Now it's war. -One Direction. (T5.) - Speeltopics

Het is 2087 en de derde wereldoorlog is langzaam maar zeker uitgebroken. Het begon met Frankrijk die oorlog voerde tegen Duitsland , maar nu andere landen zich ermee gingen bemoeien sloeg de hel helemaal los. De Fransen eisen alleen nog maar ‘perfecte’ mensen op de wereld, de rest wordt zonder genade op een brute wijze vermoordt. Onder perfect wordt gerekend dat het mensen moeten zijn die seksueel aangetrokken zijn tot het andere geslacht, geen gebreken hebben aan hun lichaam en geest en ook geen ziektes hebben.
Acht jongeren besluiten elkaar te helpen door hun vrienden die niet onder perfectie worden gerekend te beschermen tegen vervolging. Hiervan zijn drie mensen gerekend tot het verzet en vijf mensen zijn niet perfect. (Imperfect.)
(Het idee is van IrishCharm)

Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon. (En dan minimaal één soldaat.)
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
-Naamsveranderingen doorgeven.
-Het is oorlog, dus er is geen bereik of veel contact met de buitenwereld. Onthoud ook dat deze groep zwakker is dan het leger en dus moeilijk kan winnen. Vrijwel onmogelijk zelfs.
-Niet moorden zonder toestemming.

-Niall James Horan. IrishCharm Imperfect.
-Louis William Tomlinson. Crazylove2x Imperfect.
-Harry Edward Styles. Styles "Perfect" zit bij het verzet.
-Zayn Jawaad Malik. Nessje Imperfect.
-Liam James Payne. MissStoran. Imperfect.

Meisjes (Max 3)
- Jasmine Amina Garçia. xAmore "Perfect." Zit bij het verzet.
- Adalicia Chanel Chermène Vedette DreamWishes

Soldaten: (Meisjes en jongens. Deze mensen proberen de bovenstaande personen te pakken te krijgen om te laten vervolgen.)
-Samir Alan Sanguis. xAmore. Leider.
-Catarina Elizabeth Valentine. Crazylove2x
-Jayy Kilian von Monroe. Styles
-Dean Wayne. MissStoran

(Soldaten zijn nog altijd nodig. Kijk bij het rollentopic.)

[ bericht aangepast op 23 dec 2012 - 19:52 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

harry Edward Styles
ik tasten naar Jasmine en hoopte dat mijn ogen snel aan het donker zouden wennen. ''Ik laat ze jou niet van me weghalen.'' Fluisterde ik zachtjes waarna ik naast haar ging zitten en naar haar hand tasten en deze meteen vast greep toen ik hem gevonden had. ''Dat beloof ik.'' ik duwde mijn neus in haar wang en wreef met mijn duim over haar handpalm. Jasmine was op dit moment nog het enige dat ik had en ik zou er werkelijk alles aan doen om bij haart te blijven. We hobbelde even heen en weer toen de bus begon t rijden maar ik kon dit keer gewoon blijven zitten. Ik verstrengelde mijn vingers met die van Jasmine en kuste zachtjes haar hand. ''Ik beloof het.'' herhaalde ik zachtjes.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Jasmine Amina Garçia.

Ik slikte eventjes en schudde lichtjes mijn hoofd. "Dat kun je niet beloven, Harry." zei ik stilletjes, waarna ik zijn hand in de mijne voelde en ik even een zucht slaakte. Ik vond het zo fijn om eventjes tegen hem aan te zitten zonder een soldaat die je om de zoveel tijd zou kunnen martelen. Eerlijk gezegd was ik heel blij dat we even mochten reizen.
Ik bleef zo dicht mogelijk tegen Harry aanzitten en drukte een zacht kusje op zijn lippen terwijl ik even met zijn vingers speelde. Mijn witte shirt was allang niet meer wit en mijn haren zouden vast snel in de klit raken, maar daar moest ik niet eens over nadenken. Alleen het beeld van bloed op mijn shirtje zou minder zijn en me steeds terugbrengen naar dingen die ik het liefst zo snel mogelijk wilde vergeten, maar daar maakte de soldaten me het niet makkelijker op.
"Beloof me dat je die ketting om houdt voor zolang het kan..." zei ik zachtjes. Dat betekende veel voor me, echt waar. Hij had Bella's zegen, zeker weten. Die van mijn ouders waarschijnlijk ook, maar die van Bella was goud waard in mijn ogen. "Ik wed dat je moeder trots op je zal zijn."
Ik wilde hem hiermee echt geen pijn doen, maar het gevoel dat er iemand voor me is gaf mij altijd kracht om door te gaan. En ik wist wel zeker dat zijn moeder trots zou zijn als ze nog leefde, vooral omdat Harry door het vuur ging voor mij en niet opgaf...

---

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Edward Styes
ik glimlachte zwak. de gedachten aan mijn moeder deed pijn, maar ik hoopte dat Jasmine gelijk had en ze trots op me zou zijn. Net als haar ouders op haar. ''Ik hou hem om.'' beloofde ik en kuste haar opnieuw. ''en misschien kan ik niet beloven dat ze ons niet scheiden. maar ik kan wel beloven dat ik er alles aan zou doen om dat tegen te houden.'' fluisterde ik zachtjes en legde haar hand tegen mijn wang. in het donker zag ik nog steeds de glinstering van Jasmine haar ogen en het gaf me op de een of andere reden hoop. Dat al deze pijn ergens voor was en het allemaal niet voor niets was geweest. Ik sloot mijn ogen even en probeerde niet op het enorm brandende en etterende gevoel te letten die zich op mijn borstkas en buik bevond. Gewoon even allen aan Jasmine te denken en er in vertrouwen dat alles weer goed kwam.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Jasmine Amina Garçia.

Ik slikte even onwillekeurig. Het deed gewoon iets met me om te horen dat er sowieso kans was dat we uit elkaar gehaald zouden worden en dat trok ik niet. Ik zou niet kunnen zien wat er met Harry gebeurde en ook niet of hij nog leefde of niet... Misschien zag ik dat pas dagen later en stortte ik in. En toch ging ik er alles aan doen om sterk te blijven zoals ik Harry had beloofd. Ik zou die belofte nooit breken, nooit.
"Doe jezelf er geen pijn mee." zei ik zacht. Ik wist dat Harry er alles aan zou gaan doen, maar ik weigerde toe te laten dat hij daardoor misschien wel pijn zou moeten lijden. Dat wilde ik gewoon niet, echt niet. Soms wilde ik dat ik de gave had om pijn over te nemen, maar in plaats daarvan zat ik met een of andere stomme gave waarmee ik kleurtjes kon zien. Nou, die van de soldaten waren groengrijs... Grauw. Grijs omdat ze weinig emotie toonden en groen omdat ze gewoon genoten van het feit dat wij leden... Zelfs vanbinnen leken ze geen hart te hebben. Ik liet mijn hoofd stilletjes op Harry's goede schouder leunen en staarde voor me uit. "Hoe zie jij de ideale toekomst voor je?"
Goed, misschien was dat geen handige zet... Maar het gaf me hoop om over later na te denken. Wetend dat er misschien nog een toekomst is...

---

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson.

Niall reageerde niet op mijn arm die ik om hem heen had geslagen, maar ik snapte het wel. Zouden we ze ooit terug zien? Ik zuchtte verdrietig. Als nu een soldaat ook maar een verkeerde opmerking maakte hield ik het toch meer en zou ik uit flippen.
'Het komt allemaal wel weer goed, Nialler!' probeerde ik zo positief mogelijk te klinken. Ach wie hield ik voor de gek. Heel even, maar dan ook heel even was ik vergeten dat het oorlog was toen Niall, Liam en ik in de kamer samen waren. Maar dit was gewoon niet leuk meer, niet dat het ooit leuk was maar goed. Ik keek naar Niall zijn ogen stonden leeg. Hij was gewoon niets zonder Liam.

---

Let's play a love game.

Harry Edward Styles
Deze vraag was makkelijk. "Zolang jij dan maar bij me ben, maakt het me verder niet uit. Ik legde mijn hoofd op dat van Jasmie, die ze op mijn schouder had gelegd. "Oke, en we niet meer gevangen zijn. Normaal kunnen leven en misschien wat kinderen." Vervolgde ik nog. Ik kom mijn gapen niet meer onderdrukken en het leek alsof ik in een klap moe was geworden. Ik sloot mijn ogen even terwijl ik van mezelf van e moment moest genieten. "En jij?" Vroeg ik zachtjes.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Jasmine Amina Garçia.

Ik luisterde naar Harry's woorden en voelde hoe hij zijn hoofd op het mijne legde. Ik sabbelde even op mijn onderlip om vervolgens te glimlachen. Het klonk allemaal heel realistisch. De meesten zouden deze vraag beantwoorden met rijkdom of minstens iets onmogelijks... maar in een oorlog dacht je zo niet. Het enige wat je dan dacht was dat je gelukkig wilde zijn met of zonder geld...
"Ga slapen." zei ik zacht toen ik zijn gapen hoorde en eventjes lachte. Iets wat me verbaasde dat ik het nog kon. Het lachen klonk schamper, maar ik deed het tenminste nog.
"Ik wil een gezin en mijn eigen huisje, geen gevangenis." zei ik meteen, waarna ik even op mijn lip beet. "Als dat zou kunnen was ik de gelukkigste vrouw op aarde."
Je kon me nu egoïstisch noemen omdat ik Harry tenminste nog had, maar zo leuk was dat niet als je moest toekijken hoe je vriend gepijnigd werd tot het bot... Op zulke momenten kun je alleen maar denken dat alles snel over moet zijn.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Niall James Horan

'Het komt allemaal wel weer goed, Nialler!' probeerde Louis positief te blijven, maar ik zag niet in hoe het nog goed kon komen? Hoelang gaat deze oorlog duren? Hoe langer hij duurt hoe groter de kansen zijn op de dood.
Beelden flitsten aan mij voorbij dat ik Liam niet meer zou kunnen knuffelen, niet meer kunnen zoenen, niet meer mee kunnen praten.
Ik draaide me naar Louis toe en sloeg mijn armen rond zijn middel en begroef mijn gezicht in zijn nek. "Ga ik hem ooit nog zien?" vroeg ik heel zacht, bijna onhoorbaar.

---

Take me to wonderland

Liam Payne
Happend naar adem begin ik panisch te snikken.
Waarom deden ze ons dit aan alsof we niet geneg pijn leden. Ik heb gezien hoe mijn zus is vermoord. Hie vrienden pijn leden. Dood genaakt werden en nu werd ik van mijn liefde gescheurd. Tranen stroomden hopeloos over mijn wangen ik was blij met azayn maar ikcwou Niall

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Harry Edward Styles
''Als de oorlog afgelopen is, maak ik je de gelukkigste vrouw op aarde.'' fluisterde ik gapend. ik probeerde te vechten tegen mijn slaap. het korte moment dat Jamsine en ik samen konden zijn zonder elke moment bang hoefde te zijn, wilde ik gebruiken. Oke, we hoorden nu wel bang te zijn voor ons leven aangezien we allebei wisten dat het niet uitmaakten waar ze ons nu naar toe brachten, het nooit in ons voordeel zou zijn.
En alsof het echt verboden voor me was in slaap te vallen rede we met een enorme vaart over een hoebel heen waardoor ik even opveerden en uiteindelijk mijn buik iets dubbelklapte. meteen schoten de tranen als vanzelf in mijn ogen en piepten ik hard. nu wist ik zekker dat de striemen ontstoken waren, want de pijn die er van af kwam was niet meer te harden.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Jasmine Amina Garçia.

"Als we die overleven, bedoel je." mompelde ik stilletjes, waarna ik zacht door zijn krullen streek en ik voelde hoe we over een hobbel reden, waardoor ik met mijn elleboog tegen de achterwand van het busje klapte. Gelukkig was het mijn goede arm, anders had ik de boel bij elkaar geschreeuwd. Nu liet ik alleen een pijnlijke kreun horen en vloekte ik zachtjes, maar Harry's gepiep hielp me uit mijn trance.
"Shit..." siste ik, waarna ik mijn lichaam volledig naar Harry draaide en hem zachtjes naar beneden hielp zodat zijn hoofd op mijn borst kon rustten. Als nu hetzelfde zou gebeuren klapte hij tenminste minder snel dubbel.
"Ik wou dat ik je pijn kon wegnemen, Haz..." zei ik zachtjes, terwijl ik voorzichtig door zijn haren streek en de neiging had om de wonden te bekijken, maar ik wist zelf ook dat ik ze niet goed zou kunnen zien en daarbij kon ik hem niet helen.

[ bericht aangepast op 26 dec 2012 - 22:39 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

[hazza zijn shirt is al uit, want dit zit om Jasmine haar gebroken heen ]

Harry Edward Styles
Ik probeerde me zo veel mogelijk op Jasmine haar handen in mijn haar te consentreren maar het lukte me niet echt. ruw veegde ik de tranen die in mijn ogen waren gesprongen weg en even haalde ik mijn neus op. de striemen branden alsof ik in brand was gestoken en ik beet hard op mijn kaken en staarden recht naar het plafon om het verder niet uit te gaan schreeuwen. ik sloot mijn ogen even en merkten dat het me allemaal teveel begon te worden. ik probeerden mijn ademhaling onder controle te houden maar hij werd steeds zwaarder en sneller. ik greep met mijn hand naar mijn haar en begon er hard aan te trekken terwijl ik rare dingen begon te brabellen. nee, ik kon nu niet gek worden. ik moest er zijn voor Jasmine. ik kneep mijn ogen stevig dicht en probeerde alles op een rijtje te krijgen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Styles schreef:
[hazza zijn shirt is al uit, want dit zit om Jasmine haar gebroken heen ]

(Dat was toch zijn broek? ;$ Ach ja. x'D Ik pas het wel aan...)

[ bericht aangepast op 26 dec 2012 - 22:38 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

xAmore schreef:
(...)

(Dat was toch zijn broek? ;$ Ach ja. x'D Ik pas het wel aan...)

[owjha, nee grpaje. mijn fout klopt het was zijn broek, maar zijn shirt is ook al uit, want die had samir kapot geschreurd toen hij die zweepslagen kreeg. toch? ;x]

[ bericht aangepast op 26 dec 2012 - 22:39 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Ik ben benieuwd wat die mensen denken als ze Harry's broek om Jasmine's arm zien en Harry in zijn onderbroek zien lopen. x'D
^^ Oh ja! Ach, het was al aangepast.)

Jasmine Amina Garçia.

"Harry, rustig blijven..." probeerde ik hem te kalmeren, terwijl ik lichte kusjes op zijn hoofd drukte en voelde hoe gespannen hij was. Ik kon ook zien dat zijn aura vrijwel puur lichtgrijs was, wat aangaf dat hij vermoeid en gespannen was. Dat mocht niet... dadelijk ging hij eraan onderdoor.
"Kom op, Harry. Denk aan leuke dingen en fantaseer daarover. Sluit de pijn buiten... alsjeblieft."
Ik voelde mezelf ook met de minuut hopelozer worden. Harry had een dokter nodig en snel... Ik zou er ook alles aan doen om die te gaan regelen, want dit hield geen mens vol. Botbreuken, ontstoken wonden en ook nog leven in een van je ergste nachtmerries? Dat trok niemand!
"Ik ga je proberen te helpen." mompelde ik stilletjes.

[ bericht aangepast op 26 dec 2012 - 22:46 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.