• Vijf normale jongens die leven in het Wilde Westen zijn het zat dat hun dorpje steeds wordt geplunderd door drie meiden die een groep vormen. Als de sheriff van het dorp dan ook nog eens neergeschoten wordt zetten ze hun cowboyhoed op en gaan ze in het zadel zitten. Het wordt tijd om af te rekenen met die bende, goedschiks of kwaadschiks. Kunnen de jongens deze meiden stoppen voordat hun dorpje met hun families en vrienden nog wordt platgebrand? Overleven ze deze opdracht wel? Al deze vragen worden beantwoord door het lot, het lot dat vele ruzie’s, relaties en doden heeft veroorzaakt.
    (Dit idee is bedacht door xAmore en SerpentsKiss.)


    Regels:
    -Geen one-liners.
    -16+ mag.
    -Als je na drie dagen niet reageert mag je personage gedood worden of door iemand anders bestuurd worden.
    -Heb je een reden om niet te reageren geldt dit niet. ^^ Maar geef het wel even door.
    -Off-topic tussen haakjes.
    -Naamsveranderingen doorgeven.
    -Maximaal twee personages per persoon en dan wel van het verschillende geslacht.
    -In deze tijd waren er geen mobieltjes, computers of moderne kleding. Wees realistisch en ga dus niemand opbellen of de auto raadplegen.
    -Alleen xAmore en SerpentsKiss maken en beheren de topics.


    Naam:
    Leeftijd (minimaal 18, tenzij het een bijpersoon is.) :
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Paard (uiterlijk en naam, bijpersonen hoeven dit niet per se in te vullen) :
    Slecht in/zwakte:


    Jongens.
    -Niall James Horan. Curlies
    -Harry Edward Styles. Depay
    -Zayn Jawaad Malik. Amoria.
    -Louis William Tomlinson. SerpentsKiss.
    -Liam James Payne. Crudelis.

    Meisjes (max 3)
    - Catherine Elenor Dawson. Amoria.
    - Zora Arwen Johnson. Brookie
    - Xari Amilia Jarrett. LexLover.

    Overige personages (familie, dorpsbewoners enz.)
    - Evelynn "Eve" Lauren Tomlinson. Crudelis.
    -Melody Eliza Payne, SerpentsKiss
    -Brady Sam Horan. Brookie

    Het is vandaag zoals altijd broeierig warm. Water wordt in het dorp bij de put gehaald en het dorpje is meteen in volle zaken. Hoefgekletter, gerinkel van glazen en rijdende koetsen.
    De groep criminelen/plunderaars wonen samen in een klein vertrek met een waterput in de buurt. Deze plek ligt verscholen, maar dicht in de buurt van het dorp. De vlaktes zijn woestijnachtig en water zal schaars zijn op paardenritten. Zorg dat je voldoende water en proviand meeneemt, want het enige water wat je zal vinden is bij het dorp, een oase of bij het verscholen vertrek bij de meiden.

    [ bericht aangepast op 14 jan 2013 - 21:04 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    (Mijn topics)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Mijn topics]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    (Mijn Topics)


    I've become so numb

    Evelynn "Eve" Lauren Tomlinson.

    De volgende ochtend werd ik wakker van het licht dat door de ramen scheen. Ik stond stilletjes op, deed mijn nachtjurk uit en kleedde me zachtjes aan. Dit keer droeg ik een hagelwitte blouse die bij het middel opgeknoopt was zodat mijn buik een stuk vrijkwam. Ik deed mijn wijde broek erop aan en een paar stevige laarzen. Ik wist dat mijn familie er iets tegen had als ik mijn blouse opknoopte, maar zo kreeg ik wel sneller water geregeld en af en toe werd er een uitzondering gemaakt als ik voedsel ging kopen bij het plaatselijke winkeltje. Toch nam ik altijd iemand mee, want een vrouw kon niet zomaar rondlopen, het was niet veilig...
    "Louis William Tomlinson!" schreeuwde ik terwijl ik met luide passen naar beneden rende zodat de hakken van de laarzen duidelijk te horen waren in het huisje. Vader en moeder waren allebei vast en zeker gaan werken en ik zou zoals altijd weer water en eten gaan halen. Louis zou wel mee moeten, want met mijn zestien jaar mocht ik nog niet eens alleen te paard gaan... Onze ouders waren gewoon voorzichtig.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Liam James Payne.

    Ik was zoals altijd vroeg uit de veren. Mijn vaalbruine cowboyhoed pronkte op mijn hoofd en het bruine hesje met vele plooien hing losjes over mijn schouders heen, met een strak gespannen geruiten blouse eronder, een lange broek en een paar laarzen stond ik Neera een poetsbeurt te geven. Haar vacht zat onder de klitten, maar haar izabelkleurige vacht leek altijd te glanzen in de zon. Ik zou misschien een ritje gaan maken met Melody en anders zou ik vragen of iemand anders met me mee wilde... Moeder zorgde voor water en eten, vader zorgde voor het inkomen en ik zorgde meestal voor mijn zusje en de paarden. Leuk werk, maar ik kon niet zo goed paardrijden. Vooral mijn eigen merrie had ik amper onder controle... Ik vroeg me af waar Melody bleef, normaal stond ze nu al te springen voor een ritje met Neera... Neera was weliswaar een pittig beestje, maar als Melody op haar rug zat leek ze ineens de rust zelve. Het was een lief dier, zeker.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Zora Arwen Johnson

    De stille, en treurige bossen werden gevuld met de geluidjes die Cheryl's hoeven maakten. Een grijns sierde mijn mond toen ik bij een klein schuurtje aankwam, dat groentes verkocht. Soepel sloeg ik mijn been over het zadel en stapte van Cheryl af. 'Jij blijft hier' grinnikte ik en ik maakte het halstertouw vast aan het hekje dat voor het schuurtje stond. Mijn ogen werden bedekt door de zwarte hoed die ik op had. Snel hield ik mijn adem in doordat ik wat hoorde. Hm, er was niemand. Voor het zeker te weten keek ik ook nog even achter. Niks. Iets beters kon je, je niet voorstellen. Razendsnel sloop ik naar binnen, en kwam een minuut later terug met wat groentes. 'Dat is dan weer mooi geklaard, Cheryl. Helaas zijn Xari en Catherine er niet. Nog niet. Anders hadden we nu heel de zaak' Een luide lach van mezelf volgde.

    [ bericht aangepast op 24 dec 2012 - 23:37 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Melody Eliza Payne
    De hele ochtend was ik al opzoek naar mijn cowboyhoed, maar deze leek wel verdwenen te zijn. Na een tijdje besloot ik het toch maar eens aan Liam te vragen en liep naar zijn kamer toe. Zachtjes klopte ik op de deur en toen er geen gehoor kwam opende ik de deur maar. Blijkbaar was hij al op en wat dat betekende wist ik maar al te goed. Elke ochtend was het hetzelfde liedje bij mij en toch verbaasde me het dat het iedere keer weer lukte. Snel pakte ik een van zijn cowboyhoeden en liep de trap af. 'Liam? Waar ben je?' Toen er geen antwoord kwam liep ik naar buiten, want een andere mogelijkheid zo er niet zijn en eigenlijk was het een logisch reden ook. normaal stond ik elke ochtend al te springen en door die hoed was ik vandaag laat. Al snel zag ik hem en liep zo stil mogelijk naar hem toe. 'Awhh wat ben je toch lief...je zit al te wachten op je lieve kleine onschuldig zusje' zei ik vrolijk en gaf hem een knuffel.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Brady Sam Horan

    'Maar Moeder..' begon ik jammerend. 'Niks ervan, Brady. Jij gaat niet met je broer mee, jij blijft hier en helpt je vader' beviel ze me kwaad. Het was mijn droom geweest om is een keer met mijn broer mee te gaan. Nee, in dit dorp mocht dat niet. Onrustig rende ik naar mijn slaapkamer en kneep mijn ogen dicht. Zelfs een paar seconden te snel was al te veel. Boos pakte ik één van mijn cowboyhoeden en zette die op, waarna ik naar buiten stampte en mijn ogen tot spleetjes kneep. Misschien kon ik Niall wel overhalen. Al snel stond ik voor Niall's deur en klopte. Mijn hoofd glipte om het hoekje en smekend keek ik de kamer rond. 'Niall? Mag ik vandaag met jou mee? Moeder wilt het niet, maar jij gunt me het toch wel?' vroeg ik.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Liam James Payne.

    Ik schrok me bijna dood toen ik ineens twee armen om me heen voelde en van schrik viel de borstel uit mijn handen waardoor Neera verontwaardigt een stapje opzij deed. Ik grinnikte even, wilde Melody door haar haren strijken maar zag dat ze een cowboyhoed ophad. Mijn cowboyhoed! Hij zakte bijna tot over haar oren heen...
    "Melody... Die past je niet." zei ik grijnzend, wijzend op de hoed op haar hoofd. Ik zuchtte, haalde mijn schouders op en tilde het kleine meisje op. "Zonder zadel maar weer?" vroeg ik haar om haar vervolgens op Neera's rug te zetten die geduldig bleef stilstaan. Echt... Als ik erop wilde klimmen begon ze meteen te springen als een klein veulen.
    Ik maakte het touw los dat ik om de paal had vastgebonden zodat Neera verplicht was om te blijven staan, legde er een knoop in en gaf het touw aan Melody zodat ze kon sturen.
    "Ik zal wel lopen." zei ik zoals altijd. Ik liep altijd naast haar, totdat Melody besloot om Neera een versnelling hoger te zetten en er rustig vandoor te hobbelen. Melody reed volgens mij nog beter dan mij... "Gaan we via de put of wil je via de cactusbloemen?"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Ik schoot overeind door iemand die mijn naam schreeuwde en hoefde niet helemaal wakker te zijn om te weten wie dat was. 'Geef me heel even de kans om me nog aan te kleden' schreeuwde ik terug en liet me opnieuw achterover op mijn bed vallen. Op dit moment had ik echt geen zin om water en eten te halen, want had verschrikkelijke hoofdpijn door het slechte slapen en dat was een reden om chagrijnig te zijn. Na een par minuten stond ik toch maar op en kleedde me aan. Een gestreepte blouse met eroverheen een zwart gekleurd hesje. Natuurlijk waren een paar stevige laarzen en een lange broek niet te missen. Het was voor mijn zusje niet veilig om zomaar rond te lopen en deed er dan ook alles aan om haar te beschermen...dat was de reden dat ik toch me bed uitkwam. Maar ook omdat onze ouders te voorzichtig waren en Evelynn dus niet alleen te paard mocht gaan, iets wat ik persoonlijk niet vond kunnen en dus ook al een aantal keer dat gezegd had. Uiteindelijk pakte ik mijn hoed nog en liep toen de kamer uit en naar beneden. 'Ben er al.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Catherine Elenor Dawson
    Gapend werd ik wakker en meteen voelde ik het vertrouwde lichaam van mijn hengst Thunder tegen me aan. Ik sliep altijd tegen Thunder aan, het gaf me een fijn en vertrouwd gevoel. Ook was ik ervan overtuigd dat dit gewoon een gewoonte voor me was geworden en ik haast niet meer kon slapen zonder Thunder tegen me aan. Ik aaide Thunder even en stond moeizaam op. Ik heb altijd al van uitslapen gehouden. Ik keek even rond. Zora was weg, en Xari was hier ook nog gewoon. Ik liep ons vertrek uit, naar de waterput. Als er een heel dorp van de waterput moest rondkomen, zou het water hier schaars zijn geweest, maar voor ons drieën, was er meer dan genoeg. Ik haalde wat water omhoog en maakte een kommetje met mijn handen. Ik liet er wat water inlopen en gooide het vervolgens in mijn gezicht als een opfrissing. Ik hield echt van mijn leven. Zorgeloos en doen wat je wilde, maar niet eenzaam aangezien we altijd wel met z'n drieën waren.

    Zayn Jawaad Malik
    Ik wilde vandaag extra vroeg opstaan om naar de waterput te gaan voor het echt druk werd, maar tevergeefs. Ik had mezelf verslapen en was tot de conclusie gekomen dat haasten ook geen zin meer had, aangezien het toch wel druk zou zijn bij de waterput. Ik liep op mijn gemakje naar de waterput toe. Mijn laarzen maakte afdrukken in het zand en af en toe stoof er war zand omhoog. Water was schaars, net als het eten hier, mede door drie meiden die ons dorpje nu al voor een lange tijd als doelwit voor hun plundertochten beschouwden. En met iedere nieuwe plundering, raakte ik meer geïrriteerd, niemand deed iets. Ik zou dolgraag iets willen ondernemen tegen die drie meiden, maar niet in mijn eentje.
    Bij de waterput aangekomen zucht ik even. Druk, zoals altijd. Hier zou ik dus nog wel even zijn.


    I've become so numb

    Evelynn "Eve" Lauren Tomlinson.

    Ik glimlachte toen Louis eindelijk beneden stond en woelde even door zijn haren heen. "Lekker geslapen, broertje?" vroeg ik hem.
    Ik bleef Louis 'broertje' noemen... Puur omdat ik mezelf als oudere zus wilde zien en niet als het kleintje. Helaas trapte niemand erin door mijn lengte en het leeftijdsverschil was toch duidelijk te zien... Louis was bijna vijf jaar ouder.
    "Misschien komen we Mel en Liam wel tegen." zei ik grinnikend. Oh, ik hield van dat kleine meisje... Ik was goed bevriend met haar, net zoals met Brady. Als het eens voorkwam dat hun ouders en broers wegwaren mocht ik altijd oppassen. Oftewel, ze op een paard laten rondlopen, spelen met een lasso of in het stro zitten. In het café mocht ik niet komen, want daar zaten de gevaarlijkere mensen met de revolvers. Ik was er ook nog nooit geweest, dat durfde ik nog niet.
    "Eerst water of de winkel?" vroeg ik Louis, waarna ik naar mijn vilten hoed zocht, maar die niet vond en het maar achterwege liet. Louis had er ook geen op, dus...
    Ik stapte naar buiten en was blij dat ik mijn blouse had opgeknoopt, want het was stierlijk warm... maar dat was het bijna iedere dag. Ik zuchtte en pakte de kannen naast de deur waar ik altijd het water in deed, terwijl ik een of andere jongeman begroette die me maar wat aanstaarde. Ach ja, jonge vrouwen in een dorp waren nou eenmaal een leuke prooi, maar ik stond mijn mannetje wel.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Zora Arwen Johnson

    Met Cheryl was ik bij de waterput aangekomen. 'Aan het wassen, Catherine? Ik heb voedsel gehaald' mompelde ik met een scheve glimlach en ik haalde de groentes tevoorschijn. Ze waren fris, vers dus, en het was veel. Konden we weer een dag vooruit. 'Waar is Xari? Nog steeds in 't hooi? Het wordt wel eens tijd dat ze wakker wordt, het is al laat' meldde ik en ik tilde het zadel van Cheryl eraf. Daarna volgde het hoofdstel, die ik allemaal bij het hooi legde. Ik leunde tegen een muurtje aan en sloeg mijn voet over de andere. Een klakgeluidje verliet mijn mond. 'Nog wat te pakken gehad? Platgebrand? Het dorp hier vlakbij heeft veel te hebben' mompelde ik.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Melody Eliza Payne

    Ik grinnikte zacht toen Liam zich bijna dood schrok door mijn armen die ik om hem heen sloeg en daardoor de borstel uit zijn handen liet vallen. 'Het spijt me grote broer, het was niet de bedoeling om je te laten schrikken.'
    Al snel hij had doordat ik zijn iets te grote cowboyhoed had geleend waardoor ik even een onschuldig gezicht trok.
    'Maar...Maar ik kan de mijne niet meer vinden' zei ik en keek even naar de hoed, of zover ik hem kon zien. Toen Liam me optilde tikte ik zacht met een vinger op zijn neus. 'Jij weet echt alles' antwoordde ik glimlachend en dat zou waarschijnlijk wel duidelijk zijn. Het bleef voor mij grappig om te zien hoe Neera geduldig stil bleef staan terwijl het bij Liam altijd andersom was.
    Ik wachtte geduldig tot ik het touw dat om de paal vastgebonden zat in handen zou krijgen zodat ik kon sturen.
    'Weet je het zeker?' vroeg ik zoals vaker aangezien ik het er niet helemaal mee eens was, maar aan de andere kant niet liever wilde dan een ritje met Neera te maken. Heel even keek ik bedenkelijk naar Liam. 'De put misschien komen we Lou en Eve nog wel tegen dan.' antwoordde ik toen uiteindelijk.

    [ bericht aangepast op 25 dec 2012 - 0:19 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Catherine Elenor Dawson
    Ik kijk op als ik voetstappen hoor, het is Zora, zoals verwacht maar toch moet je alert blijven. 'Aan het wassen, Catherine? Ik heb voedsel gehaald' zei Zora en ik knikte even. 'Voedsel eh? Goed werk!' zei ik en ik keek nieuwsgierig naar het eten wat tevoorschijn kwam. Heerlijke verse groentes. 'Geweldig,' zei ik enthousiast. 'Waar is Xari? Nog steeds in 't hooi? Het wordt wel eens tijd dat ze wakker wordt, het is al laat' melde Zora. Ik knikte weer. 'De slaapkop,' zeg ik met een grijns. 'Ik ga haar wel wakker maken,' zei ik vervolgens en ik liep met Zora ons verblijf weer in. Ik liep naar de slapende Xari en porde met mijn voet in haar zij. 'Opstaan Xari het is al laat,' zei ik en ik liep weer naar Zora toe. Ik pulkte even aan mijn nagels, slechte gewoonte. Nog wat te pakken gehad? Platgebrand? Het dorp hier vlakbij heeft veel te hebben' mompelde Zora. Ik schudde mijn hoofd. 'Ik ben zelf ook net pas wakker, maar we kunnen zo weer een bezoekje brengen aan het dorp. Ik denk dat ze ons wel zullen missen,' zei ik met een grijns en ik pakte mijn cowboyhoed van een stapel hooi en zette hem op.


    I've become so numb