Between the woods 1 - Speeltopics

Dit verhaal gaat over een bos. Een paar jongeren worden daar heen gestuurd in verband met de ondergang van de aarde. Zij moeten in het bos zien te overleven en een stad bouwen. Families maken en de wereld heropbouwen. De stad word gemaakt beetje bij beetje. De kinderen moeten dus de wereld redden. (avatar)
Ze kunnen niet uit het bos en ze moeten hun krachten delen.

Regels:
- Praten in de ik vorm.
- 16+ mag
- Schelden mag
- Je personages moet tussen de 14 en de 24 zijn
- Zet je naam boven je bericht
- praten als quizletter graag tussen haakjes () [] {}

(het is niet de bedoeling dat je elkaar vermoord net als in the hungergames. je moet gewoon zien te overleven)

Link rollentopic:http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=142630

[ bericht aangepast op 6 okt 2012 - 10:50 ]

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Jack
Omdat ik toch al nat ben, zwem ik onder water, op zoek naar vissen. Ik heb ook bij de roedel geleerd dat je heel goed kan vissen met je poot -in mijn geval hand- Ik vang een paar kleine visjes, maar een grote wil niet echt.

Spoiler alert: you will save yourself

Leya

"Oké, dan moet je het zelf weten. Eet smakelijk," zeg ik. En zonder om te kijken loop ik terug naar ons vuur. "En?" vraagt Dewi-Jane. "Hij is een wolf op zichzelf, hij heeft ons niet nodig," antwoordt ik spottend. "Hij moet het zelf maar weten." Ik ga weer zitten en kijk in het vuur. Ik merk dat ik me toch zorgen begin te maken. Als we hem straks dood vinden is het misschien zijn eigen schuld, maar ik wil toch absoluut niet dat hij dood gaat. "Hoe laat is het eigenlijk?" vraag ik.

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Nathan Hunter

Ik glimlach even als ze wegloopt, Durdan komt weer uit het bos zetten waarna het achter mij gaat liggen.
Ik aai het beest door zijn vacht waarna ik de rest van het vlees aan hem geef 'Als ze eens wisten hoe ik werkelijk was...' zeg ik fluisterend tegen Durdan die alleen gaapt.
Ik lach eventjes waarna ik naar het riviertje loop en wat water er van drink, ik stop nog wat water in mijn veldfles waarna ik naar de grot loop die ik deels gemaakt had al.
Ik glimlach, nog eventjes en ik had mijn eigen huisje hier.
Ik laat de pickaxe weer langzaam maar zeker in mijn hand komen, ik focus mij erop dat die sterk blijft en dat die genoeg kracht heeft om door de stenen heen te komen.
Als die weer in mijn hand ligt na een paar minuten glimlach ik, ik begin weer verder te gaan met de grot uit te hakken.

Hester

Ruuqo en ik kwamen aan in het kamp. Ik voelde me niet geweldig. Ruuqo hield me goed vast en ik vond het fijn hoe hij me ondersteunde. Hij legde het dode zwijn in een hoekje en nam me mee naar het vuur dat de anderen gemaakt hadden. Ik ging langzaam zitten op de grond en mijn gezicht vertrok van de pijn. Ik bedankte Ruuqo en hij ging naast me zitten. Hij sloeg een arm om me heen, en ik vond het niet erg.

Dewi-Jane

Ik zucht. "oke wat een gekkerd" mompel ik. "dan zoekt hij het toch lekker zelf uit" zeg ik en wil op mijn horloge kijken maar die heb ik natuurlijk niet in mijn rugtas gedaan. "ik ehh heb geen idee eigenlijk" zeg ik tegen Leya. "Je moet het aan de zon kunnen zien, die er nu nauwelijks meer is" zeg ik en ga staan en staar naar de lucht.

Ik vergeef en vergeet, want ik heb een goed hart en een slecht geheugen

[Aargh! Ik had gereageerd, en toen flipte m'n internet 'm. Weg reactie...]

Ruuqo

Nog net vang ik een deel van een gesprek op. 'Je moet het aan de zon kunnen zien, die er nu nauwelijks meer is.' Ik kijk omhoog en zoek het Westen. Daar is nog een strook licht te zien.
'Het zal een uur of negen zijn.' zeg ik. De herfst staat voor de deur, dus het wordt alweer eerder donker. Raar eigenlijk dat niemand eraan heeft gedacht om een horloge ofzo mee te nemen.
Ik staar weer in de vlammen en geniet van Hesters aanwezigheid. Armoury komt aanvliegen en ik voer hem wat kleine rauwe stukjes vlees van het zwijn. Hij schrokt het gulzig naar binnen en kijkt me doordringend aan, wanneer het op is. Als ik heb niet meer geef, kijkt hij of hij bij de anderen nog iets te eten kan krijgen.

You oughta know

Nathan Hunter

Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd waarna ik even rond kijk, Durdan was nog bezig om de laatste paar brokken steen weg te halen maar voor de rest zag het er mooi uit. Het was een plek waar ik voor een paar dagen kon blijven, waar ik even tot rust kon komen en daarna verder het bos in kon gaan.
Ik glimlach waarna ik Durdan roep, hij komt aan gesprint 'Durdan, haal veel bladeren zodat we een heerlijke plek hebben om te slapen' ik glimlach waarna Durdan begint te sprinten.
Ik laat mijzelf even achterover zakken waarna nog geen paar minuten later Durdan terug komt met een bek vol met bladeren, ik glimlach waarna ik het rustig maar zeker de bladeren neer leg zodat we beide een plek hebben om op te slapen.
Durdan ploft meteen neer op de bladeren die voor hem klaar gelegd waren, ik glimlach even waarna ik zelf ook op de bladeren ga liggen en mijn ogen even sluit.

(Is het wel de bedoeling dat je zo alleen bent Paddo? want het is juist de bedoeling van de RPG dat we samenwerken enz... Dus dat is niet echt zinvol dat je de hele tijd alleen bent...)

( Het is de eerste dag dat die even alleen wilt zijn, wenen aan de omgeving enz, Maar ik zet hem later gewoon weer bij de groep dus wees maar niet bang Want ik weet dat het verhaal over de jongeren gaat die een maatschappij ombouwen voor de nieuwe mensheid )

David

Hester en Ruuqo komen terug zonder hout maar wel met een everzwijn. Ik kijk naar Ruuqo en trek een wenkbrauw op. Waarschijnlijk hebben we nog meer hout nodig voor de volgende dagen als we hier gaan blijven. Ik zeg dit tegen de rest en sta recht. "Ik ga nog wat hout halen, iemand zin om mee te komen?"

[ik zie hier mensen die personag's van andere Quizletters laten praten en zo, kan dat?]

I think I'm losing what's left of my minbd

(Jup, ofc kan dat, als het maar niet te ingrijpend is voor die persoon. Je mag bijvoorbeeld niet belangrijke beslissingen nemen en bvb zeggen dat iemand dood gaat of zoiets xd)

[okee ]

I think I'm losing what's left of my minbd

Lynn

ik loop samen met Jack en camill terug naar de groep. Ik voel me best zenuwachtig. Dat komt omdat ik nog nooit echt omgegaan ben met jongens. Ik moest altijd naar een gescheiden school van mijn vader. Dat vond ik niet zo erg. Ik vond get erg stil. 'Eeuh... Hoe train jij je boogschutters kwaliteit?' vroeg ik maar om de stilte te verbreken. We waren allemaal nat maar Jak het meest. Hij ging zwemmen en Camill en ik gingen alleen tot onze knieen erin. Ik liep, op een antwoord wachtend, terug.

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 17:58 ]

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Nathan Hunter

Ik schrik wakker van een nachtmerie die ik al jaren lang achter elkaar heb, bezweet sta ik op en veeg het zweet van mijn voorhoofd waarna ik even naar het riviertje wandel.
Ik gooi wat water over mijn gezicht heen waarna ik even in het water kijk, misschien was het toch tijd om het achter mij te laten,
Ik sta op waarna ik Dundar aankijk die geschrokken was van mij, ik glimlach even, aai het beest over zijn hoofd en loop weer de grot in.
Ik kijk even rond 'Dundar, wat denk jij? Zullen we toch maar bij hun blijven en kijken tot hoever we komen?' ik glimlach even maar ik wist dat het een groot gevaar was voor mijzelf.
Dundar grijnst deels voor zover het beest kan en geeft mij een kopje waarna ik het pad terug volg, naar waar de groep waarschijnlijk is.

Ruuqo

Krakende takken maken me wakker en ik kijk voorzichtig om me heen. Wat dom eigenlijk, dat we zo open op de grond sliepen, daar moeten we het toch maar eens over hebben.
De jongen die we sinds gisteravond niet meer hebben gezien komt aanlopen, en ik sta op. Terwijl ik het vuur weer een beetje opstook, blijft hij twijfelend staan. Ik gebaar hem dat hij dichterbij moet komen, in de lichtkring van het vuur is het nou eenmaal veiliger.
'Ik zal me ook aan jou nog even voorstellen, ik dacht niet dat ik jou al kende.' zeg ik, en ik grijns. 'Ik ben Ruuqo.'

You oughta know