[RPG] Animal Royal | 30 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
- Dysis| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Ancora | Koning Rey Venado | Hert (2)
- Ancora Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
- Aria| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
-
-

Floraten onbeperkt
Aria| Faye Melodié Sanchez*

Mensen onbeperkt
Gancanagh| William Irial Smelting
Realist| Madeline Lucy Walls

[ bericht aangepast op 19 okt 2012 - 20:46 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 5 nov 2012 - 20:43 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Colfer schreef:
Rey

"Veel tijd hebben we nou ook niet meer bepaald."
Grinnikend druk ik mijn lippen weer op de hare.
Wanneer ze mijn naam kreunt en haar nagels in mijn rug zet, weet ik dat ik zover ben. Ik stimuleer haar nog wat meer, om haar haar genot ook te gunnen.
"Faye," kreun ik.
Ik voer het tempo nog wat op, en merk dat ik mijn hoogtepunt bereik. Zuchtend leg ik mijn armen om haar heen, en druk mijn lippen op de hare.

Faye
De manier waarop hij mijn naam kreunt en zijn ademhaling onregelmatiger wordt, merk ik al snel dat zijn hoogtepunt eraan zit te komen. Niet alleen hij is er dichtbij, want ook wanneer hij me meer begint te stimuleren, weet ik dat ik het niet vreselijk lang meer zal houden. Een kreun verlaat mijn lippen, mijn tanden zet ik zachtjes in zijn hals om de kreunen te smoren.
Mijn spieren spannen zich nog één keer samen, kippenvel komt er over mijn gehele lichaam te staan van puur genot, mijn hart bonst als een razende in mijn keel en mijn nagels krassen over zijn bovenrug - het gaat gewoon automatisch.
Ik merk al snel dat Rey klaar is gekomen wanneer zijn spieren zich verslappen. Ook mijn orgasme komt, maakt mijn hoofd licht en voel zijn armen dan uiteindelijk om me heen. Met mijn ogen nog gesloten drukt hij zijn lippen op de mijne en vol passie kus ik hem terug.
Nog even blijf ik stil om op adem te komen.
"Heb ik alsnog gewonnen," grinnik ik dan uiteindelijk.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Heb ik alsnog gewonnen."
Ik laat haar een beetje los om haar aan te kijken.
"Meen je dat nu?" vraag ik lachend.
Ik schud mijn hoofd en druk een kusje op haar kruin.
"Kom, laten we gaan," zeg ik stil.
Ik kijk haar nog even aan en raap dan onze kleren op. Ik streel even over haar wang en glimlach.
"Dat was een leuke wandeling," zucht ik wanneer ik mijn boxer weer aanheb. Lachend kijk ik haar aan en steek haar ondergoed naar haar uit.
"Je krijgt ze, in ruil voor een kusje," zeg ik plagerig.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Matthew

Ik glimlach. 'Ik weet dat ik je alles kan zeggen maar in die periode was je gewoon druk met jezelf en dat is goed, ik bedoel het is jou leven maar ik vond
dat ik je daarin wel wat ruimte mocht geven.' Antwoord ik zacht en leg een hand zacht op haar knie. 'ik weet hoe je over mij denkt en daar heb ik me
ookal lang bij neergelegt.' Leg ik haar uit.

Colfer schreef:
Rey

"Heb ik alsnog gewonnen."
Ik laat haar een beetje los om haar aan te kijken.
"Meen je dat nu?" vraag ik lachend.
Ik schud mijn hoofd en druk een kusje op haar kruin.
"Kom, laten we gaan," zeg ik stil.
Ik kijk haar nog even aan en raap dan onze kleren op. Ik streel even over haar wang en glimlach.
"Dat was een leuke wandeling," zucht ik wanneer ik mijn boxer weer aanheb. Lachend kijk ik haar aan en steek haar ondergoed naar haar uit.
"Je krijgt ze, in ruil voor een kusje," zeg ik plagerig.

Faye
"Meen je dat nu?" Ik grinnik en haal mijn schouders op. Gelijkspel, gewonnen, verloren. Veel maakte het me eigenlijk ook niet uit, dat we hebben genoten, daar draaide het om.
"Kom, laten we gaan." vervolgde hij zijn woorden daarna, zijn hand gleed liefdevol langs mijn wang. Ik liet me even onderuit zakken, keek toe hoe hij de kleren van de grond raapte en zijn eigen boxer aantrok. Zachtjes neuriede ik een deuntje.
"Dat was een leuke wandeling," Ik knikte optimistisch. Dat was het zeker.
Hoogstwaarschijnlijk ook een stuk beter dan een pizza Hawaï.
"Dat was het zeker, heel vernieuwend. Anders dan ik van een wandeling gewend ben." zei ik lachend op mijn beurt. Wanneer hij mijn ondergoed uitstak en net op het moment dat ik het wilde aanpakken, trok hij deze weg. Verbaasd keek ik hem aan.
"Je krijgt ze, in ruil voor een kusje." Overdreven rolde ik met mijn ogen en liep naar hem toe. Mijn lippen liet ik uitdagend voor de zijne hangen en net toen ik een millimeter van hem verwijderd was, trok ik het ondergoed uit zijn handen. Uitdagend stak ik mijn tong uit, trok mijn ondergoed aan.
"Dankjewel, meneer Venado."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Eleanor

Mijn gezicht betrok een beetje toen hij zei dat ik in die tijd te druk was met mezelf, al had hij ergens wel gelijk. Tot op een paar maanden geleden leidde ik een vrij losbondig leven, iets waar ik nu alles behalve trots op was. 'Ik weet hoe je over mij denkt en daar heb ik me ookal lang bij neergelegd.' Hij had zijn hand zacht op mijn knie gelegd waar ik even naar keek terwijl ik op mijn lip beet. 'Misschien..' mompelde ik en legde mijn hand op de zijne terwijl ik met een licht verwarde blik hem aankeek. 'Moet je dat niet doen..' Ik kon het niet helpen mijn woorden een beetje vragend uit te spreken. Zijn woorden hadden me een beetje van mijn stuk afgebracht, iets wat goed voelde maar ook ergens verwarrend. Hoe dacht ik werkelijk over Matthew?

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Matthew

'Misschien..' Mompelde ze en legde haar hand op de mijne. . 'Moet je dat niet doen..' En daar was het. Het pijnlijke gevoel van een afwijzing die ik maanden geleden al had gehad en nog iets, iets dat nog meer pijn deed. Was ik door mijn openhartigeheid ook nog eens mijn beste vriendin kwijt geraakt? Door haar reactie trek ik mijn hand terug alsof ik me ergens aa gebrand had. 'Ik ga.. Een rondje lopen.' Weet ik uit te brengen. Ik had spontaan geen honger meer en liet mijn koffer hier staan. Ik had frisse lucht nodig en wel nu. Ik steek mijn handen in mijn zakken en ik probeer zo snel mogelijk een uitgang te vinden voor mijn zicht helemaal wazig werd door die verdomde tranen.

[Ik ga slapen. Antwoord komt morgen ofzo]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Eleanor

Als hij zijn hand terug trekt brengt dat alleen maar nog meer verwarring op. 'Ik ga.. Een rondje lopen,' zegt hij en stond vervolgens snel op. 'Wacht..' bracht ik uit, maar hij was al weg. Ik had mijn woorden verkeerd overgebracht, of hij had ze verkeerd opgepakt. In iedergeval iets in die richting. Ik moest hem achterna gaan en hem zeggen wat ik bedoelde. Vluchtig keek ik om me heen en zag zijn koffer nog staan, deze trok ik met me mee en plantte deze vervolgens neer op de kar waar ook mijn koffers op lagen. 'Matthew..' riep ik toen ik hem eindelijk zag lopen, en versnelde mijn pas iets. 'Je hebt me verkeerd begrepen...' zei ik zodra ik bij hem was en pakte zijn arm vast in de hoop dat hij stil bleef staan. Bij het zien van de blik die in zijn ogen lag stierf mijn stem weg en keek ik hem geraakt aan.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Matthew

Ik draai me om zodat ik haar aan kan kijken. 'Ik weet hoe het zit Eleanore' fluister ik en haal adem zodat mijn zicht weer duidelijker word. 'Ik wil niet het; het ligt niet aan jou maat aan mij praatje' zucht ik en kijk naar haar

Eleanor

'Ik weet hoe het zit, Eleanor,' fluistert hij waarop ik licht met mijn hoofd schud. 'Ik wil niet het; het ligt niet aan jou maar aan mij praatje,' zucht hij vervolgens en kijkt me aan. Ik trek een frons op mijn gezicht en werp hem een schuine blik toe. 'Ik was ook niet van plan je dat praatje te gaan geven,' reageerde ik. 'Het is wat ik zei; je hebt me verkeerd begrepen.' Ik haalde diep adem en sloeg mijn blik van hem af waarna ik een keer opzij keek. 'Misschien wil ik niet dat je je neerlegt bij hoe jij denkt te weten, hoe ik over je denk,' bracht ik uit en keek hem weer aan. Die zin klopte waarschijnlijk van geen kanten maar ik wist het even niet anders te zeggen.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Matthew

Ik frons en leg twee vingers onder haar kin zodat ik haar hoofd op kon tillen om haar aan te kijken. 'Wat bedoel je precies?' Fluister ik. De omgeving vervaagde en alleen zij deed er nog toe. 'Ik daxht dat je mijn aanraking niet wilde' fluister ik.

Eleanor

'Wat bedoel je precies?Ik dacht dat je mijn aanraking niet wilde.' Lichtjes schudde ik met mijn hoofd. 'Als ik dat niet wilde had ik je hand weggeduwd, niet de mijne erop gelegd,' zei ik zacht terug.Ik haalde een diepe teug adem en sloeg mijn blik weer even van hem af. 'Misschien moet je jezelf niet neerleggen bij het idee dat ik je alleen maar zou zien als mijn beste vriend,' zei ik vervolgens zacht en richtte mijn blik weer naar hem op. 'Ik.. Misschien.. Wat ik wil..' Ik wist geen goede zin te maken, of mijn gevoel in de juiste zinnen uit te spreken. Dit kwam onverwachts voor me want ik had nooit gedacht dat er meer gevoelens waren dan alleen pure vriendschap, niet van zijn kant en al helemaal niet van mijn kant. Nu zou ik willen dat Cam hier was, zij was wat dat betreft net iets makkelijker in het uiten van haar gevoelens.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Matthew

Mijn vingers trillen en ik zet een stap naar haar toe. 'Bedoel je dat je meer wilt zijn dan vrienden' ik kijk haar vragend aan. Ik moest niets verwachten dan werd ik weer teleurgesteld. Ik kijk ern beetje omlaag naar haar en en pak heel voorzichtig haar hand vast

Eleanor

'Bedoel je dat je meer wilt zijn dan vrienden?' Met een vragende blik keek hij me aan, nadat een stap dichterbij had gezet. Ik keek toe hoe hij mijn hand pakte en voelde de versnelling die mijn hart maakte. Verwarring had plots plaats gemaakt voor zenuwen terwijl ik keek naar onze handen, mijn vingers verstrengelde zich als vanzelf om de zijne heen. 'Ik had dit niet verwacht, niet zien aankomen,' zei ik zacht, met mijn blik nog steeds naar beneden gericht. Hij wist als geen ander dat ik mijn gevoelens altijd gesloten hield, in ieder geval als het aankwam op dit soort dingen. 'Maar ik denk wel dat ik dat wil zijn.' De woorden waren slechts maar een fluistering, met een lichte aarzeling, maar niet minder gemeend.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Matthew

'Maar ik denk wel dat ik dat wil zijn.' Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en ik trek haar zacht naar me toe. Ik sla mijn armen om haar middel en steun met mijn kin op haar kruin. 'Daar neem ik voor nu genoegen mee.' Fluister ik terug terwijl ik haar vast blijf houden. Ik had haar te lang niet gezien en niet gesproken. Ze maakte me gelukkig. Ik wist hoe ongemakkelijk ze zich voelde als ze open en bloot over haar gevoelens moest praten.