{RPG} The Magic Hunters ~ 1 - Speeltopics

Paddo schreef:

Jaren lang leefde magie en mens samen, de mens leerde van verschillende bronnen hoe ze magisch konden worden.
Jaren lang ging het goed tussen mens die het normale leven hadden verkozen en de mens die voor magie hadden gekozen,
TOT er op een dag een ongeluk gebeurde met de bron der magie.
De bron explodeerde en de mens die een was met magie kregen de schuld.
Jagers stonden op en brachten een belofte naar de mens uit om de mens die een is met de magie op te jagen en uit te roeien.
Jaren gingen voorbij en nog maar een paar mensen die een waren met de magie leefde nog.
Ze wisten dat hun broeders waren uitgeroeid en hun magie was opgezogen door de "Machine"
Nu, in het jaar 1756, proberen de mens die een is met de magie nog steeds te overleven en uit de handen van de jagers te blijven.

Wereld:

De omgeving is meer en deels bos, bewoond door de mens die eens is met de magie.

De stad, vervallen en oud, maar flink bewoond door de mens. De mens probeert de stad weer leven in te blazen en opnieuw op te bouwen.

Regels!!!
~ 2 Personages max!
~ 16+ toegestaan
~ Schelden toegestaan alleen in RPG, niet in OOC!!
~ Afwezig langer dan 3 dagen? Mag je vermoord worden/gevangen genomen worden!!
~ Blijf netjes en aardig tegen elkaar!!
~ Vragen? VRAAG ZE DAN!!!
~ Iets overleggen met iemand? STUUR ZE EEN PM!!!!

Personages:

Naam:
Jager/Magier:
Level Kracht/Magie: (Word aangevraagd bij mij!!)
Leeftijd:
Wapen/Magie:
Karakter:
Pic:
Extra:


Jagers:
Mijn broeders, wij zijn verraden door hun, de vieze mens der magie! Zij denken dat hun magie beter is, dat ze voor ons kunnen ontsnappen!!
Maar wij zullen zegen vieren! Wij zullen ze allemaal te grazen nemen en deze wereld reden met hun kracht! Wij zullen de "Machine" gebruiken en hun krachten wegnemen!
Wij zien de toekomst, wij zien hoe de wereld weer tot leven komt, wij zien hoe de wereld voor altijd weer van ons zal worden, de mens, de gene die deze wereld opgebouwd heeft!
Onze woede zal over hun heen gaan en wij zullen ze laten voelen wat ze hebben gedaan met deze wereld! Hun magie was een vloek, een ziekte, een ziekte die deze wereld heeft vernietigd!!!
High ~ Kaitlin Mary Linnet ~ Leader
High ~ Jade Maysilee Ruby
Medium ~ Bredyn Nuallan Wood
Medium ~ Derek Tersan
~ Gereserveerd
Medium ~ Farrell Clarkson
~
~
~

Magiers:
Jaren lang verbergen wij ons, onze broeders waren zwak, waren te sloom. Ze waren niet goed genoeg. De jagers zitten ons op de hielen, ze willen onze krachten, ze willen het gebruiken om de wereld weer "Beter" te maken, maar dat kan niet. De mens heeft zelf het ongeluk veroorzaakt, niet wij.
Maar wat weet de mens, wat weten zij van magie, wat weten zij van onze kracht.
Mijn broeders, luister en huiver, wij zijn de laatste van onze soort, wij moeten de magie in leven houden, maar krijgen de jagers onze kracht, dan is de wereld voor goed verloren.
High ~ Maya Tersan ~ Leader
Medium ~ Isabella Revears
Medium ~ Cosette Cheryss Shadow
Medium ~ Carmen June Maer
Weak ~ Lily Maron
Weak ~ Pandora 'Pan' Karamakov

Topic 2

Reserveren?! Kan!! Na 2 dagen word die weggehaald als het nog niet ingevuld is!!!

Creators: Paddo & Stuttgart

[ bericht aangepast op 24 dec 2012 - 23:00 ]

Kaitlin Mary Linnet

Ik glimlachte naar hem en wandelde door het bos.
Het voelde alsof we gevolgd werden, met al die ritselende blaadjes, maar ik kon het mis hebben. Het kon gewoon de wind zijn. Hier wist je nooit zeker.
Het dorp van de magiërs zou ik op een dag wel vinden, maar ik moest eerst korte metten maken met Maya.
Ze wilde vechten, dan kreeg ze een gevecht. Ik zou gaan trainen, en hard ook.
Aan de rand van het bos wachtte ik even.

[Slaapwel.]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Carmen June Maer
Waarom wou hij weten waar Maya was? Ze was onze leider ja, maar waarom specifiek naar haar. Meestal moorde ze gewoon tot ze haar vonden. Dan gooide hij zijn Scythe naar me. Ik ontwijk hem half zodat hij nog een kras op mijn arm maakt en ik voel hoe de ketting rond mijn voeten komt. Ik laat lucht tussen de ketting en mijn voeten komen en ontsnap voor ik bij hem ben. 'Het gaat je niets aan waar ze is en ik zou je aanraden haar noch mijn broertje op te zoeken. Ik span mijn boog en richt op hem. Als ik loslaat blaas ik lucht achter hem aan zodat hem wel moet raken. Al snel sta ik weer plar met een volgende pijl op de pees.

I'm finally back, Finally after a Year break

[mijn topics. sorry, ik had het druk met school gisteren.]

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Derek Tersan

Ik grijns even,
eindelijk een magier die echt wist waar Maya was,
Ik grijp mijn scythe vast waarna ik hem een wervelwind laat maken,
De stofwolk verbergt mijn gedaante waarna ik mijn kans grijp om de magier verder te kunnen ondervragen.
Ik sprint naar het huis in de stofwolk waarna ik omhoog spring en beland op het dak.
Ik grijns als ik een meter van de magier verwijderd ben.
Ik grijp dr vast waarna ik de kettingen om haar heen gooi en de scythe tegen haar keel,
'Het enigste wat ik wil is mijn zusje vinden, meer niet!' mijn ogen schieten zowat vlammen uit.
Ik druk de scythe wat erger in dr nek waarna ik een bloedstraaltje er langs zie lopen.

Isabella Revears

Mijn adem stokt in mijn keel als Carmen bijna ontsnapt maar toch grijpt hij haar opnieuw. Ik vraag me af waar hij Maya van kent. Ze hoort bij ons en duidelijk niet bij hem. Ik kruip nog wat verder weg maar blijf Carmen en die rare snuiter toch scherp in de gaten houden.

~

[als jullie willen, mogen jullie Lily ook er mee mogen bemoeien - als je snapt wat ik bedoel, ik moet nog veel leren]

"Look, I Didn't Want to be a Half-Blood."

Carmen June Maer
Er komt een stofwolk tevoorschijn waardoor ik hem niet meer zie. Ik sta klaarvoor verassingsaanvallen, maar de stof is ovgeral waardoor ik niets zie. De stof is overal en als ik op wil vliegen door middel van lucht word er een ketting rond mijn voeten gebonden. De scythe zit op mijn keel en zodra er een snee is begin ik te trillen. aangezien ik op de puntjes van mijn teen moet staan. Ik hap naar adem, maar ik probeer mezelf te kalmeren. 'Het enigste wat ik wil is mijn zusje vinden, meer niet!' Zusje? zei hij nou zusje? Veel tijd om na te denken heb ik niet want de Scythe zit doet hij nog dichhter bij mijn nek. De snee word dieper en ik druk mezelf tegen hem aan om de pijn te vermijden. Als de scythe mijn wond uit is mompel ik een spreuk waardoor de wond dichtgaat. Ik kan hem niet aankijken dus aangezien de Scythe mijn nek niet raakt kan ik teleporteren. Ik besluit te teleporteren en kom een meter voor hem terecht. 'Maya is jou zus?' Vraag ik hem verbaasd. Erg verbaasd. Ik kijk hem aan. ik kon zien als hij loog. 'Loginus' zeg ik zacht. De leugendetector niemand kon dioe vermeiden. als je loog zou hij verduisteren nu was het een kleine vonk van fel wit licht.

I'm finally back, Finally after a Year break

Derek Tersan

Ik kijk dr even aan, ze was verbaasd.
Wist Maya ubberhoudt wel dat ze een broer had?.
Ik zucht en gooi mijn scythe op mijn rug waarna de kettingen om mijn arm gaan.
'Ja, Maya is mijn zusje' ik kijk even naar de lucht.
'Toen de oorlog begon was ze meegenomen door mijn vader, mijn moeder had mij gehouden' ik kijk weer naar het meisje.
'Het jongetje wat hier eerst nog was had verteld dat Maya hier soms wel is komt dus ik dacht dat als ik hier weer langs kwam ik Maya tegen zou komen, maar blijkbaar is die al weg' ik kijk naar de horizon.
'Het enigste wat ik wil is haar vinden, meer niet' ik zucht even en spring van het huisje af.
'Maar ik snap het als je een jager niet vertrouwt, zou ik ten slotte ook niet doen' ik loop richting de bosjes waarna ik even stop en dr nog aankijk.

Bredyn Nuallan Wood

Kaitlin wachtte even bij de rand van het bos. Ik was blij dat ik weg was. Het bos gaf me altijd een onbehaaglijk gevoel.
"Kaitlin, weet dat je niet alleen met haar hoeft te vechten. We staan allemaal achter je."
Daarnaast wilde ik vechten, nu. Maar ik wist dat het verstandiger was om te wachten. Maar ik wist niet hoe lang ik mezelf ervan kon weerhouden domme dingen te doen.

A single dream is more powerful than a thousand realities. -JRR Tolkien

Kaitlin Mary Linnet

Dat zouden we nog wel zien. Maya zei zelf dat ze nog zo'n gevecht wilde. En ik ook. Ik zou blijven vechten tot ik een keer zou winnen.
Mijn blik gleed naar de stadspoort. "Dat weet ik wel... Maar ik moet dit alleen doen."
Ik kon niet nog anderen in gevaar brengen dankzij mij en hoewel ik haatgevoelens tegenover Maya had, mocht ik haar ergens ook wel. Ergens heel ver. Maar alleen omdat ze was wie ze was. Maar het feit dat ze een rasechte magiër was, maakte dat alleen alleen maar erger, dus ik probeerde die gevoelens van me af te schudden tot er enkel nog haat overbleef.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Bredyn Nuallan Wood

Ik zuchtte even.
"Goed. Dat is aan jou. Ik wil je alleen niet gewond... of erger zien."
Ik mocht Kaitlin echt heel graag. Ik begreep dat ze dit alleen wilde doen. We waren allemaal jagers geworden om een reden. Ik ook.
Ik wilde ontzettend graag dat Kaitlin Maya versloeg. Ik kon haar niet uitstaan. Maar één ding wilde ik van de magiër weten: wie had mijn broertje vermoord?

A single dream is more powerful than a thousand realities. -JRR Tolkien

Kaitlin Mary Linnet

Toen ik door de poort liep keek een wachter me met een scheve grijns aan. "Zo jonge dame, jij hebt precies wel wat buit gemaakt."
Hij was uit op de duif die over mijn schouder hing. "Jij bent niet de enige die honger heeft," ik klopte met mijn hand op zijn schouder en glimlachte.
De andere keek ons beiden aan. "Je bent er precies wel zonder slag of stoot vanaf gekomen," zei hij zacht. Hij wist wie ik was, dat kon ik zien aan de manier waarop hij naar me keek.
Ik lachte honend. Hij moest eens weten.
Ik keek nog even naar Bredyn en liep toen het smalle straatje waar mijn huis stond in. "Ik zie je nog wel."

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Bredyn Nuallan Wood

Ik knikte naar de wachters en zei gedag tegen Kaitlin. Het was voor mij ook tijd om naar huis te gaan.
"Ja, ik zie je nog wel."
Er was vandaag een hoop gebeurd en wandelen maakte mijn hoof altijd leeg, dus ik liep nog even door de stad.
Misschien kwam ik nog wel iemand tegen

A single dream is more powerful than a thousand realities. -JRR Tolkien

Kaitlin Mary Linnet

Ik dwaalde door de straat tot ik mijn onopvallend klein huisje tegenkwam. Ik ging op het houten verhoogje zitten. Mijn vingers gleden door de veren van de duif door en begonnen ze langzaam uit te trekken, met vijf tegelijk. Vervolgens maakte ik met de punt van een pijl een sneetje in het lichaam en haalde de organen eruit, die ik op een hoopje liet liggen. Zo ging dat hier. Al het afval lag op de straten, langs de kanten. Daarom dat er zich ook zoveel ratten en ongedierte in onze stad bevonden.
Kai keek met grote donkerbruine ogen naar de duif. Als ik niet oppaste kon hij er elk moment mee weg zijn. Maar dat liet ik liever niet gebeuren.
Eenmaal binnen was het ding al lang in een pot over het vuurtje beland en wachtte ik tot hij klaar was.

Farrell Clarkson

Mijn benen sleepten mijn zware romp langzaam vooruit. Mijn kruisboog bungelde op mijn rug en mijn zwaard hing in zijn schede aan mijn riem. Ik had geen zin om te jagen, dat gaf ik eerlijk toe, maar ik moes toch iets doen om mijn gedachten te verzetten.
Ik dwaalde nogal verveeld door de straten en wierp een donkere blik op Bredyn, die ook door de stad wandelde. Ik mocht hem wel, maar ik had vandaag niet echt zin om te praten. Tegen niemand. Maar ik had nooit zin om te praten, dus zo vreemd was dat niet.
Met mijn gezicht naar de andere kant gericht sloop ik hem voorbij, hopend dat hij me niet gezien had.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Bredyn Nuallan Wood

Ik zag Farell langslopen, maar hij zag er niet uit alsof hij wilde praten. Ik liet hem maar met rust. Zou er iets zijn?
De stad rook weer eens niet al te fris en de geur kwam overeen met wat ik zag. Ik moest altijd even aan de stad wennen als ik net het bos was. Toch was het fijn dat ik hier veilig was.

A single dream is more powerful than a thousand realities. -JRR Tolkien