The Hidden Magic in me || RPG [Topic 1] - Speeltopics

Ik loop achter alle kinderen aan en voelde me bang. Waarom moest ik naar deze school? Zo vervelend was ik toch ook niet? Ik moest gaan zitten en luisteren maar kreeg niks mee. Ik keek verbaasd om me heen en zag allemaal foto's van mensen die net deden alsof ze toverkrachten hadden. Ik glimlach even als ik me bedenk hoe ze die gefotoshopt hebben. Ik voel dat er aan mijn arm getrokken wordt en kijk naar het meisje naast mij. 'Zo groot en machtig wil ik ook worden, en jij?' vraagt ze met grote ogen. Was die foto echt?

Dit verhaal gaat over een groep jongeren die naar een kostschool gestuurd worden. Slechts een paar weten waarom en wat ze moeten doen. De rest hoort daar zelf achter te komen. De school is bedoeld om je krachten of gave's goed verder te ontwikkelen. Bijna geen enkel kind dat daar komt weet dat hij/zij de kracht of gave heeft en moet daarom ook veel leren. Als iedereen eenmaal weet hoe ze de kracht een beetje beheersen komen ze erachter dat de school ook een duistere kant heeft. Ze voelen zich ook anders, ze zijn minder hun zelf. Ze houden allemaal helemaal niet meer van dezelfde dingen als eerst, ze voelen zich alleen nog maar aangetrokken door de kracht of de gave.

Regels:

meer dan 4 regels per post
16+ mag
Geen perfecte personages
Maximaal 2 personages per persoon
Alleen ik of MinimuisBeta mogen een nieuw topic openen
OOC is het praattopic graag


Rollen:
Kinderen die naar deze school worden gestuurd (tussen de 15 en 20)
Daaronder:

Jongens:
David Thomas Harrin || 0o7
Sky William Heath Joseph St. James || Squib
Nickolas Rodrigues || Nyan
Jonathan "Jonas" Nathaniël Mason||0o7
Micheal Anderson ||Nyan

Meisjes:
Emma Simmons || MinimuisBeta
Phoebe Oakley || SupahBaby
Hunter Mia Howe || Squib
Lilith “Lil” Victoria McDevitt || Rider
Snow Evans || Huaso

Begin:
Iedereen staat op het perron of zit in de trein naar de school. De trein ziet er raar uit, en de kinderen die nog nooit van de gaven hebben gehoord vinden alles vreemd.

Rollentopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 16:40 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Michael Anderson
Ze lachte even.'Ik ben zo verwend als wat, dus ik zou waarschijnlijk sterven zonder twintig paar schoenen,' grapte ze en ik grinnikte even. 'Bovendien heeft Azizu anders ook niks om op te kauwen en dat wil ik hem niet ontnemen.' zei ze dan en ik glimlachte even.
"Ja ik heb ook wat spullen mee voor Kai,die hij ook nodig heeft ofjah graag wil."zeg ik dan en dat is vooral een grote vooraad honingkoekjes.
Ik moest hem echt eens op dieet zetten. Ik vroeg me af of Lilth al eens in het bossige gebiet van Wholverhampton is geweest,waarschijnelijk niet.
Ze was de stad vast gewooner dan ik ,aangezien we een huis hadden in het bos en later dan naar de stad verhuisd zijn.
We naderen de schoolpoort en algauw zijn we op het plein waar het aardig druk is."Waar moeten we nu heen?"vroeg ik haar,maar dat ging ze vast ook niet weten.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

'Ja ik heb ook wat spullen mee voor Kai,die hij ook nodig heeft ofjah graag wil.' Ik keek even vertederd naar het schattige beertje. Het bleef vreemd dat iedereen hier een vreemd huisdier had, al vond ik het geweldig. Nu zou Azizu in ieder geval geen problemen geven, al werd hij al wel steeds groter en zou hij als hij echt volwassen was veel ruimte innemen.
Ik keek om mij heen op het volle plein met allemaal kinderen ouder of jonger dan ik. Mijn ogen gingen door de groepjes mensen heen en een vreemd gevoel overspoelde mij. De angst die ik in de trein had gehad, kwam weer een beetje terug. Bijzonder op een goede manier... zouden dit allemaal mensen met enge krachten zijn of zo? Ik zette onbewust een stap dichter bij Michael, dus ik onderhand wel vertrouwde.
'Waar moeten we nu in?' klonk het en ik keek naar hem op, om vervolgens naar de deur van de school te wijzen. Waarschijnlijk moesten we naar binnen. We moesten toch ergens roosters en dergelijke krijgen en met een beetje logisch nadenken, besloot ik dat dat waarschijnlijk binnen zou gebeuren.
'Ik neem aan dat we gewoon naar binnen moeten. Voor roosters, kamers en dergelijke.'

Happy Birthday my Potter!

Michael Anderson
'Ik neem aan dat we gewoon naar binnen moeten. Voor roosters, kamers en dergelijke.' zei Lilith die wat dichter bij me is gaan staan.
"Ja je hebt waarschijnelijk gelijk."zeg ik en zoek vluchtig met mijn ogen naar een deur,als ik er 1 gevonden heb ga ik ernaar toe,maar niet al te rap zodat ik Lilith niet kwijrgeraak zoals Hunter in deze menigte.
Sommige mensen kijken ons op verschillende manieren aan.Sommige geamuseerd,sommige gemeen en sommige kun je geen emotie aflezen van hun gezicht.
Als ik binnen ben kijk ik even verwonderd,de gang leek zo groot,er leek zelfs geen einde aan."Hoe gaan we hier in hemelsnaam iets vinden?"vroeg ik verwonderd ik had nog nooit zo'n lange gang gezien,het haf me een beetje een benauwd gevoel.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

Terwijl we richting de deur liepen, vermaakte ik mij prima. De meeste mensen om ons heen leken wel redelijk aardig, maar er zaten er ook een aantal tussen, die naar ons keken, alsof we oud vuil waren. Aangezien ik niet zomaar over mij heen liet lopen en ik goed getraind was in super arrogant terugkijken, gaf ik een aantal mensen wat gemene blikken en de reacties op gezichten waren dan hilarisch.
Ik volgde Michael naar binnen en keek de grote gang in. 'Hoe gaan we hier in hemelsnaam iets vinden?' vroeg hij verwonderd en ook ik vroeg mij dat af. Mijn richtingsgevoel was nou niet bepaald geweldig en veel geluk met zoeken had ik in het leven nog niet gehad. Ik was nog altijd mijn favoriete barbiepop kwijt en die had ik echt al meer iets van tien jaar geleden verloren en mijn kamer was daarna al duizenden keren doorzocht, maar terugvinden, ho maar. Gelukkig maakte mij dat nu niet veel meer uit, maar toen ik klein was, had ik er erg veel verdriet om gehad.
'Uhm... niet?' lachte ik, waarna ik serieus probeerde te doen. 'Maar er moet toch ergens een balie of zo zijn?'

Happy Birthday my Potter!

Michael Anderson
'Uhm... niet?'lachte ze en ik lachte ook even zacht.'Maar er moet toch ergens een balie of zo zijn?' zei ze daarna serieus en ik haalde mijn schouders op,mischien moesten we het aan iemand vragen.Er was niemand in de gang,dus gingen we weer naar buiten gaan om het te vragen.Als ik me omdraai frons ik even,waar is de deur gebleven?"Euhm,mischien moeten we wat verder gaan."mompel ik verbaasd,ik wist wel dat er iets magisch was aan deze school,maar het was ook best eng.Ik kijk naar Kai,die het ook niet snapt en ik loop danw wat verder.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

Michael liep terug naar buiten en ik volgde hem snel. Ik had geen zin om in mijn eentje in deze gang achter te blijven. Waarschijnlijk wilde hij het aan iemand vragen of zo, want dat was de enige reden die ik kon bedenken om weer naar buiten te gaan. We stonden net buiten, toen hij zich omdraaide en fronste. Nieuwsgierig naar waarom hij dat deed, bewoog ik mijn hoofd in de richting van de deur, die opeens weg was. Mijn ogen werden groot en snel keek ik of ik de deur ergens anders zag, maar hij was echt weg. Ik voelde mij totaal niet op mijn gemak, maar probeerde dit niet te laten zien. Ik had geen zin om door al deze mensen aangezien te worden voor een bangig meisje.
'Euhm,mischien moeten we wat verder gaan,' mompelde Michael, waarop ik alleen maar wat knikte. Ik speurde de omgeving af naar een leraar of zo, maar kon er geen vinden. Dit werd langzamerhand echt irritant en ik kreeg echt de neiging om op een jonger iemand dan ik af te stappen om die mij uit te laten leggen waar we heen moesten en wat er allemaal aan de hand was met deze school. Ik hield mij echter in.
'Er moet toch ergens een leraar of zo zijn?!' kwam er gefrustreerd uit mijn mond.

Happy Birthday my Potter!

Michael Anderson
'Er moet toch ergens een leraar of zo zijn?!'Zei Lilith gefrustreerd en ik haalde mijn schouders op.
"Weet ik niet,we zullen het maar eens vragen aan aan iemand hier."mompel ik en loop op een meisje af die niet veel verder dan ons stond.
Ik vroeg aan haar waar we de balie konden vinden om onze kamer sleutel enzo te vinden en ze barste in lachen uit.
Had ik iets verkeerd gezecht? "Die zitten gewoon in je broekzak joh."zei ze en ik keek haar fronsend aan en ga dan mijn mijn hand in mijn broekzak,waar ik inderdaad een sleutel in vond,met mijn naam op en een nummer.
Ik vond dit iets te eng lijken."Euh,oké dan."mompel ik verbaasd.Kai was aan mijn been komen gangen en ik zag aan hem dat hij het ook vreemd vond.
Dit is een andere soort magie dan dat ik me voorgesteld had.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH