{RPG} Wolfblood ~02~ - Speeltopics

Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken.
Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.

---

De tienerWolven [Max 7]
Jongens [VOL!]
- Cooper Henderson - RellyKelinde
- Andrew Justin Cole - quin98
- Alfa Memphis Grimmaud - Gancanagh
Meiden [VOL!]
- Aurora Elizabeth Morningrose - Shooter
- Katherine Audrey Swann - Gipsy
- Scarlet Morningstar - LoveDrunkx
- Ayla Hope Savage - Lyris

De Hunters [Max 12]
Jongens
- Riley Andreas Cromwell - Gipsy
- Aiden Blaine Preston - Assassin
- Levi Isaac Dales - IsaacLahey
- Damen Joey Dodger - Fluttershyx
- Xander Dodge Outcast - Dodge
Meiden
- Marcy Jarvis - Morrowind
- Aowynn Rune Savan - Lyris
- Jill Angel Scars - AgentP
- Candy Shary McCartney - LeFuck

---

Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
~Reserveringen blijven twee dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

[ bericht aangepast op 27 nov 2012 - 19:33 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Marcy Jarvis

Riley schoot wakker. Ik brabbelde iets in de trant van: "Wat is er?" Maar ik besteedde er verder niet zoveel aandacht aan aangezien ik half in slaap was. Alles leek wazig voor mijn ogen te zijn. "Ja kan douchen hoor," mompelde ik er nog achteraan.
Ik draaide me even om en negeerde de drukkende pijn in mijn knie. Ik kreunde genietend. Ik hield te veel van slapen dan goed voor me was.
"En daar staat de spierpijn pot." Ik wees even daar de pot op tafel en had eigenlijk geen idee wat ik allemaal aan het uitkramen was.
Ik was te veel bezig met slapen en wakker zijn tegelijk en eerlijk gezegd wilde ik niet eens weten hoe laat het was.
Ik speed mijn armen uit over de gehele plek die ik in beslag nam en rolde bijna van de zetel af.
Ik probeerde mijn ogen te openen, maar werd verblind door het licht. Waarom had ik het ook al weer aan gelaten?
Toen ik me uitrekte viel ik van de zetel. Ik krabbelde recht, opeens klaar wakker en keek even naar Riley. "Sorry dat je dat moest zien..."

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Riley Andreas Cromwell

"Ik ga me dan toch eerst even douchen," Mompelde ik en krabbelde uit de zetel.
Alles voelde zo stijf aan, dat ik echt het gevoel had dat ik plots een heel stuk ouder was geworden.
Ik voel me net een bejaarde, Ging er grimmig door me heen.
Wanneer ik op was gestaan uit de zetel, rekte ik me even uit en voelde mijn rug wat kraken.
"Ziet mijn rug blauw?" Vroeg ik aan Marcy en draaide me even met mijn rug naar haar om.
Ondertussen greep ik de natte T-shirt van de grond en wist niet goed wat ik er mee moest doen.
Aandoen was geen mogelijkheid aangezien ik misschien ziek kon worden en dat kon ik echt wel missen.
Normaal gezien was het vandaag school, maar ik voelde me zo slecht dat ik gewoon een dagje wilde spijbelen.
Wie zou me immers missen?

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Gancanagh schreef:
Memphis

Vanuit mijn ooghoeken kijk ik even naar Cooper, om te zien of het wel goed met hem gaat. Hij heeft er al heel wat beter uit gezien. Ik ga die klootzak echt wel terugpakken ervoor. De enige die mijn neefje een mep mag geven ben ik. En ik denk dat ik al weet hoe, al heb ik er wel hulp van één van mijn dames voor nodig. Maar goed, dat komt later wel. Ik probeer er niet echt bij na te denken, gezien Cooper al bij me staat. Nu zijn er even andere zaken met prioriteit.
"Memphis, is alles oké?"
Ik knik even terwijl hij me van een paar dingen verlost. Ondertussen schuiven Katherine en Ayla een eindje bij Aurora vandaan zodat ik beter bij haar kan. Misschien moest ik maar eens zwaardere gordijnen ophangen, gezien er geen wolven meer liggen maar schaars geklede meisjes.
"Kan ik helpen?" vraagt Katherine terwijl ze tegen de muur aanleunt.
Terwijl ik met één hand een washandje in de teil dompel, aai ik met de andere even over haar wang. Ik schud zachtjes mijn hoofd.
"Nee, Katje. Je hebt al je best gedaan met helpen vannacht, rust maar uit nu. Als je wil kan je boven douchen, dan verzorg ik daarna je wonden wel verder."
Ik richt mijn blik vervolgens even op Ayla.
"De slaapbank ligt waarschijnlijk comfortabeler, Cooper helpt je wel even met uitklappen. Er liggen dekens en kussen in de kist die als salontafel dienst doet," zeg ik terwijl ik de bank en de kist respectievelijk aanwijs. Eerlijk gezegd zou ik zelf ook nog wel een uiltje willen knappen voor we naar school gaan, al is het maar een klein dutje van een half uurtje, een kleine powernap.
Ondertussen ligt Aurora wat te mompelen. Ik richt mijn aandacht op haar en breng het natte washandje naar de wonde in haar hoofd. Zachtjes dep ik die schoon. Ik spoel het washandje af en toe uit.
"'Iedereen oke?" vraagt ze zwakjes.
"Straks wel," zeg ik zachtjes terwijl ik haar in de ogen kijk. Ondertussen open ik het flesje ontsmetting. "Dit gaat even prikken, popje," zeg ik, voor ik enkele druppels op de wonde doe. Zo snel mogelijk druk ik er een gaasje tegenaan.
"Ben je nog ergens gewond?" vraag ik terwijl ik mijn ogen over haar heen laat glijden.

[@Gipsy, ik denk dat dit je post is die je moet hebben. Als je hem nog niet gevonden had. Sorry, ben aan het nolife op het moment. ]

[ bericht aangepast op 7 nov 2012 - 20:10 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

[Ik denk dat het handig is al zometeen school dan maar begint dan loopt hij weer door ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

DarrenCrissy schreef:
[Ik denk dat het handig is al zometeen school dan maar begint dan loopt hij weer door ]

[Dat is misschien een goed idee ^^ maar eerst moeten Memphis en Katherine gereageerd hebben aangezien zij nog niet slapen of iets anders gedaan hebben.]

[ bericht aangepast op 7 nov 2012 - 20:25 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Scarlet

En ik had gelijk. Hij kwam achter me aan. Ik rook zelf dat hij een sigaret had aangestoken. Nu had ik er ook goesting in één. Ik zou straks wel een joint knallen.
“Hey, Sophia wacht!” riep hij en ik was bijna vergeten dat ik gezegd had dat ik 'Sophia' heette. “Ik wil je vragen om iets met me te gaan eten in de middag?”Hij klonk hoopvol.
Ik bleef gewoon verder lopen. Ik zou niet stoppen voor hem langs me te laten lopen. Als hij langst me wilt lopen moet hij me maar inhalen.
"En waarom zou ik met een wild vreemde gaan eten?" zei ik spottend tegen hem. "Wat moeten de mensen wel niet denken van mij? Dat ik je nieuwe aanwinst ben waar je even meekomt showen? Ik herken een player als ik er één zie."
Ik keek hem even over mijn schouder geïrriteerd aan. Ik wist dat hij niet zo snel zou opgeven en als hij het nog is vraagt zou ik uiteindelijk wel toegeven. Ik had verschrikkelijke honger en ik had zin in een joint. Het was nog geen 11uur. Dus ik had nog even tijd om ambetant te doen en die joint voor het eten te knallen zodat ik veel kan eten. Zodat hij veel moest betalen. Ik vond dat het altijd wel goed deed als je op iemand anders zijn koste veel kan eten. Zeker als diegene niet deugde.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Damen Joey Dodger

Ze liep gewoon door. Ik liep achter haar en bekeek haar achterwerk is goed. Ja, die was strak in dat jurkje. Juist zoals ik het wilde. Maar ik herkende het jurkje precies maar vanwaar? Maak niet uit, het stond haar echt prachtig hoe het haar lichaam goed liet uitkomen. Ik slikte. Ik moest moeite doen om mijn ogen van haar achterwerk te halen en mijn aandacht op haar achterhoofd te richten.
"En waarom zou ik met een wild vreemde gaan eten?" zei ze spottend. "Wat moeten de mensen wel niet denken van mij? Dat ik je nieuwe aanwinst ben waar je even meekomt showen? Ik herken een player als ik er één zie."
Ze keek me geïrriteerd aan over haar schouder. Ooh, die stak. Ze had mijn ego geraakt door zo te doen tegen me in het openbaar. Maar ze had gelijk ik was een player en iedereen kende me ook zo. Maar ik zou nu nog niet opgeven. Ze zou met mij gaan eten!
Ik liep een paar stappen sneller en blokkeerde dan haar weg. Ik keek haar met een glimlach aan.
“Ik beloof je dat je geen spijt hebt als je met me gaat eten. Ik betaal.” Zei ik serieus.
Ze zou met me gaan eten, ook al moet ik er al mijn geld aan op doen.

Marcy Jarvis

"Best wel," zei ik. "Hé, ehm... Als je wat kleding wil. Er ligt vast nog wel wat van mijn vader op zolder..."
De dingen van mijn grootvader ook. Maar ik denk dat die hem niet zouden passen aangezien hij nogal een dikke man was.
Ik kreunde even toen ik het uur aflas. Het was al bijna tien uur. Bijna tijd voor school.
Ik had geen zin. Helemaal geen zin. Ik was een jaar blijven zitten en daardoor zat ik nu nog op school.
Het was het jaar waarin mijn ouders gestorven waren. Het enige was ik me van die tijd kon herinneren was een zware depressie, waar ik nu gelukkig vanaf was.
Ik ging even met mijn handen door mijn haar en bekeek mezelf in de spiegel. Ik zag eruit alsof ik onder een trein was gesprongen.
Ik wist niet eens of ik zo wel naar school moest gaan. Straks dachten de mensen écht dat ik zelfmoordneigingen had.
En die blauwe wallen onder mijn ogen deden er ook niet veel goeds aan.

[ bericht aangepast op 7 nov 2012 - 22:26 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

IAmADreamer schreef:
(...)
Ik vind hem toch niet vaag! Ik vind het wel gaaf dat hij zo vroeger een hunter was en nu eigenlijk voor alle 2de kanten vermoord voor geld, dat bedoelde je toch hé?(; ]

Ja dat klopt

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Dodge schreef:
(...)

Ja dat klopt

[Dat vind ik dus wel leuk aan hem!^^ Dat is zo iets anders. ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Katherine Audrey Swann

Ik knikte even wanneer Memphis voorstelde om een douche te nemen.
Voorzichtig krabbelde ik recht van de grond en keek even naar onze alfa.
"Je moet me niet verzorgen," Zei ik zacht en glimlachte wat. "Het lijkt erger dan het is met een simpel verband er rond komt het ook wel goed."
Om eerlijk te zijn voelde ik er niet veel voor om me dicht te laten schroeien.
Het was de eerste keer dat ik zo verwond was, waar ik me best voor schaamde.
Zonder te wachten op zijn antwoord, verdween ik de kelder uit en vond zo mijn weg naar de badkamer.
Ik sloot de deur en draaide de kraan van de douche open.
Voordat ik myn kapotte kledij zou uit doen, bekeek ik mezelf even in de spiegel.
Ik zag er uit als een wrak en zo voelde ik me ook.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Xander Dodge Outcast

Traag eet ik mijn brood met scrambled eggs op van dit wou ik genieten, wanneer zou je volgende maal zijn? Je kon het niet weten.
Ik stok het laatste stukje in mijn mond en roer even door de thee. Als mijn mond leeg ik drink ik ook mijn thee op.
Ik stop de spullen in de vaatwasser en pakte mijn jas en tas, het nadeel van in het boswachters huisje wonen was dat je best lang moest lopen, fietsen of rijden om op school te komen. Maar het was eigenlijk nog best vroeg en het wandelen hielt me in conditie.
Ik check 3 keer of de deur wel goed dicht zit voor ik begin te lopen.
De vogels fluiten vrolijk, zij waren dat remoer van de wolven en de Hunters vast al gewend. Ik vraag me af of ze nog schade hebben aan gericht. Ik zie wel op school of iemand er over praat.

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Scarlet
Damen sprong opeens voor mij en blokkeerde mijn weg. Ik had een paar keer geprobeerd langs hem te lopen maar dat ging niet. Hij hield me elke keer tegen.
“Ik beloof je dat je geen spijt hebt als je met me gaat eten. Ik betaal.” Zei hij serieus en ik zag aan hem dat hij me echt niet zou laten gaan voor ik ja zou zeggen.
Zou ik nog wat moeilijk doen of niet? Ik was eigenlijk te uitgeput om iets te doen. Ik was al 24 uur wakker en dat ging moeilijk worden zonder dat ik iets van drugs zou pakken. Maar toch, ik zou het proberen vol houden. Ik moest echt stoppen hoe moeilijk het was. De eerste weken was ik extreem agressief. Ik was toen een tijd thuis gebleven voor de mensen hun veiligheid en om ons geheim te bewaren want als ik echt kwaad of razend word is de kans groot dat ik verander. Vraag me niet hoe dat komt.
Dus ik had besloten om niet moeilijk meer te doen en de energie die ik zou verspillen anders voor later te houden. Het kon zijn dat het plan helemaal mis zou lopen en ik word aangevallen door hunters.
"Oké, het is goed. Ik ga mee maar dat is alleen maar omdat jij betaald. Waar spreken we af?" zei ik want ik wou even uit zijn buurt blijven aangezien ik een joint wou gaan knallen voor het eten.
Ja, ik weet het. Dat is ook nog steeds drugs maar je moet niet met alles te gelijk stoppen. Dan zou je pas zot worden. Ik gebruikte dit ook alleen maar als ik het nodig had. Zoals nu voor al de stress even weg te krijgen. Ik weet niet waarom maar ik begon me af te vragen hoe het nu was thuis. Met de roedel. Ik hoopte gewoon dat ze niet te hard waren toegetakeld en vroeg me af wat ze op dit moment zouden doen. Ik hoopte ook gewoon dat mijn afwezigheid niet te hard zou opvallen en dat Memphis het niet tegen iemand zou zeggen dat ik van hun radar was verdwenen.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Damen Joey Dodger

Ze keek me een tijd bedenkelijk aan. Precies of ze geen besluit kon nemen of ze nu mee zou gaan of niet. Weet ik veel waar zij nu op dit moment dacht. Ik zou er alles voor overgeven om gewoon een glimp van haar gedachten te kunnen zien of horen. Dan wist ik tenminste wat er in haar om speelde en waarom ze met mijn voeten aan het spelen is.
"Oké, het is goed. Ik ga mee maar dat is alleen maar omdat jij betaald. Waar spreken we af?" zei ze toen ze haar besluit had gemaakt.
Ik voelde me op dit moment even de gelukkigste man op aarde omdat ik haar zo ver had kunnen krijgen maar dat liet ik niet zien. Ze had precies ook geen zin om rond de pot te draaien. Precies of ze nog iets wou of moest doen. Een glimlach sierde mijn mond.
"Bij The Sweet Dinner. Dat is dichtbij de koffieshop van daarnet trouwens. Maar dan een straat links in. Je zult het wel vinden. Dan zie ik je om 12 uur daar?" vroeg ik nog is voor de zekerheid.
Ik wist dat mijn stem twijfelend klonk want ik vertrouw haar niet nu. Hoe ze daar juist deed zou ze me echt laten zitten en dan zou ik echt zot worden of ik dat nu leuk vond of niet. Ik zou haar persoonlijk komen zoeken en haar naar daar sleuren als het moest. Ik denk dat ze het ook aan mijn blik kon zien dat ik dat zou doen. Als ik een meisje wou dan zou ik er alles aan doen om haar te krijgen en ik zou haar krijgen ook! Niets zou dat kunnen tegen houden of werken. Ik zou al mijn obstakels weg werken om mijn doel te bereiken. Ik wist niet van waar ik zo was maar het zat dus duidelijk in mijn genen. Mijn grootvader had altijd tegen me gezegd: wie op geeft is niets waard en zal zijn doel nooit bereiken.

[Hoe laat is het ongeveer in het topic?]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque