[RPG] Between life and death - O2 - Speeltopics

By xSpookje and Aragog.

Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
Halverwege horen ze een raar geluid.
Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?

Regels:
-Je kan pas weer posten als er circa 2/3 posts ná die van jou zijn gepost.
Dit om te voorkomen dat alles te snel gaat en anderen het niet meer kunnen volgen.
-Minimaal acht regels.
Het is niet erg als je een keer geen inspiratie hebt en een paar regels minder hebt, maar gelieve je hier ongeveer aan te houden. Wij appreciëren geen one-liners. We hebben expres zo'n hoog minimum, i.v.m eventuele gebrek aan tijd en om het spammen te voorkomen.
-16+ mag.
Hieronder valt roken en/of alcoholgebruik, seksueel getinte teksten, schelden e.d.
-Gelieve ruzies buiten deze RPG te houden.
Breng andere RPG-ers niet tot last met ruzies, aanvallende bedoelingen, prikkelende opmerkingen o.i.d.
- Gelieve OOC in het speciale praat topic te houden!
Het praat topic
-Maximaal één rol per persoon.
Alleen als we rollen te kort komen op het einde, kan dit aantal worden verhoogd naar twee. Verder geen uitzonderingen.


Wij zoeken zeven vrouwelijke personages en zeven mannelijke. We accepteren alleen RPG-ers die enthousiast meedoen, en niet stoppen na enkele dagen. Het liefst mensen die een beetje ervaren zijn en ook echt in staat zijn om minimaal acht regels te schrijven en die absoluut niemand buitensluiten.

Meisjes: VOL
- Camille Yare Rae Roux - Lizor
- Caitlin 'Cathy' Lilith Samantha Petrone - Mitshy
- Eleanor Bethany Hunt - N4I5
- Hayden Noralie Everett - Jaimyhoi
- Amelia Helen Keaver - Overexposed
- Josey Elizabeth Willows - Dysis
- Aurore Noëlle Maréchal - Winchesterr

Jongens: VOL
- Ian Alexander MacGreggor - WillNotLearn
- Rory Williams - Sylvesti
- Noah Ackles - Soubi
- Riley WIlliams - DarrenCrissy
- David Daniel Casper Mason - Montmartre
- Twaïn Mayras - Wolffire
- Blaine Anderson - Quin98

[ bericht aangepast op 30 okt 2012 - 16:36 ]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Iemand voor Ellie ?]

{Hey guys imma back ^^ druk op school etc. maar ik vind dat ik wel ff vrije tijd mag ^^
Dus moet ik nog ergens op reageren?? Iemand voor David btw??
Omg ik ben hyper sorry ^^}

---

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[Ja ik zit.op David te wacten haha kom naar Riley en Blaine ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

David Daniel Casper Mason
Ik kijk in het rond, denkend over wat ik nu moet doen. Ik zie iedereen bezig met zijn eigen ding. Eleanor zit op een boomstam muziek te luisteren. Haar zachte gezang bereikt mijn oren en ik lach. Dan besluit ik naar Riley toe te gaan die bij Blaine is. Met voorzichtige tred loop ik naar hem toe, niet wetend wat ik moet zeggen. Ik probeer het moment zo lang mogelijk te rekken. Ik moet dit nu doen, maar ik heb liever niet nu al ruzie. Ik besluit dat Riley vast geen ruzie gaat maken en maar niet boos moet zijn en tik hem dan voorzichtig op zijn rug.
'Riley?' zeg ik weifelend, 'Mag ik je iets vragen?' Ik stop met praten, niet wetend wat ik verder moet zeggen.
'Het zit zeg maar zo...' begin ik dan, waarna ik vervolg:
'Eleanor was heel gekwetst door hetgeen dat jij volgens haar hebt gezegd over mij, namelijk dat ik haar irritant vind en dat ik alleen maar met haar omga omdat ze niemand anders heeft. Hierdoor was ze echt heel verdrietig en je weet zelf dat ik nooit zoiets over haar zou zeggen.' Ik kijk hem indringend aan.
'Dus, heb je een verklaring waarom je dit hebt gedaan?' Ik probeer mijn woede te negeren en rustig te blijven, iets wat heel moeilijk is omdat ik tamelijk boos ben op de jongen voor me.

---

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Riley Williams

"Dat kan je nu ook gewoon doen als je heel erg bang bent toch?" Zegt Blaine en ik kijk hem aan.
"Natuurlijk kan dat, als ik bij Rory in de tent slaap dan kan ik gewoon tegen hem aanliggen." zeg ik en grinnik even. Ineens voel ik een tikje op mijn schouder.
"Riley?" hoor ik de stem van David, even vergroten mijn ogen. Maar al snel gaan ze weer naar normale grootte. Ik draai me rustig om en kijk David aan.
"Het zit zeg maar zo... Eleanor was heel gekwetst door hetgeen dat jij volgens haar hebt gezegd over mij, namelijk dat ik haar irritant vind en dat ik alleen maar met haar omga omdat ze niemand anders heeft. Hierdoor was ze echt heel verdrietig en je weet zelf dat ik nooit zoiets over haar zou zeggen. Dus, heb je een verklaring waarom je dit hebt gedaan?" Ik kijk David aan, hij kijkt mij doordringend aan.
Ik haal mijn schouders op. "Ik heb niets gezegd, in ieder geval," zeg ik en kijk hem recht aan.
"Ze heeft het gewoon verkeert opgevat, wat ik ook gezegd moet hebben," vertel ik dan en rustig draai ik me helemaal om naar David. Ik sta op en kijk hem aan. Ik zet een klein stapje in David zijn richting.
"Misschien geeft ze het allemaal bedacht? Niet iedereen is eerlijk, en ik moet zeggen. Ik meen wat ik zeg; Ik weet niet wat je bedoelt." Mijn ademhaling blijft kalm en beheerst, mijn hart blijft normaal kloppen, mijn benen blijven sterk... Het ontkennen lukt me, zomaar ineens. Nooit is dat gelukt.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Eleanor Bethany Hunt.

Ik was het hier beu. Ik moest weg. Ik nam uit mijn rugzak een warme jas en deed die aan. Met mijn iPod nog steeds op het volle geluid liep ik voorbij de boom weg van de anderen het bos in. Ja, ik had gezien hoe David naar Riley was gegaan maar ik vertrouwde het niet. Riley zou het ontkennen, zelfs ik was daar slim genoeg voor, en dan zou David zijn kant kiezen. Ik beet zacht op mijn lip en taste in mijn zak. Tot mijn opluchting zat het kleine zaklampje dat ik altijd bijhad nog in mijn jas. Ik deed het aan en keek rond. Ik was er van overtuigd dat hier zo'n huisje was en hoe rapper ik het vond hoe beter want ik kon niet slapen in een tent. Mijn tanden waren nogsteeds in mijn onderlip geklemd toen ik maar naar links liep. Geen idee waarom. Rechts was gewoon zo, rechts. Het was een richting die je altijd leek te kiezen, en dat wou ik eens niet doen. Ugh, ik wist niet eens wat ik aan het denken was op dat moment. Ik dacht na over richtingen terwijl ik mijn beste vriend wel eens zou kunnen kwijtraken aan een gast die dacht dat hij hem voor zich kon winnen door mij gewoon uit de weg te ruimen. Een rilling liep over mijn rug, maar ik wist niet of dat door de kou kwam of door het feit dat ik nadacht over David en Riley. David was geen Bi of Homo voor zover ik wist, maar ja, je wist maar nooit. Een zucht rolde over mijn lippen terwijl ik over een boomwortel liep. Ik ging niet vallen, niet nu alleszins. Nogmaals liet ik mijn zeeblauwe ogen door de hele omgeving gaan. Voor een moment voelde ik me als zo'n persoontje uit The Hunger Games. Een slechte gedachte want dat betekende dat ik elk moment vermoord kon worden. Joepie. Nogmaals die gedachte, wat was ik toch goed bezig. Ik nam een paar droge takken mee die ik vond aangezien die altijd wel handig waren maar liet de dan weer ergens vallen als ik geen zin meer had om ze te dragen. Met een zachte zucht begon ik omhoog te klimmen in een boom en ging daar op een dikke tak zitten, mijn rug steunend tegen de stam.

David Daniel Casper Mason
Verward kijk ik Riley aan.
'Dus jij weet van niets?' vraag ik aan hem. Dan bedenk ik me ineens iets.
'Wat heb je aan haar verteld toen je haar mee nam, weg van mij en waarna ze weg rende?' Ik ga in mijn hoofd deze onzorgvuldig geformuleerde vraag na, maar ik kan hem niet anders stellen. Ik vraag me af waarom ze zo van streek was, want voordat hij haar mee had genomen was dit nog niet zo. Ik kijk hem vragend aan, wachtend op antwoord.
'Hoe weet ik trouwens dat jij degene bent die de waarheid spreekt? Misschien ben jij wel degene die liegt.' Ik leg mijn koude vingertoppen tegen mijn slapen en begin deze te masseren. Mijn hoofd lijkt te barsten, ik snap er niets meer van en het lijkt wel of niets meer echt binnen komt, alsof ik mijn best moet doen om ook maar een simpele waarneming om te zetten in mijn hersenen. Wie liegt er en wie spreekt de waarheid, ze zouden beiden kunnen liegen. Als het waar is wat ik denk en Riley iets voor mijn voelt kan hij het zijn, maar waarom zou hij zoiets doen? En Eleanor, zij verdenkt hem er ook van mij leuk te vinden, dus misschien probeert juist zij mij en Riley hierdoor juist uit elkaar te halen. Ik schud met mijn hoofd om deze verwarrende gedachtecirkel te onderbreken, maar het lukt niet. Ik ben te verward en te moe van alle gebeurtenissen van vandaag.

---

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Sylvesti schreef:
Rory Williams
Ik wil net aan mijn tweede tentje beginnen als ik haar hoor gillen. Ik draai me om en zie haar onder de buitentent liggen. Ik snel naar haar toe en trek de buitentent van haar af. Ik had haar ook niet de tent moeten geven met het losse grondzijl. Ik neem de tent uit haar handen en zet hem snel op. "De buitentent is altijd donkerder dan de binnentent. Onthoud dat... De rest van de tenten heeft een vast grondzijl, dus daar heb je ook geen moeite daar meer mee." Ik geef haar het tentje wat ik al half had uitgepakt en maak snel de buitentent nog vast. Eigenlijk moest ik toegeven dat de redder in nood spelen best leuk was. Niet dat ik een helderig type was, maar voor Hayden vond ik het fijn. Misschien zou ze zo ooit opmerken dat ik haar leuker vond dan alleen een super goede vriendin.

Hayden Noralie Everett
Rory komt al snel naar me toe en bevrijdt me van de tent. Ik glimlach naar hem. 'Dank je,' zeg ik dan met een gemeende glimlach.
Hij vertelt me dan het onderscheid tussen de binnen- en de buitentent. Ik knik ten teken dat ik het begrijp.
'Ik zal het onthouden,' zeg ik glimlachend. '... Als ik het niet vergeet.'
Ik pak het tentje aan wat Rory me aangeeft en ik kijk hoe hij de buitentent vast zet. Het moet nu toch wel lukken? Heus wel.
Ik kijk op als Noah aan ons allemaal vraagt wat nu de bedoeling is.
'Ik denk dat we het beste nu gewoon de tenten op kunnen gaan zetten, Camille en Ian zijn daar ook al mee bezig. De schemering valt namelijk al in, en om nu nog door te gaan lopen naar een betere plek lijkt mij, persoonlijk, geen goed idee.'
Ik zeg het met een glimlach in zijn richting en ben ondertussen bezig met het volgende tentje uit te pakken.
'En voor de rest heb ik ook geen flauw idee.'
Noah is een jongen die nog al... handtastelijk kan zijn. Maar tot nu toe is hij dat nooit in mijn richting geweest, maar van wat ik gezien en gehoord heb lijkt hij dat nu richting Aurore te zijn. Ach ja, elk gek zijn gebrek.
Dan let ik weer op het tentje.
'Rory?' vraag ik dan. 'Hoe moet ik dit dan doen?'
En ik kijk hem vragend aan. Ik sta met een tentstok in mijn handen en de.... buitentent geloof ik. Ja, deze is donkerder.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Riley Williams

"Dus jij weet van niets?"
Ik schudt mijn hoofd en haal mijns schouders op"
"Wat heb je aan haar verteld toen je haar mee nam, weg van mij en waarna ze weg rende? Hoe weet ik trouwens dat jij degene bent die de waarheid spreekt? Misschien ben jij wel degene die liegt." zegt David en ik kijk naar hem als hij zijn vingertoppen op zijn slapen legt.
Van binnen grijns ik.
"Geloof me nou maar, ik heb haar gezegd dat - Nou dat is nogal moeilijk," zeg ik en begin te blozen, maar dit is echt. "Ik vertelde haar dat - Nou, dat ik verliefd op je ben. Maar zij pakte het verkeerd op, ze leek wel heel erg boos te worden maar ook vernederd, daarom rende ze weg. Ze mag me niet, dat weet ik zeker. Ze mag me niet omdat ik jou leuk vind," Er is gewoon haast niets van mij af te lezen dat ik hier sta te liegen.
Ik bijt even op mijn lip en kijk David dan aan. "Misschien komt het hard aan voor jou, ik weet dat jij en Eleanor al jaren vrienden zijn, maar ik denk dat zij alles heeft verzonnen." ik kijk David recht aan, om te laten zien dat ik het 'meen'.

[Riley is echt geméén >]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Rory Williams
Ik hoorde Noah vragen wat we nu moesten doen. Ik ging maar gewoon verder met tentjes opzetten. Iets anders kon ik toch niet doen. Ik zette nog een tentje op en liep toen terug naar Hayden toen ze voor me vroeg. Ze stond met een tentstok en de buitentent in haar handen. Ik glimlachte naar haar en gaf haar een kus op haar wang. "Bijna goed. De tentstok moet eerst vast aan de binnentent en daarna moet de buitentent eraan." Ik draaide de binnen en buitentent om en keek als een soort trotse vader naar hoe ze de tent opzette. Het ging best goed. Ze was zo mooi, zelfs als ze als een survivalerer een tentje opzette. Ik mocht van mezelf echt niet zo naar haar kijken, maar ik kon het toch niet voorkomen. Ik was ook maar een jongen en zij was het mooiste meisje wie mijn ogen ooit hadden gezien.

---

Bowties were never Cooler

Lizor schreef:
Camille Yare Rae Roux
'Zo erg is het niet toch?' vraagt hij en hij kijkt naar de tent, 'anders probeer je het nog een keer en zal ik je deze keer voor de verandering wel helpen.'
'Het is wel zo erg,' zucht ik en ik sla mijn armen over elkaar.
'Alles mislukt! Het kan niet erger worden!' zeg ik gefrustreerd. Ik reageer altijd positief op alles, maar op dit... hoe kan je op dit nog positief reageren.
'Maar als je zou willen helpen dan zou dat fijn zijn,' geef ik toe en ik haal een hand door mijn haar. Er zijn maar weinig dingen die op dit moment mijn goede humeur tevoorschijn weten te toveren... of nou ja, er is zo ongeveer niks dat dat kan doen. Zo is het wel genoeg Camille, zeg ik tegen mezelf. Stop met zeuren en ga die tent op zetten. Ik zucht, ik kan niks anders want anders slaap ik vannacht buiten en dan vries ik dood. Ik heb wel eens wat gelezen over dit gebied en de extreme temperatuur wisselingen.

Ian
'Wat is er dan allemaal erg aan? Waarschijnlijk vinden we binnen een paar meter wel ontvangst en kunnen we iemand bellen om ons op te halen, als je dan nogsteeds zin hebt in vakantie kunnen we nogsteeds verder of anders gewoon naar huis' Andwoord ik simpel.
Ik begin met de tent en steek er een van de stokken doorheen zodat hij aan de andere kant ook blijft staan en loop naar de andere kant om de andere stok er beter in te zetten zodat hij in iedergeval overeind stond.

{Sorry voor de korte post.. Moet douchen. }

---

Don't be like the rest of them, darling

[Let op de minimaal 8 regels! (;]

Hayden Noralie Everett
Hij glimlacht en geeft me dan weer een kus op mijn wang. En eigenlijk ben ik daar verbaasd door, het is al de tweede keer vandaag en even ga ik met mijn hand langs mijn wang om te voelen waar zijn lippen hiervoor net zaten. Maar dan let ik op. Hij zegt wat ik moet doen en ik knik dan terwijl ik op mijn lip.
'Hm, dat moet wel lukken, en anders breek ik die stokken uit frustratie,' zeg ik met een lachje.
Ik ga verder met de tent opzetten en voor de makkelijkheid ga ik even op mijn knieën zitten. Je kan beter door je knieën gaan dan je rug buigen want dat is slecht voor je rug. Je moet je rug gestrekt houden.
Ik wil later fysiotherapeut worden of dokter, vandaar dat zulk soort dingen door mijn hoofd vaak heen schieten. En het heeft ook weer te maken met het feit dat ik al lang voor mijn moeder zorg.
De tent wordt verder op gezet door mij en het lukt me gewoon zowaar en ik lach dan blij.
'Het is me geluk!' zeg ik vrolijk.
Als dat soort dingen kan ik daar helemaal blij van worden. Dat is een beetje tegenstrijdig van me. Al is het maar een klein dingetje wat me lukt word ik helemaal vrolijk. Maar als sommige dingen me echt niet lukken word ik zwaar gefrustreerd en heb ik zin om met dingen te gooien.
Maar dat duurt dan ook wel even, ik heb namelijk ook veel geduld met mensen en dingen.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

David Daniel Casper Mason
Hevige gevoelens golven door me heen. Ik snap er niets meer van, ik weet niets meer, ik ben volledig de kluts kwijt. Eleanor heeft gelogen, maar waarom? Riley is verliefd op me, dus toch. Eleanor is... ik kan niet op het juiste woord komen jaloers? Ik weet het niet, ik weet het allemaal niet meer.
'Ik moet even...' stamel ik binnensmonds tegen Riley, 'Ik moet even gaan zitten,' vervolg ik mijn zin dan. Ik strompel richting de boomstronk waar ik Eleanor heb zien zitten, ik moet dit met haar bespreken. Ze is de enige die ik kan bedenken, de enige die misschien voor een beetje opheldering in mijn hoofd vol watten en raadsels zal kunnen zorgen. Ik plof neer op de boomstronk en kijk in het rond... Geen Eleanor... Mijn verwarring groeit. Alles lijkt mis te zijn, alles. Ik laat mijn hoofd in mijn handen zakken en probeer me af te sluiten van de omgeving. Probeer concreet naar de zaken te kijken. Snel zet ik alles op een rijtje.
Riley zegt: Eleanor heeft gelogen, ze mag Riley niet omdat hij mij leuk vind en was boos en vernederd. Goed dat was duidelijk.
Eleanor zegt: Riley zei dat ik niet met haar om wil gaan, haar irritant vind en alleen met haar omga omdat ze niemand anders heeft. Niets is minder waar.
Riley is dus verliefd op mij, dat is een feit. Daar denk ik straks wel over na. En of Riley of Eleanor liegt om mij tegen de ander op te zetten. Ik knik even tegen mezelf. Ik snap het, een beetje. Het is gewoon een ruzie tussen hun twee die over mijn hoofd heen speelt. Ik maak een besluit, een besluit dat volgens mij het beste is. Een besluit dat ik met Eleanor wil bespreken. Ik sta op en loop naar Hayden toe. Zij lijkt op het moment het veiligste persoon om me tot te richten.
'Hayden?' vraag ik aan haar, 'Weet je waar Ellie is?'

---

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Camille Yare Rae Roux
Ik knik.
'Ik wil niet naar huis, maar dit... we zitten hier met een kapotte auto en ik betwijfel me of we bereik gaan krijgen en dan eten...-,' ik slik.
'Ik hoop echt dat het goed komt.'
Ik kijk hoe hij de tent begint op te zetten en probeer hem te helpen. Na wat geklooi geef ik het op.
'Ik kan dit echt niet,' lach ik, 'die tent wil niet mee werken.'
Ik pruil en kijk naar de tent, 'ik vind jou niet aardig,' zeg ik tegen de tent.
'Uhm Ian, kan ik niet beter iets anders gaan doen? Bijvoorbeeld voor levende radio spelen, dat kan ik goed,' grijns ik, 'maar tenten opzetten dat is niet echt mijn ding,' geef ik toe.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[sorry te vroeg]

[ bericht aangepast op 1 nov 2012 - 21:14 ]

---

Bowties were never Cooler