Arion
"Ben je al bekomen, liefje?"
Het enige dat ik voorlopig kan doen is mijn hoofd schudden. Maar ik betwijfel dat Mary het gezien heeft. Ik lik over mijn lippen nadat ze me een kusje gegeven heeft. Heel even ben ik haar kwijt maar ik voel me te loom om mijn ogen op te doen en blijf geduldig wachten tot ze terug komt.
Lang duurt het niet voor ze weer tegen me aan komt liggen, en als ik een deken over me heen voel dan weet ik waarom ze net recht gaan zitten was. Ik puf even en duw het deken wat van me af, leg het iets meer over haar.
"Warm," mompel ik tussen een van haar vele kusjes door.
"Moe." Kus.
"Dorst." Kus.
"Kusje." Kus.
Er verschijnt een kleine grijns op mijn gezicht en ik lach even. Gelukkig probeer ik geen verhaal te vertellen, want volgens mij zou het uren duren om het af te krijgen op deze manier. Met kleine oogjes kijk ik Mary even aan, mijn beeldschone verloofde. Ze ziet er heerlijk uit, met haar haren langs alle kanten, het genot dat nog nazindert in haar ogen. Op dit moment durf ik mezelf de gelukkigste man op de wereld noemen.
Charlotte
“Tot zover had ik het nog wel begrepen."
Ik glimlach onschuldig en knipper even overdreven met mijn wimpers voor ik er ook om moet lachen. Ik kan de blik op zijn gezicht niet echt plaatsen maar besluit braafjes mijn mond te houden terwijl hij steeds dieper in gedachten lijkt te verzinken. Als er één ding is waar je bij Michael zeker van kunt zijn, dan is het dat je hem ruimte moet geven.
Om mezelf wat te doen te geven neem ik het flesje water van tafel en schenk nog wat bij in het glas dat hij zojuist leeg gedronken heeft. Ik heb net de dop er terug op gedraaid wanneer Michael de stilte doorbreekt.
“Wat had je gedaan als ik nooit naar die reünie was gekomen? Had ik dan nooit van Evangelynn geweten? En zij van mij?”
Ik trek mijn benen weer op en leg er mijn armen om heen. Langzaam leg ik mijn kin op mijn knieën. Ik neem een paar minuten om er over na te denken, bang dat elk antwoord het verkeerde zal zijn.
"Ik denk dat ik dan nog wat heel wat meer verkeerd M.Brows zou gebeld hebben, telkens als Evangelynn naar je vroeg. Ik heb haar vaak over je verteld. Eén keer noemde ik je in het midden van een verhaal per ongeluk Hercules, waarop ze prompt de kat met die naam herdoopte," zeg ik met een klein lachje.
Terwijl ik spreek komt er een gedachte in me op, over iets waar ik niet eens voorstander van ben. Het lot.
"Misschien moest het gewoon zo lopen?"
Irial
"Ooh, doe wat je niet laten kan."
De grijns op mijn gezicht wordt nog breder. Dat is wel een heel gevaarlijke zin om tegen mij te gaan zeggen, en al helemaal als we in bed liggen. Voor ik echter kan antwoorden, lijkt Kyle zich bedacht te hebben.
"Onder..."
Ik grinnik even.
"Boven zeg je? Doen we," plaag ik nogmaals.
Ik zet mijn lippen terug op zijn buik en begin me langzaam een weg naar boven te kussen. Wanneer ik terug bij zijn gezicht ben, bijt ik even in zijn kin en veeg mijn lippen luchtig over de zijne. Een kus kan je het absoluut niet noemen. Met een stoute grijns op mijn lippen kijk ik hem in de ogen. Ik duw mezelf weer een beetje naar onder en druk mijn lippen op het midden van zijn borstkas. In plaats van verder te kussen, laat ik het puntje van mijn tong over zijn huid naar beneden glijden. Helemaal naar beneden.
"Hallo, grote jongen," groet ik zijn penis lachend voor ik er een likje over geef. Zo langzaam dat Kyle er waarschijnlijk gek van wordt neem ik hem in mijn mond. Om zijn opwinding nog groter te maken, kreun ik er even bij. Ik kan het niet laten mijn ogen naar zijn gezicht te richten terwijl ik hem rustig begin te pijpen.
Na een tijdje kus ik me weer een weg naar boven toe.
"Ik wil je," fluister ik opgewonden in Kyle's oor. Ik bijt zachtjes even op zijn oorlel Liefst van al zou ik hebben dat ik zoals net weer onderaan kom te liggen, maar eerlijk gezegd zou ik alles doen waar hij om vraagt.
I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.
