{RPG} The Magic Hunters ~ 1 - Speeltopics

Paddo schreef:

Jaren lang leefde magie en mens samen, de mens leerde van verschillende bronnen hoe ze magisch konden worden.
Jaren lang ging het goed tussen mens die het normale leven hadden verkozen en de mens die voor magie hadden gekozen,
TOT er op een dag een ongeluk gebeurde met de bron der magie.
De bron explodeerde en de mens die een was met magie kregen de schuld.
Jagers stonden op en brachten een belofte naar de mens uit om de mens die een is met de magie op te jagen en uit te roeien.
Jaren gingen voorbij en nog maar een paar mensen die een waren met de magie leefde nog.
Ze wisten dat hun broeders waren uitgeroeid en hun magie was opgezogen door de "Machine"
Nu, in het jaar 1756, proberen de mens die een is met de magie nog steeds te overleven en uit de handen van de jagers te blijven.

Wereld:

De omgeving is meer en deels bos, bewoond door de mens die eens is met de magie.

De stad, vervallen en oud, maar flink bewoond door de mens. De mens probeert de stad weer leven in te blazen en opnieuw op te bouwen.

Regels!!!
~ 2 Personages max!
~ 16+ toegestaan
~ Schelden toegestaan alleen in RPG, niet in OOC!!
~ Afwezig langer dan 3 dagen? Mag je vermoord worden/gevangen genomen worden!!
~ Blijf netjes en aardig tegen elkaar!!
~ Vragen? VRAAG ZE DAN!!!
~ Iets overleggen met iemand? STUUR ZE EEN PM!!!!

Personages:

Naam:
Jager/Magier:
Level Kracht/Magie: (Word aangevraagd bij mij!!)
Leeftijd:
Wapen/Magie:
Karakter:
Pic:
Extra:


Jagers:
Mijn broeders, wij zijn verraden door hun, de vieze mens der magie! Zij denken dat hun magie beter is, dat ze voor ons kunnen ontsnappen!!
Maar wij zullen zegen vieren! Wij zullen ze allemaal te grazen nemen en deze wereld reden met hun kracht! Wij zullen de "Machine" gebruiken en hun krachten wegnemen!
Wij zien de toekomst, wij zien hoe de wereld weer tot leven komt, wij zien hoe de wereld voor altijd weer van ons zal worden, de mens, de gene die deze wereld opgebouwd heeft!
Onze woede zal over hun heen gaan en wij zullen ze laten voelen wat ze hebben gedaan met deze wereld! Hun magie was een vloek, een ziekte, een ziekte die deze wereld heeft vernietigd!!!
High ~ Kaitlin Mary Linnet ~ Leader
High ~ Jade Maysilee Ruby
Medium ~ Bredyn Nuallan Wood
Medium ~ Derek Tersan
~ Gereserveerd
Medium ~ Farrell Clarkson
~
~
~

Magiers:
Jaren lang verbergen wij ons, onze broeders waren zwak, waren te sloom. Ze waren niet goed genoeg. De jagers zitten ons op de hielen, ze willen onze krachten, ze willen het gebruiken om de wereld weer "Beter" te maken, maar dat kan niet. De mens heeft zelf het ongeluk veroorzaakt, niet wij.
Maar wat weet de mens, wat weten zij van magie, wat weten zij van onze kracht.
Mijn broeders, luister en huiver, wij zijn de laatste van onze soort, wij moeten de magie in leven houden, maar krijgen de jagers onze kracht, dan is de wereld voor goed verloren.
High ~ Maya Tersan ~ Leader
Medium ~ Isabella Revears
Medium ~ Cosette Cheryss Shadow
Medium ~ Carmen June Maer
Weak ~ Lily Maron
Weak ~ Pandora 'Pan' Karamakov

Topic 2

Reserveren?! Kan!! Na 2 dagen word die weggehaald als het nog niet ingevuld is!!!

Creators: Paddo & Stuttgart

[ bericht aangepast op 24 dec 2012 - 23:00 ]

Kaitlin Mary Linnet

Ik knikte en nam het ding aan. Ik voelde me al direct weer schuldig omdat ik tegen haar was uitgevlogen. "Sorry," mompelde ik zacht.
Daarna richtte ik me weer tot Derek en zuchtte. "Jij... Ik..." Ik kon niet goed uit mijn woorden komen, hij kon er niet aan doen dat zijn zus een Magiër was. "Goed, je doet wat je wilt, maar wees niet boos op me als ik haar verwond of weet ik veel wat."
Ik voelde me een waardeloze leider. Alles kwam opeens in een keer op me af. Maar ik kon hem moeilijk tegenhouden. Hoe zou ik zelf zijn. Nee, dat kon ik hem niet aandoen. "Maar laat me in ieder geval toch iets weten als je het bos in gaat. Het moet niet, maar het zou... Nou ja, me rustiger laten voelen. Dat geldt trouwens ook voor de rest. Ik kan jullie niet verplichten maar het mocht fijn zijn mocht ik weten waar jullie uithangen, zodat ik kan zoeken als het te lang duurt of wat dan ook."
De rest van het team zou ik een andere keer wel informeren. Ik wist niet of ik de bol aan Derek moest geven, maar het was in ieder geval leuk dat ze het aan ons schonk. Ik zou toch nog een tweede keer nadenken mocht ik haar tegenkomen in het bos, ik was haar namens de groep heel wat verschuldigd.

[ bericht aangepast op 26 nov 2012 - 17:04 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Isabella Revears

Ik wilde niet nieuwsgierig zijn maar besloot haar toch achterna te gaan. 'Maya wat doe je hier?' vraag ik en blijf dicht achter haar. Ik wist niet wat ze ging doen en ik snapte eigenlijk nu al helemaal niet waarom ik achter haar aan was gegaan.

[Sorry geen inspi]

~

Derek Tersan

Ik schud even,
'Kaitlin, ik zal me wel melden, als dat je gerust stelt' ik glimlach even,
Ik voelde me wat beter, maar wist dat mijn lichaam ook rust nodig had,
Ik kijk even naar buiten als ik de twee gedaantes zie staan,
'Hebben wij ooit een meisje als jager gehad die ook een scythe droeg?' vraag ik even verward aan Kaitlin en Jade.
Zover ik zelf wist was ik de enige die met dit wapen overweg kon.

Maya Tersan

Ik kijk even naar Isabella en glimlach,
'Je weet dat jij meer gevaar loopt op het moment dan dat ik het doe he Isabella' ik glimlach even,
'Maar als je het persee wilt weten, ik zoek hier altijd informatie over bepaalde dingen zoals hoe de jagers heten, wat hun zwaktes zijn. Dat soort dingetjes'
Ik kijk weer even naar het huisje,
'Maar waar ik vooral van opkijk is dat Carmen hier ook is' ik zucht even.
Ik blijf gefocust op de mensen binnen in, ik kon ze duidelijk zien en ik wist dat Carmen ze hielp,
Ik kon dr niet tegen houden, het liefst zou ik de mensen hier ook helpen,
Maar het enigste wat je dan bereikt is jezelf in gevaar brengen.

Kaitlin Mary Linnet

"Hebben wij ooit een meisje als jager gehad die ook een scythe droeg?" vroeg Derek.
Ik keek hem verward aan. "Nee, hoezo?"
Mijn ogen gleden over de kamer, maar ik snapte nog steeds niet waarover hij het had. Had hij dan zo iemand in het bos gezien of zo?

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

| ik verander het even|

[ bericht aangepast op 26 nov 2012 - 17:24 ]

I'm finally back, Finally after a Year break

Carmen June Ruby
Ze bedankte me en nam de bol aan. 'Graag gedaan. Je moet hem tussen de 2 seconde tot 5 seconde boven of op de wond houden voor het genezen is.' Zeg ik vriendelijk tegen haar waarna ik mijn mantel om toe en mijn capuchon over mijn haren trek. Ik wou nu eigenlijk vertrekken, maar ik voel een energie voor me van Maya en Isabella en ik zie ze door de deur. Dat was niet zo fijn aangezien ze me gezien hadden. Ik wist dat ik mezelf in gevaar bracht maar ze kende me nog niet eens durfde te wedden dat ze mijn naam niet wisten enhoor dit niet eens wisten van mijn bestaan. Derek begon over een jager meisje met een Scythe. En ik wist nu zeker dat het Maya was, maar ik voelde meer Aydeb was hier in deze stad. Ik voelde zijn sterke energie, maar wat deed hij in de stad? Ik wou weg. Maar Maya was buiten net als Aydeb dus ik wachte maar.

I'm finally back, Finally after a Year break

Kaitlin Mary Linnet

Ik knikte en volgde haar blik naar de deur.
"Is dat...?" fluisterde ik zacht. Dat haar, die lippen. Die konden maar van een persoon zijn. Maya.
Voorzichtig zette ik het bord met de bol neer en nam mijn speer op. Ik liep naar buiten en keek haar aan. "Dus hier ben je weer?" Ik grijnsde breed.
Stiekem mocht ik haar attitude wel, maar een ander deel van me haatte haar. Omdat het moest, omdat ik niet anders kon en niet anders weet.
"Lekker aan het spioneren?" vroeg ik. Ik zette mijn speer met de punt naar boven gericht tegen de grond en leunde er nogal nonchalant tegenaan.

[ bericht aangepast op 26 nov 2012 - 17:50 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Maya Tersan

Ik glimlach als Kaitlin naar buiten komt,
'Hallo Kaitlin, ik had al een vermoede dat een vermomming niet zou werken' ik grijns eventjes waarna ik mijzelf in een draai terug verander.
'Spioneren is niet echt meer nodig' ik glimlach even 'Ik weet het meeste al' ik kijk dr even aan.
'Maar als je echt wilt weten wat ik hier doe, dan kan je het gewoon vragen' ik glimlach even,
'Hoe wel de stad van de mens is, liepen de magiers hier vroeger ook gewoon rond, en ik woonde hier ook. Het enigste wat ik kwam doen is even een eerbetoon aan mijn moeders stad beeld brengen' ik glimlach waarna een bloem in mijn hand te voor schijn komt.
'Of wist je niet dat het stand beeld op het grootte plein mijn moeder was?' ik kijk dr even aan.
Het stand beeld was er neer gezet omdat zij een van de grootste jagers was, hoe wel ze mijn vader spaarde.
Ik glimlach weer even waarna ik het huisje in kijk 'Blijkbaar vermoord je niet alle magiers' ik grijns even en kijk naar Carmen.
'Achja, dat zegt al genoeg over jouw he Kaitlin' ik glimlach weer even.

Derek Tersan

Ik volg Kaitlin waarna ik naar Maya kijk,
Het was dr dus toch, ik had al een vermoede,
Ze had mijn scythe gekopieerd en daar was ze aan te herkennen.
'Dus je wist het al die tijd al?!' de woorden kwamen er bozer uit dan ik bedoeld had,
Maar de woede van het feit dat ze mij voor de fun de lucht in had geblazen, dat was wat er omhoog kwam.

Kaitlin Mary Linnet

"Wat zegt dat dan over mij?" vroeg ik nieuwsgieriger dan bedoelt. "En trouwens, het feit dat jij nooit contact met Derek opgezocht hebt, maar toch weet van je moeder zegt ook genoeg over jou."
Mijn blik bleef op de bloem hangen. Magiërs liepen hier vroeger rond ja, voor ze de bron opgeblazen hadden. Ik zuchtte en keek naar Derek.
"Dus je wist het al die tijd al?" Hij leek woest.
Nog steeds grijnzend ging ik voor hem staan. Ze was het eerst en vooral al niet waard, maar daarbij kwam ook nog eens dat Maya veel te sterk was. Ik verwachtte niet dat hij haar in de haren zou vliegen, maar je wist nooit. Ze had hem al door de lucht doen vliegen.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Isabella Revears

Ik knik rustig en kijk naar Maya die ergens naar binnen kijkt. 'Dat doe je allemaal om ons te beschermen zeker.' Ik vis een shawl ergens weg en bind die zo rond mijn hoofd dat alleen mijn ogen nog maar zichtbaar zijn. 'Zo beter?' Op het zelfde moment stapt er iemand naar buiten die Maya duidelijk kent. Ik voel me niet helemaal op mijn gemak en kijk daarom maar geïnteresseerd wat rond.

~

Maya Tersan

Ik glimlach even,
'Dat zegt dat je veel meer liefde in je hart hebt dan verwacht Kaitlin' ik glimlach weer even naar dr,
Ik kijk naar Derek en dan weer naar Kaitlin,
'En ja ik wist het al die jaren al, wie denk je dat je telkens in de gaten hield Derek, wie denk je dat telkens de wonden in je slaap healde' ik zucht even.
'Niet alles is zoals het lijkt, en zoals het altijd zal blijven' ik glimlach even naar Kaitlin,
'Ooit zullen mijn mensen deze stad weer normaal bewandelen Kaitlin, of je het er mee eens bent of niet' ik glimlach weer even waarna ik naar Derek kijk.
'En broertje lief, voel je zoals je zelf wilt, maar herinner je dan te minste de tijden dat je om hulp vroeg en dat het er plotseling was' ik glimlach weer even.
Ik draai mijzelf om waarna ik richting het plein loop,
'En Kaitlin, als je mij zo graag in de gaten wilt houden, hoef je echt geen zoektocht in te lassen' roep ik nog na voordat ik verdwijn in de menigte.


Derek Tersan

De woorden die ze gebruikte,
Het was allemaal waar,
Als ik ingezakt was vanwege mijn verwondingen of omdat ik hulp nodig had, dan was het er opeens uit het niets.
Mijn wonden waren altijd de volgende ochtend weg en de beesten waren verdwenen als ik mijn ogen open deed.
Ik zucht even 'Kaitlin... Ze heeft gelijk... Mijn zoektocht leiden mij altijd naar nieuwe aanwijzingen, terwijl de grootste aanwijzing altijd voor mijn neus lag' ik zucht weer even.
'Ik denk dat ik maar naar huis ga' ik loop rustig richting het kleine huisje wat vlak bij het plein was,
Ik had er voor gekozen om daar te wonen zodat ik elke ochtend tegen het stand beeld aan kon kijken.

Kaitlin Mary Linnet

"Wat?" mompelde ik verward. Ik was haar helemaal niet in de gaten aan het houden. "Ging je niet naar je standbeeld?" Waarschijnlijk kon ze me niet meer horen. Wat een leugenaar.
Ik keek naar het meisje dat langs Maya had gestaan. "En wie ben jij dan?" kwam er geïrriteerd uit.
Magiërs, ze dachten echt dat ze alles wisten en zich alles konden permitteren.
Daarna keek ik ook nog even naar Derek. "Dag," mompelde ik zacht.
Mijn ogen gleden naar Jade's huis, met het gat erin. We zouden het zo meteen wel fixen. We konden het in ieder geval niet zo laten. De nachten waren te koud om met een gat in je huis te zitten.

[ bericht aangepast op 26 nov 2012 - 18:57 ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Isabella Revears

Ik hol verbaasd achter Maya aan. 'Wat was dat allemaal?' ik merk dat ik steeds minder van ga begrijpen. Het standbeeld waar ze op had gewezen was haar moeder geweest. Een jager net als haar broer. Ik vroeg me af wie haar vader dan was. 'Kom je hier vaker vanwege dat je broer hier zit?' vraag ik en kijk haar aan.

~

Maya Tersan

Ik grinnik even,
'Wat dat daar allemaal was, was dat ik mijn broer even gedag zei' ik glimlach even,
Als ik stop bij het standbeeld leg ik de bloem neer,
'En mijn moeder was inderdaad een jager, mijn vader niet.... Mijn vader was de leider van de magiers, voordat...' ik stop even in mijn zin en glimlach naar het standbeeld.
'Voordat hij aan een speer werd geregen door een jager' ik zucht even.
'Maar dat is allemaal verleden tijd vanaf nu, ik focus mijzelf op de toekomst Isabella, niet op het verleden' ik draai mijzelf om en glimlach.

Isabella Revears

Ik slik en knik even. Mijn ouders waren ook vermoord door jagers dus ik snap ongeveer wat ze heeft mee gemaakt. 'Misschien zou iedereen zich eens moeten richten op het heden en de toekomt en niet meer op het verleden. 'Mijn beide ouders zijn ook vermoord door jagers, maar ik heb het laten rusten omdat ik weet dat ik er toch niks meer aan kan veranderen.' Ik kijk van haar naar het standbeeld en dan naar de bloem.

~