• Dit RPG is een vervolg op het RPG Forgotten Friendships. Het maakt niet uit als je in dat RPG niet mee hebt gedaan, er zijn gewoon een paar die elkaar al kennen.



    Twee jaar geleden is er een meisje overleden Alice, haar vrienden en vriendinnen lijden er nog steeds onder en ook op de school heeft het grote gevolgen. De school heeft verschillende groepen. Nerds, Gothics, Emo's, sporters, cheerleaders enz. Alice was een meisje die met iedereen wel omging en door haar dood zijn de groepen veel meer uit elkaar gevallen. Sinds haar dood heeft de school een soort sombere uitstraling over zich heen gekregen. Er zijn mensen die het onzin vinden om zo te rouwen om haar dood, maar er zijn ook een paar die daar te diep in mee zijn gegaan.
    De school is geen één geheel meer. Je hebt groepen. Iedereen heeft zijn eigen vriendinnen en niemand bemoeit zich meer met iemand met wie hij of zij niet meer om zou horen gaan. Je wordt dan ook raar aangekeken als je dat wel doet. Het is raar dat alles zo verandert dankzij één persoon, toch is het gebeurd. Zelfs leerlingen die nieuw komen op de school gaan mee in de groepen en hebben automatisch geen contact meer met de andere. In klassen zie je ook duidelijk de groepen.
    Komt de school ooit weer in een vrolijk zonlicht te staan? Vergeten de leerlingen het verschil tussen elkaar en vergroten ze hun vriendengroep?


    Als je mee wilt doen graag! :)

    Wat ik wil weten:

    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd(Tussen 13 en 18):
    Groep:
    Karakter:
    Uiterlijk(liefst met foto):
    Extra:

    De 13jarige zijn nieuwe leerlingen, de 18 jarige zijn laatste jaars.

    Hoop dat jullie meedoen! x

    Gothic:
    -
    -
    -

    Cheerleader VOL:
    - Jasmine Eberson - xkimx124
    - Hayden Noralie Everett - Jaimyhoi
    - Audrey Gwyneth Zaviera - Dreamwishes
    - Katherine Jolie Maer - HurtedHeart

    Sporters:
    - Austin Treves - Quin98
    - David Johnson - Memoria
    - Aiden Samuel Dream - HurtedHeart
    - Matthew Daniëls - Lotttx

    Nerds:
    - Darla Madison Hoekstijn - NerdieMe
    - Darrel McConwell - MakeMeIrish
    - Lucas Grey Mayfield - 0o7
    -

    Muziekale groep VOL:
    - Eveline Mc'fail - Demonisch
    -Camille Aurora McFloorn - xClove
    - April Riley Stone - Arriver
    - Zara Elisabeth McFly - Lifeisajoke

    Badboy's:
    - Ian Silvas - Coockies
    - Daniel Matthew Mason - 0o7
    -

    Verwende kinderen:-
    - Danny Sebastiaan Brantston - MakeMeIrish
    -
    -

    Skateboarders enz.: VOL
    - Jayson Cole - Quin98
    - Jade Maysilee Ruby - HurtedHeart
    - Casey Cardona - Gancanagh
    - Alejandro Diego Bjorn Fernandez - Lifeisajoke

    Homoseksuelen:
    - Andrew Brown - Quin98
    -
    -

    Overig:
    - Isabella Jennifer Jones - Coockies
    - Kate Adler - NerdieMe
    - Kayleigh Beale - IrishCharm
    -

    Sommige groepen kunnen wegvallen, als niemand in zo'n groep wilt.

    Regels:

    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 3 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal 3 regels schrijven
    - Geen oneliners
    - Reserveringen vervallen na 5 dagen


    ROLLENSTORY
    PRAATTOPIC

    Begin:
    Het is 1e schooldag na de vakantie.

    [ bericht aangepast op 22 dec 2012 - 23:33 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Jade Maysilee Ruby
    Hij is al klaar terwijl ik nog over sommige opgaves zit te peinsen. Ik begreep het niet terwijl ik spaans zo makkelijk vond. Ik wou het hem net vragen als hij opstaat en wegloopt. Het spijt me dat ik niet zo een leuk gezelfpschap ben. Ik kijk naar de opgavesceen aangezien nu toch niemand naast me zit en deleraar niet oplette. Ik pak een boekje uit mijn tas en doe hem open. Ik kom mijn belofte na. Mooi he. Sarcasme, maar ik moet het kwijt. Niet aan een levend persoon, maar misschien wel aan een boekje. Ik kan er soms niet meer tegen. Mijn hele lichaam doet pijn. Gister was mijn vader boos op me omdat ik niet de afwas had gedaan. Nou ik had het wel gedaan, maar blijkbaar niet goedgenoeg. Het is nooit goed genoeg, maar niemand zou me ooit kunnen beschermen tegen mijn eigen familie. Ik voel nog steeds de blauwe plekken en soms zelfs enkelen wonden die hij ooit gemaakt heeft. Ik haal even adem en veeg een traan weg aangezien het nu net lijkt alsof ik het tegen iemand zeg en ik uit kan huilen, maar dit was op school dus ik droog mijn tranen. De blauwe plek in mijn hals en schouder kan je lichtjes zien. Hij had me met mijn hoofd tegen de muur aangegooit. Mijn lichaam doet pijn en ik lijk bijna uitgeput. 'Mevrouw Ruby ga eens aan het werk.' Zegt de leraar opeens die plotseling achter me staat. Ik doe snel mijn schrift op mijn boekje en kijk de man aan. 'Ja.' Zeg ik zacht zodat alleen hij het hoort.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    MakeMeIrish schreef:
    Danny

    "Ja dat heb je weer mooi gedaan, precies op het moment dat we naar boven moeten hé. Welke moet ik hebben?" vraagt Andrew als we boven zijn. Ik laat me van zijn rug glijden en pak mijn tas en duw die in Andrew zijn handen. "Hij is een beetje zwaar," zeg ik en loop voor Andrew uit naar het lokaal.
    "Hier hebben we les," zeg ik met een glimlachje en open de deur. De docent kijkt verstoord naar ons. De halve klas zit al, meestal als de docent de deur dicht heeft wil ze beginnen. Maar ik denk dat hij nog niet zo snel gesloten was. Ik neem plek achterin het lokaal en klop op de stoel naast me voor Andrew.
    "Ze stelt je zo wel voor," grinnik ik tegen hem en ik leun op de tafel.


    Andrew

    'Hij is een beetje zwaar,' zegt Danny terwijl die zijn tas in mijn handen duwt en ik mijn wenkbrauw optrek. Ik laat ze tas rustig op de grond zakken en loop achter Danny aan. 'Hier hebben we les' zegt hij en ik knik even. Hmm daarachter zit dus me nieuwe klas, ik ben benieuwd. De docent kijkt ons verstrooit aan. 'Soorry, Danny liet me alvast een klein beetje de school zien' verzin ik een smoes waardoor het geen probleem meer is aangezien de docent glimlacht. Ik ga naast Danny zitten die al op een stel naast zich klopt. 'Ze stelt je zo wel voor' zegt Danny en hij krijgt gelijk. 'Klas, dit jaar is er een nieuwe leerling op school, Andrew' zegt ze en wijst even naar mij. 'Hoi' zeg ik rustig en daarna gaat de docent veder met de les. Ik haat het als ik zo voorgesteld wordt, daar had ik helemaal geen zin in. 'Heey Danny, misschien moet je je boeken erbij pakken' grinnik ik terwijl ik mijn eigen beken uit mijn tas haal.

    Danny

    Zoals ik al had gezegd stelt de docent Andrew even kort voor aan de groep. Andrew pakt zijn boeken erbij.
    "Heey Danny, misschien moet je je boeken erbij pakken," zegt Andrew en grinnikt. Ik kijk hem even raar aan. Waarom grinnikt hij. Ik wil mijn tas pakken maar zie hem niet. Ik kijk Andrew aan.
    "Mag ik mijn tas?" ik kijk hem recht aan en kijk geïrriteerd. "Geef hem," ik steek mijn hand naar hem uit. Dit is dus niet leuk. Waar heeft hij mijn tas gelaten? Ik kijk rond maar zie hem niet. "Scheelt er iets Brantston?" ik kijk op naar de docent.
    "Ja, mijn tas is weg." zeg ik en ik kijk weer om mij heen. "Ik gaf hem aan Andrew en nu is hij weg!" roep ik boos en ik geef Andrew een duw. Dan sta ik op en loop naar de deur die ik open gooi. Hij komt met een klap tegen de muur aan. Dan zie ik mijn tas staan, in de gang. Ik stampt erheen en pak hem op. Ik loop het lokaal weer in en ga naast Andrew terug zitten. "Het is niet grappig!" roep ik boos naar hem en pak met luid kabaal mijn boeken.

    [(A)]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [ik wist gewoon dat die boos ging worden :P]

    quin98 schreef:
    [ik wist gewoon dat die boos ging worden :P]


    [REageer mar snel dan! :P]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew

    'Mag ik mijn tas? Geef hem' zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt. Ik grinnik even en kijk om me heen. 'Ik heb hem niet hoor' zeg ik en hoor dan de docent vragen of er wat is. ' Ja, mijn tas is weg. Ik gaf hem aan Andrew en nu is hij weg!' zegt Danny waarna ik een duw krijg waardoor ik bijna van mijn stoel af val. 'Heey doe is rustig man, ik ga gewoon niet alles van je dragen' zeg ik geïrriteerd door zijn reactie. Ik was zijn butler niet. Danny loopt naar de deur en niet veel later klinkt er een harde klap door de deur die Danny tegen de muur heeft gegooid. Ik schud lichtjes mijn hoofd, serieus? hij reageert zo omdat ik ze tas niet ga dragen? waar slaat dat op. Danny komt weer terug met zijn tas en ik kijk hem aan. 'Het is niet grappig!' roept hij en ik zucht. 'Doe is normaal joh' mompel ik terwijl hij met luid kabaal zijn boeken pakt. Ik open ondertussen mijn boek en reageer niet zoveel meer op Danny. Hij moest maar even normaal gaan doen.

    [Het is ineens zo stil hier... Ik wacht even tot er meerdere hebben gereageerd ^^]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [is goed ^^]

    Lifeisajoke schreef:

    Zara Elisabeth McFly.

    "Dat is mijn stijl gewoon" zei ik glimlachend, toen hij zei dat ik er braaf uitzag. Wel ja, dat, plus het feit dat je dan minder snel bekeken werd als schuldige alhoewel je het wel echt gedaan had. Ik tikte met mijn stylo op een regelmatig tempo op de bank waardoor ik de meeste mensen hier irriteerde. Wel, welkom in mijn wereld, jullie irriteerden mij ook. Ik zuchtte en keek op de klok, "Iemand moet me uitleggen waarom 5 minuten in de ochtend altijd zo kort zijn, en 5 minuten in de les niet voorbij lijken te gaan" zuchtte ik mompelend. Het was meer bedoeld voor mezelf, ik begreep het namelijk echt niet. Ik nam een kladblok boven, voor notities, kuch kuch, en begon er wat random tekeningen in te maken. Niet dat ik kon tekenen, fotografie en muziek was meer iets voor mij, maar ik verveelde me gewoon en ik ging hier geen liedjes zitten schrijven hoor.

    Lifeisajoke schreef:

    Zara Elisabeth McFly.

    "Dat is mijn stijl gewoon" zei ik glimlachend, toen hij zei dat ik er braaf uitzag. Wel ja, dat, plus het feit dat je dan minder snel bekeken werd als schuldige alhoewel je het wel echt gedaan had. Ik tikte met mijn stylo op een regelmatig tempo op de bank waardoor ik de meeste mensen hier irriteerde. Wel, welkom in mijn wereld, jullie irriteerden mij ook. Ik zuchtte en keek op de klok, "Iemand moet me uitleggen waarom 5 minuten in de ochtend altijd zo kort zijn, en 5 minuten in de les niet voorbij lijken te gaan" zuchtte ik mompelend. Het was meer bedoeld voor mezelf, ik begreep het namelijk echt niet. Ik nam een kladblok boven, voor notities, kuch kuch, en begon er wat random tekeningen in te maken. Niet dat ik kon tekenen, fotografie en muziek was meer iets voor mij, maar ik verveelde me gewoon en ik ging hier geen liedjes zitten schrijven hoor.


    Ian Silvas

    Lachend kijk ik haar aan. 'Toch zou ik niet verwachten dat jij zo'n enge griezel als hem durft tegen te spreken,' fluister ik in haar oor en ga weer recht zitten. Ik let op mijn boeken en kijk haar even vanuit mijn ooghoek aan. Ik hoor het geluid van haar pen die op de tafel tikt en luister er even een tijdje naar tot het me irriteerd en ik dus er niet meer op let. Ik luister naar wat ze zegt en grinnik. 'Omdat je geen plezier hebt in de lessen dus alles heel lang duurt, die man daar voor aan de klas, ook wel docent genoemd heel saai verteld en iedereen in slaap valt van zo'n les. Daarom.' Ik grijns even en kijk weer voor me uit. Ik vlieg een meter in de lucht als de docent ineens recht voor mijn neus zit. Ik doe alsof ik mijn hart vastpak. 'Hallo meneer, ik krijg nog een hartverzakking,' breng ik lachend uit en ga wel wat meer naar achter zitten omdat hij over mijn tafel hangt.
    'Mijn les is dus saaai?'
    'En niet zo'n beetje ook,' zeg ik grijnzend en kijk hem even strak aan. Zijn ogen vernauwen zich, maar ik verroer me iet. ik blijf rustig terugkijken. Wat hij kan, kan ik ook. Ik leun nog een beetje naar achter, aangezien hij wel erg dichtbij was. 'Wat meer ruimte zou fijn zijn.' 'En als ik dat niet doe.' Hij komt nog dichterbij. 'Dan lijkt dat voor andere docenten op aanranding,' grijns ik en kijk hem aan. Hij kijkt me dodelijk aan en loopt weg. Ik ga weer recht zitten.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [iemand voor Lucas of Daniel?]


    Spoiler alert: you will save yourself


    Zara Elisabeth McFly.

    Ik begon hard te lachen om hetgeen wat net gebeurd was. Ja sorry, ik moest mijn vreugde delen. "Dat u dat nog moest vragen" zei ik lachend tegen de man vooraan in de klas, "Moest ik daar staan dan zou ik allang geweten hebben dat ik saai ben". Huh wat ? Brutaal ik ? Nee hoor. Vrije meningsuiting. Ja, dat antwoord had ik klaarzitten voor hem. "Goed, komt u dan maar hier vooraan staan". Ik begon te grijnzen en stond op van mijn stoel om vooraan te gaan staan. Ik ging op de bureau zitten en likte even over mijn lippen heen waarna ik de klas serieus rondkeek. "We stoppen eerder vandaag klas, iedereen mag naar buiten !". Ja wat ? Hij had niets gezegd over wat ik moest doen of hoe ik het moest doen. Ik keek naar de leerkracht met een uitdagende blik in mijn ogen en stond terug op van de bureau.

    Danny

    "Doe is normaal joh," zegt Andrew en ik rol met mijn ogen. Ik kijk nar hem.
    "Dan moet jij mijn tas niet zomaar ergens neer-" "Danny! Andere plek, nu!" roept de docent en met een zucht sta ik op om vervolgens ergens anders te gaan zitten. Ik haal mijn mobiel uit mijn zak en begin er wat op de klooien. "Geef dat ding maar hier!" Ik kijk op. "Neuj," zeg ik en ik kijk vervolgens weer naar mijn mobiel.
    "Alleen als ik weer naast Andrew mag zitten," zeg ik dan en blijf ongeïnteresseerd naar mijn mobiel kijken.
    "Wil je nu echt je eerst dag zo beginnen?" vraagt de docent en ik negeer hem. "Goed, ga maar weer terug naast Andrew zitten dan," Ik sta op en loop naar Andrew terug en ga naast hem zitten. "Dánk je," zeg ik en ik ga verder op mijn mobiel.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Lucas anders naar de bieb? Daar is Darrel. Darla reageert niet meer namelijk ;)]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    xkimx124 schreef:
    jasmine eberson

    Ik begin hard te lachen om haydens antwoord. 'ja ik heb een nieuw meisje ontmoet, audrey heet ze, en daar heb ik heel aardig tegen gedaan, ik heb haar uitgenodigd om in de pauze bij ons te komen kijken, ze zou een goede aanwinst zijn, aangezien ze in italie bij het beste team heeft gespeeld' ik zeg het meestal niet graag, ik weet van me zelf dat ik altijd vrij kritisch ben, maar ik heb van jaysin geleerd om mensen een eerlijke kans te geven. 'het klinkt raar hoor maar ik wil mezelf echt veranderen, misschien ga ik morgen wel zonder make-up nasr school en niet in mijn cheerleader pakje'