' zetten, haha (:

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Het eerste speeltopic.

[ bericht aangepast op 29 dec 2012 - 11:58 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Naam: Moren Bervag
Leeftijd: 24
Geslacht: Man
Karakter: Moren lijkt niets serieus te nemen. Hij geniet van het leven zonder al te veel na te denken en is ongelooflijk roekeloos. Twijfelen is niets voor hem. Hij is een sociaal en flexibel persoon, maar wanneer hij iemand niet mag, steekt hij dit niet onder stoelen of banken. Hij vindt het geweldig om zijn vijanden uit te dagen en gaat graag met hen op de vuist.
Hij heeft een talent voor zichzelf in de problemen werken en gaat vaak impulsief te werk. Dit leidt er soms toe dat hij spijt heeft van zijn daden. Dit laat hij echter zelden merken.
Dat hij overal makkelijk over denkt, kan soms lastig zijn. Hij ziet namelijk niet altijd de gevaren in van bepaalde situaties.
Als hij ziet dat iemand verdriet heeft of ergens echt mee zit, wil hij het vaak wel begrijpen, maar dat pakt meestal niet erg positief uit. Hij kan lomp of grof uit de hoek komen en dat is niet iets waar iedereen op zit te wachten. Het komt ook af en toe voor dat hij voor zijn beurt spreekt of vergeet iemand bij zijn officiële titel aan te spreken.
Zelfdiscipline en verantwoordelijkheidsgevoel zijn bij Moren ver te zoeken. Zolang hij zich zijn naam kan herinneren en zich wast wanneer dat nodig is, is hij ervan overtuigd dat hij prima voor zichzelf zorgt. Zich ontfermen over anderen is dan ook niet zijn sterkste kant.
Hij had zichzelf liever gezien als een moedige krijger of huurmoordenaar, maar oefent ondanks dat met plezier zijn vak uit. Hij is dol op feesten en houdt ervan om anderen te vermaken.
Hij kan niet goed met ellendige gevoelens omgaan. Wanneer hij zich bijvoorbeeld diep teleurgesteld of ontzettend verdrietig voelt, zoekt hij met opzet problemen op om zijn gedachten te verzetten.
Hoewel hij meestal goudeerlijk is, kan hij ontzettend goed liegen. Hij kan er niet tegen als mensen hem continu commanderen. Commentaar en kritiek kan hij goed verdragen. Wat anderen van hem denken, maakt hem eigenlijk maar weinig uit.
Uiterlijk:

Moren heeft honingbruin haar en een lichte baard op zijn kin en kaken. Zijn irissen zijn kastanjebruin van kleur. Hij heeft een mager figuur met enigszins gespierde bovenarmen. Verschillende plaatsen op zijn lichaam bevatten littekens die hij dankzij verschillende gevechten en ongelukken heeft opgelopen. Zijn lage gewicht in combinatie met zijn lengte van 1.80 n zorgen ervoor dat hij ietwat slungelig oogt. Dit is terug te zien in zijn motoriek; hij laat vaak dingen vallen en als hij iemand wil slaan, mist hij zo nu en dan.
Rol: Minstreel
Woont: In de huizen van de bediendes.
Afkomst: Moren komt van het eiland Natoss. Hij is daar weggegaan, omdat hij – heel cliché – op zoek was naar avontuur. Uiteindelijk heeft hij zijn muzikale talent verder kunnen ontwikkelen en is hij uitgegroeid tot een vermakelijke minstreel. Een aantal jaar geleden kwam hij in contact met een edelman die erg hem te spreken was. Via hem is Moren terechtgekomen bij het hof.

[ bericht aangepast op 29 dec 2012 - 12:27 ]

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Ooowh, hij is een heel cool personage Ik zal hem er bij zetten.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hiero trouwens nog mijn (oude) rol
~~~~

Naam: Gwen Verselli
Leeftijd: 18
Geslacht: vrouwelijk
Karakter: Gwen is een koppig meisje, wat al snel volwassen is geworden doordat ze niet de liefde van een moeder heeft gekregen en haar vader kent ze helemaal niet. Ze kan heel aardig zijn tegen onbekenden als deze haar interesseren maar ze kan ook heel wantrouwend zijn. Ze weet namelijk dat er aan het koninklijk hof ook verraders zijn en intriges plaatsvinden. Ze weet precies wie ze wel en niet mag aan het hof. Als ze je mag, dan heb je geluk want dan is ze ook vaak aardig tegen je. Mag ze je niet, dan heb je pech, en zul je sarcastische antwoorden kunnen verwachten. Ze kan enigszins mysterieus overkomen omdat ze niet veel over zichzelf prijsgeeft. Iemand vertrouwen doet ze niet zomaar, je moet haar vertrouwen zien te winnen. Dan begint ze pas te praten. Ze is erg koppig en kan soms impulsief zijn. Deze eigenschappen moet ze in toom zien te houden want het zijn niet de juiste eigenschappen voor iemand die in het ziekenhuis werkt. Ze verteld liever niet over haar problemen en houdt haar geheimen voor zich. Soms kan ze erg afwezig zijn, dit is vooral als ze er weer eens aan is herinnert dat ze helemaal geen familie heeft. Althans, geen familie die ze echt kent.
Uiterlijk: Gwen is ongeveer 1.79. Ze heeft lichtgroene ogen, die af en toe even wat donkerder lijken en af en toe wat lichter. Mensen die haar kennen kunnen aan haar ogen zien hoe ze zich voelt en of haar iets dwars zit. Gwen draagt vaak de kleding van het ziekenhuispersoneel, want ze werkt veel. In haar vrije tijd draagt ze echter ook wel eens een mooie jurk, maar meestal draagt ze simpele jurken want veel geld heeft ze niet. See the picca’s.

Rol: Genezer aan het koninklijk hof
Woont: Ze heeft een kamer gekregen in het huis van de heer (kan dit?) omdat ze er voor hem moet zijn als hij bijv. een hartaanval krijgt / opeens verwond raakt. Maar ze komt haast overal rond het koninklijk hof.
Afkomst: Ze komt uit Grantholm, maar weet niet precies in welke stad ze daar heeft gewoond, aangezien ze zich weinig van haar jeugd daar kan herinneren. Ze is voor het huis van de bedienden ten vondeling gelegd, in de hoop dat haar een beter leven geschonken zou worden dan dat haar in haar geboorteplaats zou kunnen zijn gegeven. Ze kent het koninklijk hof tot in de details, omdat ze er al zo lang woont.

Naar keuze.
Relaties: x
Verleden: Gwen heeft het niet zo op de mensen die gekozen werden om getraind te worden en terecht kwamen bij het koninklijk hof. Ze vindt dat ze zichzelf te snel zien als ‘beter dan anderen’ en vindt het vreemd dat mensen tegen hen opkomen. Zij zijn immers ook maar mensen en zelf behandelt ze hen niet anders dan alle anderen aan het koninklijk hof. Ze is altijd een ongelovige geweest, maar heeft dit tot nu toe verborgen weten te houden door te doen alsof ze gelooft tegenover anderen. In minder formele kringen verspreekt ze zich echter soms. Ze komt oorspronkelijk van Grantholm maar haar moeder heeft haar toen ze jong was al snel ergens anders mee naar toe genomen. Ze vond dat een nieuw leven het niet verdiende om in zulke armoede op te groeien en nam toen een pijnlijk besluit. Ze legde haar kind te vondeling, met een brief. Ze durfde haar kind niet voor het huis van de heer te leggen, bang om hem hierdoor te beledigen. Daarom heeft ze haar voor het huis van de bedienden gelegd, waar een dienstmeisje achter haar bestaan kwam. Dat dienstmeisje heeft haar opgevoed en heeft haar allerlei klusjes laten doen rondom het hof. Later mocht Gwen worden onderwezen in enkele vakken in ruil voor de klusjes die ze uitvoerde. Ze kwam er vroeg achter dat ze een bepaalde gave had; namelijk genezen. In de moestuin was ze al snel te vinden en daar vond ze ook geneeskrachtige kruiden. Doordat ze ook geduldig bleek te zijn en goed tegen bloed kon werd er besloten om haar als genezer te laten werken in het ziekenhuis. Ze werkt al lang in het ziekenhuis en beschouwt het personeel en andere mensen aan het koninklijk hof als haar familie. Haar familie kent ze praktisch niet, doordat ze op zo’n jonge leeftijd van hen werd weggehaald. Ze wil ze ook niet kennen, nu ze aan het koninklijk hof werkt en ze verder niets van zich laten horen.
(Huis)dier: Ze heeft geen huisdier.
Wapens: Ze heeft een lang dun zwaard in haar kamer staan en weet hoe ze het moet gebruiken.

---

Aan niets denken is ook denken.

Ik ga Eleanor op pad sture om wat inkopen te doen (: Moet ze iemand tegenkomen van jullie?

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Je kan doen dat ze Adam weer tegen komt.
Dan heb ik ook wat te schrijven lol.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.