[RPG] Camp Agora |1| - Speeltopics

We beginnen op 1 juli, wanneer alle jongeren in de bungalow aankomen.

[ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 19:38 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Jamie Davis
Ik liep de keuken binnen en ging tegenover de jongen met de zonnebril zitten. Verveeld haalde ik een oortje uit mijn oor en keek even de tafel rond. Toen kwam de vrouw die me eerder wakker maakte binnen. Ik schudde mijn hoofd als antwoord op haar vraag, maar ze leek het niet op te merken.

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.

Dan Clark
''Je hoeft niet te eten als je dat niet wilt. We gaan straks alleen wel een activiteit doen, dus als je dan honger krijgt is dat je eigen verantwoordelijkheid.'' zei ik met een klein glimlachje. ''Oja, je koffers waren zodanig zwaar dat ik ze in de eerste kamer heb gezet. Volgens mij is dat ook Jamie's kamer..'' Ik hoopte maar dat ze het niet al te erg vond om met een jongen op de kamer te zitten.

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.

Felicia Kiara Mancini
Ik zat een beetje eenzaam aan de tafel mijn brood op te eten en had het gesprek tussen de mensen een beetje gevolgd. Het meisje dat naast Brandon zat was echt heel mooi, en ik wist nu al dat je haar beter te vriend kon houden, want als je haar eenmaal tegen je had, kon je volgens mij beter in de cel gaan zitten.

Brandon Jason Jefferson
'Dus..' zei Destiny en ik grinnikte even om haar.
'Dus..' deed ik haar plagend na. 'Enig idee wat we vanmiddag nog gaan doen?' vroeg ik.

[iemand voor Felicia?]

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Ik ga trainen, rond 8 uur terug denk ik (misschien eerder)
en Depay ik had Jamie wel willen sturen maar ik moet weg sorry!!

When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.

Destiny

'Ik heb gehoord een of andere vage dropping' mompel ik.
'In elk geval, het scoort 0 op de Destiny-fun-meter' grijns ik, lach kort...

El Diablo.

Damian Andersons.
Ik schrok wakker, blijkbaar was ik toch ontzettend moe geweest en moet ik ingedut zijn. Volgens mij was er nog niemand bij mij op de kamer geweest want er was niets veranderd, ik gaapte en terwijl ik opsta, ga met een hand door mijn warrige donkere haren. Ik hoorde mijn maag knorren en wreef even met mijn hand over mijn buik, ik had honger concludeerde ik. Op m'n gemak liep ik rustig naar beneden, op zoek naar de keuken.

Is er nog iets belangrijks gebeurt? Ik ben net thuis van school

someone out there feels better because you exist

{nope, niet echt iets belangrijks. }
Rose
Ik zag dat nog niet iedereen klaar was en zuchtte zachtjes, ok, nog even wachten dus.
Ik zwierde wat met mijn benen en staarde dromerig voor me uit.

“To live will be an awfully big adventure.”

{iemand voor Reb? }

“To live will be an awfully big adventure.”

Huaso schreef:
{iemand voor Reb? }

damian kan wel, maar ben eerst even eten.

someone out there feels better because you exist

{okido, tell me when you're back}

“To live will be an awfully big adventure.”

(en ik ben net terug ;p maar, wie zit er eigenlijk in kamer 1? ;o)

Selena Sophia Delia McHasson
'Ehm... Sorry, het valt nog mee qua spullen die ik bij me heb, ik heb alleen een paar dikke vesten bij me, en ik denk dat die dus redelijk zwaar wegen' zeg ik blozend.
'Maar, bedankt, ik zie wel wie er is......' zucht ik.
En toch verlang ik naar alcohol....

An eye for an eye, a tooth for a tooth and an angry requiem for evil! ~ Yuuki Tenpouin

Huaso schreef:
{okido, tell me when you're back}

[klaar hihi , damian is op zoek naar de keuken.]

someone out there feels better because you exist

Mark
Ik liep richting de keuken om te kijken of alle mensen aan het eten waren, sommige waren al klaar, maar nog niet allemaal. Heel veel werd er niet gezegd. Rose zat verveeld op een kastje en ik besloot maar bij haar te gaan staan. Ik knikte vriendelijk naar de mensen die aan het eten waren, niet dat ze het opmerkte. Toen ik naast Rose stond gaf ik een kneepje in haar bovenbeen, "Zeg schat, hoe doen ze het tot nu toe..?" zei ik op een zachte toon, zodat niet iedereen kon meegenieten.

It's high noon.

lottttx schreef:
(...)

[klaar hihi , damian is op zoek naar de keuken.]

“To live will be an awfully big adventure.”

LogitG27 schreef:
Mark
Ik liep richting de keuken om te kijken of alle mensen aan het eten waren, sommige waren al klaar, maar nog niet allemaal. Heel veel werd er niet gezegd. Rose zat verveeld op een kastje en ik besloot maar bij haar te gaan staan. Ik knikte vriendelijk naar de mensen die aan het eten waren, niet dat ze het opmerkte. Toen ik naast Rose stond gaf ik een kneepje in haar bovenbeen, "Zeg schat, hoe doen ze het tot nu toe..?" zei ik op een zachte toon, zodat niet iedereen kon meegenieten.

“To live will be an awfully big adventure.”