[RPG] Fallen Crowns • 2 - Speeltopics

Er was een tijd dat twee koninkrijken in vrede samenleefden.
Twee jonge koningen vochten zij aan zij in elke oorlog die ze vochten en deelden hun overwinningen met grote feesten aan de dorpelingen.
Ze waren als broers voor elkaar en er was niets dat hen kon deren.
Maar de twee koningen werden ouder en groeide na jaren van broederschap uit elkaar.
Huize Norhtwode wilde meer land te veroveren, om meer aan kracht te winnen, terwijl huize Baratheon opzoek was naar meer bondgenoten om wat veiligheid voor de dorpelingen te creëren.
Het koninkrijk van Baratheon groeide uit tot een fort dat bescherming gaf aan zij die het nodig hadden terwijl het koninkrijk van Northwode één van de meest gevreesde koninkrijken was geworden.
Na eeuwen van vrede, verklaarde huize Norhwode de oorlog aan huize Baratheon.
En dat was het begin van een tijdperk vol oorlog en politieke intriges.
Allemaal in het teken van macht en rijkdom.

Regels:

• OOC is altijd tussen haakjes.
• Schelden en 16+ is toegestaan maar probeer het wat netjes te houden.
• Bespeel alleen je eigen personage en heb respect voor anderen.
• Personages mogen vermoord worden, in overleg met de eigenaars.
• Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
• Let op spelling en interpunctie, niets is zo erg als een post bomvol schrijffouten.
• Denk er aan, niemand is perfect.
• Er is een minimum van 10 regels, meer regels zijn uiteraard ook toegestaan.
• Reserveringen blijven 2 dagen staan en worden dan zonder waarschuwing verwijdert.
• Denk goed na voor je meedoet, ik wil geen mensen die na een dag al stoppen.
• Alleen Gipsy maakt de topics aan, tenzij ik anders vermeld.

Huize Baratheon

Vrouwen:

- Gipsy - Elizabeth Marique Baratheon - Prinses/Dochter van de koning.
- Pebble - Catherine Eleanor Baratheon - Prinses/Dochter van de koning.
- mismi - Elena Sophia Collins - Dienstmeid/spion
- Pebble - Gemma Antoinette Treebone - Dienstmeid/naaister
- DreamerN - Fauna Deidre Graham - Hofdame
-
-
-



Mannen:
- Bastard - Raegan Bran Baratheon - Koning Baratheon
- 0o7 - Reagan Theadran Baratheon || - Prins/Zoon van de koning (Troonopvolger)
- mismi - Julius Edward of Monmouth - Ridder
- Squib - Daniëll Liam Graves - Ridder
- Glorious - Adam James Cordiall - Wetenschapper/ingenieur
- Bastard - Brom Rowan Falcon - Kruidenier/Dokter
- 0o7 - Mathre - Schildknaap
- MadEyeMoody - Bradley Damon MacGreggor - Burger/Bandiet






Huize Northwode:

Vrouwen:

- STORYDREAMER - Rosamunde Northwode - Koningin
- Aurorea - Arabella Estelle Devereaux - Jonkvrouw
- Aurorea - Floria Ysmay Swift - Dienstmeid
- Squib - Arissa Illeana Sait - Naaister
- Rowboats - Alena "Lena" Katherina Lancaster - Bediende van de Tavern/ Bar 'Aphrodite'
- Sheerio - Victoria Annabella Mortmain - Danseres/gevangenen
-
-


Mannen:

- MadEyeMoody - Ian Alexander Northwode - Prins/Zoon van de koning (troonopvolger)
- Rowboats - Léon Oliver Northwode - Prins/Zoon van de koning
- Sid - Victarion ‘Vic’ Karstark - Kapitein van de wacht (Kapitein der ridders.)
- Gipsy - Jonathan Xander Kingsley - Ridder/zoon van de hertog
- Bastard - Ilias Aeneas Logan - Schildknaap
- 0o7 - Lior- Bandiet
-
-



Meedoen kan altijd, als je gewoon even hier klikt
Praat-Topic
Praat-Topic 2

[ bericht aangepast op 26 dec 2012 - 13:39 ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Guinevere schreef:
(...)

Wat is er Mary Sue aan? Wolven neersteken kan toch best? Of mag er geen actie in deze RPG?

[Zet dit even voort in het praat-topic]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

-

[ bericht aangepast op 21 dec 2012 - 22:26 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Dus bij deze meld ik het vertrek van Guinevere, als iemand zin heeft om een koning van Northwode aan te maken, er is plek (: ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Whut? Gewoon om die opmerking? xd

Ja, dit hoort in het praattopic, I know.

---

help

{ Omdat het praattopic vol is, post ik het hier. Naar aanleiding van het vertrek van Guinevere, meld ik mij bij deze af voor de RPG. De reden is denk ik wel duidelijk. Plus, ze is een geweldige schrijfster. En om nog even op de wolven terug te komen: Deze RPG is gebaseerd op de Game of Thrones, toch? Game of Thrones is fantasy, neem bijvoorbeeld de draken en de Direwolf. Dus snap ik niet waarom deze discussie zo slecht gevallen is.
Nogmaals: ik meld mij af voor de RPG, op het verhaaltopic, omdat er geen ruimte meer was op het praattopic.
Veel plezier toegewenst aan allen die nog doorgaan }

---

I will keep watch.

Vegangirl schreef:
{ Omdat het praattopic vol is, post ik het hier. Naar aanleiding van het vertrek van Guinevere, meld ik mij bij deze af voor de RPG. De reden is denk ik wel duidelijk. Plus, ze is een geweldige schrijfster. En om nog even op de wolven terug te komen: Deze RPG is gebaseerd op de Game of Thrones, toch? Game of Thrones is fantasy, neem bijvoorbeeld de draken en de Direwolf. Dus snap ik niet waarom deze discussie zo slecht gevallen is.
Nogmaals: ik meld mij af voor de RPG, op het verhaaltopic, omdat er geen ruimte meer was op het praattopic.
Veel plezier toegewenst aan allen die nog doorgaan }

[Geen idee van waar je het haalt dat het praat-topic vol is, als je goed kijkt, zie je dat er al een hele tijd een tweede topic is...Als je daar voor de verandering toch zou hebben gekeken, zou je weten dat ik haar er uit heb gezet wegens kinderachtig gedrag. Als ik enkele keren vraag om de post wat aan te passen, zie ik er geen reden in waarom ze dan toch zo belachelijk blijft doen. Deze RPG is niet bepaald gebaseerd op Game of thrones, alleen de naam van het koninkrijk Baratheon. Omdat ik dat in de eerste plaats een leuke naam vind. Los van dat, komen er niet eens draken in voor, omdat het een realistische RPG is. Een realistische RPG waar 2 vrouwen niet zomaar zonder enige moeite 5 wolven kunnen afslachten en hen dan ook nog eens 2 meter door de lucht gooien. Ik ben net iets te oud om me zo te laten doen door een 14 jarige, waarvan ik toch echt dacht dat die juist wat meer volwassen zou reageren in zo'n situatie. In ieder geval kan ik je niet tegenhouden om te vertrekken, maar ik stond er toch op dat je wist wat er gebeurd was.]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Jonathan Xander Kingsley

Wanneer ik alle soldaten had gevonden, had ik ze weer naar het kasteel gestuurd na een hele preek dat ze waardeloos waren als ze dronken waren.
Ze zaten gewoon in een kroeg, te drinken terwijl ze verhalen vertelden over al hun overwinningen.
Op een rustig tempo wandelde ik weer naar het kasteel om me klaar te maken voor het grote feest dat eigenlijk al bezig was.
Volk van hogere afkomst komt altijd te laat, of dat is toch wat mijn vader altijd zei, hij voelde zich altijd veel beter dan de gewone burger.
Wanneer ik Ian opmerkte aan het kasteel, klaarde mijn gezicht weer wat op.
"Ian," Begroette ik hem met een schouderklopje en keek mijn goede vriend aan. "Klaar voor het feest, uwe majesteit?"
Dat laatste kwam er een klein beetje spottend uit aangezien ik hem vrijwel nooit majesteit noemde, tenzij er volk bij stond natuurlijk.
Ik kende mijn manieren soms nog wel een beetje, alleen was het moeilijk om me er soms aan te houden.
"Wat sta je hier eigenlijk te doen?" Vroeg ik en liet mijn ogen even rond gaan om te kijken of ik het antwoord zelf zou vinden.
Wanneer dat niet het geval was, keek ik hem weer aan in afwachting op zijn antwoord.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Floria Ysmay Swift
'Als ik van haar houd, zou ik haar nooit of te nimmer in de steek laten... Maar ik weet niet of ik haar zou kunnen achterlaten, en tegelijkertijd kàn ik niet op één plek blijven... Ik weet hoe het was toen vader wegging voor de oorlog, de blik die ik zag in moeders ogen was haast angstaanjagend. Ik weet niet of ik, en ook zij, het aan zullen kunnen om haar met de gedachte dat ik misschien niet meer kan terugkeren kan laten zitten. Reizen is deze tijd niet echt veilig,' Léon glimlacht somber en schudt zijn hoofd. Ik bijt op mijn lip en houd mijn blik op het voor me gericht, niet goed wetende hoe ik hier op moet reageren. 'Als er een oorlog aan zou breken, zou u dan echt weg moeten gaan?' vraag ik. Mij lijkt het verschrikkelijk. Je man zien vertrekken, op weg naar een oorlog, terwijl je niet weet of hij wel of niet terugkeert. Hoe vaak 'Ik denk dat die vele onbekenden nogal saai zullen zijn vergeleken met uw gezelschap die ik vandaag mocht genieten, juffrouw Swift,' zegt Léon met een glimlach, als antwoord op mijn vraag of hij al meer zin heeft in het feest. Mijn wangen worden rood en ik kijk snel de andere kant op, zodat hij ze niet ziet. 'Ik ben er zeker van dat die onbekenden interessanter zullen zijn als mij, sir,' zeg ik na een korte stilte.
'Ik moet u vragen of u geen tijd zou hebben om vanavond even naar het feest te komen. Wat betreft kleren, zou ik met plezier iets voor u kunnen regelen'. Ik schud haast gelijk mijn hoofd. 'Dat zal denk ik niet echt gaan, sir,' antwoord ik. 'Ik moet waarschijnlijk helpen met er voor te zorgen dat de gasten alles krijgen wat ze willen, en ik denk niet echt dat ik op mijn plaats zou zijn op het feest.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Léon Oliver Northwode
Léon en Floria kwamen aan in de stallen en de prins steeg af om eerst Floria van Arion te helpen en dan de zadels op hun plaats te hangen.
"Als er een oorlog aan zou breken, zou u dan echt weg moeten gaan?" vroeg het meisje. Léon slikte een chagrijnige opmerking in. Blijkbaar had zij dus niet gehoord van die hele historie met Léons legereenheid.
"Ik weet niet of ik toestemming zou krijgen, maar de kans is wel groot," zei hij ontwijkend. Hij stak een hand uit naar de dienstmeid en hielp haar van het paard.
"Dat zal denk ik niet echt gaan, sir," had ze geantwoord op Léons vraag of ze geen tijd had om naar het feest te gaan. "Ik moet waarschijnlijk helpen met ervoor te zorgen dat de gasten alles krijgen wat ze willen, en ik denk niet echt dat ik op mijn plaats zou zijn op het feest." Léon knikte kort. Hij wilde haar niet in verlegenheid brengen en hij kon al de commentaren van zijn ouders in zijn oren horen als ze ontdekten dat hij haar had aangeboden om te komen.
"Het spijt me, ik wilde u niet in verlegenheid brengen, juffrouw Swift," zei Léon terwijl hij Arions zadel aan de muur hing en het zadeldoek samen met het *forgot the name* op zijn plaats legde.
"Maar in ieder geval zal ik u vanavond daar treffen," zei Léon met een plezierige glimlach rond zijn lippen. "Dan heb ik toch één weerzien om naar uit te kijken, vanavond," voegde hij toe. De prins nam haar hand en drukte er een kus op ten teken van afscheid.

---

help

Brom Rowan Falcon
"Ik ga de kapel laten opknappen," Zei Elizabeth zacht ,"ik zet meteen iemand aan het werk." Ze liep meteen naar de deuren van de kapel en wierp nog een laatste blik over haar schouder. "Zonde dat het zo verwaarloosd is, het was ooit een mooie ruimte, weet je."
Brom wist niet echt wat te antwoorden en besloot dat dan ook gewoon niet te doen. Hij glimlachte enkel even naar haar en stond dan op terwijl hij naar Fauna liep. Hij ging naast haar staan en nam de kapel voor een laatste keer in zich op. Straks moest hij nog bij prinses Catherine gaan voor haar astma. En eerst nog een tussenstop thuis voor het juiste drankje en de juiste medicijnen. Net voor Elizabeth de kapel verliet maakte Brom nog een buiging voor haar en glimlachte beleefd. Brom wendde zich toen terug naar Fauna en trok een wenkbrauw op terwijl hij vroeg,"Zullen wij dan ook gaan, juffrouw Graham? Het word al aardig donker en ik zou u niet alleen naar het kasteel willen laten gaan." Dat had hij beter gezegd tegen de prinses en haar aangeboden haar te vergezellen, aangezien zij het meer nodig had dan Fauna. Elizabeth was namelijk de dochter van koning Baratheon en hij vreesde dat Northwode dolgraag haar in handen zou krijgen voor chantage. Fauna Graham daarentegen was een gewone hofdame en stelde waarschijnlijk niet veel voor maar doch was ze een dame en dames liet je nooit alleen gaan wanneer het donker was.

---

kindness is never a burden.

Let op! Nieuw karakter: ROSAMUNDE NORTHWODE. LEES ALLES OVER HAAR KARAKTER HIER: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=144076&page=17 In dit stuk ontmoette de ''aanstaande'' koningin Rosamunde haar Koning! In het onderste stuk is ze dus nog geen Koningin.
Hoe de Koningin gevlucht is en waarom, is van later belang.

Rosamunde Northwode

In snelle schreden trok het donkere blauwe op, bovenwaarts. Nog even, en de hemel zou in donker gehuld zijn. De heldere sterren waren die nacht in mijn voordeel: de steelpan zou mij begeleiden naar het Noorden.

Mijn lichaam deinde in op de bewegingen van mijn paard, strak en soepel. Een tijd lang hoorde ik het enkele ademen van mijzelf en het vlugge hijgen van mijn paard. Droge lucht vulde onze longen. Kort voor de middag hadden wij gedronken. Niets liever wenste we ons dat verlossende water toe. Mijn drang tot doorzettingsvermogen zette mij toe om het paard extra aan te sporen.
Opgedroogd stof van de hete middag zon beplakten mijn ontblote onderbenen, mijn kleding. Al een paar keer deze zandweg bracht het stof mij tot niezen.
Na een tijdje begon mijn paard het gehoorzamen van bevelen zat te worden, zo leek het.

Mijn directe bevelen op dit gedrag, richtten niets toe. Onstuimig begon hij zijn kop naar links en rechts te bewegen. Hij trachtte een glimp op te vangen van het tafereel achter ons, wat aanzienlijk aantrekkelijker was dat het gehoorzamen van mijn bevelen. In reactie op zijn gedrag, kreeg ik hem met moeite zover dat hij halt hield in de berm. Met strakke hand trok ik iedere keer, rustig en kalm aan de lederen teugels. Zachtjes mekkerde mijn paard nog na.
Ik draaide mijn bovenlichaam zover in het zadel dat ik goed overzicht kreeg van het uitgestrekt landschap.
Zweet en stof veegde ik uit mijn ogen met de rug van mijn hand. Met samen geknepen ogen trachtte ik een teken van leven te kunnen zien. Daar, in de verte, meende ik een zwarte schim te onderscheiden van het donkere blauwe.

Met moeite verzat ik nogmaals in het zadel, en keek weer. Beter dit keer. Deze zwarte schim, deinde voort! Snel en het zo mijn naderen.
Koel en beheerst onderdrukte ik de woeste zee in mij aan emoties. Na mijn vluchten uit ballingschap leek het mij eeuwen geleden weer een mens gezien te hebben.
De emoties in mij waren zo hevig; daar was geen ontkomen aan. Zenuwachtig begon ik mijn haar te fatsoeneren: al lukte het niet echt. Het zat vol stof en knopen.. . Deze man of jonkvrouw moest me maar nemen zoals ik was.

Het maanlicht verlichtte zijn gelaat. Donkere, maar priemende ogen namen mij in verbazing in zich op, zo zag ik dat.
‘’En wat doet een vrouwe hier laat in donkere nachten?’’
Een leugentje om best wil. ‘’Deze vrouwe heeft een boodschap aan allen in het Tweede koninkrijk: Northwode. Voor nachten had ik nog wel een slaapplek kunnen vinden, zo hoopte ik.’’
‘’ Dat zeit gij op de goede weg. Niet ver hier vandaan rust Kastele Northwode. Vergezelt mij verder op deze weg daar naar toe: gij zult er onderdak vinden en vers voedsel. Aangenaam, Darius Vasilis Northwode, Koning van Northode. Vandaag vier ik mijn verjaardag aan het front. U bent met genoegen uitgenodigd.’’ Hij boog zijn hoofd.
‘’Rosamunde, aangenaam.’’ In reactie daarop boog langzaam mijn hoofd, vol ontzet over deze nieuwe ontwikkeling. Per direct had ik ontzag voor deze man. Nauwlettend hield ik hem in de gaten, terwijl we onze bestemming te gemoed reden. Een zachte warmte vulde mijn gehele lichaam.

[ bericht aangepast op 26 dec 2012 - 15:04 ]

---

''Als ik mijn angsten en onzekerheden niet had, zou ik de persoon niet zijn die ik nu geworden ben.''

Fauna Deidre Graham

Opgelucht haalde ik adem toen ik prinses Elisabeth hoorde zeggen dat ze de kapel op zou laten knappen en ik wou bijna opstaan om mijn hulp aan te bieden, maar ergens hield ik me in.
Ik kon niet zomaar verwachten dat daarmee ingestemd werd, ik ben en blijf toch een hofdame en hofdames horen zich niet te bemoeien met verbouwingen, ook al is het nog wel een kapel.
Prinses Elisabeth liep naar de deur, waar ze zich nog even omdraaide en nog iets zei wat voor mij wegvaagde in de vervreemde echo en galm van de verwaarloosde kapel.
Voordat ze zich weer omdraaide stond ik snel op en maakte een kleine reverence jegens de prinses.
Voor ik het goed en wel doorhad stond Brom naast me. "Zullen wij dan ook gaan, juffrouw Graham? Het word al aardig donker en ik zou u niet alleen naar het kasteel willen laten gaan."
Ergens vond ik dit wel raar, waarom vroeg hij dit aan mij ? Hij had het aan de prinses voor moeten stellen, zij had het waarschijnlijk veel harder nodig in de vallende duisternis dan ik, niet dat een hofdame niet onveilig is 's avonds buiten, maar wij staan in 2e, nee, eigenlijk 3e rang wat het beste is om te kidnappen.
Op de algemene lijst van rangen staan natuurlijk op nummer 1 de koning en koningin, gevolgd door nummer 2 : De prinsen en prinsessen.
Dan pas op nummer 3 de hofhouding.
misschien stonden we wel op 4, zeker als er hoog bezoek van buiten kwam.
Lichtjes schudde ik mijn hoofd, ik moest niet zo denken, maar eerlijk gezegd vroeg ik me af of iemand me wel zou komen zoeken als ik ontvoerd zou worden door een soldaat van Northwode, of keek er niemand naar me om, allemaal blij dat het maar een hofdame was in plaats van een hoger geplaatst iemand ?
Even zuchtte ik, waarna ik me weer tot Brom wende.
Hij stond hier nu voor me en ik was hem een antwoord verschuldigd.
Met een vriendelijke glimlach kijk ik hem aan. "ik neem uw aanbod graag aan."

---

Credendo Vides

Vication Karstark
Wanneer ik door de ramen van de taverne naar buiten kijk, zie ik hoe donker het buiten al is geworden. En dan plots schiet het me te binnen dat ik nog voor het feest zou beginnen, een afspraak had met iemand. Niet zomaar iemand, nee, met heer Sersly, een edelman die momenteel in hoog aanzien staat aan het hof en duidelijk nog hogerop wil geraken, in het bijzonder door zijn dochter aan mij uit te huwelijken. Natuurlijk ben ik verre van geïnteresseerd in het wicht, hoewel ze niet onknap is en dat wilde ik die man tijdens dit onderhoud aan het verstand brengen. Beleefd, weliswaar. Maar te laat komen zou geen goed begin zijn en ik wil die man te vriend houden. Hij heeft namelijk ook 2 zonen in de garde en die zou wil ik daar ook houden: het zijn goede jongens. Ze lijken op hem: vurig van karakter. Ik tast in mijn zakken, haal er een munt uit- die veel meer waard is dan het bier, laat staan de behandeling- en leg hem naast de nog steeds volle pint. Ziet u dit, juffrouw? Vraag ik in gedachten aan het meisje achter de toog. Dit zijn manieren.
‘Elias: ga met Arissa mee naar het kasteel, haal mijn tuniek bij haar af en zeg tegen mijn bedienden mijn bad te laten vollopen.’ Terwijl ik mijn zwarte, molleren handschoenen weer aantrek, wissel ik even snel een blik met Arissa, om te zien of ze me ook gehoord heeft en loop dan naar buiten, met mijn zwarte mantel opbollend achter mijn rug. Mijn hengst staat ook nog levend en wel in de stal: perfect. ‘Geen paardensteak voor jullie vandaag,’ denk ik terwijl ik door dorp en door het daar wonende gepeupel draaf. ‘Of toch niet van mijn paard.’
Zo gauw ik het dorp uit ben en er me geen jankende kleuters of trage oude vrouwen meer voor de hoeven kunnen springen, geef ik mijn paard de sporen tot een stevige galop. Verdomde Sersly met zijn verdomde dochter. Ik ben haar naam zelfs vergeten, realiseer ik me. De wind fluit in mijn oren en bijt in mijn neus en ik zet de hengst aan tot een nog hoger tempo, tot we bij een bocht komen. Als ik rechtdoor door het bos ga, ben ik sneller bij het kasteel en gaat Sersly nog een beetje redelijk zijn, maar dat is wel een gevaarlijke route. Er zijn wolven, om nog niet te spreken over de miserie die ik ga hebben als mijn paard een been breekt. De weg volgen is de veiligste route, maar dan denk ik dat dat me uiteindelijk toch een huwelijk gaat kosten.
Ik klik met mijn tong om te draven en ga rechtdoor, het donkere bos in. Ik ben de rust van het vrijgezellenleven nog lang niet beu. Mijn paard brengt me behoedzaam ver van de weg en op het moment dat ik denk dat er niets meer kan mislopen, zie ik in het donker de lage tak te laat hangen en bots er pijnlijk hard met mijn gezicht tegenaan. Het laatste wat ik zie is hoe de grond omhoog gaat, voor alles echt pikdonker wordt.

---

Home is now behind you. The world is ahead!

Lior
Langzaam maar zeker zie ik het kasteel steeds dichterbij komen. De spanning wordt nu pas echt heftig, maar wat ik ga doen ook. Ik stap van Tardawe af en maak hem vast aan een stevige tak. Als ik wordt gesnapt dan kan ik vluchten voor de bewakers die ze maar al te graag op een bewoner van Northwode afsturen. Ik zoek een plek om ongestoord het kasteel binnen te komen en spring uiteindelijk in een hooiwagen. Pas ver binnen in het kasteel spring ik eraf. Snel tast mijn hand naar mijn zwaard, die hangt waar hij moet hangen. Hopend dat ze alleen is begin ik mijn zoektocht. Een heel koninkrijk zou ik voor haar doorzoeken, besef ik al gauw. Na een uurtje laat ik mezelf in een hoekje vallen. Normaal had ik er iets te eten bij gejat, maar nu doe ik dat niet meer. Mijn dagelijkse bezigheid en mijn beroep heb ik afgeleerd. Ik heb er eigenlijk niet veel voor teruggekregen, maar toch is het 't waard. Ik besluit toch verder te zoeken, en zie haar. Mijn hart gaat als een wilde tekeer, en ik wil van mijn verstop plaats naar haar toe rennen, maar ik zie dat ze in gezelschap is van een vrouw en een man. Hoe lok ik haar aandacht? Ik tik met een steentje tegen een kleine rots die naast me staat. Het werkt niet. Ik probeer nog veel andere dingen, maar niemand kijkt naar me. Als ik uiteindelijk een steentje richting Elizabeth wil gooien, val ik na een poging een steentje uit de rots te trekken. Ik lig daar stom op de grond, met maar een voordeel; ze heeft me gezien.

---

Spoiler alert: you will save yourself

MadEyeMoody --> WillNotLearn.

---

Don't be like the rest of them, darling