-3- This is my life now -RPG- - Speeltopics

Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
-
-
-

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Ninuturu
- Michael Thomas Brown Boira
- Charlotte Suavez Roane
- Mary Elizabeth Santiago Colfer
- Kyle Noah Morgan. KellyBelly
- William Irial Smelting Roane
- Arion O'Leary Roane
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Boira
- André Sean Stenvers KellyBelly
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
-

Jongeren/Kinderen;
-Diederik Jared Morgan - Mengelmoes
-Nathan Connor Finley - quin98
===================
Regels;
*Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
*Ga niet aanstellen of juist niets doen.
*Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
*Géén perfecte personen.
*Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
*Personen hoeven elkaar niet persé meer te kennen, het kan zijn dat ze elkaar niet meer herkennen of niet willen kennen.

[ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 15:39 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 31 dec 2012 - 16:10 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Arion

Ik huiver even als ze mijn naam fluistert en vloek binnensmonds als de deurbel gaat.
"Shit. Ik was al bijna vergeten dat we eten hadden besteld."
Ik weiger nog even haar los te laten en hou me een beetje van de domme.
"Hadden we eten besteld?"
Ik zet mijn lippen opnieuw in haar hals en grijns even.
"Oké dan," zucht ik na haar nog een kusje gegeven te hebben. "Ik doe de deur open, steek jij de haard aan, dan kunnen we daar eten," stel ik voor.
Ik neem haar bij de hand en trek haar zachtjes achter me aan, de slaapkamer uit.

Mary

"Hadden we eten besteld?"
Ik zucht even wanneer ik zijn lippen in mijn hals voel, maar knik toch.
"Ja, jammer genoeg wel."
"Oké dan. Ik doe de deur open, steek jij de haard aan, dan kunnen we daar eten."
"Oki," zeg ik zacht.
Glimlachend volg ik hem naar de woonkamer en druk nog snel een kusje op zijn lippen voordat ik me naar de woonhoek keer. De bel gaat een tweede keer.
"Haast je maar, liefje. Chinezen zijn niet zo geduldig," zeg ik grinnikend.
Geduldig leg ik alvast wat hout op het vuur, en steek het zorgvuldig in brand met een lucifer. De warme gloed komt me meteen tegemoet en glimlachend dim ik het licht een beetje, zodat de woonkamer een romantische sfeer krijgt. Heerlijk.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Irial

"Dat maakt helemaal niets uit, ik hoef niet perse een ring, en jij hoeft al helemaal geen kleren aan te hebben om mij ten huwelijk te vragen. Heet ik dan straks Kyle Noah Smelting-Morgan of Morgan-Smelting?"
Ik moet zachtjes lachen en neem zijn gezicht in mijn handen.
"Dat maakt niet uit, zolang het maar één van die twee is," fluister ik.
Ik druk mijn lippen op de zijne en duw mijn lichaam nogal krachtig tegen het zijne aan zodat hij onder me komt te liggen.
Terwijl ik hem glimlachend aankijk, streel ik opnieuw zijn haar wat naar achter zodat ik zijn mooie ogen kan zien.
Ik kan maar niet ophouden met lachen, zelfs niet wanneer ik hem opnieuw kus.

Kyle

Irial lacht zacht en pakt mijn gezicht tussen zijn handen.
"Dat maakt niet uit, zolang het maar één van die twee is," fluistert hij en drukt zijn lippen op de mijne. Ik voel hoe hij krachtig zijn lichaam tegen het mijne duwt en dan lig ik onder. Hij kijkt me glimlachend aan en ik lach eventjes. Hij streelt mijn haar uit mijn gezicht. Dan drukt hij zijn lippen opnieuw op de mijne.
Ik leg mijn armen om Irial zijn hals heen en trek hem zo dichter naar mij toe. Ik voel zijn lippen daardoor alleen maar steviger op de mijne. Ik open mijn mond een stukje. Kyle Smelting... Dat klinkt wel heel leuk.
Ik sluit mijn ogen en geniet van Irial zijn lippen op de mijne. Heerlijk zo samen liggen, alleen, met zijn twee. Op bed, knuffelen, kussen, vrijen... Alles...
Een genietende zucht verlaat mijn mond. Hij vroeg me ten huwelijk en ik zei ja, een droom die uitkomt. Ik blijf er maar an terug denken, maar dat is vrijwel heel normaal ik bedoel; Je wordt niet iedere dag ten huwelijk gevraagd! Hallo, mag ik blij zijn! Ik kan het wel uitschreeuwen van geluk.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Mijn topic]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Charlotte

“Zal ik haar pakken?” vraagt Michael.
Ik bewonder hem op dit moment, omdat hij ondanks zijn eigen ongemak het spelletje meespeelt. Ik glimlach terwijl Evangelynn hevig zit te knikken.
Mocht ik niet weten dat het gespeeld is, of mocht ik vier zijn en een hele levendige fantasie hebben dan zou ik geloven dat Michael echt bang is terwijl hij naar de kast loopt.
“Ik zie haar niet hoor. Ze is al weg," zegt hij wanneer hij de deur geopend heeft.
Op dat moment zet Evangelynn het op een gillen.
"Je hebt haar los gelaten!" piept ze.
Nu weet ik zeker dat ze een spelletje met ons speelt, de kleine duivel. Dat durft ze wel eens doen als ze geen zin heeft om te slapen en een beetje quality time met mama wil. Blijkbaar heeft ze alleen nu besloten dat Michael ook wel in dat plaatje past.
"Ik weet wel hoe je boze meerminnen weg jaagt," zeg ik mysterieus.
Ik richt mijn blik even op Michael en geef met mijn hoofd een klein knikje opzij naar Evangelynn toe, om hem te wenken.
"Met het gelach van mooie meisjes!"
Zonder verdere waarschuwing zet ik mijn handen in Evangelynn's zij en begin haar te kietelen. Mijn ondeugende kleuter giert het uit en probeert tevergeefs mijn handen weg te slaan. Ik schiet zelf ook in de lach als ze haar vettig lachje weer boven haalt/

Arion

"Oki. Haast je maar, liefje. Chinezen zijn niet zo geduldig."
Ik lach luidop en schud mijn hoofd. Ik loop de hal in en haal mijn portefeuille uit mijn jaszak.
Dan open ik de deur en bedank de man voor het wachten.
Ik betaal hem en geef hem een kleine fooi. Ik vraag me af of hij vaak langs moet gaan bij mannen in badjas. Als ik de deur dicht gedaan heb, moet ik even lachen om de gedachte.
Met het draagtasje loop ik weer de woonkamer in.
"Leg je de kussens op de grond, rond het salontafel, babe?" vraag ik zachtjes aan Mary.
Ik wandel verder naar de keuken waar ik de containertjes op een dienblad zet. Ik leg er de stokjes naast en een vork voor mij omdat ik absoluut niet met die dingen kan eten. De gelukskoekjes leg ik op een klein bordje. Ik open een fles witte wijn en schenk twee glazen uit die ik ook op het dienblad zet.
Wanneer ik denk alles te hebben, begeef ik me weer naar de woonkamer. Ik zet het dienblad op het salontafel en plof neer.
"Jij mag eerst kiezen," zeg ik met een glimlach tegen Mary.

Irial

Ik ril even als Kyle tegen mijn lippen aan zucht.
"Hoe voel je je?" vraag ik zachtjes.
Ik zet mijn lippen in zijn hals en geef hem zachte kusjes. Het voelt meteen anders, vind ik zelf, maar niet op een negatieve manier. Het lijkt wel alsof er een spanning uit te lucht is, alsof we door die kleine woorden net weer een heel pak dichter naar elkaar gegroeid zijn.
Even zie ik een beeld van twee boomstammen die om elkaar heen groeien voor me. Kyle en ik. Vervlochten.
Bijna automatisch glijdt mijn hand even naar mijn tattoo.
Ik haal mijn lippen uit Kyle's hals en verplaats ze al kussend naar zijn borstkas. Na een tijdje laat ik ze over zijn buik dwalen en net wanneer ik aan zijn onderbuik ben keer ik terug naar boven.
Misschien ietwat ruw druk ik mijn lippen op de zijne. Ik bijt zachtjes in zijn onderlip.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Leg je de kussens op de grond, rond het salontafel, babe?"
"Aye aye, kapitein," antwoord ik glimlachend.
Ik strooi braaf de kussens rond de tafel neer, en klop ze intussen een beetje op. Ik laat me met een plof op een van de kussens vallen en krabbel weer recht om de radio aan te zetten, met wat zachte muziek. Hier houd ik denk ik het meeste van. Eigenlijk houd ik van alles dat we samen doen.
Ik kijk op wanneer Arion naast me komt zitten.
"Jij mag eerst kiezen."
Ik doe alsof ik even nadenk en druk vervolgens een kusje op zijn lippen.
"Hmm, heerlijk."
Met een onschuldige blik kijk ik hem aan en open vervolgens het meest linkse doosje.
"Noedels," zeg ik grinnikend.
Ik reik hem het andere doosje aan.
"Opendoen," fluister ik met pretlichtjes in mijn ogen, een tikkeltje aanmoedigend.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Michael

Het gegil van Evangelynn verstoort de stilte. Iets wat verstoord kijk ik haar aan maar herstel me snel. Het is een kindje, ze is bang. Gewoon bang.
“Je hebt haar los gelaten!”
Ik schud mijn hoofd wetende dat mijn ontkenning geen zin heeft.
"Ik weet wel hoe je boze meerminnen weg jaagt.” Charlotte wenkt me. Ik sluit de inloopkast achter me en loop weer richting het tweetal. Met een lachje kijk ik naar Evangelynn.
“Met het gelach van mooie meisjes!”
Ik schiet in de lach als ze Evangelynn begint te kietelen. Ze gilt het uit en stribbelt heftig tegen. Ik schud lachend met mijn hoofd en kijk naar het tafereel voor me.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[mine topice]

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Arion

Ik moet lachen als ze me een kusje op de mond geeft en het vervolgens heerlijk noemt.
Uiteindelijk kiest ze een doosje.
"Noedels. Opendoen." Prompt krijg ik het andere doosje in mijn handen geduwd.
Ik grinnik even en om haar te plagen open ik het zo langzaam mogelijk.
"Kip. Pikant," zeg ik vrolijk als ik zie en ruik wat er in zit.
Ik stop er mijn vork in en prik er een groot stuk op.
"Hweel Phikhant," mompel ik als mijn mond bijna afbrandt.
Ik neem een glas wijn en neem een paar genereuze slokken. Met een rode kop kijk ik Mary aan.
"Valt goed mee," zeg ik met een nogal hoog stemmetje.

Charlotte

"Ze-ze-ze iiiiss weeeheeeeeg," gilt Evangelynn lachend uit.
Ik haal mijn handen van haar zij en laat de kleine even op adem komen. Ze wrijft haar haartjes uit haar gezicht met haar kleine handjes en ik kan alleen maar vertederd toe kijken.
Wat ik niet zie aankomen is dat ze van plan is wraak te nemen.
Voor ik het doorheb moet ik ook een kieteldood ondergaan. Ik proest het uit en ondanks het feit dat ik veel sterker ben, is Evangelynn zo snel dat ik haar ook niet weet tegen te houden.
"Jij ook, Michael!" moedigt ze Michael aan.
Tussen het lachen door weet ik hem een strenge blik toe te werpen.
"Waa-hahaha-aag het n-niet, B-Brrrown." Waarschijnlijk komt het niet erg dreigend over door mijn gelach maar ergens ben ik er wel gerust in dat Michael er niet om staat te springen mij te gaan kietelen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Maya

Ik zucht bij de ruwe aanrakingen van André op Johnny.
Als er een traan over zijn wang loopt herrinner ik me wat hij me vorige week heefd verteld.
''Johnny... Dave?!'' kan ik alleen maar uitbrengen en ik begin te trillen van lichte angst, als het Dave was zijn we met een veel groter probleem bezig.
Dave is een vroegere vriend, nu een crimineel van Johnny, en hij dwingt hem vaker om dingen te doen.
Dave is 3 jaar ouder dan mij, en ook zeker 1 kop groter.
''Johnny!?'' roep ik, trek hem uit André zijn handen en schud hem heen en weer.
'Dave, Mamma!'' piept hij alleen maar en meteen begrijp ik het.
Dave is cimineel op het gebied van jongeren geld afdwingen en meiden&vrouwen verkrachten.
Meteen begin ik hysterisch te ademen, Amanda is in gevaar!
ik zak bijna door mijn benen, en grijp het dak van de auto beet.
Dan als ik Johnny zijn natte wangen en rode ogen zie zet ik het op een lopen.
Zo snel als ik kan sprint ik naar Amanda haar huis.
Ik vis mijn mobiel uit mijn zak en bel Dimitry.
Als ik hem 5 woorden heb toegeroepen sla ik de bocht om ben ik bijna bij het huis.

Dimitry

Opeens gaat mijn mobiel, en neem op als ik zie dat het Maya is.
'Dave, Amanda gevaar André buiten!!''
Even denk ik na wat ze bedoeld, en loop dan naar buiten.
Daar aangekomen kijk ik rond en zie ik André bij zijn auto.
Zodra ik hem met Johnny zie ren ik naar hem toe en leg ik het uit.
''Maya is een vriendin en was oppas van Johnny, die haar vaak problemen verteld.
Dave, een crimineel die jij kent als Dave Kentchokey is bij zijn moeder, Amanda thuis, om Johnny geld af te dwingen doordrugs te verkopen, maar Amanda loopt vreselijk veel gevaar! Wacht, waar is Maya heen?!''
roep ik naar André, en kijk om me heen, in de hoop dat ze er niet alleen op af is gegaan.

---

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Mary

"Kip. Pikant."
Grinnikend kijk ik hem aan wanneer hij het blijkbaar wat onderschat heeft.
"Hweel Phikhant. Valt goed mee."
Met een blik vol medelijden kijk ik hem aan.
"Arme Arion," zeg ik zacht.
Ik druk een kusje op zijn lippen.
"Is het zo wat beter?" vraag ik stil.
Voor mijn eigen veiligheid neem ik met de stokjes een hap uit de noedels.
"Wacht, ik ben zo terug."
Ik zet het bakje op de tafel neer en sta op. Ik loop naar de keuken, neem wat brood en een fles ketchup uit de kast, en zet me weer bij Arion.
"Hier," zeg ik grinnikend.
Ik smeer wat ketchup op een stukje brood en steek het naar hem uit.
"Dat helpt ook wel."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Michael

"Ze-ze-ze iiiiss weeeheeeeeg.”
Vertederd kijk ik naar het kleine meisje, met gemengde gevoelens. Ik grinnik zachtjes als het meisje zich op haar moeder stort. Dit is misschien wel een van de meest vertederende dingen die ik ooit heb gezien. Ik proest het uit als ze haar moeder lijkt te overmeesteren.
“Jij ook, Michael.” De uitnodiging klinkt goed en met een lachje kijk ik naar de gierende Charlotte die me streng probeert aan te kijken.
"Waa-hahaha-aag het n-niet, B-Brrrown."
Onschuldig steek ik mijn handen op.
“Ik doe niets hoor,” lach ik. “Zoals Zwitserland, onpartijdig.”

[Het wordt steeds minder, sorry.]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Arion

"Arme Arion." Als ik elke keer een kusje krijg, dan eet ik vaker voedsel dat veel te pikant is. "Is het zo wat beter?"
"Nou gelukkig wil je nog wachten met kinderen," grinnik ik.
Ik laat mijn tong mijn mond rond gaan in de hoop dat het branderige gevoel wat afneemt. Ik kijk Mary vragend aan als ze zegt zo terug te zijn en naar de keuken verdwijnt. Mijn verbazing wordt nog groter als ze terug komt met brood en ketchup.
"Hier. Dat helpt ook wel."
Ik moet even lachen als ze me een stukje brood met ketchup voorschotelt.
Uiteindelijk neem ik er dan toch een hap van. Het helpt inderdaad. Ik schuif het bakje met de kip bij me vandaan. Dan maar noedels delen.
"Wat zou ik toch zonder jou moeten," zeg ik met een lachje. Ik druk een kusje op haar lippen en neem dan nog een stukje brood. Eigenlijk best lekker met die ketchup.
Met een verliefde blik kijk ik Mary aan.

Charlotte

“Ik doe niets hoor. Zoals Zwitserland, onpartijdig," zegt Michael die zijn handen omhoog steekt.
Als Evangelynn haar gekietel staakt, voel ik haar ogen gewoon op mijn gezicht branden. Ik scheur mijn blik van Michael los en kijk mijn dochter, nogal buiten adem, aan.
De ondeugd staat gewoon van haar gezicht af te lezen en ik ben er vrij zeker van dat we op dit moment hetzelfde denken. Mijn ogen schieten even naar Michael, die nog steeds in het midden van de kamer staat. Als ik weer naar Koekje kijk, dan zit ze met een brede grijns op haar gezicht te knikken.
"Sorry Michael, orders van de Opperkoek," grinnik ik.
Ik sta op en spring naar hem zodat we beiden op de grond belanden. Het is vreemd maar tegelijk voelt het heel...vertrouwd aan. Misschien voelt het ook niet geforceerd omdat ik niet voor mijn eigen plezier handel, maar voor dat van Evangelynn.
Net als bij Evangelynn net, begin ik Michael te kietelen. Het duurt niet lang voor mijn oogappel uit haar bedje geklommen is en lustig mee doet.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Wat zou ik toch zonder jou moeten."
Ik zucht even dramatisch en haal mijn schouders op.
"Waarschijnlijk sterven van de honger. Heb jij even geluk dat ik mijn noedels met je deel."
Ik druk nog een klein kusje op zijn lippen voor ik een hap neem.
"Mondje open," zeg ik lachend met mijn mond nog halfvol.
"Hamm," doe ik, alsof ik met een kindje bezig ben, en voeder hem wat noedels.
Zelf besluit ik ook eens te proeven van de kip. Geen goed idee. Ik probeer het door te spoelen met wat wijn en neem lachend ook een stukje brood.
"Man, vreselijk!" zeg ik lachend.
Ik ga wat dichter tegen Arion aanzitten en wissel zelf een hap nemen af, met hem af en toe wat te voederen.

[ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 22:02 ]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Irial

Ik ril even als Kyle tegen mijn lippen aan zucht.
"Hoe voel je je?" vraag ik zachtjes.
Ik zet mijn lippen in zijn hals en geef hem zachte kusjes. Het voelt meteen anders, vind ik zelf, maar niet op een negatieve manier. Het lijkt wel alsof er een spanning uit te lucht is, alsof we door die kleine woorden net weer een heel pak dichter naar elkaar gegroeid zijn.
Even zie ik een beeld van twee boomstammen die om elkaar heen groeien voor me. Kyle en ik. Vervlochten.
Bijna automatisch glijdt mijn hand even naar mijn tattoo.
Ik haal mijn lippen uit Kyle's hals en verplaats ze al kussend naar zijn borstkas. Na een tijdje laat ik ze over zijn buik dwalen en net wanneer ik aan zijn onderbuik ben keer ik terug naar boven.
Misschien ietwat ruw druk ik mijn lippen op de zijne. Ik bijt zachtjes in zijn onderlip.

Kyle

"Hoe voel je je?" vraagt Irial zacht. Ik voel zijn lippen in mijn hals. Ik voel niet veel later zijn lippen naar mijn borstkas gaan.
Ik voel me op dit moment, "Heel gelukkig," zeg ik dan mijn gedachten voluit. Een spontane kreun verlaat mijn mond als ik zijn lippen op mijn onderbuik voel en hij weer terug naar boven kust. Ruw drukt hij zijn lippen op de mijne, hij bijt zacht in mijn onderlip.
Mijn armen heb ik ontspannen om zijn hals liggen. Mijn ogen vallen dicht en ik duw mezelf tegen Irial aan. Heel even haal ik mijn lippen van de zijne af.
"Irial, ik voel me de gelukkigste persoon op aard," zeg ik oprecht en glimlach heel breed. Vroeger dacht ik altijd, ik zal niemand krijgen. Ik zal niemand krijgen die mij leuk vindt zoals ik ben. Uiteindelijk wel, kijk hier. Ik voel me de gelukkigste persoon op aarde. God alle machtig! Ik ben verloofd! Het blijft maar door mijn hoofd dwalen, niet normaal. Ik kijk Irial verliefder dan ooit aan, mijn glimlach blijft breed. Die kan ook niet meer weg ook.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Arion

"Waarschijnlijk sterven van de honger. Heb jij even geluk dat ik mijn noedels met je deel."
Ik schiet even in de lach en geef haar snel een kusje terug als ze haar lippen even op de mijne drukt.
"Mondje open."
Ik gehoorzaam braaf en word beloond met een hap heerlijke noedels. Ik moet me in houden niet weer te gaan lachen als Mary blijkbaar besloten heeft dat ik een prima oefenpop ben voor als we later kindjes hebben. Gelukkig heb ik de noedels net op tijd doorgeslikt als Mary ook van de kip proeft en net als ik haar mond besluit te blussen met wijn.
"Man, vreselijk!" Ik lach met haar mee en knik beamend.
Tussen de happen noedels die ik van Mary krijg door stel ik mezelf tevreden met brood en ketchup. Ik snap niet waarom mensen dit niet vaker eten, zeker in de zomer. Ik neem nog een slokje wijn en laat mijn ogen over Mary glijden.
Voorzichtig neem ik het bakje noedels uit haar handen en zet het op tafel. Ik stop haar een glas wijn in de handen en tik er even tegen aan met dat van mij.
"Op mijn mooie verloofde," toost ik stilletjes.
Ik glimlach en merk dat mijn ogen steeds meer gaan fonkelen hoe langer ik naar haar kijk.

Irial

"Irial, ik voel me de gelukkigste persoon op aard."
Mijn eigen gezicht weerspiegelt de glimlach op dat van Kyle. Voor ik mezelf kan tegen houden zet ik kusjes op zijn hele gezicht.
Hij is ook gewoon zo schattig. Mijn mooie jongen. Nog steeds ben ik er soms over verbaasd dat hij zo knap is, af en toe zie ik hem namelijk nog steeds als de verlegen jongen van op de middelbare school en dan open ik mijn ogen en boem, staat er een stoot voor me.
Zonder mijn ogen te sluiten druk ik mijn lippen op die van hem.
"Dat kan niet, want dat ben ik al," fluister ik met een ondeugende grijns.
Ik sla de dekens helemaal over ons heen, waardoor het licht van onze slaapkamerlampjes een beetje gefilterd wordt.
Terwijl ik zijn gezicht uitvoerig bekijk, laat ik er zachtjes mijn vingers over glijden. Dit moment, zoals hij er nu uitziet -zo gelukkig- wil ik nooit meer vergeten.
Uiteindelijk wordt de verleiding me toch te groot en kus ik hem weer.
"Ik hou van je," zucht ik tegen zijn lippen aan.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.