Between the woods 1 - Speeltopics

Dit verhaal gaat over een bos. Een paar jongeren worden daar heen gestuurd in verband met de ondergang van de aarde. Zij moeten in het bos zien te overleven en een stad bouwen. Families maken en de wereld heropbouwen. De stad word gemaakt beetje bij beetje. De kinderen moeten dus de wereld redden. (avatar)
Ze kunnen niet uit het bos en ze moeten hun krachten delen.

Regels:
- Praten in de ik vorm.
- 16+ mag
- Schelden mag
- Je personages moet tussen de 14 en de 24 zijn
- Zet je naam boven je bericht
- praten als quizletter graag tussen haakjes () [] {}

(het is niet de bedoeling dat je elkaar vermoord net als in the hungergames. je moet gewoon zien te overleven)

Link rollentopic:http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=142630

[ bericht aangepast op 6 okt 2012 - 10:50 ]

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Jack
'gewoon, jagen' zeg ik met een grijns tegen Lynn. Het is voor mij vreselijk raar om bij mensen in de buurt ze zijn. Ik grom tegen Warrior, die een vis probeert te jatten. Warrior kijkt me onschuldig aan en ik geef hem een aai over zijn bol.

Spoiler alert: you will save yourself

Lynn

Ik was geergerd. Ik probeerde een gesprek aan te knopen en hij geeft alleen maar luchtig antwoord. Ik wou boos naar hem kijken maar hij glimlachte zo lief en ik lachte terug. Ik was een beetje moe en ik hoopte gauw de plek tegen te komen. Tegelijkertijd vond ik het niet erg hier alleen te zijn met Jack en Camill. Alleen wel stil. Ik hoop dat er iemand nog een gesprek aanknoopt. Ik zie Warrior die vis probeerd te pakken en Jack gromt tegen hem. Het klonk best grappig. Blijkbaar had Yumi dat gezien en dacht hij het ook even te kunnen proberen. Jack gromt weer. Ik denk dat hij dacht dat het Warrior was maar hij pakt Yumi en aaid hem. Daarna word hij weer op de grond gezet. Hij ziet een vogel en klimt in een boom. En warrior loopt er natuurlijk achteraan.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Nathan Hunter

Ik kijk de persoon die blijkbaar Ruuqo heet even aan en knik alleen, ik haat het om met "mensen" te praten.
Ik ga bij een boom zitten, niet te ver van de groep maar ook niet te dichtbij.
Ik wilde liever op mijzelf zijn, alleen, dat was wat ik het lekkerst vond.
Durdan komt naast mij liggen waarna ik hem door zijn vacht aai.
Ik snap nog steeds niet hoe ze mij gevonden hadden om de mensheid een nieuw leven in te blasen.
Ik dacht dat ik mijzelf goed genoeg verstopt had en dat het slim was om van huis naar huis te gaan, maar blijkbaar niet.

Jack
Ik moet lachen om de beestjes die zo schattig zitten te doen. 'waar kom jij vandaan?' vraag ik aan Lynn, een poging om een gesprek aan te knopen. Ik gooi een tak weg zodat Warrior die kan ophalen.

Spoiler alert: you will save yourself

Ruuqo

Ik kijk naar de jongen, van wie ik nog altijd de naam niet weet en zucht. Het vuur brandt weer in alle hevigheid en ik ga zitten.
In mijn hoofd probeer ik te bedenken wat er vandaag allemaal gedaan moet worden, terwijl ik een paar stukjes vlees, die nog van het zwijn over waren, opeet. Een schreeuw kondigt Armoury aan, en ik kijk omhoog, afwachtend vanuit welke richting hij zal komen. Uiteraard komt hij over het water aanvliegen en hij scheert een rondje over de boomtoppen voor hij voor mijn voeten landt.
Met een schuin kopje kijkt hij naar het beest naast de jongen, totdat ik hem wat vlees toe gooi. Hij schrokt het op en ik streel zachtjes over zijn kop. Even blijft hij zitten, om vervolgens op te vliegen en een stukje verderop op een rots te landen waar hij zijn veren begint glad te strijken.
Gefascineerd blijf ik naar hem kijken. Wat zou het fijn zijn als ons leven ook zo gemakkelijk kon zijn; eten, veren netjes maken en slapen. Maar dat was het niet en ik zuchtte terwijl ik naar de slapende mensen om me heen keek.

You oughta know

Nathan Hunter

Ik glimlach even als ik merk hoe het beest zo aankomt vliegen en weer weg gaat om op een rots te zitten,
ik kijk Durdan even aan en glimlach dan weer, het was mijn eigen creatie, ieder dier wat hier rond loopt of vliegt is een creatie van moeder natuur.
Ik kijk zuchtend naar de lucht waarna Durdan een lik over mijn wang geeft, Durdan weet hoe ik mij voel, ik voel mij weer gevangen.

Lynn

We waren 's avonds laat pas terug gekomen en ik had fijn gepraat met Jack. Ik vond hem wel aardig. Bovendien was hij de gene die ik het best kende van de groep. Ik hoop dat ik het goed kan vinden met iedereen maar ik was allang blij dat ik iemand had om mee te praten. Jack was helemaal niet iemand die geen gesprekken kon voeren. Ik keek wazig om me heen en ik had het idee dat ik de enige was die wakker was. Ik pakte mijn tas en ik liep naar de rivier. Ik had zin in een duik. Ik kleedde me uit en hing mijn kleding aan een boom. Ik ging het koude water in. Heerlijk!


(het zou grappig zijn als er een jongen aan kwamen. Word het lekker genant)

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Armoury

Mijn veren liggen netjes en ik trek nog een laatste oude veer uit die ik in mijn snavel houd. Daarna kijk ik naar het beest en de jongen. Zullen zij nog iets te eten voor mij hebben?
Ik spreid mijn vleugels en klap een paar keer voor ik naar ze toe vlieg. Op een afstandje land ik en, het beest goed in de gaten houdend, hup ik voorzichtig naar ze toe. Op een vleugellengte blijf ik zitten en kijk de jongen aan terwijl ik m'n kop een beetje kantel en voorzichtig de veer voor zijn voeten leg.

You oughta know

[whooo, dubbelpost, nouja. Ik zal de reactie van degene voor mij dan maar eens even volgen ]

Ruuqo

Ik keek hoe Armoury een veer voor de voeten van de jongen neerlegde en grijnsde. Een slijmbal was het ook, alles deed hij voor iets te eten. Ik stond op en besloot wat water te halen. Bij het zien van kleding aan een boom hield ik al iets in, maar toen ik eenmaal bij het meertje was, kwam ik pas echt tot de conclusie hoe helder het water hier was...

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 19:58 ]

You oughta know

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 20:12 ]

Lynn

Het was zo genant. Ik was aan het zingen en ik draaide rond in het water. Het voelde zo heerlijk. Ik hield van het water. De fijne vloeistof om je lijf. Je leek te zweven. Toen ik me omgedraaid had zag ik Ruuqo. Ik sloeg direct mijn armen voor mijn borst. Ik schaamde me dood. Ik zwom snel weg. Ik hoopte dat ik vroeg genoeg was. Maar niet hopen dat ik nog z'n bezoekje krijgt....

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Lol nu klopt mijn reactie niet meer

(BTW voor de liefhebber, ik heb een rpg gemaakt: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=143241)

(Zo ik maak hem wel ff anders)
Hester

De jongen die mij gered heeft was terug. Ik was al wakker, maar door de kruiden was ik nog lekker rozig en bleef ik nog even liggen. Toen ik besloot dat het tijd werd om op te staan, hupte ik uit mijn slaapzak en zag hem tegen een boom aan zitten. Ik liep naar hem toe. Hij leek in gedachten verzonken voor zich uit te kijken. 'Eh hai, ik wou je nog even bedanken voor gisteren. Zonder jou was ik op de grond te pletter gevallen' zei ik en bloosde. 'Geen punt' zei hij en glimlachte. Ik stond een tijdje hem aan te kijken, en het was te stil voor me,dus ik liep terug naar mijn plek. Ik besloot dat ik me even wou gaan wassen. Ik liep richting het water. Daar stond Ruuqo. Hij bloosde een beetje, ik wist niet waarom maarja. Ik liep naar Ruuqo toe. 'Hey, lekker geslapen?' vroeg hij. 'Ja, voor hoever het mogelijk is in een bos.' zei ik glimlachend. Hij kwam wat dichter naar me toe, vond ik niet erg. Maar hij kwam maar dichter en dichterbij. Wat deed 'ie? Voordat ik iets kon doen fluisterde hij in mijn oor: 'je hebt een takje in je haar'. Ik proeste het uit van het lachen en hij pakte het takje uit mijn haar. Maar ondertussen dacht ik in mijn achterhoofd aan het gevoel in mijn buik wat ik kreeg als hij zo dichtbij me was.

(dus nu moet een andere jongen naar de rivier om een genante scene te maken)

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!