[RPG] Holiday Hell - 1 - Speeltopics

Het is zomervakantie, een stel vrienden gaan met zijn alle op vakantie. 6 jongens en 6 meisjes. Ze besluiten naar een afgelegen bos te gaan, waar een afgelegen camping is voor jeugd. Ze gaan met zijn alle op vakantie om hun vriendschap te herenigen. Ze merkte namelijk dat hun vriendschap uit elkaar begon te vallen. Ze kregen andere vrienden, andere gewoontes en andere meningen. Dit is een laatste poging, maar of het goed uitpakt? Waaarom ze naar de afgelegen camping gaan heeft een reden. Daar begon hun vriendschap ook. Ze zaten in de eerste en gingen met school op kamp. Het was een kamp van niks en de enige manier om het kamp leuk te maken was gezellig met zijn allen doen. Nu zijn ze drie jaar verder en zitten ze in de 4de. Alles is verandert en hun vriendschap begint te verwateren, toch vinden ze het allemaal een poging waard om hun vriendschap proberen tot stand te houden. Tot overmaat van ramp is ook de camping drastisch verandert. Wat vier jaar geleden nog een vrolijke boel was, is nu allemaal oud en vervallen. De houten huisjes zijn vervallen, om de zoveel tijd is er stroomstoring, er is geen bereik, echt eten is er ook niet. Er is helemaal niks van luxe, ze hebben nog mazzel dat ze een wc hebben en het douche water is altijd ijskoud. Het enige wat ze hebben is elkaar, de slechte vervallen houten huisjes, het bos en de rivier die vlakbij de camping ligt. Hun vakantie lijkt al een hel, maar dat wordt alleen maar erger als er een lijk in het bos wordt gevonden. Leeft de moordenaar nog? Heeft hij het op nog meer mensen gemunt? Wie is de moordenaar? Is het niet één van de 12 of iemand van de andere vakantiegangers? Hoe gaan de vrienden er mee om? Wantrouwen speelt op en ook doodsangst in het bos ontstaat. Bij de vrienden en bij de vakantiegangers, maar ze kunnen niemand bellen, want er is geen bereik. Hun vakantie is een regelrechte hel.

Zo ziet het er ongeveer uit:
huisje (alleen dan oud en kapot)

Meisjes VOL:

- Lauren Aria Lockwood - Coockies
-Allison Aurora Gwyneth Swann - DreamWishes
- Charlotte Emalee Rosaya- Adesso
- Bryani Allyne Coleman - PopRocket
- Celeste Annabel Twice - Jaimyhoi
- Aimee Skye Rosefield- Beat

Jongens VOL

- Alex Jack Thomas- BlueHope
- Jayden Owen Harries - Adores
- Jacob Jonathan Trevor -Sylvesti
- Austin Davers - Quin98
- David Jonathan Williams -Memoria
- Cameron Alexander Robinson - Pineapples


Overige campinggangers(Kunnen er zoveel zijn)

- Denise Melinda Chamberd - BlueHope
- Joeri Thomas Miller - Wolffire
- Zoë Valerie Chamberlaine- Lifeisajoke
-
-

Vermoord meisje (leeft in het begin nog)
-Esmée Sophia Marie Duboix - Noyade


Regels

- Minimaal 5 regels
- Maximaal 2 personages en dan liever één van de 6 en een overige campingganger, zodat meer mensen kans hebben op 1 van de 6, tenzij die niet volkomen.
- Campinggasten mogen in en uit het RPG wanneer ze willen, maar dan moet je wel goed afsluiten dus gedag zeggen enz.
- de 6 jongens en 6 meisjes zijn vaste rol, tuurlijk kunnen we iets verzinnen als het niet lukt, maar liever gewoon dat je je rol behoudt.
- 16 + toegestaan, dus schelden enz.
- Mensen mag je niet te zwaar verwonden zonder toestemming. Niemand gaat verder dood, tenzij je dat zelf wilt.
- OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
- Je hebt 2 dagen om je personage in te vullen
- Ik zorg dat er een samenvatting komt aan het begin van elk nieuw topic, die samenvattingen staan in de story
- Ik of Jaimyhoi openen het topic

Story
Rollentopic

Het begin:
De 6 jongens en 6 meisjes zitten in de bus opweg naar het kamp, ze zijn er bijna. Ze zitten al 6 uur in een oude niet al te grote bus. De andere campinggangers zijn er al of komen nog aan. We beginnen dus, dat mensen aankomen en dat de vrienden in de bus zitten en door het bos rijden.

[ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 13:06 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Ah nee he, verwijder ik heel mijn stukje...
Poging 2.]

[ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 20:05 ]

---

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Austin Davers

Als ik naar buiten loop glimlach ik gelijk al ik Esmée zie, ze ziet er gewoon zo goed uit in bikini.Ik grinnik even als ze hey sexy zegt. 'Hi beauty' zeg ik daarna met een glimlach terug en loop mee naar het meer.Ik kijk even naar het water en dannaar Esmée. Ik grijns en til erop. Ik kijk even naar het water en begin er al rustig heen te lopen.'Gaan we even lekker een duikje nemen?' vraag ik grijnzend terwijl ik rustig nog meer richting het water loop. Misschien dat ik er er niet inga gooien maar het is gewoon al leuk om mee te dreigen. Ik kijk even naar Esmée terwijl der een speelse grijns op mijn gezicht staat. Het blijft gewoon zo leuk

David Jonathan Williams

Ik had dus gelijk. Ik heb het inderdaad al een aantal keer gevraagd. Ik begin te lachen, ik ben echt een sukkel. 'Graag, dan vergeet ik het niet.' met een serieus gezicht kijk ik haar aan, wat ik helaas niet lang vol kan houden. Plotseling voel ik de wind, die best wel fris is voor dit tijdstip van de dag.'Ik heb honger.' Hoe graag ik hier eerst heen wou gaan, hoe graag ik hier nu weg wil. Als ik honger heb dan moet ik gewoon eten, anders krijg ik echt een rothumeur. Ook krijg ik kippenvel, ik wil thuis gewoon wat warmers aantrekken. Ik durf Zoë niet te vragen of ze mee terug gaat naar de hutjes. Ik denk dat ze nog even hier wil blijven, dus dat word even doorbijten.

[ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 20:06 ]

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Adores schreef:
[Ah nee he, verwijder ik heel mijn stukje...
Poging 2.]

[Dat is altijd zo vervelend..... Hahaha x]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jayden Owen Harries
Als Aimee bij Lauren gaat zitten laat ik het plan om bij haar te gaan zitten maar varen, best toepasselijk eigenlijk, varen. Ik moet lachen om mijn eigen domme gedachtes. "Hé Lauren jij bent vast wel zo lief om mij jou handdoek te lenen als je zometeen weer de temperatuur van de levende mensen bereikt hebt?' Ik kijkt haar smekend aan. In mijn haast om naar het meer te komen ben ik een handdoek totaal vergeten. Ik ben een van de weinige die nog in het meer is en zwem ook naar de kant om er vervolgens uit te gaan. Ik neem zo plaats dat mijn voeten in het water bungelen maar dat ik verder door de zon kan opdrogen. Mijn broek plakt aan mijn benen vast en mijn haar staat ondertussen alle kanten op. Aan mijn linkerzijde zit David met een meisje waar ik verder geen aandacht aan besteedt. Misschien later, nu wil ik eerst opdrogen.

---

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Zoë Valerie Chamberlain.

"Is goed, van zodra ik papier vind schrijf ik het op" zei ik knikkend. De wind blies langs ons heen waardoor direct kippenvel over mijn lichaam verspreidde. Holy shit ik had koud. "Ik heb honger" hoorde ik hem opeens zeggen. Mijn hoofd schoot direct zijn kant op waarna ik doodserieus mijn handen op zijn schouders legde en zijn gezicht inspecteerde met mijn felblauwe ogen. "Je meent het" was mijn uiteindelijke conclusie, "Wat betekent dat je dat geen 2e keer moet zeggen, ETEN". Misschien, héél misschien, was ik een beetje verslaafd aan eten. Ik bedoelde maar, het was zo lekker. Like, seriously. Ik nam zijn pols vast, iets wat ik altijd deed bij mensen en trok hem mee naar mijn handdoekje. Ja, altijd eerst ik huh. Ik lachte om mijn eigen gedachtes, waarna ik in mijn slippers schoof, mijn topje aandeed en mijn handdoek netjes op plooide en in mijn rugzak stak. "Dus uhm, David, wil je terug naar de hutjes ?" vroeg ik toen met een onschuldige blik in mijn ogen. Ik en mijn enthousiasme voor eten ook altijd.

Aimee Skye Rosefield

'Jawel," zeg ik en ik denk even aan wat er de afgelopen tijd is gebeurd. Er was nogal veel gebeurd. Jason die vreemd ging. En dan ging hij er nog over liegen ook! Mijn gezicht betrok toen ik aan hem dacht. Ik was echt gelukkig met hem, maar toen gebeurde DAT. Ik kijk naar de grond en een traan gleed over mijn wang. Ik klopt mijn handen af en veegde hem ruw weg. Ik was klaar met hem! echt klaar! Ik zuchtte even en keek toen naar het water. Waarom huilde ik nou om die klootzak? Hij was het niet waard. Maar toch, het deed me wat. Zuchtend keek ik naar de wolken. Ik kwam hier niet om zielig te doen en ik rechtte mijn rug. Ik keek even naar Lauren in de hoop dat ze het niet zag.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Esmée Sophie Marie Duboix
De grijns op Austins gezicht voorspelt niet goed. Hij kan namelijk sexy grijnzen, gewoon grijnzen en hij heeft ook een soort schuine grijns en die voorspelt meestal niet veel goeds. Dat is dan ook de grijns die nu op zijn gezicht staat. Als hij me optilt sla ik mijn armen rond zijn nek.
'Gaan we even lekker een duikje nemen?' Ik schud mijn hoofd en lach.
'Nee, Austin, dat haal je uit je hoofd!' Naarmate Austin steeds verder richting het water loopt, klem ik me steviger aan hem vast. Hij gaat me toch niet werkelijk in het water gooien?
'Austin, arrête! Zut!' scheld ik in het Frans. Dat overkomt me vaker als ik lichtelijk in 'paniek' raak. Ik ben niet bang voor water, behalve dan als ik lang onder water moet blijven, maar het idee dat ik zo in het koude water zou vallen staat me niet echt aan. Desondanks blijf ik lachen, omdat ik weet (of eigenlijk hoop) dat hij me enkel plaagt.



[Arrête betekent 'Stop!', mochten mensen dat niet weten. ^^]

[ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 20:14 ]

---

everything, in time

David Jonathan Williams

Ik krijg gelijk haar aandacht als ze het woord 'honger' hoort. Een lach verschijnt er op mijn gezicht, eindelijk heb ik iemand ontmoet die net zoals ik van eten houd. Snel doe ik ook mijn slippers aan, mijn t-shirt draag ik op mijn schouder.'Is goed.' Ik ga al kwijlen als ik aan eten denk, maar ik kan me nog net beheersen.'Zuleln we wel even vragen of er nog iemand mee gaat?' Niet dat ik niet alleen met Zoë wil zijn, ik ben heel netjes opgevoed door mijn ouders. Ik kan me nergens meer op concentreren, het eten neemt mijn gedachten mee. Eigenlijk is eten gewoon de koning van Davidland, het bepaald wat ik doe en waneer. Zelfs voor spruitjes zou ik zwichten, eten blijft eten.

[ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 20:30 ]

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Lauren Aria Lockwood

Ik kijk op als Jayden me roept. Ik knik. 'Tuurlijk ben ik lief.' Ik pak mijn handdoek en gooi die richting hem. Ik kijk naar Aimee. Huilt ze nou? Ik kijk haar even aan en bijt op mijn lip. 'Wat is er,' vraag ik zachtjes en kijk haar vragend aan. Wilde ik het wel weten? Ik kon vragen terug krijgen en dat wilde ik niet... Ik bijt op mijn lip en kijk naar haar. Dan kijk ik weer naar Jayden. Waarom kwam hij er eigenlijk niet bij zitten? Oké nu hoefde hij niet te komen, want Aimee was aan het huilen, maar toch. Ik kijk weer naar Aimee en bijt op mijn lip. 'Kan ik je ergens mee helpen of iets,' vraag ik aarzelend en kijk haar aan. Ik slik even en kijk dan naar het water. Misschien vond ze het niet fijn als ik ernaar vroeg. 'Je kan het zeggen als je het wilt zeggen,' zeg ik nog maar. Dat is het laatste wat ik erover zeg. Ik kijk omhoog naar de lucht en zucht. Mijn kont zat nu wel onder het zand, omdat ik niet meer op een handdoek zat. ik klop het even af, maar veel schoot ik er volgens mij niet mee op.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Zoë Valerie Chamberlaine.

Ik keek hem even bedenkelijk aan waarna ik mijn schouders ophaalde en mijn hoofd schudde. "Nee, dat moet niet, trouwens, steek het maar op mij als iemand je daar later van beschuldigt, mijn ouders hebben me dat niet geleerd" zei ik lachend. Niet dat ik niemand anders mee wou hoor, nee, het feit was dat als ik eten hoorde ik eten moest hebben en zou krijgen. De gedachte alleen al dat ik dan mijn eten zou moeten delen met nog meer mensen zorgde ervoor dat ik al was verdwenen. Egoïstisch huh ? Ik wist het, maar zo was ik nu eenmaal en ik kon mijn ware aard niet verbergen. Oké, dat kon ik wel, maar ik had wel geleerd van mijn ouders dat je jezelf nooit anders moet voordoen dan dat je bent, dat is gewoon niet netjes tegenover de anderen. "Maar hé, als jij het persé wilt, ga je gang".

David Jonathan Williams

Ik sta in tweestrijd. Aan de ene kant wil ik vragen of er iemand mee wilt gaan maar andere kant wil ik zo snel mogelijk terug naar de hutten. Het woord eten bestaat alleen nog maar in mijn hoofd-woordenboek, zo wanhopig ben ik. 'Gaat er iemand mee terug?' ik kijk snel de groep rond, waarna ik me richting Zoë werp. Degene die terug zou willen gaan zou ons wel volgen, maar wij gaan alvast weg. Hopelijk is er genoeg eten, ik kan zo een hele winkel opeten. De winkelwagens zou ik dan wel vermijden, ijzer smaakt mij niet heel goed. Het kwijl loopt al uit mijn mond als ik denk aan hamburgers met brood en ketchup. Of marsmallows, aan een kampvuur. Plotseling vind ik het niet heel erg meer dat alles hier vervallen is, het geeft wel een leuke sfeer.'Kom je mee?' Zonder op Zoë haar antwoordt te wachten loop ik al richting de hutjes. Als ze te traag zou gaan lopen zou ik haar dwingen om op mijn rug te springen, waarna ik hard weg zou gaan rennen. Voedsel heerst.

[ bericht aangepast op 11 nov 2012 - 20:38 ]

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Aimee Skye Rosefield

Shit! Ze had het gezien. Ik zucht even. Ik kon maar gewoon beter de waarheid zeggen. "Het is net een week uit met mijn ex, omdat.... omdat hij vreemd ging" zeg ik dan zacht en ik veeg een lok uit mijn gezicht. Ik kijk naar Jayden. "Maar hij is het niet waard om over in te zitten. "Daar duurt het leven te kort voor" zeg ik dan en ik glimlach licht. "We bijten niet" zeg ik dan en kijk weer naar Lauren. "Ik blijf niet in het verleden hangen, nooit gedaan dus nu ook niet" zei ik. Misschien iets stoerder dan ik had bedoeld. Ik was niet zeker over wat ik zei, voor het eerst. Ik snapte niet dat ik zo over hem in kon zitten, zoals ik al zei, hij is het niet waard. Maar waarom ik hem niet uit mijn hoofd kan krijgen?

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Lauren Aria Lockwood

Ik knik even en luister naar haar verhaal. Ik bijt op mijn lip en kijk hem aan. 'Zoals je zelf al zegt, hij is het niet waard,' zeg ik en kijk Aimee met een glimlachje aan. Net zoals mijn vader mij niet waard is en toch... Toch blijf ik maar aan hem denken en mezelf afkraken. Ik zucht diep en kijk haar aan. 'Oké, laten we vrolijk onderwerp beginnen. Het is vakantie,' zeg ik met een klein glimlachje. Even schieten beelden van mijn vader en mij door me heen en mijn gezicht betrekt. Ik ril automatisch weer en nu zou ik graag weg willen kruipen in mijn handdoek. Mijn lichaam bedekken en mijn hoofd. Alsof ik er niet ben, maar mijn handdoek ligt niet hier. ik sta op. Het kan me niet schelen dat ik het ijskoud krijg van dat water, ik moet even alleen zijn. ik loop zonder iets te zeggen het water in en duik onder. De koud omringt me en gelijk heb ik het weer ijskoud, maar nu lijkt het er minder toe te doen. Mijn vader dreunt door mijn hoofd. Hij blijft er maar zitten. Zijn gezicht dat zich helder en duidelijk op mijn netvlies brandt, zijn perfecte nieuwe stiefdochter en zijn nieuwe perfecte gezin. Zijn leven waar ik geen rol meer in mag spelen en.... Ik. Ik die niet goed genoeg is. Ik zwem naar boven als ik adem te kort heb en knijp mijn ogen dicht en hoest eventjes. Ik draai mijn rug even naar mijn vrienden en duik weer onder. Waarom kon mijn vader dit doen? Hij was het niet waard!

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Ik moet gaan, huiswerk maken.>.<]

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."