• Welkom op Hollywood Arts High School,
    de school voor jongeren met een talent voor kunst.
    Als je kan zingen, een muziekinstrument bespeelt en/of kan acteren ben je hier meer dan welkom.
    Een school met verschillende unieke leerlingen, gekke leraren en tienerproblemen.


    Jongens:
    Damon Salvatore - WillNotLearn
    Daniël Scagotti - WillNotLearn
    Robbie Shapiro - 5HELLEY
    Beck Oliver
    Logan Drew Silvas - Coockies
    Louis James Golddigger - LostMagic
    Didier Declan Greystone - BlueHope
    Robert Alexander Loghwood "Moose" - LostMagic
    André Harris - LittleMixer
    Brandon Torres - Depay
    Lars Connor Austen - BlueHope
    Sinjin Van Cleef - 5HELLEY

    Meisjes: [Full]
    Tori Vega - Jaimyhoi
    Catarina "Cat" Hannah Valentine - WillNotLearn
    Jade West - Spraggan
    Madison Jules Moore - LostMagic
    Laureen Rags - jaimyhoi
    Trina Vega - DreamWishes
    Carmella Adriane Bordeaux
    Rosalie Lauren Angels - Coockies
    Mikayla Rowene Carté - Curlies
    Kennedy Molly Khan - 5HELLEY
    Cherine Rose Marchelle
    Caitlynn Louise Djinn - RememberYoux

    Leraren:
    M.:
    Erwin Sikowitz - 5HELLEY
    V.:
    Mable Night - BlueHope

    Regels:
    - OCC tussen haakjes () [] {}
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Topics worden door mij aangemaakt (of door degene die ik ervoor toestemming geef)


    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 19:08 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    [AAAHH Y U SCARE ME? D:]

    Laureen Rags
    Ik vind het zowaar zielig voor hem. Ik kijk even achterom en zie hem zijn hoofd laten vallen. Hij snelt dan naar zijn eigen les. 'Doei Sinjin,' zeg ik dan nog maar uit beleefdheid. Het is een rare jongen. Een klein zuchtje ontsnapt uit mijn mond en dan loop ik naar mijn eigen lokaal.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Rosalie Lauren Angels

    Ik glimlach. 'Italië,' mompel ik en kijk Daniël aan. Het zei wel iets over hem. Behalve dat hij ervandaan kwam. 'Als je op jezelf mag wonen, ga je dan gelijk terug naar Italië,' vraag ik hem en kijk weer naar zijn kluisje. Ik glimlach even en kijk dan weer naar Daniël. 'En bedankt dat ik mocht blijven,' zeg ik. Ik kijk naar mijn eigen kluisje. Zonder Daniël was het echt een ramp geweest. Ik grinnik even en kijk weer naar hem.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Daniël
    'Ik denk het wel' Andwoord ik schouderop halend, ik had nog wel een tijdje om daar overna te kunnen denken.. In iedergeval ongeveer een jaar. 'Wat wil je nu doen?' Vraag ik haar vervolgens.


    Don't be like the rest of them, darling

    jaimyhoi schreef:
    [Overheen gelezen. En kan je oppassen met voor anderen te spelen? ^.^ je speelt nu namelijk ook deels voor mijn personage door te zeggen dat ze naast hem enzo komt zitten (; want Beck liep ook nog bij haar (; dat is een tip om op te letten (:]

    Tori Vega
    De tweede keer zegt André mijn naam wel goed. 'Dank je André,' zeg ik dan met een lachje om mijn lippen. 'Mensen hebben nogal vaak de neiging om mijn naam op andere manieren uit te spreken of zelfs te veranderen naar Torro.' En ik kijk hem met een scheef hoofd aan. De leraar doet dan het lokaal voor ons open en André gaat zitten. Ik besluit naast hem te gaan zitten. 'Waar was je het eerste uur?' Vraag ik aan hem en kijk hem even aan. Dan kijk ik naar de deuropening waar leerlingen door naar binnenkomen.


    [oh, ja, dankjewel! Ik zal erop letten!
    Ik noet nog veel leren, hahaha]

    André Harris
    'Waar was je het eerste uur?' vraagt Tori, terwijl ze me nieuwsgierig aankijkt. Ze kijkt weer weg en ik haal mijn schouders op.
    'Tandarts,' mompel ik. 'Ik heb vannacht trouwens een nieuw lied geschreven,' merk ik op. Ik ben er eigenlijk best trots op, het is één van mijn beste songs tot nu toe, al zeg ik het zelf. Maar zo denk ik eigenlijk over al mijn songs als ik ze net geschreven heb, maar na nog een paar keer luisteren vind ik ze meestal niet zo bijzonder. Ik ben er wel blij mee, daar niet van, maar ik ben gewoon heel perfectionistisch.


    Remember the good, never the bad. The best that you've known, is the best that you've had.

    [wil er iemand met Jade praten? dat klinkt eigenlijk best creepy ]


    Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

    Rosalie Lauren Angels

    Ik knik glimlachend. Ik denk even na. Zou ik het gedaan hebben? Ik weet niet wat zijn situatie is, maar ja, ik denk dat ik teruggegaan zou zijn. Ik bedoel; stel ik kwam uit Italië en mijn situatie is dit. Waarom zou ik blijven? Ik zou de reden niet weten. Ik kijk naar Daniël en houd mijn schouders op. 'Dus jij doet wat ik wil doen,' vraag ik hem met een lachje. 'Verzin maar iets.' Ik bijt op mijn lip en kijk hem aan. 'We missen de les waar we nu in horen te zitten toch wel weer...' Ik zucht even. 'Jij haalt me naar beneden weet je dat? Je geeft een slechte invloed op me,' grijns ik en kijk hem lachend aan. 'Grapje, maar wat wil jij doen?' Ik kijk hem aan en ga met een hand door mijn haar


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Daniël
    'Ik ken het hier niet zogoed dus ik weet niet wat er te doen is, bedenk jij maar wat' Kaats ik terug, 'Krijg je daar ook een prijs voor ofzo? slechte invoed hebben op mensen in een korte tijd?'


    Don't be like the rest of them, darling

    Rosalie Lauren Angels

    Ik kijk hem lachend aan. 'Wil je daar een prijs voor hebben dan,' vraag ik met een lachje. Ik begin zijn graffiti spullen weer in de doos te doen en til dan de doos op. 'Eerste stap, de school uit. Voordat ze ons de les insturen,' grijns ik en pak zijn hand om hem achter me aan te trekken. Buiten blijf ik stil staan. 'Ik heb geen idee wat we nu kunnen doen. Alsof ik het goed ken hier.' Ik kijk naar de graffiti spullen in mijn hand. 'Heb je zin om het me te leren of niet?' Ik bijt op mijn lip en kijk hem vragend aan.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Daniël
    'Jammer ik had gehoopt dat je het in iedergeval net een beetje beter kende dan ik' zeg ik schouderophalend en loop vervolgens naar mijn auto om de graffiti bussen weer in de kofferbak te dumpen. 'Tuurlijk' andwoorde ik op haar vraag.


    Don't be like the rest of them, darling

    Rosalie Lauren Angels

    'Het enige wat ik hier ken is het strand, de winkelstraat, de supermarkt, ik weet mijn huis te vinden en nog andere dingen, maar de school... Nee.' Ik glimlach even. 'Gaan we dat nu doen? Er is één viaduct daar kan je heel goed graffiti spuiten.' Ik kijk hem aan. 'Als je wilt hoor,' glimlach ik opeens verlegen. Ik sla mijn ogen neer. Was ik weer te opdringerig? Misschien wel. Ik bijt op mijn lip en frummel een beetje aan mijn armband. Ik slik en kijk hem vanonder mijn wimpers aan. Ik recht mijn rug en kijk hem weer aan. Waarom opeens verlegen doen? Ik doe toch al de hele tijd hetzelfde?


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Spraggan schreef:
    [wil er iemand met Jade praten? dat klinkt eigenlijk best creepy ]


    |Ik durf het aan met Jade te praten. Hehe. Ik heb Sinjin of Kennedy voor je. Of Sikowitz. |


    kindness is never a burden.

    Daniël
    'Klinkt goed, mijn auto of jouw auto?' Vraag ik haar vervolgens, mijn auto was vertrouwt maar het was maar net wat zij wilde, zelf leek het me wel weer leuk om me te kunnen uitleven op een muur.


    Don't be like the rest of them, darling

    Rosalie Lauren Angels

    Ik grijns. 'niet zo'n moeilijke keuze. Jouw auto. In de mijne wil je waarschijnlijk niet eens rondrijden.' Ik lach en kijk hem aan. Ik kijk even naar mijn auto. Oke er was niks mis mee. Het is een bmw, maar ja. Die kan niet op tegen de oranje auto van Daniel. Ik loop naar de bijrijderskant. 'Zullen we gaan dan?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Daniël
    'Zo erg is je auto niet' breng ik er tegen in, 'En aangezien ik niet presies weet waar het is mag jij voor tomtom spelen.' zeg ik grijnzend waarna ik de auto start en de parkeerplaats afrijd.


    Don't be like the rest of them, darling

    Rosalie Lauren Angels

    'O ja dat is heel slim. Als je mij als tomtom gebruikt eindig je in Canada.' Ik grinnik en kijk uit het raam. 'Oké dan. Ik ben tomtom.' Ik zwijg even. 'Na vijfhonder meter rechtsaf,' zeg ik op de tomtom stem. Ik bijt op mijn lip. 'Of was het linksaf,' mompel ik in mezelf. 'Ik herken het als we er langs rijden oké. Het is in iedergeval een beetje buiten de stad. Vraag me niet wat ik daar deed, ik was weer is verdwaald,' grijns ik en kijk hem aan. Ik leun achterover en kijk naar de weg voor ons. 'Jouw auto zit lekker.' Ik grinnik. 'En je hebt gelijk, mijn auto is zo erg nog niet. Het is ook niet mijn auto. Ik moest vanochtend zo snel mogelijk weg dus heb ik die van mijn moeder even geleend.'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne