[RPG] The Real Gleeks 48 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 22 sep 2012 - 16:37 ]

El Diablo.

[ik ga niet meer folderen dus ben er tot ongeveer 10 voor 3
Rachel
Ik glimlach terug naar Logan "zullen we vanavond naar de kermis gaan?" vragend kijk ik hem aan. Kermissen vond ik altijd wel erg leuk, op die van vorig jaar. En als ik alleen was geweest wist ik zeker dat ik neit gegaan was.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Logan Hudson

'Is goed, ik hou van kermissen.' zei ik lachend tegen haar. Het was altijd gezellig en er hing altijd wel eens gezellige sfeer daar. Ik had er zin in. 'Is het een grote kermis?' vroeg ik aan haar

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

rachel
Ik grinnik "redelijk ja" ik glimlach "geen idee eigenlijk"ik por hem lachend in de zij. Ik voelde me zo goed nu.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Logan Hudson

'We gaan gewoon een hele leuke vond tegemoet, met z'n tweeën.' zei ik verliefd tegen haar, terwijl ik haar mooie gezichtje streelde. 'Ik hou van je.' zei ik tegen haar.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Rachel
Ik glimlach terwijl ik bloos "ik ook van jou" en zoen hem daarna even.
Wat hield ik van deze jongen

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Isabella Elizabeth Espinoza:

'Ja' zeg ik met een zwakke glimlach en kijk hem zwag glimlachend aan. Ik was opgelucht dat hij het niet erg vond en dat hij gewoon wou dat ik op mijn gemank kon voelen. 'Ik hou van je, Finn' zeg ik zachtjes en gemeend. Ik laat hem wat losser, zodat hij kon opstaan en pizza's kon bestellen. Ik ging wat onderuit zakken op de bank en deed de tv aan. Ik zapte wat, totdat ik een romantische film op zag en begon te kijken.

Blaine Anderson:

'Mooi' zegt mijn oom nu streng. 'Anders kom ik even langs' zegt mijn oom lachend en ik schudde lachend mijn hoofd. 'En nog steeds heb ik mijn antwoord niet gekregen' zegt Jordan knipogend, doelend over de seks tussen mij en Kurt. 'Jordan, dat is prive! En ik ga mijn seksleven niet aan jou vertellen' zeg ik lachend en Jordan kijkt me met een wiebel-wenkbrauw aan. 'Oke, het is geweldig, meer ga ik er niet op in' zeg ik nep-boos, maar lachend. 'Blaine, je moet echt met hem praten, samen komen jullie er heus wel uit' zegt Jordan nu streng en ik knikte. 'Ik weet het, alleen zijn woorden waren zo kwetsend en het was gewoon de waarheid. Ik heb echt spijt en ik kan het niet veranderen. Het kweld me nog steeds wat ik heb gedaan. Het liefst wil ik alles vergeten, maar het lukt me niet' zeg ik zuchtend en kijk Jordan gekweld aan. 'Ik snap het, jongen. Maar fouten maken is menselijk, aan de andere kant is het ook goed om dat allemaal te doen, dan is het in je relatie nooit saai en komt er eens wat drama aan te pas. Ruzie hoort eenmaal in een relatie, maar hierdoor word je er toch sterker van. Geef het wat tijd, Blaine. Indereen heeft eens zulke momenten en wilt tijd hebben. Rust nu gewoon even lekker uit en denk er gewoon goed over na, maar Blaine, Kurt heeft het nu ook moeilijk. Denk even aan hem en jullie komen hier samen wel uit' zegt Jordan en ik glimlachte zwak en knik. Ik geef hem een knuffel. 'Ik hou van je, oom' zeg ik gemeend en kijk hem lief aan. 'Ik hou ook van jou, Blaine' zegt hij glimlachend en ook gemeend. Ik laat hem los en op dat moment hoor ik iemand wat zeggen en boos keek ik achterom. 'Homo, wat doe jij nou hier weer in een jongensruimte. Zit je weer homo-achtig te doen!' zegt een jongen lachend en kijkt mij vies aan, waardoor ik mijn handen tot vuisten bald. 'Rustig, Blaine. Negeer hem' zegt mijn oom.

David Lopez:

Ik belde naar een paar mensen, die er gingen verzorgen dat mijn appertement weer konden verkopen en mijn pand. Die geld kon ik weer goed gebruiken om een huis te vinden in Canada. Daarvan belden ik ook mensen om dat te regelen. Sommige dingen konden wel later, als de grote dingen maar eerst gedaan moesten worden. Ik vertelde tegen mijn bendeleden dat hun ergens anders een bende konden vinden met mijn hulp en dat ik en Jayden weg gingen. Ze waren blij voor ons en begrepen het en pakten hun spullen alvast. Ik liep weer terug naar Jayden en deed de deur weer dicht, waarnaar ik op bed ging zitten. 'Bijna alles is geregeld nog een paar kleine dingetjes en dan kunnen we verhuizen' zeg ik glimlachend tegen Jayden.

One Who Travels A Higher Path.

Logan Hudson

Ik grinnikte, en we kwamen bij de auto aan. Ik hielp haar met instappen en legde mijn handen op het stuur terwijl ik haar aankeek. 'Dus waar naar toe gaan we nu?' vroeg ik glimlachend aan haar.

Finn Hudson

Ik glimlachte lief naar haar en pakte de huistelefoon en toetste het nummer in van de plaatselijke pizzeria. En ja, ik kende het nummer uit mijn hoofd. Wat? Ik at gewoon graag pizza. Ik bestelde gewoon een paar pizza's. Eentje met 4 soorten kaas, wat Bella graag lustte. Een pizza hawaï, een pizza Bolognese en als laatste nog een Margherita. Het waren iets teveel pizza's, maar het was voor het geval dat Kurt en Blaine misschien nog kwamen. En anders konden we de overgebleven pizza's gemakkelijk invriezen en een andere keer opeten. Ik hing weer op en sloeg mijn armen weer om Bella heen en trok haar bij me op schoot. 'Ik hou ook van jou, Bella. Je bent echt zo bloedmooi.' zuchtte ik naar waarheid.

Kurt Hummel

Er ontstonden blosjes op mijn wangen door wat ze zeiden over de seks en ik moest weer lachen. Het was gewoon meer dan geweldig, iedere keer wilde ik veel meer van hem en aan iedere aanraking zat een heerlijk gevoel aan vast. Het gesprek ging verder en ik keek verdrietig toen hij begon over het ziekenhuis. Ik meende het niet. Tenminste, het waren gevoelens die ik diep had weggestopt maar het was echt mijn bedoeling niet om Blaine te kwetsen of hem met de neus op de feiten te drukken. Wat er allemaal gebeurt was, was niet makkelijk. Maar we hebben ons er samen doorheen geslagen, we zijn er samen uit gekomen. En daar gaat het om, dat betekent dat onze liefde zo ongelofelijk sterk is. En woorden veranderen daar niets aan, wat ik tegen hem riep uit een opwelling in het ziekenhuis ook niet. En ik snapte wel dat Blaine tijd nodig had, hij was mannelijk en mannen hadden soms van die neigingen, had ik begrepen uit films en drama series. Maar ik had hem gewoon nodig, ja ik neigde meer naar de vrouwen toe en had daarom gewoon wat meer bevestiging nodig. Maar ik beken, ik moest hem wat meer vrijheid geven, misschien eiste ik hem een beetje teveel op voor mezelf. In ieder geval, moesten Blaine en ik hierover praten. Dan kon hij zijn ei kwijt en kon ik daar naar luisteren. We zouden samen tot een passende oplossing komen en elkaar helpen en steunen waar nodig. Dat was belangrijk in een huwelijk. Blaine en ik waren klaar om te trouwen, natuurlijk maakten we soms fouten en ging het soms niet makkelijk. Maar van fouten leer je nu eenmaal, en het aller belangrijkste van een huwelijk is onze liefde. En van wat ik meegemaakt heb met Blaine weet ik het gewoon dat we voorbestemd zijn voor elkaar. Ineens hoor ik een andere stem iets tegen Blaine zeggen en hem uitschelden. Ik zag hoe Blaine daarop reageerde, zijn handen balde hij tot vuisten en zijn oom probeerde hem te sussen. Ik keek nu zelf ook boos naar de jongen. Het liefste had ik nu iets terug gezegd, sinds mijn tijd op school kon ik mezelf gewoon moeilijk inhouden. Maar het zou alles behalve stoer zijn als zijn vriendje het voor hem op nam. Trouwens, ik zou alleen maar falen. Maar toch, ik hoopte dat Blaine het gewoon negeerde. Zulke homofoben verdienden gewoon zijn aandacht niet. En dadelijk zou er nog een gevecht uitbreken, ik wilde niet dat Blaine iets aangedaan werd.

Jayden Ian Archibald

Ik glimlachte toen hij terug kwam en keek op naar hem. Ik kon niet wachten om dit vreselijke gat; Lima, Ohio. Achter me te laten en een nieuwe leven te beginnen in Canada, samen met David. De jongen waar ik gek op was en een leven mee wilde beginnen. Hij was echt alles voor me, en ik zou ook alles voor hem willen doen. 'Als ik iets kan doen, moet je het maar zeggen.' zei ik naar waarheid, terwijl ik mijn armen om zijn middel sloeg en hem naast me trok. 'Ik voel me schuldig, dat jij alles betaald. Ik 'leen' wel wat geld van mijn vader, zodat het een beetje overeenkomst.' glimlachte ik lief naar hem. Mijn vader zou het niet eens weten en was een vreselijke klootzak, dus waarom niet?

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik glimlachte zwak om wat hij zei, maar toch reageerde ik er niet op. Misschien meende hij het wel, maar zo voelde het niet. Ik keek naar mijn blote benen en ik streelde met mijn vingertoppen over een grote blauwe plek die zichtbaar was. Ik zuchtte zachtjes en er waren gewoon zoveel blauwe plekken op mijn lichaam. Natuurlijk verdwijnen ze na een tijdje. Maar ik voelde me echt niet mooi. Ik zag er gewoon slecht uit. Ik concentreerde naar het kijken van de film, maar ik dwaalde alleen maar af. Ik keek naar buiten en het begon redelijk donker te worden. Ik was natuurlijk opgelucht dat ik niet meer vast zat en dat ik bij Finn was, maar ik voelde me zo ellendig.

Blaine Anderson:

Ik luisterde maar naar mijn oom en knikte dat ik het gewoon zou negeren. Ik zuchtte zachtjes, waarom moest dit nou elke keer gebeuren. Ze dachten echt dat homo's bang en niet sterk waren. Waarom, waren ze er zo op tegen. 'He, homo, hoor je niet wat ik zeg. Rot gewoon op en ga naar de meisjesafdeling van sport' zegt hij lachend en nog twee jongens moesten lachen. 'Je bent gewoon vies, kijk naar jezelf. Walgelijk!' riep een andere jongen. Ik moest me inhouden om hem niet te slaan en mijn oom keek me aan, van -negeer-hun-. Ze kwamen wat dichter bij de ring staan en ik kijk ze met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wat had je dan, homo. Wij zijn toch sterker dan jou. We slaan je helemaal in elkaar, ook als je en vriendje hebt. Jullie zijn walgelijk en moet gewoon bestreden worden' zegt een jongen vals. 'Kijk uit dat je niet dichter bij hem staat, dan veranderd hij jou ook gelijk in een homo' zegt de andere jongen tegen de ander. Mijn oom lachte sarcastisch en ik moest lachen. 'Wat zijn jullie toch dom' zegt mijn oom lachend en rolde overdreven met zijn ogen. 'Wat had je dan ouwe man' zegt een jongen spottend. Een van de jongens ging de ring in en ging dreigend voor me staan. Neutraal keek ik hem aan en hij keek me woedend aan. 'Ga hier gewoon weg, je bent niets' zegt hij dreigend en woedend.

David Lopez:

Ik sloeg gelijk mijn armen om Jayden heen, nadat hij me naar zich toe trok. Ik luisterde naar hem en knikte lachend. 'Doe dat maar, dan heb jij ook een zakcentje voor je eigen spullen om te kopen en ben je niet zo afhankelijk van mij' zeg ik lief en gaf hem een kus op zijn wang. 'Je kan wel alvast je spullen en alles inpakken en hier naartoe brengen?' stelde ik voor en kijk hem aan. 'Je kan ook beter maar afscheid nemen van je familie, dat doe ik ook en dan kunnen we een nieuw leven beginnen samen' zeg ik glimlachend en zoen hem zachtjes.

One Who Travels A Higher Path.

Finn Hudson

Na een tijdje ging de deurbel, ik liet Bella even los en betaalde voor de pizza's en nam de dozen mee naar de woonkamer. Ik zette ze neer op de salontafel en opende de doos met vier soorten kaas voor Bella en nam zelf een pizzapunt bolognese, en keek half naar de film. Romantiek was niet echt mijn ding, maar daar was ik ook een man voor. 'Smaakt goed.' zei ik goedkeurend tegen Bella.

Kurt Hummel

In spanning keek ik toe naar wat er allemaal gebeurde, de jongens dropen niet af en bleven Blaine lastig vallen. Wat ze zeiden was bespottelijk. Ik voelde me echt boos worden nu, wie dachten ze wel niet wie ze waren? Maar ergens werd ik nu ook bang, ze waren met meerderen. Straks sloegen ze Blaine in elkaar. Maar ergens wist ik ook, dat Blaine heel erg sterk was. Ik begreep nooit waarom mensen hier altijd zo'n grote probleem van maken. De jongen zijn houding veranderde nu naar woedend en hij ging dreigend voor Blaine staan en zei dreigend iets tegen hem. Mijn hart klopte als een bezetene in mijn borstkas. Nu, kon ik wel ingrepen en er naar toe lopen, maar wat had het voor zin? Ze zouden hem dan juist iets doen als ik het voor hem opnam. En ik verafschuwde geweld en sterk was ik al helemaal niet. En al laatste, zou Blaine erachter komen dat ik hem was gevolgd. Ik zuchtte gekweld, ik meende het, als hij Blaine iets aandeed zou ik gek worden. Ik keek even om me heen, naar de mensen die er gewoon maar naar keken. Niemand zei iets of deed iets, en dat maakte me ook gewoon zo boos.

Jayden Ian Archibald

'Ik schrijf ze wel een brief of zo,' zei ik, waarna ik gewoon genietend in bed bleef liggen bij hem. 'En ik heb geen zin om uit bed te komen, als ik heel eerlijk ben.' zei ik lachend tegen hem. Ik was gewoon helemaal in mijn element, samen met David hier in bed. Ik hield van hem, en zou het liefste voor altijd zo willen blijven liggen.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik knikte zwak naar Finn en nam een hapje van mijn pizzapunt. Mijn maag knorde nu helemaal. In die twee maanden had ik echt zo slecht gegeten en nu moest ik weer wennen aan het eet patroon. Ik nam rustige hapjes, zodat mijn maag er weer konden wennen en keek tussendoor de film. Op zich was het een leuke film en ik wist dat Finn er niet echt van hield, maar dat waren mannen. Na een tijdje had ik helft van de pizza op en kon het niet meer. Meestal kon ik helemaal een pizza op, maar nu ging mijn maag er tegen in. Ik zat helemaal vol en ging onderuit zitten en liet alles bezinken.

Blaine Anderson:

'Hou je niet meer in, Blaine. Die jongens hebbeb een lesje nodig en laat eens zien hoe jij sterk bent' zegt mijn oom simpel, maar ik hoorde dat hij toch redelijk boos was. De jongen keek ons niet-begrijpend aan. Zo stom zijn ze dus. 'Nu kan je je training voortzetten' zei mijn oom verder en ik snapte prescies wat hij bedoelde. 'Je kon beter dat niet zeggen' zeg ik emotieloos tegen de jongen die voor me stond en hij begon echt woedend te raken. Zonder nog iets te zeggen, bald ik mijn handen tot vuisten en sla met al mijn kracht op zijn kaak. De jongen kermde van de pijn en viel op de grond. Ik stond snel op en zag dat de andere jongen op mij afkwam. Ik ontwijkte zijn slag en stompte keihard in mijn buik en hij valt ook op de grond. Ik spande mijn spieren aan en de derde jongen die deinsde weg en sprintte in een sneltrein weg. De andere twee jongens stonden op en kwamen weer op me af. Snel liet ik een van de jongens struikelen en de andere kon ik nog net op tijd onwijken van zijn slag en stompte hem ook in zijn buik. Hij kreunde, maar gaf niet op. Ik voelde twee armen om me heen en de andere jongen hield me goed vast, terwijl de tweede jongen nu vol op mijn gezicht slaat, waardoor ik pijnlijk kreun. Dat word een blauwe plek. Ik belande opeens hard op de grond en zag dat mijn oom één van de jongens pakte en hem een klap gaf. 'Niemand, komt aan mijn neefje' zegt hij boos en gaf hem nog een klap en de jongen struikelde verder. De andere jongen deinsde nu ook achteruit voor Jordan, maar kwam wel naar mij toe en wou weer slaan. Ik ontwijkte weer en nam zijn arm vast en duwde hem op de grond en had hem vast in een stevige greep. 'En nu hou je op!' riep ik woedend.

David Lopez:

Ik moest lachen om Jayden en schudde lachend mijn hoofd. 'Wat ben jij toch geweldig en lief' zeg ik glimlachend en streel teder zijn wang. 'We kunnen natuurlijk nog even blijven liggen, canada loopt echt niet weg en het duurt nog wel eventjes voordat echt alles geregeld is' leg ik aan hem uit en zoen hem zachtjes. 'Voor nu genieten we lekker van elkaar' zeg ik verliefd en hield hem dicht tegen mij aan.

One Who Travels A Higher Path.

Finn Hudson

Ik had een hele pizza opgegeten en legde de lege doos aan de kant. Ik drukte een kus op Bella haar kaak en liet de andere pizza's afkoelen, zodat ik ze zo meteen zou kunnen invriezen en keek nu ook naar de film. Het was wel goed tijd verdrijf, maar natuurlijk hield ik meer van actie of sport. 'Heb je lekker gegeten?' vroeg ik lief aan Bella, waarna ik weer even naar haar keek, in plaats van de film.

Kurt Hummel

Ik hield mijn handen voor mijn mond, terwijl ik naar het hele gevecht keek. De jongens waren met meerderen, maar Blaine was echt heel sterk. Zelf ik wist niet eens dat hij zo sterk was. Ik had hem wel één keer zien vechten met Steven, maar dit sloeg echt alles. Bezorgd keek ik toe naar de situatie en ik voelde me nu heel erg laf dat ik niets deed. Ik was nu eenmaal betrokken in de situatie en daar kon ik niets aan veranderen. Ik zag ineens dat de ene jongen Blaine stevig vast greep en de ander hem vol in zijn gezicht sloeg. 'Nee..' fluisterde ik, terwijl mijn ogen automatisch waterig werden. Gelukkig greep zijn oom nu in en keek ik toe hoe Blaine hem weer ontweek en zijn arm greep en hem vasthield in een stevige greep. Ik keek nu angstig naar de andere jongen, die gestruikeld was en ik was zo bang dat hij nog meer ging doen. 'Hou hier toch mee op!' riep ik nu hard. Ineens besefte ik wat ik deed en merkte ik half hoe iedereen mij aankeek. Waarom dacht ik nooit na voordat ik iets deed?

Jayden Ian Archibald

Ik hield hem ook dicht tegen mij aan en zoende hem zachtjes terug. 'Goed voorstel,' zei ik lachend tegen hem. Hij was echt geweldig, en ik was echt blij met hem. Ik kon het nog niet geloven, dat hij gewoon mijn vriend was.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Isabella Elizabeth Espinoza:

'Ja, ik heb lekker gegeten, zit vol' zeg ik glimlachend en zuchtte tevreden. 'Heb jij ook lekker gegeten?' vroeg ik lief en nestel me in zijn armen. Ik voelde me gelijk veilig in zijn armen en het was lekker warm. Ik legde tevreden mijn hoofd op zijn borst en gaf nog snel een kus op zijn kaak en keek verder naar de film. 'Het is een leuke film' zeg ik zachtjes en keek gespannen toe, wat er nu ging gebeuren.

Blaine Anderson:

Opeens hoor ik een bekende stem iets zeggen en ik keek die kant op, waar het vandaan kwam en zag Kurt staan. 'K-kurt' zeg ik verbaast en even verslapte mijn greep op die jongen en die jongen zag zijn kans en haalde mij eraf, waardoor ik hard op de grond viel en even pijnlijk kreun. Vervolgens ging die jongen die ik eerst vasthad op me zitten en sloeg weer keihard in mijn gezicht, waardoor ik een bloedneus kreeg. Ik pakte zijn handen vast, zodat hij me niet weer kon slaan en worstelde ik me weer eruit en duwde hem van me vandaan. Mijn oom pakte de andere jongen vast en sleurde hem tegen een muur aan, waardoor hij pijnlijk kreunde en het opgaf en snel en struikelend weg ging. De andere jongen keek me nog steeds woedend aan en ik stond snel op en gaf nog een stomp in zijn buik, wat hem nu veel pijnlijker kreunde en hij strompelde nu ook weg. Ik hijgde en mijn oom ging naast me staan en kijk me bezorgd aan, terwijl ik verbaast naar Kurt keek. Wat deed hij hier? Hoelang stond hij daar? Heeft hij mijn gesprek met mijn oom gehoord? Zoveel vragen ging door me heen en ik kijk hem alleen maar aan. Is hij me gewoon gevolgd? Mijn blik veranderde in terleurstelling en ik kijk weg van hem. Hij vertrouwde me gewoon niet.

David Lopez:

Ik streelde lief zijn wang en zoende hem nu weer zachtjes. 'Ik kan gewoon niet van je lippen afblijven' beken ik lachend en lief. Hij was alles voor me en ik hield ziels veel van hem. Hij was mijn ware en zonder hem ben ik niets. Hij was gewoon mijn vriend, ik dacht echt dat hij Luke wou, maar hij wou mij gewoon. Ik was zo gelukkig en blij met hem en liet hem nooit meer gaan.

One Who Travels A Higher Path.

Finn Hudson

'Mooi zo, dat is belangrijk voor me, dat jij goed eet.' zei ik naar waarheid, waarna ik een kus op haar haren drukte. 'Ja, ik heb ook lekker gegeten.' zei ik lief glimlachend tegen haar. Toen ze zei dat het een leuke film was, keek ik weer naar de televisie. 'Mhm, ik vind jou toch een heel stuk interessanter.' zei ik lachend. Op dat moment ging de deur open en liep Kurt binnen. 'Hey, we hebben pizza, dus als je wi..-' ik kon mijn zin nog niet afmaken, of hij was alweer weg. 'Oké..' zei ik droogjes en niet-begrijpend. Soms begreep ik meiden (En Kurt.) echt niet. Ik keek vervolgens maar weer naar het televisiescherm.


Kurt Hummel

Blaine keek nu ook naar mij, zijn greep verslapte om die jongen, die vervolgens zijn kans greep en uithaalde naar Blaine. Bezorgd keek ik nu naar de hele situatie en ik voelde me zo machteloos. Ik kon helemaal niets doen. Zijn oom schoot hem te hulp en samen versloegen ze de jongens die het eindelijk opgaven en weggingen. Ik slaakte een zucht van opluchting en keek Blaine bezorgd aan. Hij keek me eerst aan met een puzzelende blik, maar daarna met teleurstelling. Ik had het gevoel, alsof mijn hart aan stukken verscheurd werd, maar dat was allemaal mijn eigen schuld. Ik had hem niet moeten volgen en wat ik deed was fout en dat besefte ik me nu pas. Hij keek weg van me en het liefste wilde ik wegrennen, echt heel hard wegrennen en mijn gezicht nooit meer ergens laten zien. Maar als ik dat deed, schoot het niets op. Ik liep even weg om een zak met ijs te halen, omdat Blaine flinke klappen had gekregen en voor zijn oom haalde ik wat water en ik liep weer terug. De sfeer was natuurlijk vreselijk ongemakkelijk, maar ik deed alsof ik er niets van door had. 'Ik ben Kurt,' stelde ik mezelf een tikje formeel voor aan zijn oom, maar niet helemaal omdat de situatie niet al te perfect was en gaf hem een beker water. Daarna liep ik naar Blaine toe en zuchtte ik. Ik wist maar al te goed wat ik gedaan had, en dat het genoeg was om het verpest te hebben. Bezorgd drukte ik het zak met ijs tegen zijn voorhoofd aan, zodat het niet ging zwellen en gaf hem een zakdoekje om het bloed weg te geven. Beschaamd keek ik me aan, niet wetend wat ik moest zeggen. Toen hij de zak met ijs zelf vastpakte zette ik een paar stappen van hem vandaan. 'Ik kan maar beter gaan.' zei ik, waarna mijn stem wegstierf en ik met snelle passen weg liep. Wat had ik gedaan? De tranen stroomden over mijn wangen terwijl ik naar mijn auto liep. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan, ik wist zeker dat ik het nu allemaal verpest had. Ik ging achter het stuur zitten en reed terug naar huis. Finn en Bella zullen ook wel raar opkijken, omdat ik geen boodschappen bij me had. Ik besloot om gewoon helemaal niets te zeggen over die pijnlijke situatie van net. Als Blaine me niet meer wilde zien, begreep ik dat maar al te goed. Ik stapte uit en liep naar de voordeur en draaide de voordeur open. Ik zag dat Finn en Bella samen op de bank zaten en film aan het kijken waren. Ik liep zonder iets te zeggen naar mijn kamer toe, terwijl mijn gezicht nog steeds helemaal betraand was. Ik liet me op bed ploffen en staarde met een waterige blik naar het plafond. Ik kan het gewoon allemaal niet meer aan, in Spanje hadden we drie weken lang geen drama maar sinds we terug waren kregen we niets anders meer. Echt alles, maar dan ook alles kwam ineen en ik kon het gewoon allemaal niet zonder Blaine. Die twee laatste maanden zonder hem, waren een hel.


Jayden Ian Archibald

Ik moest lachen om wat hij zei, en zoende hem glimlachend terug. 'Ik heb precies hetzelfde, ik kan ook niet van de jouwe afblijven.' bekende ik nu ook lachend, waarna ik hem nogmaals zoende. Hij was echt mijn alles.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

rachel
Ik glimlach "zeg jij maar, iwl je nog iets hier zien?" ik kijk hem vragend aan terwijl ik grinnik

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik moest lachen om Finn, wat hij zei, dat ik interessanter was. Gelukkig had hij ook lekker en goed gegeten. Dat was ook belangrijk, dat hij goed gegeten had. Op dat moment hoorde we de deur open gaan en zagen we Kurt binnen lopen. Finn zei wat maar Kurt liep verder en ik kijk bezorgd Kurt na. Finn zei nog wat maar keek weer naar de tv. Wat was er met Kurt? Ik wist heus wel dat hij Blaine achter na ging. Zo stom was ik niet en ik kende Kurt gewoon te goed. Ik maakte me nu echt zorgen en wou naar Kurt. 'Let op Emily en ik kom zo terug, ik ga naar Kurt' zeg ik tegen Finn en sta op. 'Maak je geen zorgen, ik doe niets. Ik ga gewoon naar Kurt.' zeg ik geruststellend en loop naar boven. Eenmaal boven loop ik naar Kurt's kamer en klop ik aan, waarnaar ik naar binnen ging en de deur dicht deed. Ik liep naar het bed en ging naast Kurt liggen. 'Heey, wat is er?' vraag ik bezorgd en sla mijn armen om Kurt heen.

Blaine Anderson:

'Hij is aardig' zegt mijn oom, nadat Kurt wegliep. Ik hield de ijszak tegen mijn voorhoofd aan en veegde met het doekje, wat ik gekregen heb van Kurt mijn neus af. Ik keek Kurt na en zuchtte zachtjes. 'Dat was dus mijn vriend/verloofde' verzucht ik en kijk naar mijn oom. 'Dat had ik al door' zegt mijn oom en zei voor de rest niets. Het was nogal ongemakkelijk en nu ook tussen mijn oom en mij. Mijn oom wist al wat ik dacht. Ik kon het niet geloven dat Kurt me gevolgd was. Ik was terleurgesteld in hem, maar ik was dus niet boos. Alleen terleurgesteld, dus hij vertrouwde me gewoon niet. En zoveel vragen gingen er gewoon door me heen. Moest ik achter hem aan gaan? Of hem gewoon laten en een andere keer met hem praten. Eerlijk had ik nu geen zin meer om met hem te praten ook niet morgen. 'Ik ga douchen' zeg ik zuchtend en zonder nog iets te zeggen liep ik richting de douches. Mijn oom zal ook wel denken, wat er net was gebeurd. Ik liep naar de kleedkamer en legde de ijszak weg en doekje gooide ik weg. Vervolgens kleede ik me om en ging ik douchen. Na een tijdje was ik klaar en droogde ik me af en kleede me gewoon weer om. Ik pakte mijn spullen en liep naar mijn oom. 'We praten hier wel later over' zegt mijn oom nog en namen afscheid van elkaar en ik liep naar mijn auto om vervolgens naar huis te rijden.

David Lopez:

Ik glimlachte lief om zijn woorden en geniet van deze moment samen. Lekker knus tegen elkaar aan en lekker warm. Ik streelde zijn wang en ging door zijn haren. 'Ik hou van je, Jayden' zeg ik dromerig en gemeend.

One Who Travels A Higher Path.