[RPG] Between life and death - O3 - Speeltopics

By Lizor and Mitshy.

Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
Halverwege horen ze een raar geluid.
Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 22:41 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Rory Williams
Iets wat niemand, behalve Riley dan, van me wist is dat ik nog wel eens slaapwandelde. Ik had er medicatie tegen, maar natuurlijk was ik die vergeten in te nemen. Dus, na een tijdje kroop ik al slapen uit mijn slaapzak en de tent uit. Ik liep in mijn boxers zo over het veld naar de bus toe. Ik had mijn handen niet naar voren ofzo. Het enige waaraan je kon zien dat ik sliep waren mijn gesloten ogen en mijn half open hangende mond... En dat ik in mijn onderbroek liep natuurlijk. Ik wandelde naar het busje. onderweg knalde ik nog een paar keer op mijn snuffert en tegen het busje aan voor ik in het busje begon te rommelen. De volgende ochtend zou ik echt niks meer weten en waarschijnlijk veel hebben gemolt, maar ik kon er ook niks aan doen. Mijn droom was goed en zo werd ik eigenlijk nooit wakker. Ik rommelde rustig verder in de bus. Toen ik op de toeter drukte werd ik niet wakker, maar ging ongestoort verder met het waarschijnlijk losmaken van de rem en de schakelpook. Ik deed altijd dit soort rare dingen als ik mijn medicatie niet op had. 's Ochtens werd ik dan ook wel wakker op vreemde plaatsen, mijn lijf onder de smurrie en blauwe plekken, geen herrindering wat ik had gedaan en een aantal boze mensen om me heen.

[Is slaapslopen ook goed?]

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 21:58 ]

Bowties were never Cooler

Camille Yare Rae Roux
Ik de toeter en gerommel in het busje en ik kijk raar op. Ik sta op en loop naar het busje.
'Rory wat doe je hier in je... onderbroek,' ik kijk hem verbaasd aan, 'en waarom mol je het bosje nog verder?'
Ik klim in het busje en trek Rory naar achter zodat hij stopt met het kapot maken van... mijn gitaar! Mijn gitaar ligt op de grond met een gebroken hals, waarschijnlijk is Rory erop gaan staan.
'RORY!' schreeuw ik woedend, ik stamp naar hem toe en kijk hem aan. Ojah, hij heeft zijn ogen dicht. Hij slaapwandelt. Ik zucht trillerig.
'Kom,' ik trek hem mee de bus uit naar zijn tent.
'Ga slapen, nu,' zeg ik, ik zorg dat hij weer op zijn bed komt te liggen. Daarna maak ik de tent dicht en loop terug naar mijn busje. Ik til mijn gitaar omhoog en slik. Mijn gitaar is helemaal kapot, nu heb ik wel een reden om te huilen. Meerdere redenen. Ik bijt op mijn lip en een traan rolt over mijn wang.
'Klote vakantie,' snik ik.

[Nou ik denk dat Camille niet zo erg van Rory zijn slaap gesloop houd x'd]

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 22:06 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Riley WIlliams

Ik lig in de slaapzak en ik kijk naar Blaine die zijn hand onder zijn hoofd plaatst.
"Heey Riley, wat is er nou allemaal aan de hand? Ik bedoel zoals net, ik wou het toen al vragen maar Camile kwam al." Ik kijk hem aan en haal mijn schouders op.
"Ik vind David leuk, dat weet je toch... En, ik was misselijk," ik kijk Blaine aan. Het is de halve waarheid. Ik was misselijk, maar dat kwam doordat ik David en Eleanor samen zag. Ik hoor allemaal getoeter en andere dingen maar ik negeer het.
Ineens houd ik het niet meer. Ik trek de slaapzak over mijn hoofd en barst in huilen uit. Waar ben ik mee bezig! Nu ga ik Camille dat ook nog laten doen bij Ian en Cathy.
"Ik ben vervloekt!" schreeuw ik luid, zo een tent is heel dun en je hoor het buiten. Ik draai me op mijn buik en verberg mijn hoofd in mijn elleboog.
"Ik ben fucking vervloekt..." zeg ik zachter en ik snik. "Die klote stem..." zeg ik nog zachter. Ik verdien geen leven zoals dit. Rory verdiend niet zo een broer die schizofreen is. De tranen blijven maar komen.
Ach hou op met janken, dat maakt je zwak! Jij wil David toch? Dan moet je door gaan! Ik snik en schudt mijn hoofd.

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 22:08 ]

Ich liebe dich 27.12.23

[Ahaha ook weer iets typisch, Rory slaapwandelt en RIley is Schizofreen, love it! Die tweeling wordt almaar leuker hahaha]

Ich liebe dich 27.12.23

Eleanor Bethany Hunt.

Ik trok mijn wenkbrauwen op. Of nou ja, nu 1 eigenlijk. Ugh. "Oh, danku, ik heb altijd al 1 wenkbrauw gewild, geweldig" zei ik met de meest sarcastische stem die ik had. Door de knipoog die hij me had gegeven voelde ik hoe mijn wangen aan het branden waren, maar dankzij het donkere had hij dat niet door. Goddank. Ik volgde de beweging die hij maakte. Na geen 3 seconden lekte hij de Nutella van mijn vinger af waardoor mijn adem even stokte in mijn keel. Mijn wangen begonnen harder te gloeien en de knipoog die hij daarop nog eens naar me stuurde maakte het helemaal af. Straks werd ik nog een gloeilamp. Ik beet zacht op mijn lip en scheurde mijn blik los van zijn gezicht. "Tuurlijk is het lekker, het is mijn Nutella" zei ik waarna een lach om mijn lippen verscheen, "Maar even serieus, die wenkbrauw gaat eraf, ze gaan echt nog denken dat hier een monster rondloopt, terwijl ik het ben !".

[Correctie slaapsloopt ^^]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[Dit is wel heel hardcore zeg... Hij molde alleen het busje hoor.]

Rory Williams
Ik liet me door haar terug lijden naar de tent. Toen ik eenmaal weer lag sloeg ik mijn armen om Hayden heen en sliep rustig verder. Ik was me van geen kwaad bewust. Het enige wat ik wist was dat ik heerlijk aan het dromen was over Hayden en mij. Ik droomde rustig verder in de tent. De rest van de avond bleef ik redelijk rustig. Een ramptour per avond kon ik maar aan. Voor de rest was ik een nochal passieve slaper. Ik was niet iemand die de hele nacht lag te rollen, praten en bewegen, maar af en toe, als ik mijn medicijnen niet nam, ging ik slaapwandelen en daarin heel veel rare dingen doen. Waarom? Daar was nog niemand oit achter gekomen. Maar de meds hielden het tegen, dat was alles wat ik wist.

[Sorry beetje kort, maar heb geen inspiratie meer. Hij slaapt namelijk :p]

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 22:12 ]

Bowties were never Cooler

Lizor schreef:
[Correctie slaapsloopt ^^]

Ich liebe dich 27.12.23

Hayden Noralie Everett
Ik schiet overeind, wakker, als ik ineens schrik van een toeter. Ik wil naast me kijken of Rory ook is wakker geworden als ik zie dat hij er helemaal niet is. Ik ben verbaasd en dwing mijn hart even rustiger te gaan kloppen van de schrik.
Ik spits mijn oren en luister of ik geluiden hoor van Rory ofzo. Ik hoor stemmen bij het kampvuur en dan volgens mij ineens Camille die boos Rory roept.
Wat heeft hij gedaan om haar zo boos te krijgen?
Ik wil net het tentje uitgaan als Rory het tentje in komt met Camille als hulp. Ze maakt de tent weer ligt en ik kijk dan naar Rory.
Ik schud zachtjes aan zijn schouder.
'Rory? Hoe komt het dat Camille zo boos op je is?' Vraag ik zachtjes.
Hij ligt in/op zijn slaapzak en ik lig vlak naast hem aangezien de tent sowieso wel krap is, maar anders kan ik hem ook niet goed aan kijken. Maar Rory slaapt en slaat zijn arm om me heen. Ik ben zelf ook moe dus gaap een keer en kijk nog even met een glimlachje op mijn gezicht naar Rory.

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 22:16 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Blaine Anderson

'Ik vind David leuk, dat weet je toch... En, ik was misselijk,' zegt hij maar ik weet gewoon dat die iets voor me achterhoudt. Ineens barst hij in huilen uit en ik sla de slaapzak van me af. Ik kruip naar hem toe en sla mijn handen om hem heen. 'Ik ben vervloekt!' schreeuwt hij en ik schud mijn hoofd. 'Nee dat ben je niet' zeg ik zacht en wrijf even over zijn rug. 'Ik ben fucking vervloekt.' zegt hij daarna zachter en bijt op mijn lip. Ik moest wat doen, hoe kon ik hem het best troosten, ik wist het gewoon niet. 'Je bent niet vervloekt Rile waar slaat dat nou op?' vraag ik zacht en trek hem daarna overeind om vervolgens hem in een knuffel te trekken. 'Stt' fluister ik zacht ik zijn oor. 'Die klote stem...' zegt hij heel zacht maar ik hoor hem nog net. 'Wat voor stem?' vraag ik verbaast en wrijf even over zijn rug. Waar had hij het nou weer over? een stem? Een stem in zijn hoofd misschien. Ik haal de slaapzak van zijn hoofd en veeg de tranen weg. 'Vertel me het alsjeblieft Riley' zeg ik zachtjes in de hoop dat die het verteld.

[Ik reageer morgen weer]

Bowties were never Cooler

[Ik ook als Rory gereageerd heeft ]

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 22:18 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Riley Williams

"Wat voor stem?" vraagt Blaine, ik voel hem over mijn rug wrijven. Ik schudt mijn hoofd. Dan haalt Blaine de slaapzak van mijn hoofd en veegt wat tranen weg.
"Vertel me het alsjeblieft Riley." zegt Blaine zacht en ik schudt mijn hoofd weer.
"Da-hat mag n-nieht," zeg ik en trek me uit de omhelzing van Blaine.
Hij weet al te veel, sukkel! Niemand mag weten dat ik in jou zit, niemand! Je moet je kop houden! "Hnnnhh..." piep ik en ik trek mijn benen op. Ik sla mijn armen eromheen en leg mijn hoofd op mijn knieën. Dan wieg ik mijzelf heen en weer.
"Ik mag het niet zeggen... Ik mag het niet zeggen," blijf ik herhalen, de hele tijd. "Ik mag het niet zeggen..." Ik sluit mijn ogen en ril helemaal. Niet van de kou, niet van de angst, maar van de shock waar ik me op dit moment haast in begeef.
"Medicijnen... Medicijnen..." herhaal ik ook telkens.
Ik heb medicijnen voor de stem, net als Rory heeft voor het slaapwandelen[slopen]. Alleen Rory weet van mij dat ik die stem heb. Dat is schizofreen ben. Ik ril weer helemaal. "Ik mag het niet zeggen... Medicijnen..." zeg ik openieuw en ik wieg mijzelf nog altijd heen en weer.

Ich liebe dich 27.12.23

Blaine Anderson

Hij schud zijn hoofd en ik zucht. 'Kom op hey, ik ben je beste vriend! zoiets kan je me toch zeggen' mompel ik en kijk hem aan. 'Da-hat mag n-nieht,' zegt hij en trekt zich uit de omhelzing. 'Tuurlijk mag dat wel, je mag toch zelf weten wat je verteld niet een of andere stem?' vraag ik hem zacht en snap echt niet wat er nu gebeurt. Hij piept wat en trekt zijn benen op. Ik bijt op mijn lip, wat moest ik nou doen? 'Ik mag het niet zeggen... Ik mag het niet zeggen'blijft hij herhalen en ik sla mijn arm opnieuw om hem heen. 'Kom op Riley alsjeblieft wordt rustig' zeg ik zachtjes en streel even kort door zijn haar. Op dit moment zou ik gewoon alles doen om hem maar normaal te krijgen. Dit was best eng, ik snapte niet wat er was. 'Medicijnen... Medicijnen...' herhaalt hij daarna ook de hele tijd en ik glimlach lichtjes, dat moest ik dus hebben.! Ik pak zijn koffer en zoek erin.'Ik mag het niet zeggen... Medicijnen...' zegt hij en daarna vindt ik een doosje wat volgens mij de juiste medicijnen zijn. Ik haal er een uit en pak een flesje water. 'Innemen !'beveel ik hem en duw het in zijn handen. Plies wordt weer normaal dan! Alsjeblief, dit is echt niet leuk, het is gewoon eng

Camille Yare Rae Roux
Ik loop naar buiten en schop tegen het busje aan. Ik ben boos, niet op Rory. Die kan er niks aan doen, ik ben boos op mezelf. Ik weet niet waarom, maar ik word echt gek van mezelf. Ik bijt op mijn lip en verberg mijn hand in mijn gezicht. Wat een rot vakantie! Ik pak mijn gitaar en smijt die tien meter verder op wat een behoorlijke klap oplevert. Stom ding, dat ding brengt ongeluk. Ik laat de tranen niet stromen, in tegendeel ik hou ze tegen. Ik kijk naar de andere, natuurlijk slaapt iedereen met iemand anders en dan moet ik het busje slapen, gewoon omdat ik zo stom ben om het op te geven bij Ian. Ik zucht diep en haal gefrustreerd mijn hand door mijn haar. Kan ik niet gewoon iemand anders zijn? Niet dit domme, rare en mislukte meisje? Ik doe alles verkeerd en ik denk ook altijd zo positief over mezelf. Ik pak de fles drank - die tot mijn verwondering nog niemand opgemerkt heeft - en drink er een grote slok uit. Ik doe de deur van het busje dicht en daarna kruip ik met mijn kleren aan in bed, pak mijn Ipod en zet mijn muziek op. Na een tijdje dommel ik in slaap.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.