[RPG] Cirque du Freak - O4 - Speeltopics

Welcome to the circus, Ladies and Gentleman!
Het is namelijk weer zover: de beste shows van de wereld komen er weer aan. Alleen is het geen gewoon circus, het is namelijk Cirque du Freak en de mensen leven in de waan dat het allemaal eigenlijk nep is en voor hun vermaak. Echter weten ze dus niet dat ze allemaal zo geboren of geworden zijn en het hele circus wel degelijk waar is.
’Oh, those petty humanbeings… They ain’t know what they’re getting into…’

Komt bij ’t circus:
Isuzu – Scarlett Raven Xena – Spinnen
Aragog – Améliah Cathy Billington – Pijn
Soubi – Vincent (Finn) Reese – Vuurspuwer
Realist – Matthew Oliver Parker – Energie & Metaal
Aether - Chryse Jae Parsel Lachesis – Panter & Gif
Convincing - Ferrelyn Amoir - Engel

Hoort er al bij:
Ebola - Amarantha Ortiz - Shapeshifter.
Khione – Riley Nicolas Bennett – Hij kan echt alles eten
Khione – Eden Florence Morales – Hypnotiseren door middel van haar stem, zeemeermin
Aragog – Madeline 'Maddy' Juliah Evans – Slangen
Flitwick – Evanna Samantha Butterfly – Heel lenig
Carmenta – Amare Cecilia Jackson – Empathisch & kan moleculen bevriezen
Carmenta – Cameron Dustin Jackson – Telekinetisch & kan moleculen versnellen
Alethiometer – Alexander ‘Alex’ Demi Collins – Kent geen pijn
Corallo – Adam Hayden Ravi Danner – Helderziendheid & Illusies, katachtigen

ROLLENTOPIC.

Regels:
- Leeftijd moet tussen de 16 en 25
– Schelden en 16+ mag
– Graag een stukje schrijven van meer dan drie regels, anders loop je geheid vast
– Ga geen ruzie uitlokken met andere spelers, dus respecteer elkaar
– Schrijf en bestuur alleen je eigen personages, niet die van een ander!
– OOC graag tussen haakjes: () [] {}
- Melden als je nieuwe username hebt
- Max. drie personages per user
- Reserveringen blijven één dag staan
– Just have fun! (:

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:18 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

( Ghehe Drama. Me loves itt. )

Cameron Jackson.

Hij trekt zijn jack recht om vervolgens te praten. "Wil je dan ook even aan je zusje melden dat ze me niet hoeft te bevriezen?" Het klonk erg zelfverzekerd uit zijn mond en het verbaasd me lichtjes. Al laat ik dat niet zien. Normaal was hij een stuk kleiner als ik op hem afstapte.
"En waarom zou ik niet aan je zusje mogen komen? Ben je bang dat ik haar pijn doe?" voegt hij er vragend aan toe en ik kijk hem woedend aan. "Ook." grom ik zachtjes en loop dreigend op hem af. "Je blijft gewoon van haar af."
Achter me hoor ik een boos gegrom. "Ik ben oud genoeg om voor me zelf te zorgen ja!" Ik draai me even om. "Hou je hier buiten zusje." En duw haar richting Eden.

[ bericht aangepast op 20 sep 2012 - 19:33 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

("HAAR" mond? Sinds wanneer is Adam een meisje?)

Scarlett Raven Xena.
Zijn lippen vormde dezelfde glimlach als die van mij en hij gleed met zijn vingers over mijn gezicht, waardoor ik een zachte tinteling voelde. Ergens voelde ik me nerveus, heel raar, maar het was een goed gevoel, dus liep ik niet weg, zoals ik meestal wel deed. “I don’t see myself as a hero, but if I had superpowers, I would save the world and you would be mine.” Fluistert hij zacht en alweer word ik iets rood. Ik had geen idee hoe hij dat zo gemakkelijk voor elkaar kreeg, misschien omdat hij wel degelijk iets voor mij betekent. Hij drukte zacht en teder zijn lippen op mijn voorhoofd.
“I’m already yours,” verzuchtte ik zacht en op wolk zeven, terwijl ik mijn vingertoppen strelend over zijn wang liet gaan en ik hem in zijn ogen keek. Hierna drukt hij zijn lippen zacht weer op die van mij en automatisch sluit ik mijn ogen weer terwijl mijn lippen weer met die van hem mee bewegen. De deur die open- en dichtgaat, gaat vaag langs me heen, dus merk ik niet dat er iemand binnen is gekomen.
“Eh, s-sorry dat ik jullie stoor.” Mompelt er opeens iemand en ik frons, waarna ik toch mijn ogen open en de kus afbreek. Mijn apart gekleurde ogen fiksen zich op die van de jonge vrouw die de caravan blijkbaar ingekomen was. “Ik zou deze caravan toegewezen krijgen als het goed is, of zit ik soms fout?” Mijn gedachten waren er niet echt bij, dus keek ik enkel emotieloos naar haar en bleef zwijgzaam. “Ik laat jullie weer alleen.” Vervolgt ze zacht en begint haar tassen alweer de andere kant op te trekken, waardoor Opera wakker werd en tevoorschijn kwam door over de binnenwand van de caravan te lopen en kijken wat er aan de hand was.
“Het is jouw caravan.” Klonk het toen uiteindelijk uit mijn mond, geheel anders dan toen ik tegen Matthew had gepraat, want dit klonk emotieloos uit mijn mond. Het klonk niet als iets dat ik wist of als een vraag, waardoor het er ook ietwat vaag uitkwam.

(Opera is trouwens de grote, zwarte weduwe spin van Scarlett. De grote is ongeveer twee vuisten bij elkaar en dat is enkel nog het lichaam.)

---

†

( Whoops. Ik let niet op en ik ben even geschokt. )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Carmenta schreef:
( Ghehe Drama. Me loves itt. )

Cameron Jackson.

Hij trekt zijn jack recht om vervolgens te praten. "Wil je dan ook even aan je zusje melden dat ze me niet hoeft te bevriezen?" Het klonk erg zelfverzekerd uit haar mond en het verbaasd me lichtjes. Al laat ik dat niet zien. Normaal was hij een stuk kleiner als ik op hem afstapte.
"En waarom zou ik niet aan je zusje mogen komen? Ben je bang dat ik haar pijn doe?" voegt hij er vragend aan toe en ik kijk hem woedend aan. "Ook." grom ik zachtjes en loop dreigend op me af. "Je blijft gewoon van haar af."
Achter me hoor ik een boos gegrom. "Ik ben oud genoeg om voor me zelf te zorgen ja!" Ik draai me even om. "Hou je hier buiten zusje." En duw haar richting Eden.

Adam Hayden Ravi Danner.

"Ook," gromt hij zachtjes. Vervolgens loopt hij dreigend op me af. Zijn blik bestaat uit een geërgerde gezichtsuitdrukking.
Aha. Dus mijn actie heeft wel degelijk nut gehad. Ik heb Cameron van zijn stuk gebracht. Ha Ha.
Plotseling klinkt er achter hem; "Ik ben oud genoeg om voor mezelf te zorgen, ja!" Het is de stem van Amare.
"Hou je er buiten, zusje," bromt Cameron en duwt haar richting Eden.
"Verwacht je nu van mij dat ik niet meer met haar omga? Want dat kan je me niet verbieden," zeg ik tegen hem. Ook ik recht mijn rug en zet een dreigende houding op. "En wat betreft er tussen jou en mij speelt, laat Amare erbuiten. Als je mij niet mag, moet je me direct ruzie met me zoeken. Niet via een omweg me je zusje. Dat is ziekelijk," De woorden rollen gemakkelijk over mijn lippen.

Matthew

Haar lippen drukken tegen die van mij en ik sluit mijn ogen. Achter ons hoor ik van alles en ik kijk geiriteerd op als Scarlett de kus afbreekt. “Eh, s-sorry dat ik jullie stoor.” Niemand zegt iets. “Ik laat jullie weer alleen.” Vervolgt ze en draait zich met veel gerommel om. “Het is jouw caravan.” Scarlett klonk emotieloos. Heel anders dan toen ze; “I’m already yours,” zei. Ik kijk naar het meisje en sta dan op. 'Als dit haar caravan is dan kunnen wij maar beter weg gaan.' Lach ik en trek Scarlett aan haar hand omhoog. 'Vergeet Opera niet.'

Cameron Jackson.

"Verwacht je nu van mij dat ik niet meer met haar omga? Want dat kan je me niet verbieden," Zegt hij terwijl hij dezelfde houding als mij opgesteld. "Oh ik kan gemakkelijk iets verbieden." Achter me hoor ik een grommend geluidje van Amare. "En wat betreft er tussen jou en mij speelt, laat Amare erbuiten. Als je mij niet mag, moet je me direct ruzie met me zoeken. Niet via een omweg me je zusje. Dat is ziekelijk," Dezelfde gemakkelijke toon het rolt zo over zijn lippen.
"Ik mag je niet, goed gezien. Maar dit is geen omweg. Als je me zo erg had geërgerd had ik het allang al gezegd, maar nu geef je me er alleen maar echte reden toe."

[ bericht aangepast op 20 sep 2012 - 19:45 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Ik gebruik Opera als browser haha.]

Amarantha Ortiz

haar apart gekleurde ogen zijn op mij gefikst, iets wat mij behoorlijk nerveus maakt. Ze zijn emotieloos en het meisje is zwijgzaam, evenals de jongen, die verder ook niets zegt, tot ik mijn spullen weer gepakt heb. Ik sla mijn hand voor mijn mond als ik een enorme spin zie. Shit hé, ik hoop maar niet dat die bij de caravan hoort!
"Het is jouw caravan." klinkt het emotieloos en vaag uit de mond van de jonge vrouw. Ik zucht iets opgelucht, dat scheelt weer wat blozen en schaamte. De jongen lacht en staat op, hij is lang en brengt een heel andere sfeer met zich mee dan het meisje, ik voel me al iets minder ongemakkelijk. Hierna trekt hij het knappe meisje aan haar hand omhoog.
"Als dit haar caravan is dan kunnen wij maar beter weg gaan." lacht hij. "Vergeet Opera niet." Ik frons eerst, tot ik besef dat hij die enorme en lelijke spin bedoeld. Ik kijk er eventjes naar, dan loop ik naar de deur toe die ik open gooi. "Ik wacht buiten wel, neem je tijd." zeg ik met een haastig maar angstig glimlachje op mijn bleke lippen waarna ik snel naar buiten stap.
Ik ben nu even blij met de verkoelende buitenlucht. Binnen had ik het behoorlijk warm gekregen, eerst van mijn vondst, de opvolgende schaamte, de ongemakkelijke sfeer en de emotieloze ogen van het meisje, haar stem die me nu rillingen geeft. En dan nog die enorme spin. Hm, doe mij maar een normaal huisdier.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

[Okee, aangezien ik nu toch niet meer echt ik kan reageren bij Adam en Cameron ga maar gewoon verder ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Kan wel ;o Praat met AMare die is naar jou geduwd en staat nu op springen van agressie. )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Ja maar ik heb echt geen zin om dat hele gesprek er in te verwerken en heb geen idee wat Eden tegen Amare zou kunnen zeggen. Ik spring later wel weer in.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Is goed, ik heb wel een ideetje voor je. )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Okee]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Ik reageer morgen weer met Scarlett.)

Scarlett Raven Xena.
Ze zucht, het klinkt opgelucht en ik vraag me af of ze zich echt zo ongemakkelijk voelde als dat ze liet blijken. Matthew lacht en staat hierna op, waarbij hij mij meetrekt aan mijn hand, waardoor ik mijn lippen licht omhoog laat krullen, maar meer ook niet. Nu er iemand bij is, laat ik veel minder van mijn echte zelf zien.
“Als dit haar caravan is, dan kunnen wij maar beter weg gaan.” Lacht Matthew. “Vergeet Opera niet.” Ik haal mijn schouders nonchalant omhoog. “Haar vergeet ik echt niet,” meld ik en laat zijn hand los waarna ik me haar richting opdraai en het meisje zie fronsen en er kort naar zie kijken, waarna ze naar de deur loopt en deze opengooit. “Ik wacht buiten wel, neem je tijd.” Zegt ze met een haastig maar angstig glimlachje waarna ze naar buiten stapt.
Emotieloos kijk ik haar na, houd daarna mijn hand voor Opera, waar ze over mijn arm loopt tot mijn schouder, waarna ik mijn arm langs me laat hangen. “Dan kan je lang wachten,” meld ik, nog steeds met dezelfde vage, emotieloze stem. Een zucht komt er tussen mijn volle lippen vandaan en draai me om, om hierna Matthews hand te pakken en hem toch mee te trekken de caravan uit.
Opera sluit haar ogen en ik stop precies voor het meisje haar gestalte, mijn lege ogen boren zich in die van haar. “Veel plezier.” Er komt een eng glimlachje op mijn gezicht en dit in combinatie met de mysterieuze stem waar ik het mee zei, klonk alsof er iets te gebeuren stond.
Nadat ik dit had gezegd, draaide ik me abrupt om en liep met Matthew weg, aangezien ik hem meetrok aan zijn hand.

---

†

Matthew

“Dan kan je lang wachten,” Scarlett klinkt nog steeds even emotieloos als ze dit zegt en trekt mij met zich mee naar buiten toe de kou en het donker in. “Veel plezier.” Ze glimlach en sleurt mij verder met zich mee. Ik verstrengel onze vingers met elkaar en kom naast haar lopen. 'Erg vriendelijk van je.' Lach ik sarcastisch en zet de kaag van mijn jas wat hoger tegen de koude wind. 'Waar wil je nu heen gaan?' Ik wilde hier weg. Het circus terrein beviel me voor geen meter. Ik had het nooit echt op gehad met de kermis of het circus. Ik weet niet hoe het gebeurt maar als ik het terrein af wil gaan val ik om. Alsof we tegen een ontzichtbare muur aan lopen. 'What the..' Ik sta weer op en wil lopen maar dit keer word ik opnieuw naar achter geduwt. 'Wat is dit?' Ik kijk niet begrijpend naar Scarlett. 'Is dit gewoon een soort grap?' Ik strek mijn hand uit en krijg een soort shock.