[RPG] Animal Royal | 30 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
- Dysis| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Ancora | Koning Rey Venado | Hert (2)
- Ancora Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
- Aria| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
-
-

Floraten onbeperkt
Aria| Faye Melodié Sanchez*

Mensen onbeperkt
Gancanagh| William Irial Smelting
Realist| Madeline Lucy Walls

[ bericht aangepast op 19 okt 2012 - 20:46 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 5 nov 2012 - 20:43 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Eleanor

Zachtjes trekt hij me naar zich toe en slaat zijn arm om mijn middel heen. 'Daar neem ik voor nu genoegen mee,' fluistert hij, al steunend met zijn kin op mijn hoofd. 'Dankje,' zei ik zacht terug en sloeg mijn armen om hem heen en verborg mijn gezicht tegen zijn borst, hopende dat de zenuwen snel mijn lichaam verlieten. Wat ik wilde zeggen was eruit en nu kon ik op een rustig tempo wennen aan het idee dat hij weer terug was, niet meer weg zou gaan en ik mijn gevoelens langzaam open zou kunnen zetten. Het boeide me even niet dat we midden in de drukte stonden, dit was voor nu even het belangrijkste. Dat ik hem vast had.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Matthew

'Dankje,' Ik glimlach en druk een kus op haar kruin en wrijf gerustellend over haar rug. Ik weet niet hoelang we hier zo staan maar dan laat ik haar langzaam en met tegenzin los. 'Zullen we maar weer terug gaan naar de rest?' Stel ik zacht voor en strijk een plukje haar uit haar gezicht. Ze zouden zich vast wel afvragen waar wij nou bleven.

Eleanor

'Zullen we maar weer terug gaan naar de rest?' vraagt hij na een tijdje, als hij me weer loslaat. Ik knik lichtjes terwijl hij een pluk haar uit mijn gezicht strijkt. 'Alleen weet ik niet waar de rest is,' reageer ik en kijk hem schuin aan. Mijn hart was weer tot rust gekomen en hoewel mijn hoofd nog een lichte warboel was, voelde ik me opgelucht en goed. 'Faye en Rey zijn een wandelingetje maken en Atreyu en Fedea gingen geloof ik winkels kijken,' voegde ik eraan toe. 'Ik heb geen idee hoelaat het is maar misschien is het een slim idee om alvast naar de gate te lopen?' Mijn vingers zochten zijn hand op terwijl ik zo met hem naar mijn kar met koffers liep.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Matthew

'Ik heb geen idee hoelaat het is maar misschien is het een slim idee om alvast naar de gate te lopen?' Ik knik instemmend. Haar vingers verstrengelde ze met de mijne wat me onbewust deed glimlachen. Zo lopen we terug naar onze koffers. Ik pak mijn koffer er van af en rij die met mij en Eleanore mee naar de gate. Daar laden wij vast onze koffers in en lopen dan door naar de gate waar we op een van de bankjes gaan zitten.

Jetro schreef:
(...)
Faye
"Meen je dat nu?" Ik grinnik en haal mijn schouders op. Gelijkspel, gewonnen, verloren. Veel maakte het me eigenlijk ook niet uit, dat we hebben genoten, daar draaide het om.
"Kom, laten we gaan." vervolgde hij zijn woorden daarna, zijn hand gleed liefdevol langs mijn wang. Ik liet me even onderuit zakken, keek toe hoe hij de kleren van de grond raapte en zijn eigen boxer aantrok. Zachtjes neuriede ik een deuntje.
"Dat was een leuke wandeling," Ik knikte optimistisch. Dat was het zeker.
Hoogstwaarschijnlijk ook een stuk beter dan een pizza Hawaï.
"Dat was het zeker, heel vernieuwend. Anders dan ik van een wandeling gewend ben." zei ik lachend op mijn beurt. Wanneer hij mijn ondergoed uitstak en net op het moment dat ik het wilde aanpakken, trok hij deze weg. Verbaasd keek ik hem aan.
"Je krijgt ze, in ruil voor een kusje." Overdreven rolde ik met mijn ogen en liep naar hem toe. Mijn lippen liet ik uitdagend voor de zijne hangen en net toen ik een millimeter van hem verwijderd was, trok ik het ondergoed uit zijn handen. Uitdagend stak ik mijn tong uit, trok mijn ondergoed aan.
"Dankjewel, meneer Venado."

Rey

"Dat was het zeker, heel vernieuwend. Anders dan ik van een wandeling gewend ben. Dankjewel, meneer Venado."
Met een pruillipje kijk ik haar aan.
"Faye niet lief," zeg ik zacht.
Ik trek mijn shirt aan en mijn broek. Vervolgens zoek ik mijn sokken en schoenen bij elkaar en kijk weer naar Faye.
"Faye gemeen."
Als een klein kindje steek ik mijn tong uit en koppig ga ik in de andere hoek van het kamertje staan om me verder aan te kleden.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Faye niet lief," Ik grinnik, trek mijn shirt ondertussen over mijn hoofd heen en haal lachend mijn schouders op. Even focus ik me op zijn rug, vol met rode strepen, mijn nagels staan in zijn huid gegroefd.
"Faye gemeen." vervolgt Rey zijn woorden. Ik rol met mijn ogen, kijk hem grijnzend aan en hijs me in mijn broek.
"Ach wat ben je toch zielig." zeg ik sarcastisch terug.
Ik waggel vrolijk naar mijn handtas toe om daar mijn kam uit te vissen en deze door mijn haar heen te halen. Het stiekje dat om mijn pols staat gespannen, zorgt ervoor dat mijn haren uiteindelijk in een strakke staart vast zitten.
Met een plof laat ik me op de grond vallen om vervolgens mijn taupe laarsjes aan te trekken.
"Al weer wat bijgetrokken?" vraag ik lachend als ik de rits van mijn linker laars dichtrits en mijn handtas van de grond raap. Heel even kijk ik naar mijn spiegelbeeld en houd mijn handen op het slot van de deur. Vragend kijk ik Rey met een glimlach van oor tot oor aan.
"You ready?"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Ach wat ben je toch zielig."
Zwijgend knik ik.
"Al weer wat bijgetrokken?"
Ik schud koppig -nep natuurlijk- mijn hoofd.
"You ready?"
Ik schud weer mijn hoofd.
"Faye nog steeds niet lief."
Ik draai me half om om mijn tong nog een keer uit te steken. Wat geniet ik ervan om haar eens lekker te plagen. Ik doe moeite om mijn lach in te houden.
"Niet klaar voor ik een kusje krijg," zeg ik kinderlijk.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Faye nog steeds niet lief." De overdreven kinderlijke toon in zijn stem, zorgt ervoor dat ik moeite heb om me in toom te houden. Ik pers mijn lippen op elkaar en schud glimlachend mijn hoofd. Met mijn vingers draai ik het slot al los, de deur op een kier. Als het net zo rustig is als net, kan het heus geen kwaad.
Wanneer hij zijn tong uitsteekt, begin ik te lachen en schud koppig mijn hoofd.
"Niet klaar voor ik een kus krijg," vervolgt hij dan zijn woorden. Even aarzel ik om het spelletje vrolijk mee te spelen, maar dan bedenk ik me dat we ook nog een vlucht hebben die op ons te wachten staat. Ik durf te wedden dat Trey en de andere er niet al te blij mee zullen zijn als wij veel te laat komen opdagen door onze kleine 'wandeling'.
"Nou, omdat jij het bent hoor." zeg ik dan plots en doe een stap zijn richting in. Voorzichtig draai ik zijn lichaam iets om, ga op mijn tenen staan en druk mijn lippen teder op de zijne. Even laat ik me meeslepen in de kus, maar breek hem dan uiteindelijk af. Een glimlach siert mijn lippen, plagend haal ik mijn hand door zijn haren en loop dan weer naar de deur waar ik met mijn tas vrolijk heen en weer zwaaiend uitloop.
"Are you ready now?" vraag ik dan nadat ik mijn lichaam een kwartslag hem omgeslagen om hem weer aan te kijken.
"De rest wacht vast op ons."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Nou, omdat jij het bent hoor."
Grijnzend trek ik haar tegen me aan en kus haar gretig terug.
"Are you ready now? De rest wacht vast op ons."
Geamuseerd kijk ik toe hoe ze me uitdagend aankijkt.
"Ik kom al," zeg ik braafjes.
Ik leg mijn arm om haar middel en volg haar de toiletten uit.
"Dat was zeer fijn."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Ik kom al," Ik knik tevreden en steek mijn duim naar hem uit, zet hem al op het lopen.
Net wanneer ik een aantal meters vooruit ben, hoor ik de deur dichtslaan wanneer ik Rey zijn hand op mijn middel voel. Het warme gevoel dat door mijn lichaam stroomt, maakt me diep gelukkig. Nauwelijks kan ik mijn hand nog recht houden zonder te trillen, zoveel zin heb ik in deze vakantie. Gewoon, gezellig met z'n allen. Met Fedea en Trey, Matthew en Eleanor. We hebben het verdiend, dat zeker, na deze rottige tijd.
"Dat was zeer fijn." Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk Rey dan glimlachend aan. Ik knik instemmend en leun half tegen hem aan.
"Dat was het zeker." antwoord ik beleefd terug, in mijn ene hand nog steeds mijn tas zwaaiend.
Even vraag ik me af waar we heen moeten gaan. De pizza is waarschijnlijk allang op en het zou me niet veel verbazen als het viertal allang onderweg is naar de gate.
"Zullen we de rest maar even bellen waar we ze moeten treffen?" vraag ik dan.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Dat was het zeker. Zullen we de rest maar even bellen waar we ze moeten treffen?"
Ik haal mijn schouders op, wanneer iemand iets afroept op de intercom.
"Wat een toeval. We zullen gewoon naar de gate gaan?" stel ik voor.
Ik druk een kusje op haar slapen en kijk even rond.
"Volgens mij zullen we de anderen dan zo wel zien."
Glimlachend kijk ik haar aan.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
Net wanneer ik mijn zegje gedaan heb, klinkt er een vrouwelijke stem; de intercom. Wanneer de naam 'Jamaica' valt, begint het automatisch weer te kriebelen.
"Wat een toeval. We zullen gewoon naar de gate gaan?" stelt Rey dan voor. Ik knik enthousiast. Inderdaad wel toeval, net alsof het voorbestemd is. Glimlachend zoek ik Rey zijn hand op en verstrengel onze vingers.
"Ik heb er echt héél veel zin in." breng ik uit, "ik kan haast niet wachten." Iedereen weet hoe ongeduldig ik ben, dus dan zal dit wel geen verassing zijn.
Het is immers ook niet mijn eerste vakantie met Rey of Fedea, nee, het is de allereerste keer dat ik op vakantie ga zonder ouders. Sowieso dat dit al iets heel anders is. Geen saaie tripjes meer, alleen doen wat we zelf willen.
"Volgens mij zullen we de anderen dan zo wel zien." vervolgt Rey zijn woorden.
Ik zoek even om me heen, me afvragend waar we heen moeten.
"Laten we dat maar hopen, dan." grinnik ik en wandel vrolijk door.
Er is maar weinig dat me uit deze stemming kan halen.

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 20:13 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Ik heb er echt héél veel zin in. Ik kan haast niet wachten."
Lachend druk ik een kus op haar kruin.
"Dat weet ik. Je herhaalde het alleen maar dagelijks gedurende de voorbije maand," grinnik ik.
"Laten we dat maar hopen, dan."
Ik knik verzekerd.
"En anders komen zij maar na als ze het vliegtuig gemist hebben."
Lachend kijk ik haar aan.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Waarschijnlijk omdat jij me zo gelukkig maakt," is het antwoord.
Ik moet lachen als ze onze armen heen en weer zwaait.
"Mouwenveger," plaag ik.
Ik knipoog met een glimlach en neem haar hand stevger in de mijne. Ondertussen zijn we bij een boekenwinkeltje gekomen. Ik trek Fedea zachtjes naar binnen en kijk even rond. Als ik het zo zie staan de boeken gesorteerd volgens genre.
"Waar heb je zin in?" vraag ik aan Fedea.
Ikzelf ben niet zo'n lezer, maar om de een of andere reden vind ik het altijd prettig tussen de boeken te snuffelen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Mouwenveger."
Ik steek lachend mijn tong uit en volg Trey het boekenwinkeltje naar binnen.
"Waar heb je zin in?"
Ik haal mijn schouders op en kijk een beetje rond.
Normaal zou ik op de boeken afstormen, maar er zit niet meteen iets bij dat naar mijn zin is. Mijn blik glijdt
over de kleurrijke ruggen, maar het zijn allemaal typische flutromannetjes of iets in een taal die ik niet begrijp -Frans.
"Niet echt iets speciaals, denk ik. He, spelen ze geen films op het vliegtuig?" vraag ik wanneer ik een rek met dvd's voorbijwandel.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.