Finn Hudson
Ineens keek ik haar geschrokken aan, wat ze zei deed echt vreselijke pijn. Het verscheurde gewoon mijn hart, wat ze allemaal zei. Maar ik kon gewoon even helemaal niks doen, omdat het wel leek alsof ik verlamd was of zo. Ze had wel een punt, ze had me beter niet kunnen ontmoeten, dan was ze gelukkig geweest. Ze rende weg en bezorgd sprintte ik meteen achter haar aan, ze rende naar buiten, maar ik was toch sneller en haalde haar met gemak in. Ik pakte haar vast bij haar middel, zodat ze niet kon rennen. 'Stop hiermee!' schreeuwde ik nu ook naar haar. 'Je hebt gelijk! Ik weet niet wat je hebt moeten doorstaan, het enige wat ik me kan voorstellen is dat het een hel moest zijn geweest, iets wat jou van binnen kapot gemaakt hebt!' zei ik hijgend, nog van het rennen. Ik hield haar stevig vast, zodat ze niet kon rennen. 'Bella, jij bent alles! Je bent mijn engel, mijn prachtige en lieve vriendin. Het leven is gewoon klote voor jou en zwaar, dat weet ik! Maar ooit, Bella. Zul je je weer gelukkig voelen. Ooit gaan we trouwen, dan krijgen we kinderen en maak ik jou de gelukkigste vrouw op aarde. Je betekend alles voor mij, en ik kan echt niet zonder jou leven. Bella, toen ik dacht dat je dood was, was ik niks! Ik was een emotioneel wrak, en niets meer dan dat! Het enige wat me op de been hield, was Emily. Ik stond op het punt om van een gebouw af te springen, omdat ik bij je wilde zijn. Ik wilde dood voor jou! Ik houd vreselijk veel van je, en het kan me niks schelen dat je anders bent. Voor mij zul je altijd dat vrolijke meisje blijven. Ik zal blijven vechten, iedere minuut, seconde van mijn leven om jou bij me te houden. Je bent mijn prinses, mijn alles. En zonder jou ben ik niks waard! Je mag niet zo denken! Blaine en Kurt, ze zijn jouw beste vrienden en waren gewoon kapot door wat er gebeurt was. Ik heb ze nog nooit zo gezien en ze houden ook van jou! En wat denk je van jouw broer, Bella?! Denk je dat hij het aan zou kunnen als jij er niet meer was? Hij doet alles voor je, en jij bent alles wat hij heeft!' zei ik verstikt door tranen. 'Alsjeblieft, Bella. Geloof me, je bent belangrijk. Je bent echt alles en ik kan gewoon echt niet zonder je!' zei ik tegen haar.
Kurt Hummel
Ik stopte met snikken, doordat ik ineens Bella hoorde schreeuwen. Ik schrok van wat ze zei en bleef gespannen luisteren. Ineens rende ze langs me heen en probeerde ik haar arm te pakken, maar ze was te snel. 'Bella!' riep ik haar naar, maar het had geen nut. Niet lang daarna rende Finn langs me heen, achter haar aan. Ik hoopte maar, dat hij haar in kon halen. Ik liep de kamer weer in, het kon me even niet meer schelen dat Blaine en ik ruzie hadden, en hij me niet meer wilde. Het enige wat ik dacht, was aan Bella. Ik wist nu zelf ook even niet wat we moesten doen. Mijn hoofd was een wirwar van allerlei gedachten die ik niet op orde kon brengen. Moesten we haar ook achterna rennen? Had dat nog wel zin? Uiteindelijk keek ik Blaine aan met betraande ogen. Ik voelde me zo hopeloos en ik wist niet wat ik moest. Bella, mijn beste vriendin wilde gewoon dood. Ze zag het leven gewoon niet meer zitten en naar wat ik hoorde, had ze vreselijke dingen mee moeten maken. Dat deed me gewoon vreselijke pijn. 'Wat moeten we doen?' vroeg ik uiteindelijk schor, maar zonder Blaine aan te kijken.
Jayden Ian Archibald
Ik kreunde weer wat luider en voelde dat mijn geslachtsdeel ondertussen al stijf was. Ik wilde alleen nog maar meer van hem. Hij was zo knap en lekker. Ik hield zielsveel van hem, en nu betekende seks wel iets voor me. Dit was puur en liefde. Ik trok mijn boxer uit, en de zijne en wreef tegen zijn onderlichaam aan.
[ bericht aangepast op 22 sep 2012 - 23:47 ]
Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.
