[RPG] Cirque du Freak - O4 - Speeltopics

Welcome to the circus, Ladies and Gentleman!
Het is namelijk weer zover: de beste shows van de wereld komen er weer aan. Alleen is het geen gewoon circus, het is namelijk Cirque du Freak en de mensen leven in de waan dat het allemaal eigenlijk nep is en voor hun vermaak. Echter weten ze dus niet dat ze allemaal zo geboren of geworden zijn en het hele circus wel degelijk waar is.
’Oh, those petty humanbeings… They ain’t know what they’re getting into…’

Komt bij ’t circus:
Isuzu – Scarlett Raven Xena – Spinnen
Aragog – Améliah Cathy Billington – Pijn
Soubi – Vincent (Finn) Reese – Vuurspuwer
Realist – Matthew Oliver Parker – Energie & Metaal
Aether - Chryse Jae Parsel Lachesis – Panter & Gif
Convincing - Ferrelyn Amoir - Engel

Hoort er al bij:
Ebola - Amarantha Ortiz - Shapeshifter.
Khione – Riley Nicolas Bennett – Hij kan echt alles eten
Khione – Eden Florence Morales – Hypnotiseren door middel van haar stem, zeemeermin
Aragog – Madeline 'Maddy' Juliah Evans – Slangen
Flitwick – Evanna Samantha Butterfly – Heel lenig
Carmenta – Amare Cecilia Jackson – Empathisch & kan moleculen bevriezen
Carmenta – Cameron Dustin Jackson – Telekinetisch & kan moleculen versnellen
Alethiometer – Alexander ‘Alex’ Demi Collins – Kent geen pijn
Corallo – Adam Hayden Ravi Danner – Helderziendheid & Illusies, katachtigen

ROLLENTOPIC.

Regels:
- Leeftijd moet tussen de 16 en 25
– Schelden en 16+ mag
– Graag een stukje schrijven van meer dan drie regels, anders loop je geheid vast
– Ga geen ruzie uitlokken met andere spelers, dus respecteer elkaar
– Schrijf en bestuur alleen je eigen personages, niet die van een ander!
– OOC graag tussen haakjes: () [] {}
- Melden als je nieuwe username hebt
- Max. drie personages per user
- Reserveringen blijven één dag staan
– Just have fun! (:

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:18 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Matthew

Haar lippen veranderen in een lieve glimlach. Ze pakt de door mij gemaakte roos en deed die in een van de borstzakken van mijn jas die nog steeds rond haar schouders lag. Toen sloeg ze haar armen om mijn nek en haar benen rond mijn middel Ik sla mijn armen vlug om haar heen zodat ze niet valt. Ze zit als het waren op mijn arm omdat als ik haar niet zo vast hou ze zou vallen. "You are amazing," Grinnikt ze en drukt dan weer haar lippen op die van mij. Deze kus is niet zo vlugtig als die ervoor. Nee deze kus is vol passie en duurt een stuk langer. Ik trek haar voor zover het mogelijk is nog dichter tegen me aan en ga met haar op mijn schoot zitten. Ik lik zacht over haar lippen en ga nu met mijn vingers door haar lange donkere haar. Ze hoorde bij mij, ze was van mij. Ik was niet erg hebberig maar bij haar wel.

Scarlett Raven Xena
Deze kus is vol passie en duurt een stuk langer dan de eerdere keren. Hij trekt mij, voor zover mogelijk is, nog dichter tegen zich aan en gaat met mij op zijn schoot zitten. Licht moet ik rillen door hoe hij zacht over mijn lippen likt, waarna hij vervolgens met zijn vingers door mijn lange, donkere haar ging. Kort grinnikte ik en liet mijn vingers ook door zijn haar gaan, waarna ik hem bij zijn nek tot over zijn borstkas streelde en vervolgens weer terug ging. Ruw, maar toch op een liefdevolle manier, beet ik hem op zijn lip, terwijl ik gelijk weer door ging hem te kussen.

(Pfft, sorry, ik weet niet echt iets. Anders word het iets seksistisch haha, and dunno of je daar wel zin in hebt. 8D)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Matthew

Ze liet haar vingers ook door mijn haar glijden waarna ze van mijn nek tot mijn borstkas streelde en vervolgens terug ging. Ik grijns tegen haar lippen. Ruw maar niet te ruw bijt ze op mijn lip waarna ze gelijk weer door ging met kussen. Ik glimlach ik streel over haar rug en zij. Mijn vingers blijven in haar nek haken waar ik haar zacht streel en een beetje met haar haren speel. Ik verbreek de kus met tegenzin om haar aan te kunnen kijken. Het was koud buiten en we konden nergens heen.

(Gehe, oké then. )

Scarlett Raven Xena
Hij glimlacht tegen mijn lippen aan en streelt tegelijkertijd over mijn rug en zij. Zijn vingers blijven in mijn nek haken, waar hij mij zacht streelt en een beetje met mijn haren speelt. Ik grinnik dit keer tegen zijn lippen aan door de manier waarop hij het doet, het voelt grappig aan. Als hij de kus verbreekt, trek ik een pruillipje, maar snap dan wat hij bedoeld. We konden nergens heen en die jonge meid van net vertelde dat we hier niet weg konden.
Snel keek ik om me heen, zag een aantal caravans staan, maar die waren vast allemaal van de circus artiesten. We moesten toch ergens onderdak hebben? Ik stond op en stak mijn hand uit om vervolgens Matthew ook met een grijns omhoog te trekken. Hierna verstrengelden ik mijn vingers weer met die van hem en begaf me, terwijl ik hem zacht achter me aan trok, naar één van de andere caravans. Toen ik aan de deur voelde zat hij op slot, dus viste ik een haarspeld uit mijn donkere haar en sleutelde, hoopte het hiermee open te krijgen. Abrupt dacht ik aan Opera en keek om me heen, ze zat nog binnen, dus fluister ik weer bepaalde woorden in een onbegrijpelijke taal. Gelijk kwam Opera eraan en opende ik de deur, terwijl wij naar binnen konden. Even keek ik terug Matthew met een charmant grijnsje. "We moeten toch ergens overnachten?"

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Matthew

Ze trok neen pruilipje toen ik de gkus verbrak. Na me aangekenen te hebben staat ze op en trekt mij met zich mee naar een van de caravans. Ze fluisterde opnieuw iets en haar spin was er weer. Opera opende de deur voor ons en Scarlett trok mij met zich mee naar binnen. Ze keek naar me en grijnsde op een charmante manier. "We moeten toch ergens overnachten?" Ik glimlach. 'Hoorde je mij klagen dan? Het is buiten steenkoud.' Ik sluit de deur achter ons en loop naar het bed. Daar ga ik zitten aangezien er geen stoelen zijn en ook geen bank. Ik trek haar naast me neer en glimlach naar haar. Geen idee hoelaat het was maar zeker een uur of 2/3 in de avond. Ik was laat van huis gegaan toen ik Scarlett tegen kwam.

Amare Jackson.

Ik slik als ik zie hoe Cameron Adam aftakeld. 'Wat is jou probleem?!' Roep ik keihard in Cams gezicht. Adam is net weggerend en ik zie een grijnsje op Cams gezicht. Ik sla hem hard waardoor ik even mijn zelfcontrole verlies. 'Die had je verdient en waarom heb je dat gedaan?!' Hij kijkt me koud aan en ikcwacht op een simpel goedkeurend antwoord. 'Hij moet met zijn poten van je afblijven. ' Ik kijk hem verbaasd aan. 'Nog andere reden aangezien ik anders binnen twee seconden weg ben. '
Hij gromt. 'Amare luister goed. Als hij je nog een keer met een vinger aanraakt is hij er nog erger aantoe dan nu. ' Ik grom en loop zonder wat te zeggen weg. 'Trouwens. Eden en ik hebben wat. ' ik haal mijn schouders op. 'Leuk doe er wat mee en maak plezier in je leven aangezien je toch het mijne verpest. ' Ik steek mijn hand nog op voor een drooge zwaai en loop het bos in om Adam te zoeken. Ik zucht en ik begin mijn andere gave te gebruiken om hem op te sporen. Empathie. Als ik zijn pijnlijkr gevoelens voel en een lichte verdriet erin loop ik erop af. Het voelt steeds sterker aan tot ik bij hem ben en alles me overspoeld. Ik kon dat gelukkig beheersen en ik glimlachte waarna ik naar hem toe liep.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Ik vraag me stiekem af waar mijn Kereltje is gebleven.. Ergens bij iemand die iets had met wolven geloof ik.. I dunno.. Weet de naam niet meer
+ Ik weet niet wat ik nu met hem moet..]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

( Volgens mij Evanna ik zou je graag uit de brand helpen maar mijn beide persos zijn bezet xd )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Evanna.. Kan kloppen.. Heb geen flauw idee.. Ze heeft dr naam nog niet aan hem verteld, dus heb ook niet de moeite genomen om het te onthouden xd]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Hij kan anders Cameron en Eden zo tegenkomen?]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Eden kent hij wel ;d. Zij heeft stiekem nog wat uit te leggen.. Waar zijn jullie dan?]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Ergens in het bos volgens mij]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Oh, dan eh kan ik niks doen geloof ik? Aangezien mijn kerel nergens heen kan?]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Ze botsen anders zo wel tegen hem op ofzoiets xd]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Eden Florence Morales
Ik kijk Cameron met grote ogen aan als hij Adam in elkaar begint te slaan. Dan trapt hij hem hard in zijn buik en geeft hij vervolgens een knietje. 'Pas eens op met wat je doet,' gromt hij. Adam blijft even in elkaar gezakt staan en rent er dan vandoor.
'Wat is jou probleem?!' bijt Amare Cameron toe, die tot mijn ongeloof een grijnsje op zijn gezicht heeft staan. Amare slaat hem hard in zijn gezicht, iets wat als ik eerlijk ben wel kan begrijpen. 'Die had je verdient en waarom heb je dat gedaan?!' zegt ze. 'Hij moet met zijn poten van je afblijven,' antwoordt Cameron simpel. 'Nog andere reden aangezien ik anders binnen twee seconden weg ben'. Dat had Amare beter niet kunnen zeggen want Cameron gromt weer. 'Amare luister goed. Als hij je nog een keer met een vinger aanraakt is hij er nog erger aan toe dan nu'. Amare gromt ook maar reageert verder niet en loopt weg. 'Trouwens. Eden en ik hebben wat'. Aarzelend bijt ik op mijn lip. Als hij zo doet weet ik niet of ik nog wel wat met hem wil hebben. 'Leuk doe er wat mee en maak plezier in je leven aangezien je toch het mijne verpest'. Amare steekt haar hand op en loopt dan weg.
Er valt een ongemakkelijke stilte en ik kijk naar Cameron met een wat bange blik in mijn ogen. 'Ik eh, moet gaan,' mompel ik zacht waarna ik hem niet meer aan durf te kijken. Zonder verder nog wat te zeggen draai ik me om en loop ik terug richting de caravans en de grote tent. En ik nog wel denken dat Cameron zo'n lieve jongen is, blijkbaar niet dus. Ik ben helemaal in gedachten verzonken dat ik niet meer oplet waar ik loop en ik tegen iemand op bots. Verschrikt kijk ik op. 'Oh, hee Finn,' zeg ik met een zwakke glimlach als ik zie dat hij het is.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered