{RPG} Wolfblood ~03~ - Speeltopics

Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken.
Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.

---

De tienerWolven [Max 7]
Jongens [VOL!]
- Alfa Memphis Grimmaud - Gancanagh
- Cooper Henderson - Mengelmoes
- Zonder roedel ; Jack Willows Mengelmoes
-Aotearoa

Meiden [VOL!]
- Aurora Elizabeth Morningrose - Shooter
- Katherine Audrey Swann - Gipsy
- Scarlet Morningstar - Jackxdaniels
- Ayla Hope Savage - Vesta

De Hunters [Max 12]
Jongens
- Riley Andreas Cromwell - Gipsy
- Aiden Blaine Preston - Assassin
- Levi Isaac Dales - IsaacLahey
- Damen Joey Dodger - Fluttershyx
-
Meiden
- Marcy Jarvis - Ortelius
- Aowynn Rune Savan - Vesta
- Candy Shary McCartney - LeFuck

---

Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
~Reserveringen blijven twee dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

[ bericht aangepast op 5 jan 2013 - 22:37 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Scarlet

Ik voelde hoe Memphis een beetje an het afremmen was. Hij legde een hand voorzichtig in mijn nek en trok men hoofd een beetje naar hem toe. Wat was hij van plan? Als hij nu iets verkeerd zou doen zou ik zijn ballen vast hebben. Ik was altijd chagrijniger als ik pijn had in mijn buik. Ik had het gekregen van al die zelfmoordpogingen met overdosis van pijnstillers of drugs. Het heeft mijn organen volgens mij serieus aangetast.
Memphis drukte zijn lippen tegen mijn voorhoofd en ik wou hem wegduwen, maar deed het niet. Hij had waarschijnlijk zijn redenen wel om me daar te kussen. Misschien voelde hij wel of ik koorts had. Ik zou het niet weten, maar wat ik wel wist was dat ik hem niet zo hard mocht afleiden meer. Strak geraakte we niet in school meer door mijn gezeur. Niet dat ik dat erg zou vinden, maar ik wou ook niet stil gaan liggen in een bed. Ik moest bezig blijven.
"Die heb ik wel, maar leg dan even die fles Jack weg, liefje. Ik zou niet willen dat ik je echt naar de spoed afdeling moet brengen." zegt hij toen zijn lippen van mijn voorhoofd had gehaald. "Heb je honger of ben je gewoon misselijk?"
"Alle twee." zei ik zacht. "Maar maak je geen zorgen. Het zal direct wel over zijn als ik iets naar binnen heb gewerkt. Ik heb dit altijd wel als ik van wolf naar mens ben veranderd." loog ik met een glimlachje.
Ik loog niet helemaal. Het klopt wel dat ik het altijd feller had als ik van wolf naar mens veranderd, maar ik had het ook gewoon soms uit het niets als ik niet eens ben veranderd. Het grappige was dat mijn lichaam het probeerde te genezen, maar het lukt niet omdat het te hard toegetakeld is en ik nog steeds te veel drink, drugs gebruik en morfine nam alsof het snoepjes waren als ik maar een beetje pijn voelde. Dat was nu het nadeel aan iemand die niet kon afkicken van iets.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Aurora Elizabeth Morningrose

Stilletjes blijf ik voor Cooper staan, die in zijn gedachten opgenomen lijkt te zijn, terwijl ik mijn blik over het schoolplein laat glijden. Katherine staat met een onbekend meisje te praten, waarschijnlijk is ze net nieuw op school en zoekt ze een manier om mensen te leren kennen, vanaf een afstandje ziet ze er erg aardig uit, net zoals Katherine, waardoor ik vertrouwen heb in het gesprek tussen die twee.
Hoofdschudden trek ik mezelf terug uit mijn gedachten, ik stond de gesprekken van de anderen op het schoolplein te analyseren terwijl ik allang in de les had moeten zitten en ik als een doodsstile bezetene voor Cooper sta te staren. Zuchtend haal ik het losse knotje uit mijn haar, waardoor mijn lange, blonde haren krullerig naar beneden vallen en het blote stukje huid van mijn onderrug kriebelen. Voorzichtig trek ik aan de zoom van mijn spijkerrokje, wat nog steeds iets te kort is doordat het niet mijn eigen kleren zijn en ze de wond op mijn zij nog steeds niet verbergen.
'Coop, ik eh - Ik moet naar de les,' fluister ik zachtjes, terwijl ik mezelf in een ruk omdraai en richting de achteruitgang van de school begin te lopen, waardoor ik de minste kans heb om iemand - en in het speciaal Memphis - tegen te komen.

---

•

[Ow sorry, ik ben compleet vergeten te reageren fuck! Coop skipt gewoon de les denk ik haha]

---

Ich liebe dich 27.12.23

|| Hahaha, geeft niet. Ik dacht ; ik reageer gewoon even met Aurora, dan kan ze Memphis tegenkomen of iemand anders die daar toevallig zin in heeft ! Dus als iemand wil ; meld je maar. ||

---

•

[Hier ook een paar dagen amper online geweest ivm geen internet :'D Alleen op telefoon en dat werkt niet.
Is er nog een personage vrij? Aowynn zit volgens mij nog in de biologie les, maar Ayla stond nog buiten..]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

(Morrowind -> Ortelius)

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Ik heb terug internet dus ik vermoed dat ik wel weer wat vaker zal reageren.]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Memphis

"Alle twee. Maar maak je geen zorgen. Het zal direct wel over zijn als ik iets naar binnen heb gewerkt. Ik heb dit altijd wel als ik van wolf naar mens ben veranderd."
Ik knik even maar de glimlach op haar gezicht overtuigd me niet. Niet echt. Ik ben zelf ook de eerste om te doen alsof er niks aan de hand is dus natuurlijk heb ik meer argwaan dan de meeste anderen. Gezien ik me zelf ook in mijn trots gekrenkt zou voelen mocht iemand doordrammen dat er wel wat aan de hand is, besluit ik er niks over te zeggen. Iedereen heeft wel zijn recht op privacy en hoewel ik daar doorgaans niet veel rekening mee hou lijkt het me verstandig dat in deze situatie wel te doen.
"Misschien moet je thuis blijven," stel ik voor. "Je kan in mijn bed slapen. Er is een tv als je je verveelt en ik wis wel even de geschiedenis op mijn laptop, zou niet willen dat je van die vervelende pop-ups krijgt mocht je willen surfen."
Tja, wat kan ik zeggen? Iedere gezonde mannelijke tiener kijkt wel eens naar porno, het feit dat ik anders ook wel aan mijn trekken kom verandert daar niks aan. Scarlet kent me goed genoeg en is slim genoeg om te weten hoe mijn hormonen soms tekeer gaan dus het heeft ook niet veel nut om het te ontkennen.
"En bonnie komt af en toe wel eens checken of je honger hebt of iets anders nodig hebt," voeg ik er dan aan toe. "Ze mag je wel dus je hoeft je niet als overlast te voelen."
Er verschijnt een kleine grijns op mijn gezicht als ik er aan denk hoe mijn oma een hele litanie over elk van de meiden af stak toen ze voor het eerst bleven logeren na een volle maan. Aurora vond ze stil maar schattig en heel vriendelijk, Katherine vond ze pienter en had volgens haar "een bepaalde je ne sais quoi", Ayla vond ze dan weer aanstekelijk vrolijk en grappig en Scarlet mocht ze gewoon heel erg omwille van haar pit.
Ik denk er liever niet te veel over na maar volgens mij had bonnie vroeger heel wat weg van Scarlet, toen ze zelf nog in een wolf kon transformeren. Ik ril even bij de gedachte en probeer de beelden uit mijn hoofd te verdringen.
Ondertussen rijd ik de oprit op.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Aurora Elizabeth Morningrose

'Aurora, liefje.'
De bekende stem zorgt ervoor dat ik mijn handen even samen knijp tot vuisten en er een pijnscheut door mijn zij schiet. Mijn plan om via de achteruitgang van de school naar binnen te glippen was totaal mislukt dankzij het feit dat ik uitgerekende déze persoon tegen ben gekomen. Langzaam draaide ik mezelf om en zag Jason uit de schaduw van de school naar me toe komen lopen.
'Jason,' mompel ik zachtjes, niet wetend wat ik zou moeten zeggen of doen, terwijl ik het liefst zo snel mogelijk door de deur van de achteruitgang zou willen verdwijnen dan nog langer bij mijn exvriendje te blijven kletsen. De toon waarop hij me had aangesproken was alles behalve vertrouwd en vriendelijk, maar kroop meer richting de toon van walgend en manipulerend. Hij wist hoe kwetsbeer ik kon zijn en op welke manier mijn ogen dan niet mee lachten met mijn lippen, wat hem waarschijnlijk - compleet aan de andere kant van het schoolplein - direct was opgevallen.
'Je hinkt een beetje,' zegt hij vervolgens met een grote grijns op zijn gezicht, terwijl hij zijn hand even op de wond op mijn zij laat rusten en ik mijn kaken op elkaar klem. 'Gevallen,' mompel ik dan bars, waarna hij een schamper lachje uitstoot en zijn hand - langer dan nodig is - laat liggen. 'Als je terug komt bij mij zul je nooit meer vallen, schatje, alleen maar op mij.'
De walgelijke glimlach rond zijn lippen en de begerige blik in zijn ogen zorgen ervoor dat er een rilling langs mijn ruggengraat trekt. Schichtig wend ik mijn blik naar beneden, terwijl ik een weerwoord te bedenken. Wetend dat het niet zal komen draai ik me in een ruk om en trek de achterdeur open van de school. Op het moment dat deze achter me zachtjes in het slot valt hoor ik Jason zachtjes grinniken en met zijn tong klakken.

---

•

Scarlet

"Misschien moet je thuis blijven. Je kan in mijn bed slapen. Er is een tv als je je verveelt en ik wis wel even de geschiedenis op mijn laptop, zou niet willen dat je van die vervelende pop-ups krijgt mocht je willen surfen. En bonnie komt af en toe wel eens checken of je honger hebt of iets anders nodig hebt. Ze mag je wel dus je hoeft je niet als overlast te voelen."
Er kwam automatische een glimlach op mijn gezicht toen hij het over zijn grootmoeder begon. Ik had haar echt graag en zij was ook één van de enige die ik in het begin met respect behandelde. Ik wist ook niet waarom, maar op de één of andere manier deed ze me aan mezelf denken. Waarschijnlijk komt het omdat het oude mensje nog steeds pit had. Ik mocht er gewoon niet aandenken wat zij vroeger had uitgestoken.
Memphis rijd de oprit op.
"Je hoeft je geschiedenis niet te verwijderen. Ik ga waarschijnlijk toch gewoon liggen en hopen dat ik in slaap val en als dat niet gebeurt ga ik gewoon doelloos rond lopen door je huis of ik vraag aan je grootmoeder wat verhalen over haar tijden van vroeger." zeg ik met een grijns.
Als de auto stopt stap ik uit en wankel ik waardoor ik de auto vast grijp en kreun. Ik was de pijn even vergeten. Ik had nog nooit zoveel last gehad en het ergste wad dat ik het gevoel had dat ik van binnen aan het bloeden was. Straks waren mijn organen zich kapot aan het maken en probeerde mijn lichaam het te herstellen. Dat was al is eerder gebeurt. Toen heb ik zwart bloed hele tijd moeten overgeven en was ik bijna gestikt in mijn eigen bloed. Ik voelde iets langs men lippen glijden en besefte toen dat het een straaltje bloed was. Waarom moest het mij nu overkomen. Ik veegde het snel af en rechtte mijn rug terug. Ik moest sterk blijven. Ik strompel een paar passen vooruit en voelde mijn licht in mijn hoofd. Jep, ik ga flauwvallen en waarschijnlijk stikken in men bloed. Een geïrriteerde zucht ontsnapte nog uit mijn mond.
"Grimm.. doe me een plezier. Vang me op als ik flauwval." zei ik met een klein glimlachje voor het zwart werd voor mijn ogen.
Toch zetten ik nog te koppig om op te geven een paar passen vooruit voor ik eindelijk de duisternis te gemoed ging.

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 15:42 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Memphis

"Je hoeft je geschiedenis niet te verwijderen. Ik ga waarschijnlijk toch gewoon liggen en hopen dat ik in slaap val en als dat niet gebeurt ga ik gewoon doelloos rond lopen door je huis of ik vraag aan je grootmoeder wat verhalen over haar tijden van vroeger."
Ik grinnik even, ietwat uit blijdschap dat zij mijn oma ook wel lijkt te mogen. Ik vind het heerlijk hoe dat oudje geen onderscheid maakt tussen Coop en mij en de andere roedelleden. Door haar ben ik hen allemaal als familie gaan beschouwen. Ik ben niet de lijm in deze groep, dat is bonnie.
Wanneer de auto stil staat en ik mijn blik op Scarlet richt, zie ik haar nog net iets van haar mond af vegen.
Ik stap uit en vergrendel de auto terwijl ik Scar in de gaten probeer te houden. Hoewel ik het zo weinig mogelijk probeer te laten merken, zowel door mijn lichaamstaal als gezichtsuitdrukking onder controle te houden, sta ik op alert als ik haar hoor zuchten.
"Grimm.. doe me een plezier. Vang me op als ik flauwval."
Ik zie hoe ze nog een paar passen wankelt en schiet in actie. Ik kan haar nog net op tijd vangen voor ze de grond raakt.
"Bonnie!" roep ik luid.
Ik zorg ervoor dat ik Scarlet stevig vast heb en loop al richting huis terwijl mijn grootmoeder de deur opent. In een sprint ren ik naar boven, waar ik Scarlet op mijn bed neer leg. Ik aai over haar wang en probeer haar wakker te krijgen.
"Scarlet, liefje, word wakker," zeg ik op een fluistertoon maar met een zekere hardheid in mijn stem. "Komop, word nou wakker. Ik kan je toch niet wakker gaan kussen, ik ben helemaal geen prins."
Nee een prins ben ik zeker niet, eerder het type dat grapjes gaat maken in ongepaste situaties. Net wanneer een diepe zucht mijn lichaam verlaat, komt mijn grootmoeder binnen met een teiltje, een handdoek en een warmwaterkruik. Ik neem de kruik van haar over en leg die over Scarlet's buik, vervolgens leg ik de dekens over haar heen. Mijn grootmoeder gaat aan de rand van het bed zitten en legt de inmiddels natte handdoek op Scarlet's voorhoofd. Even denk ik dat ze bijkomt, maar als ik plots ondergehoest word met bloed besef ik dat dat niet het geval is. Ik stuur snel een sms naar Cooper dat Scarlet flauw gevallen is, niet meer en niet minder.
Bezorgd kijk ik mijn grootmoeder aan. Naar een dokter gaan is geen optie omdat de hele stad dan meteen weet wie de wolven zijn. Ons DNA zit net iets anders in elkaar dan dat van mensen. Ik kijk toe hoe bonnie Scarlet's hoofd wat optilt en haar kin schoon veegt. Ikzelf schuif ondanks spatgevaar nog wat dichter en neem Scarlet's hand in die van mij.
"Scarlet, toe, word wakker. Toe. Je moet echt wakker worden. Doe je mooie oogjes open." Mijn stem klinkt bijna smekend en ik negeer de blik van mijn grootmoeder.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Als je trouwens vindt dat ik je rol bestuur, dan pas ik wel aan hoor ^^]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Gancanagh schreef:
[Als je trouwens vindt dat ik je rol bestuur, dan pas ik wel aan hoor ^^]

[Nee, het is goed.(; als je bewusteloos of flauwgevallen bent kun je moeilijk zelf zeggen wat de andere ziet ofzo, dus ik vind het wel goed ^^]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Scarlet

Duisternis waar ik precies in gevallen was voelde goed aan, maar ook weer niet. Precies alsof ik thuis was gekomen. Dit was het gene waar ik jarenlang naar verlangt heb. De nachtmerries van mijn verleden zouden eindelijk stoppen. Ik was bijna...dood. Ik zou me gelukkige op de één of andere manier moeten voelen, maar dat deed ik niet ook al voelde dit aan alsof ik thuis kwam. Ik snapte niet waarom ik me nu op deze manier voelde. Precies alsof iets me tegen hield. Het was toch het gene geweest waar naar je verlangd hebt voor dit alles? Klonk er een stemmetje van ergens. Het was raar om een stem te horen in je hoofd die van jou was, maar ook weer niet. Ik kreeg het gevoel alsof ik nog gek werd voor ik mijn laatste adem zou kunnen uitblazen. Het ergste was dat ik het antwoord wist op de vraag die gesteld werd in mijn hoofd. Ik wou het alleen niet toegeven. Het was zo voor de hand liggend, maar ook weer niet. Ik haatte dit gedoe in mijn hoofd, precies alsof ik eindelijk dingen te weten kwam die ik niet eerder wist. Ergens ver weg hoorde ik nog een stem. De stem was bekend, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen van wie of wat het was. Het ergste was dat ik die normaal meteen zou herkennen, maar toch het maakt allemaal niet uit als ik dood zou gaan. Na al die mensen vermoord te hebben, zou ik eindelijk zelf de dood tegen moet komen. Ik had veel mensen hun bloed aan mijn handen hangen en daar gingen ook de meeste nachtmerries over. Het was bij mij niet alleen voor de drang die je krijgt tijdens de volle maan om mensen te vermoorden, want daar kun je niks aandoen. Dat zit gewoon in je aard. Bij mij was het ook voor wraak en als je nu bedenkt hoeveel onschuldige mensen ik heb vermoord omdat ik dacht dat David vermoord was en gewoon voor het plezier toen ik bij de verkeerde roedels zat, hoorde ik zelf niet te leven. Ik was verdoemd en daardoor zou ik moeten blijven leven om te worstelen met mijn verleden.
Ik voelde hoe ik langzaam mijn bewustzijn terug krijg. Ik voelde dat er iets nat op mijn hoofd lag en precies iets warm op mijn buik. Ik voelde ook dat er iemand mijn hand vast had.
"Scarlet, toe, word wakker. Toe. Je moet echt wakker worden. Doe je mooie oogjes open."
M...Memphis. Dat was de andere stem geweest. Mijn ogen schoten open en ik hapte meteen naar adem, maar dat ging niet goed omdat ik me langs het bed boog in de hoop in een teiltje de laatste keer bloed over te geven. Toen ik met mijn vrije bevende hand de natte handdoek pakte dat naast me was gevallen veegde ik er rap mijn mond mee af voor ik me weer slap neer liet vallen. Met de hand die in Memphis zijn hand lag legde ik die op zijn gezicht en wist een klein glimlachje te produceren.
"Memphis." was het enigste dat ik mompelde niet in staat om iets anders rap te verzinnen.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cooper

Ik weet niet hoelang ik hier nu al sta, maar ik heb nu pas door dat Ro weg is. Huh, wanneer heb ik dat niet mee gekregen? Ik haal mijn schouders op en hoor de schoolbel gaan. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat het pauzetijd is. Mooi, kan ik na de pauze meteen de les in zonder me te hoeven melden. Ik wil mijn mobiel wegbergen maar krijg ineens een smsje van Memphis. Ik frons mijn wenkbrauwen even en open hem. Scarlet is flauw gevallen?
'Wat? Wat is er gebeurd?' sms ik terug en stop mijn mobiel weg. Ik steek mijn handen in mijn zakken en loop naar een bankje bij de school, ik ga rustig zitten en kijk wat om mij heen. Er komen wat mensen voorbij die naar me knikken en ik gun ze een flauw glimlachje terug.
"Cooper Henderson, leef jij ook nog?" Ik kijk op en trek daarbij mijn wenkbrauw op bij het zien van Jack Willows een oud klasgenoot en roedellid. "Niet zo bescheiden, hoe gaat het?" vraagt hij en neemt naast mij plek. "Het ging goed, tot ik jou hier naast me zag. Wat moet je van me," ik kijk hem vanuit mijn ooghoek aan. Jack heeft ons verraden en heeft Memphis proberen te 'onttronen'. Ik ben er toen tegenin gegaan en heb Jack toen een flinke uithaal gegeven. Het litteken zit nog op zijn arm zie ik nu. "Hey, ik mag toch wel contact zoeken met mijn oude vriend?" Ik voel zijn arm om mijn schouder heen en grom een keer. "Rot toch op, ga iemand anders lastig vallen, zolang het maar niemand van mijn roedel is," sis ik en ik dus Jack weg. Het is een lul, hij probeert telkens weer bevriend te geraken met mij of met andere. Hij moet ze eens met rust laten. "Goed goed, iets vriendelijker mag wel." zegt Jack en trekt zijn arm terug. "Vriendelijk tegen jou? Nooit, wat doe je in vredesnaam hier," Ik kijk hem aan. "Overgeplaatst," zegt Jack dan rustig en ik kijk hem nu recht aan.
"Overgeplaatst? Je bedoeld dat je verdomme hier op school komt te zitten?" hij knikt en ik grom. "Je doet dit om ons in de gaten te houden hé? Om ons de bespioneren of om met hangende pootjes terug te kunnen komen in de roedel. Maar dat zul je nooit meer, niemand accepteert jou meer. Zeker niet na wat je hebt gedaan." Ik kijk hem recht aan en ik zie zijn blik veranderen. "Goed, wat jij wil. Ik kom wel terug, wacht maar. Ik kom terug en zal Memphis van zijn leiderschap ontnemen, en dan jou," er ontstaat een grijns op zijn gezicht en hij staat op. "Nou, ik heb geen zin om nog langer met jou te praten hier, daag," en hij loopt weg.
Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en maak en berichtje naar Memphis; 'Jack is terug! Hij is overgeplaatst naar onze school!' Ik druk op verzenden en kijk rond. Waarom is die gozer terug!?

---

Ich liebe dich 27.12.23