[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 2 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL
Tyler Lucas Jason wolffire

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 20:03 ]

---

Your make-up is terrible

(Dan is 't klaar. )

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Aubree Aleah Rodriguez.

Een zachte zucht verliet mijn mond.
"Het is al goed, ik geloof jullie".
Ik dronk het laatste beetje op van de cocktail en haalde een hand door mijn bruin-blonde haren.Ze krulden lichtjes, maar niet om te zeggen dat ik enorm veel krullen had.
"Mag ik wat water ?" vroeg ik toen maar aan Mason. Hij had zich net voorgesteld als Mason, maar de jongen naast me had nog niets terug gezegd. Ik vroeg me eigenlijk wel af hoe oud hij was, want zo jong zag hij er niet uit, maar om al direct oud te zeggen was volgens mij toch het verkeerde.
Ik ging eventjes rechtstaan, trok mijn shortje wat naar beneden en zette mijn Beanie weer goed op mijn hoofd. Hij was daarnet een stukje afgevallen doordat mijn hand het onderste stuk van mijn haren goed had gelegd.

[Wat heb ik gemist?]

Realist schreef:
[Wat heb ik gemist?]

[In ons gesprek eigenlijk niets. De laatste reactie van Mason staat op de vorige pagina en de mijne staat boven jouw reactie.]

Luke Alexander Skyse

Ik kijk naar de man die zich voorsteld als Mason. 'Ik ben Luke.' Ik knik naar beide en kijk toe hoe het meisje op staat en haar broekje goed trekt. 'Maar ik denk dat ik er zo maar op uit ga.' Grinnik ik en kijk naar beide. 'Ik drink mijn drankje nog even op en ga dan..'

Aubree Aleah Rodriguez.

Luke dus. Dat moest makkelijk te onthouden zijn.
"Ik drink mijn drankje nog even op en ga dan" zei hij.
Ik knikte en dronk het water al een stuk op dat Mason net voor mijn neus had gezegd.
"Ja, inderdaad, ik moet ook nog iets doen".
Ik dronk het laatste beetje op van mijn water en schudde toen mijn hoofd.
"Ik heb werkelijk niets te doen maar er is hier vast wel genoeg te doen".
Ik kon niet tegen liegen. Dan liever mezelf belachelijk maken door mijn eigen leugen uit de wereld te helpen, dan dat anderen het moesten te weten komen. Hoe stom de leugen ook was. Ik prutste wat aan de lederen, gevlochten armbandjes om mijn pols. Van mezelf was ik al een tint donkerder dan de normale mens, maar echt veel bruiner worden als ik in de zon zat, deed ik niet. Eigenlijk werd ik even bruin als mensen die 4 weken dag in dag uit aan de zee zaten met hele dag door zon.

[Aawh...]

Yuri Leith Bishop

Ze huivert als ik haar dicht tegen me aan trek en haar hand gaat over mijn zij naar voren, richting mijn gespierde borstkas. Ze rilt onder mij, maar ik weet niet waarom. Als ik een kusje op haar haren heb gedrukt en haar zoete parfum op heb gesnoven, voel ik opnieuw de rillingen door haar heen gaan. Ik vraag me af waarom, zou ze van me walgen of zou ze het, net als ik, nodig hebben nu? Ik zou het niet genieten van noemen, dat is nu niet het geval. Eerder vastklampen aan een bekend gevoel dat je misschien binnenkort niet meer hebt, er ziet zo'n triest randje aan.
Als ik haar op til, slaat ze haar beide armen om mijn nek heen. Op de bank legt ze zichzelf helemaal tegen mij aan. Op mijn woorden knikt ze zwakjes, waarna ze haar handen over mijn gespierde armen laat gaan. Ze kijkt me weer aan en een zuinig, waterig glimlachje siert haar lippen. Haar rode ogen trekken mijn aandacht meer en ik veeg voorzichtig een verdwaalde traan van haar gezicht af.
"Alles komt goed, toch?" fluistert ze zachtjes, meer tegen zichzelf dan tegen mij, al kijkt ze me wel recht in mijn ogen aan en voel ik me verplicht om troostend te knikken, met een geforceerde zelfverzekerde blik in mijn ogen. "Ik heb je nodig, Yuri..." biecht ze murmelend op met een onzekere blik in haar donkere poelen die ik bijna nooit bij haar zie. "Doe me niet meer pijn, alsjeblieft..." smeekt ze me bijna, het klinkt enorm beschadigd en schor. Ik slik eens. "Nooit meer." fluister ik terug.
Ondertussen is ze al naar voren gegaan, heeft ze haar vingers achter mijn nek verstrengeld, terwijl ze zachte kusjes op mijn lippen plaatst. Ik verplaats één van mijn handen omhoog naar haar nek, mijnvingers glijden door haar haren heen en ik kus haar zacht terug. Het lijkt wel alsof haar kusjes intenser zijn dan enig andere die ik ook van haar heb gehad. Ik voel de tranen weer opkomen omdat ik haar echt niet kwijt wil. Ik zweer bij deze dan ook enig ander contact met andere vrouwen af. Er zijn natuurlijk heel wat dingen die ik moet veranderen, maar dat heb ik er meer dan voor over.
Ik verbreek onze kus met enorm veel tegenzin, mijn ademhaling hapert enorm erdoor ondertussen. "Een man zoals ik verdient helemaal geen vrouw zoals jou... Je bent veel te goed, Ash." fluister ik zacht over mijn gebarsten lippen heen. Ik omvat haar lieve, mooi gezichtje met mijn grote handen en druk een kusje op haar voorhoofd. Ik probeer de tranen ondertussen uit mijn ogen te knipperen zodat ze het niet ziet. Hierna druk ik mijn lippen weer op die van mij, misschien iets te hebberig omdat ik zo bang ben om het kwijt te raken, omdat ik haar gewoon zo graag bij me wil hebben en haar nooit meer los wil laten.

---

Your make-up is terrible

Fiona Winter
En jawel,hoor. Meer dan honderd keer 'Gelukkige verjaardag' of één van de vele varianten daarop. Ze begon ze te beantwoorden, maar het zou een tijd duren en ze ging zich er echt niet de hele tijd mee bezig houden. Daarbij, dat was onbeleefd naar Anna toe en zo was er niet. Toch niet als de ander niet onbeleefd deed. "Dan is het een date." Ik grijnsde. "Niet letterlijk, gewoon voor de duidelijkheid." Ik was het gewoon dat steeds te zeggen, want ik had al veel te veel vreemde blikken gekregen. Ik mocht dan wel bi zijn, dat betekend nog steeds niet dat ik dan op iedereen val. Ik ben heus wel een beetje selectief,hoor. "Ah hoe zo? Werk?" Dat leek me wel erg voor de hand te liggen dus in zeker zin had ze zichzelf een beetje voor paal gezegd. Misschien, niet dat het haar boeide. "19...ik mag dus nog steeds niet drinken." Ik lachte. "Maar het lukt me om de een of andere reden wel." Hierna haalde ik mijn schouders op.

Mason Fell
Ik knikte toen Aubrey om water vroeg, pakte een ander glas en schonk wat water in, waarna ik het voor haar neerzette en het andere glas wegnam. Dat doopte ik onder in het nieuwe afwaswater. Ik had mijn collega niet gehoord, maar af en toe leek het wel eens of ik potdoof was. "Aangenaam." zei ik dan tegen Luke en knikte gewoon. Wat kon ik anders doen? Ik kon niet zeggen dat het niet mocht en zeggen dat het goed was, kwam zo dom over. Ik fronste toen ze tegenstrijdige dingen zei, maar knikte toen. "Shoppingcenter, clubs, cinema,...ik heb geen idee of sport je ding is, maar dat is hier ook in de buurt. Um...Voor ieder wat wils, al moet je misschien wel een beetje reizen." Ik ging even naar iemand anders en maakte de cocktails die hij vroeg, wanneer ik weer terug ging.

[ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 19:56 ]

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Ashley Jasmine Moore.
Voorzichtig veegt hij een verdwaalde traan van mijn wang af, waardoor ik zacht op mijn onderlip bijt van de aanraking. Ik vraag me af of hij weet wat hij met me doet, en of ik het hem anders moet vertellen. Troostend knikt hij op de woorden die ik eerder tegen mijzelf dan tegen hem had, met een zelfverzekerde blik in zijn welke, welke meer geforceerd leek. Hij slikt kort. ‘Nooit meer.’ Fluistert hij terug.
      Terwijl ik zachte kusjes op zijn lippen plaatste, verplaatst hij één van zijn handen omhoog naar mijn nek, zijn vingers glijden door mijn donkere haren heen. Ik voel hoe hij mij zacht terug kust, waardoor het vrijwel gelijk lijkt dat we terug verbonden zijn. Het is vast een rare, stomme gedachte, maar voor mij helpt het wel. Hoewel onze lippen nu op elkaar drukken, heb ik nog steeds om de een of andere reden mijn ogen niet dicht, waardoor ik merk dat hij een verdrietige blik krijgt. Er zitten nog, net zoals bij mij, enkele natte plekken van het huilen onder zijn ogen, welke ik zacht wegveeg.
      Hierna doe ik mijn ogen dicht, echter verbreekt hij onze kus. Zijn ademhaling hapert enorm, waar ik voor enkele seconde op let voordat ik mijn donkere ogen weer open. Ik ben werkelijk verbaasd als hij de volgende woorden uitspreekt, ‘Een man zoals ik verdient helemaal geen vrouw zoals jou… Je bent veel te goed, Ash.’ Fluistert hij zacht over zijn gebarsten lippen heen, om vervolgens mijn gezicht vast te pakken met zijn grote, mannelijke handen en een kusje op mijn voorhoofd te drukken, waarbij ik mijn ogen kort dichtdeed met een glimlachje. Een man zoals hem? Al had ik geen idee van wat ik ervan moest zeggen, tijd had ik er toch niet voor, want hij drukt zijn lippen alweer op die van mij. Misschien iets te hebberig, waardoor het leek dat hij bang was om me kwijt te raken.
      Ik ga erin op terwijl mijn handen daarna naar zijn blonde, warrige haar gaan, waar mijn vingers doorheen strijken. Lieflijk verdiep ik me verder in de kus, zet aan weerszijden van zijn lichaam elk een been, waardoor ik hem iets naar achteren duw. Hij zal het niet meer doen… Hoe goed ik me dat ook blijf inprenten, het lukt niet. Je kunt niet beloven om iemand geen pijn meer te doen, toch? Misschien zal het wel nog een keer proberen, al wisten we allebei waar we het over hadden… Doordat ik nog steeds mijn nette kleding draag en ik zo zit, zorgt het ervoor dat mijn zwarte rok weer wat naar boven gaat en de netkousen weer iets zichtbaarder worden.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ok wat heb ik gemist..
& Mitch, waarom heb je nog niet gereageerd ]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

N4I5 schreef:

Aubree Aleah Rodriguez.

Luke dus. Dat moest makkelijk te onthouden zijn.
"Ik drink mijn drankje nog even op en ga dan" zei hij.
Ik knikte en dronk het water al een stuk op dat Mason net voor mijn neus had gezegd.
"Ja, inderdaad, ik moet ook nog iets doen".
Ik dronk het laatste beetje op van mijn water en schudde toen mijn hoofd.
"Ik heb werkelijk niets te doen maar er is hier vast wel genoeg te doen".
Ik kon niet tegen liegen. Dan liever mezelf belachelijk maken door mijn eigen leugen uit de wereld te helpen, dan dat anderen het moesten te weten komen. Hoe stom de leugen ook was. Ik prutste wat aan de lederen, gevlochten armbandjes om mijn pols. Van mezelf was ik al een tint donkerder dan de normale mens, maar echt veel bruiner worden als ik in de zon zat, deed ik niet. Eigenlijk werd ik even bruin als mensen die 4 weken dag in dag uit aan de zee zaten met hele dag door zon.

Yuri Leith Bishop

Ze bijt zacht op haar onderlip als ik een traan wegveeg, maar ze lijkt het niet onprettig te vinden. Het lijkt wel alsof onze aanrakingen intenser zijn dan normaal, alsof het me meer doet dan het ooit gedaan heeft. En dat is behoorlijk speciaal, want normaal zijn haar aanrakingen als zo bijzonder voor mij. Als ze me kust, doet ze haar ogen niet dicht. Ze veegt zacht de natte plekken onder mijn ogen dicht, waardoor ik moeite heb om me in te houden en haar niet helemaal fijn te drukken in mijn armen. Ik voel zoveel liefde voor haar dat ik het haar op de één of andere manier wil laten voelen, maar ik weet niet hoe.
Ze had net voor ik onze kus verbrak, haar ogen dicht gedaan. Na enkele seconden nadat ik hem verbreek, doet ze haar ogen weer open. Ze sluit haar ogen wel weer als ik mijn lippen teder op haar voorhoofd druk en daarna mijn lippen op die van haar. Ze gaat er in op terwijl haar handen naar mijn blonde, warrige haar gaan, waar haar vingers door heen strijken, iets waar ik altijd enorm van genoten heb. Lieflijk verdiept ze zich verder in de kus, ze zet aan weerszijden van mijn lichaam elk een been, waardoor ze mij iets naar achter duwt.
Haar zwarte rok gaat iets naar boven en ik zie de netkousen zie zichtbaarder worden. Ik laat mijn handen er naar afzakken, om deze zacht over haar benen en netkousen te laten strijken. Niet op een perverse, seksuele manier, maar zachtaardig en koesterend. Ik heb nu helemaal geen bijbedoelingen, daar zou ik niet eens aan durven te denken. Ik schuif haar rokje iets mee omhoog, maar maak geen ongepaste bewegingen. Ik raak haar alleen maar zacht en liefkozend aan bij haar benen. Netkousen hebben haar altijd geweldig gestaan, als ze haar werkkleding uittrok, keek ik altijd zo graag toe. Alleen het zien maakt meestal al genoeg los in mij.
Hierna laat ik mijn handen langs haar zij omhoog strelen, om haar daar vast te blijven houden. Mijn lippen houd ik nog altijd op die van haar, maar probeer ik wel minder hebberig te zijn. Zelfs zonder dat ik mijn best doe, leg ik al mijn gevoel er in. De liefde die ik zo intens voor haar voel overheerst hierbij het meeste. Mijn vingertoppen trillen licht, alleen maar omdat ik zo blij ben dat ik haar aan mag raken. Er komt een kleine zucht over mijn lippen heen, die flink opgelucht klinkt.

---

Your make-up is terrible

[Omdat ik weer bezig ben ;c Sowwy!]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Maar ik verveel me Ik mag jouw school niet]

[ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 21:15 ]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Luke Alexander Skyse

"Ik heb werkelijk niets te doen maar er is hier vast wel genoeg te doen" Ik kijk naar haar en glimlach. 'Je mag ook met mij mee als je dat leuk vind?' Stel ik voor en kijk haar nogmaals aan terwijl ik een slok bier neem. 'Als je dat leuk vind tenminsten en ik zal geen foto's van je maken zolang je geen toestemming geeft.' Voeg ik er lachend aan toe.