[RPG] The Real Gleeks 48 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 22 sep 2012 - 16:37 ]

El Diablo.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik wou wat zeggen op zijn vraag, maar mijn maag begon te knorren bij de gedachte en ik glimlachte beschaamd. 'Mijn maag heeft al op je vraag beandtwoord' zeg ik lief. Ik had in die twee maanden echt slecht gegeten, eigenlijk amper. Maar honger was niet mijn grootste probleem toen maar fhysiek en lichamelijk was het wel. Ik druk Emily tegen mij aan en gaf haar een kusje op haar hoofdje en ze bromde. 'Ik kan wel wat eten voor osn maken' stelde ik zwak glimlachend voor. 'Kurt, zou toch nog niet komen nu en ik kan wel voor ons alle wat maken' zeg ik en wiegde Emily wat heen en weer. Ze gaapte en wreef in haar oogjes en keek me slaperig aan.

Blaine Anderson:

Ik kwam weer bij mijn trainer, jordan. Tevens ook mijn oom en de broer van mijn vader. Dat had ik niemand vertelt en Jordan wist alles van mijn leven af en wat er de laatste tijd allemaal was gebeurd. Ik had ook vertelt over Kurt en dat ik twee maanden weg was naar mijn vader en dat mijn vader weer terug kwam. Ik had ook vertelt over mijn verloving en dat het nu redelijk ging, dus daar was hij allemaal op de hoogte en nu zag ik hem weer. Ik glimlachte naar hem en hij knuffelde me nu nog een keer. 'Ik heb je gemist, jongen' zegt jordan gemeend en trok me in de ring met hem. 'Oke, eerst gaan we trainen en dan gaan we weer flink praten samen' zegt hij gemeend en doordringend en keek me streng aan, waardoor ik ging lachen en knikte. Ik deed mijn bokshandschoenen aan en hij deed zijn beschermings handschoenen aan en een grote schuime plaat, wat ik dus erop moest slaan. 'Concentreer je op deze plaat en blijf bewegen' zegt hij streng. Automatisch bewoog ik snel en hield mijn handen voor mijn gezicht en sloeg een paar keer op het plaat. 'Harder' zegt hij nu. Ik sla nog een paar keer, maar steeds harder en blijf bewegen. Af en toe moest ik een paar keer ontwijken. Ik kreeg het snel warm en zweette heel erg. Ik stop even en deed mijn shirt uit, waardoor ik nu een blote bovenlichaam had en een goede zicht had op mijn spieren. Ik ging steeds ontwijken, slaan, bewegen en concentreerde me goed. Zweet liep langs mijn voorhoofd en op mijn hals en borst. Mijn haar zat ook heel erg warrig.

David Lopez:

Ik moest lachen om hem en streelde zijn wang liefdevol. 'Wees geduld, schat. Dalijk zitten wij in de vliegtuig naar Canada' zeg ik grijzend en druk hem dicht tegen me aan. Vervolgens zoende ik hem liefdevol en keek hem verliefd aan.

One Who Travels A Higher Path.

[douch

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Finn Hudson

'Dat is nog eens een goed plan, nog beter dan de mijne.' grijnsde ik waarna ik Emily van haar afpakte en haar een dikke kus op haar voorhoofd gaf, waardoor ze weer begon te brabbelen. 'Zeg dan papa,' zei ik met een pruillipje tegen haar. 'Pa-pa.' zei ik, deze keer iets langzamer. Emily keek me alleen maar niet-begrijpend aan en ging daarna kirren. 'Wacht maar, vroeg of laat zegt ze papa.' zei ik lachend, waarna ik Bella een kus gaf op haar mond. 'Dus, wat ga je maken?' vroeg ik meteen nieuwsgierig en natuurlijk hongerig.


Kurt Hummel

Blaine en de onbekende man, knuffelde elkaar nog voordat ze de ring in gingen. Blijkbaar was het een hele goede bekende van Blaine. Ze trokken hun handschoenen aan, en begonnen ze te trainen. Er verscheen nu een glimlach op mijn gezicht, die steeds breder werd. Waarom was Blaine dan ook zo knap? Hij was zonder enige twijfel de aller knapste jongen die hier rond liep. Mijn ogen werden groter toen hij zijn shirt uittrok. Met open mond bekeek ik hem nu. Hij ging weer verder met sporten en had warrig haar. Zijn mooie gespierde lichaam was bezweet en ik had het gewoon allemaal even niet meer. Ik genoot van mijn 'eyecandy' en het scheelde nog niets of ik was aan het kwijlen. Waarom ging ik niet vaker mee als Blaine ging boksen? Dit was zo leuk. Het probleem was wel, dat ik nu echt de neiging had om hem te bespringen. Wat helemaal een slecht idee was, aangezien hij niet eens wist dat ik er was en omdat we natuurlijk in een openbare ruimte waren.

Jayden Ian Archibald

Ik sloeg nu ook mijn armen om hem heen en beantwoorde zijn zoen, die nu veranderde in een hartstochtige en vurige zoen. Daarna keek hij me verliefd aan, automatisch deed ik hetzelfde. 'Ik hou van je, Luke was een misverstand. Blijkbaar bleken die gevoelens al de hele tijd voor jou te zijn.' zei ik gemeend, terwijl ik zijn wang streelde.

Logan Hudson]

'Oh, dus ze hebben hier Starbucks.' grijnsde ik, waarna ik met haar meeliep naar Starbucks. Meteen snoof ik de geur op van verse koffiebonen en voelde ik me in mijn nopjes. 'Doe maar hetzelfde wat jij neemt,' zei ik tegen haar, waarna ik even een kijkje nam in de vitrine. 'En een citroencake.' zei ik, waarna ik haar geld gaf om iets te kopen. Ik was een ware gentleman en liet nooit meisjes betalen.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Rachel
Ik grinnik even "Frapcinno goed?" lachend por ik hem "ja in zo'n stadje als hier zit een starbucks" ik grinnik even en bestel alles waarna ik betaal "zeg Gentleman zoek jij maar eens een plekje uit" knipoog ik terwijl ik het wisselgeld terug geef.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Logan Hudson

Ik lachte en ging aan een tafel zitten, en borg het wisselgeld op. Ik keek even het raakje rond en wachtte daarna geduldig op Rachel.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Rachel
Toen ik alles kreeg pakt e ik voorzichtig het dienblad op en liep snel naar logan.
"mooi plekje" grinnik ik. Normaal was ik hier elke week te vinden en in het weekeind met mijn vaders. "hoe ga je het eigenlijk met je studie doen als je hier wilt blijven?" Voorzichtig bijt ik een stukje van de cake die nieuw was. "oh die is lekker" glimlach ik terwijl ik nog een hapje neem

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik begon te lachen om Finn en glimlachte lief naar hun. 'Ze gaat heus nog wel praten, geef dat arme kind eens de tijd' zeg ik plagend en gaf hem een kus op zijn wang. 'Ik maak tortilla's, natuurlijk extra veel! En misschien eet Blaine toch nog wel mee' zei ik glimlachend en gelukkig. Ik voelde me echt nu veilig en ik wist dat mijn trauma nu niet opeens voorbij ging, maar ik wist dat er mensen van me hielden, maar ergens was ik bang dat ik in een soort trance raak en zelfmoord wil plegen. Kippenvel ontstond er en ik bibberde even en schudde de gedachtes weg. Ik moest niet zo denken en liep naar de keuken.

Blaine Anderson:

Ik voelde niet dat mijn trainingsbroek een beetje afzakte, waardoor je nu helemaal beter zicht had op mijn blote borst en mijn ondebruik. Ik bewoog veel sneller en sloeg veel harder, af en toe ging ik ontwijken. Opeens kwam alles op me af van wat er de afgelopen maanden allemaal was gebeurt en nu. Ik kreeg een soort waas voor mijn ogen en moest me in controlle houden om niet mijn oom flink een slag te geven. Mijn handen trilden en mijn spieren spande nu aan en deed snel mijn ogen dicht. 'Rustig Blaine' zegt Jordan bezorgd. Ik draai me snel om en sla keihard met al mijn kracht tegen een waterpomp die bij de ring stond aan en dat ding vloog in een enorme kracht tegen de muur aan, waardoor het kapot gaat en al het water uiteen loopt. Ik hijgde en krijg gelijk tranen in mijn ogen en ik voelde alle emoties door me heen gaan. 'Het is genoeg zo voor vandaag' zegt Jordan rustig en deed zijn handschoenen uit en legde in een hoek met die plaat erbij. Ik deed mijn handschoenen ook uit en ruw en met een kracht gooide ik hun in een hoek van de ring. 'Kom bij je oom zitten, Blaine. Dan kunnen we praten' zegt Jordan bezorgd. 'Het is al goed. Het is niks' zeg ik trillend van alle emoties en kijk hem met een betraand gezicht aan. 'Dat is het niet en je komt nu bij me zitten' zegt Jordan streng en zuchtend ging ik naast hem zitten op een kurk. Wat hij blijkbaar voor ons hier neer heeft gezegd.

David Lopez:

Ik glimlachte gelukkig. 'Ik hou ook van jou, ik was echt bang dat je meer voor hem voelde dan voor mij' gaf ik eerlijk toe en kijk hem zwak glimlachend aan. 'Ik kan het niet geloven dat je nu mijn vriend bent' zeg ik gelukkig en verliefd. Ik voelde dat hij mijn wang streelde, waardoor ik hierdoor van genoot. 'Ik hou van je, echt ziels veel. Ik kan ook niet wachten om met jou een leven te beginnen. Ik maak je zo gelukkig, Jayden' zeg ik eerlijk en gemeend. Hij was mijn ware en ik kon niet meer zonder hem. Mijn muur om mijn hart heen was gebroken door Jayden en ik voelde me zo gelukkig en geliefd.

One Who Travels A Higher Path.

Tyler

'Starbucks!' roept Lorenzo, en hij rent er naartoe. Ik lach en loop achter hem aan. Ik loop naar binnen kijkend naar Lorenzo. 'Wat wil je miniboy?' lach ik, hij wijst naar een groot koekje. Ik lach, 'goede keuze' grijns ik. Ik koop snel het koekje en een beker koffie. Opeens zie ik Rachel en loop naar haar toe. 'Sup?' zeg ik, en plof op een stoeltje niet zo ver vandaan..

El Diablo.

lorenzo
"Starbucks" riep ik vrolijk en ren naar die kant toe.
Ik hoor papa lachen en zie hem achter me aan lopen. "wat wil je miniboy" lacht hij als we binnen zijn. Ik kijk hem even bozig aan en wijs daarna naar een koekje met chocolade erin. Met de koek in mijn hand volg ik papa die bij 2 andere mensen in de buurt gaat zitten en praat. Vrolijk klim ik op het andere stoel en begin te knabelen "ik ben geen minji bjoy" zeg ik verontwaardigend

Rachel
Uit het neits gaat Tyler schuin achter ons zitten "hoi goed met jou?" mompel ik en kijk even naar het jongentje die er onwijs schattig uitzag met zijn koek

[ bericht aangepast op 25 sep 2012 - 20:04 ]

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Finn Hudson

'Lekker!' zei ik watertandend, ik vond tortilla's echt lekker en ik vond het natuurlijk ook heerlijk als Bella kookte. Wat trouwens maar goed was ook, want ik ben een regelrechte ramp in koken. Ik liep gewoon met haar mee naar de keuken speelde een beetje met Emily, waardoor ze alleen nog maar vrolijker werd. Ik hield echt met mijn hele hart van dit kleine meisje, en ik zal haar alles geven wat ik haar kon bieden. En natuurlijk geldde hetzelfde voor Bella. Ze waren echt mijn meisjes.

Kurt Hummel

Ik deed nu mijn beste om mijn mond gesloten te houden, anders zouden de mensen hier ook wel denken. Blaine's broek zakte een beetje af, zodat ik zijn onderbuik kon zien. Ik begon het gewoon helemaal warm te krijgen van hem. Ik moest mezelf echt inhouden om hem niet te bespringen nu. Ineens merkte ik, dat Blaine veel onrustiger werd. Hij slaat tegen een waterpomp aan die bij de ring stond, waardoor de pomp met een harde klap tegen de muur aan vloog en waardoor het kapot ging en het water uiteen liep. Geschrokken keek ik wat de man nu deed, het was dus zijn oom. Ik wist dat niet eens, dat hij een oom had. Nu stond ik aan de grond genageld en spitste ik mijn oren. Het was misschien niet goed, wat ik deed. Maar ik moest het gewoon allemaal weten.

Jayden Ian Archibald

'Jij maakt mij ook zielsgelukkig, ik hou vreselijk veel van je en ik wil bij je zijn.' zei ik naar waarheid. 'Voor altijd, en bij jou heb ik die angst gewoon niet.' zei ik naar waarheid, waarna ik hem weer zoende. Ik had altijd maar one night stands, maar dat was nu voorgoed over. En daar was ik ook blij mee. Eindelijk kon ik mijn leven leiden zoals het zou moeten, samen met David.

Logan Hudson

Ineens voegde Tyler zich bij zich, met zijn zoontje. Ik zuchtte even, ik mocht hem nog steeds niet maar ik hield mijn mond. We waren in openbare ruimte, dus ik kon moeilijk verbieden dat hij hier ook kwam. Ik gunde hem geen blik waardig en nam een grote slok koffie.

[ bericht aangepast op 25 sep 2012 - 20:07 ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Rachel
Ik merkte dat Logan hem nog steeds neit vertrouwde en hem niet mocht en pakte onder tafel vast. "We gaan zo wel" zeg ik zacht zodat alleen hij het hoord en eet de rest van mijn cake op

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Tyler

'Je blijft een miniboy' grijns ik tegen Lorenzo.
Ik kijk even naar Rachel, en knik.
'Gaat wel' zeg ik.
'En, hoe is het afgelopen met Ems?'

El Diablo.

Lorenzo
"Nee" zeg ik eigenwijs en sla mijn armpjes over elkaar "niet lief" mopper ik nog even. Als mijn koek open is verveel ik me. "papa dorst" roep ik uit het niets naar hem.

Rachel
Ik glimlach zwak naa rTyler "ze herkent me niet maar ik ga binnenkort met Finn praten" zeg ik zacht. Weer voelde ik een steek van pijn door mijn hart trekken.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Tyler

Ik kijk even naar Lorenzo en geef hem mijn beker.
'Het komt wel goed, het heeft alleen wat tijd nodig.' zeg ik.
'Ze herkende je toch ook al snel nadat je vrij was van.. Nou ja.. Het bendehuis' zeg ik moeilijk..

El Diablo.

Rachel
Ik knik zwak "maar dat was een maand ik heb haar nu meer dan 2,5 maanden niet gezien" zucht ik verdrietig.

Lorenzo
Ik nam voorzichtig een slokje en trok een vies gezicht terwijl ik de beker snel terug gaf "nee niet lekker" mompel ik en veeg mijn mond af.

Change is for weirdos ~ Niall Horan