• Het is zomervakantie, een stel vrienden gaan met zijn alle op vakantie. 6 jongens en 6 meisjes. Ze besluiten naar een afgelegen bos te gaan, waar een afgelegen camping is voor jeugd. Ze gaan met zijn alle op vakantie om hun vriendschap te herenigen. Ze merkte namelijk dat hun vriendschap uit elkaar begon te vallen. Ze kregen andere vrienden, andere gewoontes en andere meningen. Dit is een laatste poging, maar of het goed uitpakt? Waaarom ze naar de afgelegen camping gaan heeft een reden. Daar begon hun vriendschap ook. Ze zaten in de eerste en gingen met school op kamp. Het was een kamp van niks en de enige manier om het kamp leuk te maken was gezellig met zijn allen doen. Nu zijn ze drie jaar verder en zitten ze in de 4de. Alles is verandert en hun vriendschap begint te verwateren, toch vinden ze het allemaal een poging waard om hun vriendschap proberen tot stand te houden. Tot overmaat van ramp is ook de camping drastisch verandert. Wat vier jaar geleden nog een vrolijke boel was, is nu allemaal oud en vervallen. De houten huisjes zijn vervallen, om de zoveel tijd is er stroomstoring, er is geen bereik, echt eten is er ook niet. Er is helemaal niks van luxe, ze hebben nog mazzel dat ze een wc hebben en het douche water is altijd ijskoud. Het enige wat ze hebben is elkaar, de slechte vervallen houten huisjes, het bos en de rivier die vlakbij de camping ligt. Hun vakantie lijkt al een hel, maar dat wordt alleen maar erger als er een lijk in het bos wordt gevonden. Leeft de moordenaar nog? Heeft hij het op nog meer mensen gemunt? Wie is de moordenaar? Is het niet één van de 12 of iemand van de andere vakantiegangers? Hoe gaan de vrienden er mee om? Wantrouwen speelt op en ook doodsangst in het bos ontstaat. Bij de vrienden en bij de vakantiegangers, maar ze kunnen niemand bellen, want er is geen bereik. Hun vakantie is een regelrechte hel.

    Zo ziet het er ongeveer uit:
    huisje (alleen dan oud en kapot)

    Meisjes VOL:


    - Lauren Aria Lockwood - Coockies
    -Allison Aurora Gwyneth Swann - DreamWishes
    - Charlotte Emalee Rosaya- Adesso
    - Bryani Allyne Coleman - PopRocket
    - Celeste Annabel Twice - Jaimyhoi
    - Aimee Skye Rosefield- Beat

    Jongens VOL

    - Alex Jack Thomas- BlueHope
    - Jayden Owen Harries - Adores
    - Jacob Jonathan Trevor -Sylvesti
    - Austin Davers - Quin98
    - David Jonathan Williams -Memoria
    - Cameron Alexander Robinson - Pineapples


    Overige campinggangers(Kunnen er zoveel zijn)

    - Denise Melinda Chamberd - BlueHope
    - Joeri Thomas Miller - Wolffire
    - Zoë Valerie Chamberlaine- Lifeisajoke
    -
    -

    Vermoord meisje (leeft in het begin nog)
    -Esmée Sophia Marie Duboix
    - Noyade


    Regels

    - Minimaal 5 regels
    - Maximaal 2 personages en dan liever één van de 6 en een overige campingganger, zodat meer mensen kans hebben op 1 van de 6, tenzij die niet volkomen.
    - Campinggasten mogen in en uit het RPG wanneer ze willen, maar dan moet je wel goed afsluiten dus gedag zeggen enz.
    - de 6 jongens en 6 meisjes zijn vaste rol, tuurlijk kunnen we iets verzinnen als het niet lukt, maar liever gewoon dat je je rol behoudt.
    - 16 + toegestaan, dus schelden enz.
    - Mensen mag je niet te zwaar verwonden zonder toestemming. Niemand gaat verder dood, tenzij je dat zelf wilt.
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.

    - Je hebt 2 dagen om je personage in te vullen
    - Ik zorg dat er een samenvatting komt aan het begin van elk nieuw topic, die samenvattingen staan in de story
    - Ik of Jaimyhoi openen het topic


    Story
    Rollentopic

    Het begin:
    De 6 jongens en 6 meisjes zitten in de bus opweg naar het kamp, ze zijn er bijna. Ze zitten al 6 uur in een oude niet al te grote bus. De andere campinggangers zijn er al of komen nog aan. We beginnen dus, dat mensen aankomen en dat de vrienden in de bus zitten en door het bos rijden.

    [ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 13:06 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Charlotte Rosaya.
    Er kwam iemand naast mij staan, die haar arm om mijn schouders legde. Ik grinnikte om haar opmerking. 'Zoë, maar iedereen noemt me Zoella.' Ik glimlachte, en pakte haar hand vast. 'Charlotte, aangenaam, meestal noemen mensen me Charlie.' Ik bekeek haar even, ze was best knap. Ik grijnsde even. 'Ja...' Ik viste de folder uit m'n tas en schudde er even mee. 'Slecht, slecht, het is goed voor een horrorfilm nu,'


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Cameron Alexander Robinson

    Ik knik even en haal mijn schouders op "Het is allemaal zo erg verandert dat ik het in het begin niet eens herkent had, het is maar dat het bord er stond maar anders" zeg ik en kijk het hutje door. Weer knik ik "Ja volgens mij als je een stukje door het bos loopt kom je vanzelf bij het meer, ik weet nog wel dat we daar altijd vaak heen gingen om te zwemmen" zeg ik hem en strek mezelf even uit en hoor een paar knakjes. Ik sta langzaam op en kijk even in een van mijn tassen en haal mijn zwembroek eruit "Nou ik weet niet wat jij gaat doen, maar ik het het snik warm door die stomme rit in die rot bus, dus ik ga denk ik een stukje zwemmen" breng ik standvastig uit en kijk even naar David "Ga je mee" vraag ik hem.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Austin Davers

    'Niet eens op me mond?' vraag ik met een pruillipje als ze een kus op mijn wang drukt en grinnik daarna even. Ik knik even als ze zegt dat ik moet wachten en blijf staan terwijl ze naar het prikbord loopt en weer terug.Jij slaapt met Jacob en Alex in huisje 4. Ik slaap in huisje 5 met Denise en Zoë. Dat is in ieder geval dicht bij elkaar,'lacht ze opgelucht en ik knik even. 'hmm toch jammer dat ik niet bij jou slaap, maar dichtbij genoeg' zeg ik met een glimlach en sla mijn arm even om der heen. 'Echt geweldig is het hier niet hé' mompel ik en haal dan mijn schouders een beetje op. 'Ach als de sfeer maar wat beter wordt' zeg ik met een glimlach en plaats dan een kus op wang van Esmée. Ik kijk even om me heen, wat zouden we eigenlijk de rest van de dag gaan doen hier?

    David Jonathan Williams

    Ik bein te lachen, Cameron krijgt dus precies hetzelfde idee als ik. Ik pak ook mijn zwembroek tevoorschijn en draai me om, waarna ik me opkleed. We zijn goede vrienden, maar ik heb het niet graag dat mensen mij naakt zien. Halfnaakt vindt ik niet erg, maar helemaal is een ander verhaal. Ik ga nog snel even met mijn hand door mijn haar heen en pak mijn tas weer te voorschijn. Ik rommel door mijn tas todat ik mijn handdoek te pakken heb, die ik om mijn middel sla. Ook pak ik mijn slippers mee, misschien wel handig.'Ben je klaar?' Terwijl ik mijn tas weer terug onder mijn bed schuif wacht ik op Cameron zijn antwoord.'Zullen we even naar de meisjes en vragen of ze mee willen gaan zwemmen?' Ik denk dat wij niet de enige zijn die willen gaan zwemmen en met meer personen is altijd gezelliger dan met zijn tweeën.

    [ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 15:48 ]


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    Celeste Annabel Twice
    Het mag er dan misschien niet meer eruit zien zoals we gewend zijn, vanbinnen zal het vast wel goed zijn. Ik pak mijn grote weekend tas op en mijn eastpack en gooi ze beiden over mijn schouder. Ik loop naar het prikbord en kijk even vluchtig over de namen heen en mijn ogen blijven hangen bij de kamer waar ik moet zijn. Of eigenlijk hutje. Hutje nummer drie en ik lig met Charlotte en Aimee. Dat moet wel gezellig worden. Ik loop met mijn tassen richting het hutje en eigen me een bed toe. Ze verschillen toch niet. Ik ben de eerste van ons drie en bekijk het hutje. Ook de binnenkant ziet er niet joviaal uit. Maar bij mij gaat het erom dat we het gezellig gaan hebben met z'n allen, en dat moet wel gaan lukken! Dat hoop ik tenminste. Ik loop weer het hutje uit en geniet even van de paar zonnestralen die door het blader dek heen komen. Mijn lipjes tuit ik weer even en ik kijk om me heen. Dan loop ik op goed geluk maar een kant op. Eens kijken waar de anderen uithangen.

    [ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 15:52 ]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.


    Zoë Valerie Chamberlain; Zoella

    Ik begon te lachen, "Charlie klinkt leuker, vind ik dan". Ik keek even naar het foldertje, blijkbaar had zij hetzelfde probleem gehad. "Ja, echt he ! Uh, straks wordt hier iemand vermoord of zo" zei ik met een vies gezicht. Het feit was dat ik dan weer het soort persoon was die vermoorde mensen vond, altijd geloof me. Ooit hadden wij kippen, maar die werden opgegeten door een vos, of toch voor de helft, wie was de persoon die ze had teruggevonden ? Juist ja, moi.
    "Ik vermoed dat jullie elkaar allemaal kennen ?" vroeg ik, doelend op de groep mensen dat hier stond. Ik dacht wel dat ze elkaar kenden, ik bedoelde maar, ze waren allemaal met dezelfde bus, dus daar hadden ze elkaar vast op leren kennen, maar misschien waren ze hier wel gewoon allemaal samen naartoe gekomen ?
    "Waarom zijn jullie eigenlijk naar hier gekomen ?".

    Cameron Alexander Robinson

    Net als David kleed ik me om en gooi ik snel wat andere spullen uit mijn tas voordat ik eindelijk mijn handdoek heb gevonden, ik stap weer in mijn schoenen zodat ik straks niet in scherpe dingen stap als we door het bos moeten lopen en trek een shirt over mijn hoofd. Ik knik "Ja helemaal klaar denk ik" ik kijk nog een keer om me heen en als ik zeker weet dat ik alles heb kijk ik even naar David "Goed idee, hoe meer zielen hoe meer vreugd toch" glimlach ik en trek de deur van het huisje weer open en wacht buiten op David zodat we samen nog wat mensen kunnen vragen of ze mee gaan.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    [Vraag Celeste maar mee (:]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Esmée Sophie Marie Duboix
    'Hmm, toch jammer dat ik niet bij jou slaap, maar dichtbij genoeg,' zegt Austin met een glimlach en slaat zijn armen om me heen.
    'Echt geweldig is het hier niet hé>' mompelt hij en haalt zijn schouders een beetje op. 'Ach, als de sfeer maar wat beter wordt,' voegt hij eraan toe en plaatst een kus op mijn wang.
    'Niet eens op mijn mond?' vraag ik op dezelfde manier als hij zojuist nog had gedaan. Dan lach ik en plaats zelf maar mijn lippen op de zijne. Ondertussen neem ik zijn gezicht zachtjes tussen mijn handen en bijt grijnzend op mijn lip.
    'Als je je verveelt weet je me te vinden. Dan kom je gewoon alsnog bij mij liggen!'


    everything, in time

    Charlotte Rosaya.
    Ik grinnikte. 'Ik ook, Charlotte vind ik veel te deftig. Oh, zou dat echt? Dat lijkt me zo onwijs cool, oke, nee. Maar het lijkt me wel echt leuk als er eens wat engs zou gaan gebeuren ofso.' Ik hield van enge dingen, fantastisch. Mijn ouders begrepen nooit van wie ik dat had, want zij haatte het. Ik knikte. 'Ja, inderdaad. Omdat onze vriendengroep een beetje erg uit elkaar viel, en omdat hier onze vriendschap startte,' ik glimlachte. 'Wat doe jij hier eigenlijk? Ben je alleen? Of met iemand samen?'


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    David Jonathan Williams

    Samen lopen we naar buiten en zie Celeste wat rond lopen. 'Hey, ga je mee zwemmen?' Ik kijk haar vragend aan, ik zou niet snappen als iemand niet mee zou willen gaan. Ik kijk om me heen en ik kijkom mij heen, wie zou er mee willen gaan zwemmen? Iedereen is nu in zijn huisje, dus we zullen straks wel even de huisjes langs gaan. Ik richt mijn blik weer op Celeste en voeg nog even iets toe aan mijn zin. 'Wel, trek je zwemkleren maar aan als je mee gaat, over vijf minuten vertrekken we naar het meer.' ik kijk naar de husinummer en ik herrinder me even niet in welk huizen onze vrienden zitten. Ik zucht, ik wil heel graag het heerlijek water in duiken.
    [Wie gaat er mee zwemmen met ons?^^]


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    (Jojojojooo zwemmen mensen :3)


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Austin Davers

    'Niet eens op mijn mond?' vraagt ze op dezelfde manier als ik deed en ik grinnik even. Ik wil net mijn lippen op de hare plaatsen als ze het zelf al doet en ik glimlach even.'Als je je verveelt weet je me te vinden. Dan kom je gewoon alsnog bij mij liggen!'zegt ze dan en ik grijns even. 'Zal ik doen' zeg ik grijnzend en druk daarna opnieuw mijn lippen op de hare. Ik trek er wat dichter tegen me aan en glimlach even tegen der lippen. Ik vond het wel jammer dat ik niet bij der sliep maar heel erg vond ik het ook weer niet, ik zou er toch wel vaak genoeg zien en anders kon ze gewoon af en toe bij mij komen liggen of andersom dus dat maakte niet zoveel uit.


    Zoë Valerie Chamberlain.

    Eng ? Niets voor mij, ik was veel te rap bang, like, echt. Ik keek even naar de groep. Wel een mooi gebaar, ik bedoelde, ze wouden hun vriendschap terug 'maken' op de plaats waar het allemaal begonnen was. Misschien moesten ze dan ineens beginnen met het maken van deze huisjes, dan was iedereen blij. Ik keek haar even aan en haalde mijn schouders op, "Ik weet het echt niet" gaf ik toe, "Ik heb dit hier geboekt om 2 uur 's nachts dus ik weet echt niet wat ik op dat moment dacht". Ik keek even rond en zuchtte, "Hé, wil je gaan zwemmen ? Ik heb het bloedheet en ik hou niet van zweten, dan ga je stinken enzo". Er zou hier vast nog wel een zwembad zijn, of een meertje, of een rivier. Alles was goed, zolang er maar niets inzat dat ons kon opeten. Want ik wou hier niet sterven, gewoon niet.

    [Allison wil wel, ik heb toch niks te doen...]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp