[RPG] Animal Royal | 30 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
- Dysis| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Ancora | Koning Rey Venado | Hert (2)
- Ancora Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
- Aria| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
-
-

Floraten onbeperkt
Aria| Faye Melodié Sanchez*

Mensen onbeperkt
Gancanagh| William Irial Smelting
Realist| Madeline Lucy Walls

[ bericht aangepast op 19 okt 2012 - 20:46 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 5 nov 2012 - 20:43 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Ja, uit de verpakking en in zijn rugzak :')]

"Geen idee. Doet er ook niet toe. She was flirting with my man! No one flirts with my man."
Ik moet nog harder lachen dan net als ze er nog heel erg getto bij gaat doen. Ik hou mijn lach een beetje in als ze haar lippen op de mijne drukt. Zodra de kus gedaan is, lach ik verder. Hoe meer ik dat beeld in mijn hoofd afspeel, hoe grappiger het wordt.
"Niemand," stem ik in. "Alleen jij."
Ik heb gewoon de behoefte niet meer met iemand anders te flirten. Nou misschien een keer met Faye of Eleanor maar dat meen ik niet eens, het is gewoon grappig die twee te plagen.
Ondertussen zijn we bij de gate aan gekomen waar de anderen wat nerveus staan te draaien. Ik laat Fedea's hand los en sla mijn arm om Rey's schouder.
"Rey, grote vriend. Heb je lekker gewandeld man?" vraag ik terwijl ik met mijn wenkbrauwen wiebel.
Tja, erg subtiel waren ze ook niet bezig daarnet.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Niemand. Alleen jij."
Lachend klap ik even in mijn handen.
"Jippie. Ik voel me vereerd."
We komen aan bij de gate, waar de anderen al staan te wachten. Ik kijk toe hoe Trey meteen bij Rey gaat staan.
"Rey, grote vriend. Heb je lekker gewandeld, man?"
Ik lach even om Rey, die heftig knikt.
"Lekker de beentjes gestrekt," antwoordt hij vervolgens droog, om vervolgens even naar Trey te grijnzen.
De intercom gaat weer af en enthousiast spring ik op en neer.
"We gaan naar Jamaica!" roep ik vrolijk.
Ik denk even niet aan het feit dat ik in het openbaar ben, of dat ik zwanger ben, en kijk lief naar de rest.
"Gaan we instappen?"

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Lekker de beentjes gestrekt," antwoordt Rey na zo'n hevig geknik dat het me verbaast dat zijn hoofd er nog aan hangt. De grijns op zijn gezicht spreekt boekedelen. Ik lach even en kijk even naar Faye.
"Gespreid lijkt me een beter woord," grinnik ik.
"We gaan naar Jamaica! Gaan we instappen?"
Het enthousiasme van Fedea is aanstekelijk. Ik laat Rey los en neem terug mijn liefje bij de hand.
"Doe nou rustig Fé, straks spring je die baby er uit," lach ik, wetend dat dat niet kan.
Ik druk een kusje op haar voorhoofd en kijk even om me heen.
Rey is er, Faye is er, Eleanor is er en Matthew is er. Iedereen is er. Nou, iedereen die er moet zijn is er.
"Volgens mij kunnen we wel?" zeg ik met een brede glimlach.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Gespreid lijkt me een beter woord."
Ik grinnik om Rey's rode hoofd.
"Doe nou rustig Fé, straks spring je die baby er uit."
Lachend druk ik een kusje op zijn wang.
"Dat overleef jij niet," grap ik.
"Volgens mij kunnen we wel?"
Ik knik en kijk iedereen lachend aan.
"Ik heb er zo'n zin in."
De kriebels beginnen te komen. Hopelijk valt de vlucht mee.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Eleanor

‘Meer dan eens,’ lach ik en kijk even naar het tweetal voor ik mijn blik afwendt als ik zie dat Faye dicht bij hem gaat staan. ‘Had jij je ticket en id-kaart gevonden?’ vraag ik nogmaals aan Matthew en wapper ondertussen licht met de mijne. Ik voel mijn telefoon weer trillen en als zie dat ik weer een smsje van Cam heb. Hij staat er knap op, niet? Nu nog jou Prince Charming zoeken en dan is alles perfect!X.
Ik bijt even op mijn lip en werp een vlugge blik op Matthew, even raakten mijn gedachten weer in de war en besefte ik hoe erg ik Cam nodig had. Erg stom, je zou toch wel verwachten dat ik zoiets zelf wel aankon. Hij staat er inderdaad erg knap op! Knappe vent hoor! Ik had al op verzenden gedrukt terwijl mijn sms helemaal niet compleet was. In mijn hoofd zoekend naar woorden besloot ik er nog een vlug smsje achterna te sturen. Prince Charming.. Matthew is terug. We hebben een.. verwarrend gesprek gehad, denk ik.. X.
'Oh, jullie zijn er!' bracht ik uit zodra ook dat smsje was verzonden. Ik had niet eens meegekregen dat Fedea en Atreyu eindelijk ook hier waren. En net op tijd want de intercom klonk weer. 'Ik ben klaar om te gaan!' glimlach ik.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Faye
"Rey, grote vriend. Heb je lekker gewandeld man?" Hoor ik Trey plots uit het niets zeggen. Meteen draai ik me om, tot mijn opluchting is het tweetal nog net op tijd aangekomen en zijn we dus compleet.
Ik kijk even naar Trey die de opmerking plaatst en bijt op mijn onderlip, tuur even de andere kant op alsof er werkelijk niets aan de hand is.
"Lekker de beentjes gestrekt," Ik kan het niet laten om te grijnzen als Rey deze opmerking maakt. Erg subtiel waren we inderdaad niet geweest, maar opvallender kan je het niet maken.
"Gespreid lijkt me een beter woord," antwoord Trey terug. Heel even ontmoeten zijn ogen de mijne. Ik kan zien dat hij me plaagt en ergens weet ik dat ik het wel verdiend heb na vanmiddag.
Glimlachend ga ik naast Fedea staan wie er net zoveel zin als mij in lijkt te hebben en op en neer jubelt van enthousiasme.
"Doe nou rustig Fé, straks spring je die baby er uit," beantwoord Trey Fedea haar hysterische gedrag. Vrolijk wandel ik al iets voor de groep uit. Ik vind dat het tijd is om te vertrekken. “Volgens mij kunnen we wel?” stelt Trey dan voor. Instemmend steek ik mijn duim op en draai me dan een kwartslag om.
“Ik heb er zo’n zin in,” vervolgt Fedea haar woorden. Even beeld ik me in wat we allemaal wel niet kunnen doen in de weken die we gaan hebben op Jamaica. Ook Eleanor hoor ik iets enthousiast zeggen.
“Strand, zon, zee,” zeg ik luidop en zie het allemaal al voor me. “Ik ga echt een mooi kleurtje krijgen.” grinnik ik dan.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Strand, zon, zee. Ik ga echt een mooi kleurtje krijgen."
Lachend haak ik mijn arm in die van Faye.
"Inderdaad. Zon, zee, strand, knappe jongens..."
Grijnzend kijk ik even naar Trey en blijf dan staan.
"Oh nee, ik ben mijn zonnebril vergeten, dju."
Ik sla even tegen mijn voorhoofd en vloek zacht.
"Ach, dan koop ik ginds wel een nieuwe."
Braafjes ga ik in de rij staan om in te checken.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Oh nee, ik ben mijn zonnebril vergeten, dju. Ach, dan koop ik ginds wel een nieuwe."
Verontwaardigd kijk ik Fedea aan terwijl ze in de rij gaat staan.
"Féééé, niet vloeken. Straks hoort de baby je." Ik grinnik kleintjes omdat ik weet dat ik overdrijf, maar ergens meen ik het wel.
Natuurlijk heeft dat kind er nu nog geen besef van, maar uiteindelijk moeten we het wel afleren want zulke dingen pikken kleintjes heel snel op. Daar ben ik het levend bewijs van. Als kereltje van drie dreef ik mijn ouders haast tot waanzin met mijn ge-"godverdommemiljaardedju", alleen maar omdat mijn vader een keer zo kwaad was dat hij er geen rekening mee had gehouden dat ik net een papegaai was op die leeftijd.
Ik ga naast haar in de rij staan en haal onze tickets uit mijn rugzak. Eentje ervan geef ik aan Fedea maar ik laat het nog niet los.
"Wat zeg je dan?" grijns ik.
Het is nooit te vroeg om te oefenen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Féééé, niet vloeken. Straks hoort de baby je."
Lachend kijk ik hem aan, en kijk dan even naar mijn buik.
"Sorry, kleine," zeg ik grinnikend.
Ik neem het ticket van hem aan, en kijk grijnzend naar hem wanneer hij het niet meteen loslaat.
"Wat zeg je dan?"
"Dank je, papa," zeg ik fluisterend en bijt even op mijn lip.
Het is zo leuk om te zeggen, onvoorstelbaar gewoon. Ik druk even een kusje op zijn lippen en leun wat tegen hem aan.
"Ik heb er zo'n zin in," zucht ik. "Strandwandelingen, gaan snorkelen, zonsondergangen kijken."
Met een verliefde blik kijk ik hem aan.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Matthew

'Oh, jullie zijn er!' Zegt Eleanor en glimlacht vrolijk. 'Ik ben klaar om te gaan!' Zegt ze er dan achterna. Ik grinnik. 'Ik ben er ook klaar voor.' Ik
speel nog steeds met haar vingers ookal doe ik het nu maar wat minder opvallend. 'Hoelang zal de vlucht duren?' Vraag ik Eleanor.

Liam

"Waar was ik ook alweer?" Zegt Camargue. Ik glimlach en streel haar wang. 'ik geloof dat je me net wilde kussen.' Fluister ik en buig me naar haar toe om op mijn beurt mijn lippen op die van haar te kunnen drukken. 'Ik hou van je.' Glimlach ik. 'Kom, we gaan de stad verkennen.' Ik help haar overeind en neem haar hand vast voor we weer gaan lopen.

Faye
"Inderdaad. Zon, zee, strand, knappe jongens..." Lachend kijk ik Fedea aan en luister naar het zachte gevloek wat er daarna achteraan volgt. Blijkbaar is ze haar zonnebril vergeten, iets waar ik gelukkig meer dan rekening mee gehouden heeft. Vertellen kan ik natuurlijk, dat ik heus wel een reserve exemplaar ergens in mijn koffer heb, maar als ze begint over het kopen van een nieuwe, houd ik wijs mijn mond.
"Féééé, niet vloeken. Straks hoort de baby je. Wat zeg je dan?" Grinnikend draai ik me wat om naar Trey. Ergens vraag ik me zelfs af of hij uit ervaring kan spreken. Verbazen zou het me namelijk niet. Hoe ik een geweer op mijn derde in mijn handen geduwd kreeg, hoe hij scheldwoorden opnam.
“En dat kan je uit ervaring zeggen?” vraag ik aan hem en ga dan netjes achter het tweetal staan. “Ach Trey, daar kan je toch enkel om lachen? Je hoeft er geen rekening mee te houden dat ik me ga inhouden als die kleine Simba er is hoor.” En dat meen ik. Kinderen zijn heus wel leuk, maar aanpassen ga ik me er niet voor en ik ga al helemaal niet op mijn vocabulaire woordenschat letten.
Ik kantel mijn gezicht even weg als ik haar tegen hem aan zie leunen en haal mijn hand langs mijn hals waarna ik mijn vingers strek. Een lange reis gaat ons tegemoet en ergens heb ik er totaal geen zin in om uren op een stoeltje te zitten, maar kijk daarom alleen naar het uiteinde – als we uiteindelijk aan zullen komen.
"Strandwandelingen, gaan snorkelen, zonsondergangen kijken." vervolgt Fedea hierna haar woorden. Het doet me denken aan één van mijn eerste gesprekken met Rey.
“En klifduiken.” vul ik haar woorden dan soepel aan met een grijns op mijn lippen. Durf te wedden dat onze overbezorgde Trey hier absoluut niet mee instemt.

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 23:36 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

[Wat Fé zei was gefluister tegen Trey :')]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Overheen gelezen wrs, gone now.]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Atreyu

"Dank je, papa."
Met een glimlachje kijk ik haar aan. Ik geloof dat ik best wel aan die naam zal kunnen wennen. Maar al te graag ontvang ik het kusje dat ze op mijn lippen drukt.
"Ik heb er zo'n zin in. Strandwandelingen, gaan snorkelen, zonsondergangen kijken."
Ik neem Fedea's hand in de mijne en geef er even een kneepje in. Wat ze zojuist opsomde, daar kan ik me helemaal in vinden.
"En klifduiken," voegt Faye er aan toe.
Er verschijnt een kleine grijns op mijn gezicht, dat zou ik namelijk ook wel zien zitten.
"En jij durft dat?" grinnik ik. "Zonder dat Grote Rey je handje vasthoudt?"
Ik trek mijn wenkbrauw op en kijk haar uitdagend aan. Ik zou het haar best wel een keer willen zien doen.
Ondertussen begint er eindelijk wat schot in de rij te komen.

Camargue

"Ik geloof dat je me net wilde kussen," antwoordt Liam.
Ik knik nog zachtjes, maar hij drukt zelf al mijn lippen op die van hem. Heel zachtjes, maar met veel plezier, zoen ik hem terug.
"'Ik hou van je."
Een brede glimlach verschijnt op mijn lippen. Niemand weet me zo makkelijk aan het lachen te brengen als Liam.
"Kom, we gaan de stad verkennen."
Ik laat me gewillig overeind trekken door hem en verstrengel mijn vingers met die van hem als hij mijn hand vast neemt.
"Jou volg ik overal," zeg ik met een lachje. Maar ik meen het wel.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Faye
Tot mijn verassing komt er een grijs op zijn gezicht te staan. Ik kantel mijn hoofd van verbazing en glimlach evenmin.
"En jij durft dat? Zonder dat Grote Rey je handje vasthoudt?" Een wenkbrauw gaat uitdagend omhoog bij hem. Mijn armen sla ik grijnzend over elkaar.
"Pardon?" vraag ik verontwaardigd.
Alsof hij vergeten is wie er drie maanden geleden nog in die kelder met Fedea zat. Als ik echt zo bang geweest was, had ik de brave dochter gespeeld. Natuurlijk is dit een heel andere kwestie, maar alsnog.
"Ik heb geen handje nodig hoor, Guarin. Waarom zou je dat denken? Omdat dit bij jou wel het geval is soms?" vraag ik terug, de lach staat nog steeds op mijn gezicht geschreven. Ik vind dit soort gesprekken geweldig met Trey, een beetje uitdagend, beetje pit erin.
"Maar goed, ik ben er wel voor in hoor. Misschien jij ook wel, als Fedea het goed vind." Ik kijk haar grinnikend aan. Ruzie met haar wil ik absoluut niet en ik vraag me ergens toch wel af of ze het überhaupt een goed idee zal vinden.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.