[RPG] Cirque du Freak - O4 - Speeltopics

Welcome to the circus, Ladies and Gentleman!
Het is namelijk weer zover: de beste shows van de wereld komen er weer aan. Alleen is het geen gewoon circus, het is namelijk Cirque du Freak en de mensen leven in de waan dat het allemaal eigenlijk nep is en voor hun vermaak. Echter weten ze dus niet dat ze allemaal zo geboren of geworden zijn en het hele circus wel degelijk waar is.
’Oh, those petty humanbeings… They ain’t know what they’re getting into…’

Komt bij ’t circus:
Isuzu – Scarlett Raven Xena – Spinnen
Aragog – Améliah Cathy Billington – Pijn
Soubi – Vincent (Finn) Reese – Vuurspuwer
Realist – Matthew Oliver Parker – Energie & Metaal
Aether - Chryse Jae Parsel Lachesis – Panter & Gif
Convincing - Ferrelyn Amoir - Engel

Hoort er al bij:
Ebola - Amarantha Ortiz - Shapeshifter.
Khione – Riley Nicolas Bennett – Hij kan echt alles eten
Khione – Eden Florence Morales – Hypnotiseren door middel van haar stem, zeemeermin
Aragog – Madeline 'Maddy' Juliah Evans – Slangen
Flitwick – Evanna Samantha Butterfly – Heel lenig
Carmenta – Amare Cecilia Jackson – Empathisch & kan moleculen bevriezen
Carmenta – Cameron Dustin Jackson – Telekinetisch & kan moleculen versnellen
Alethiometer – Alexander ‘Alex’ Demi Collins – Kent geen pijn
Corallo – Adam Hayden Ravi Danner – Helderziendheid & Illusies, katachtigen

ROLLENTOPIC.

Regels:
- Leeftijd moet tussen de 16 en 25
– Schelden en 16+ mag
– Graag een stukje schrijven van meer dan drie regels, anders loop je geheid vast
– Ga geen ruzie uitlokken met andere spelers, dus respecteer elkaar
– Schrijf en bestuur alleen je eigen personages, niet die van een ander!
– OOC graag tussen haakjes: () [] {}
- Melden als je nieuwe username hebt
- Max. drie personages per user
- Reserveringen blijven één dag staan
– Just have fun! (:

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:18 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik wacht op iemands reactie.. Die ene met de wolven als goed is..]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

(Wil je iets langer schrijven? Anders weet ik straks niets meer.)

Scarlett Raven Xena.
Ik zag hem glimlachen, een raar gevoel nam van mij plaats wanneer ik dit zag. “It’s because I like you.” Fluistert hij, drukte vervolgens meerdere zachte kusjes op mijn lippen en verstrengelde onze vingers met elkaar. Ik drukte mijn lippen op hem, kuste hem passievol en zwoel, alsof ik hem wilde voelen met heel mijn lichaam. Mijn tong liet ik langs zijn onderlip strelen, maar brak de kus toen af en keek hem aan terwijl ik weer afstand nam. “I'm slightly curious, Matthew, why do people hurt each other? They like it.” sprak ik, steeds iets zachter, waarna ik mijn blik naar de grond afwendde. Opera kon ik niet vinden, maar waarschijnlijk was ze op zoek naar eten.

---

†

[Just a question, waarom praten Scarlett en Matthew ineens in het Engels xd?]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Ja natuurlijk, ik zal het proberen maar ik ben vaak via mijn telefoon online dus dan lijken dingen snel langer ;$]

Matthew Oliver Parker

Ik werd overgenomen door haar kus. Het leek me te hypnotiseren en ik kon me maar moeilijk concentreren en beheersen. Voor ik mijn lippen van elkaar kan doen toen ze erover heen likte trekt ze dicht terug. “I'm slightly curious, Matthew, why do people hurt each other? They like it.” Haar stem werd steeds zachter en ze keek naar de grond. Ik frons even. Ik weet niet precies wat ik hier nu mee moet of hoe ik erop moet reageren. 'Some people like watching others break or slowly die inside, because I guess that makes them feel better about themselfs.' fluister ik. 'But why do you ask me that?' Voeg ik er nog wat zachter aan toe terwijl ik haar wang streel. Ik zou haar zelf nooit met opzet pijn doen. Ik zou het niet kunnen. Ze had iets zelfverzekerds en sterks maar nu leek ze een jong meisje dat getroosd moest worden en gerustgeteld moest worden. Was ik daar wel de persoon voor? Misschien niet maar ik zou voor haar altijd mijn best doen.

Scarlett Raven Xena.
Voorzichtig keek ik naar hem terug, zag hem fronzen en gelijk wilde ik de vraag terug nemen. Het was gewoonweg dat mijn vader er blij van werd, hij vond het leuk anderen pijn te zien. Ik had nooit geweten waarom, maar onze vader-dochter relatie was sowieso al nooit goed geweest. “Some people like watching others break or slowly die inside, because I guess that makes them feel better about themselves.” Fluisterde hij en ik knikte, als teken dat ik het probeerde te begrijpen, al lukte het niet. Ik probeerde het. “But why do you ask me that?” Hij streelde zacht over mijn wang, waardoor ik opeens snikte. Er kwamen geen tranen, maar ik voelde me droevig door zijn aanraking, het was liefdevol en ik had dat bijna nooit gevoeld. Het voelde zo goed, maar tegelijkertijd werd ik er bang van. Ik nestelde me hierdoor tegen zijn stevige borstkas aan, sloeg mijn armen om hem heen en drukte mezelf dicht tegen hem aan, alsof ik bang was dat hij zomaar weg zou lopen. “My father liked it when I was hurt, or whenever I hurted myself.” Bracht ik pijnlijk zacht uit, bijna onhoorbaar tegen zijn borstkas, met een brok in mijn keel.

---

†

Matthew Drew Parker

Haar reactie verbaast me. Ze snikt, kruipt dicht tegen me aan en verteld over haar vader. Ik schud mijn hoofd terwijl ze dit zegt. 'Your father was wrong. I don't like seeing you in pain and I also don't want you to hurt yourself. ' Ik streel liefdevol door haar donkere lokken. 'Mijn vader deed me ook pijn. Toen ik nog klein was sloeg hij me. Hij wilde Mary ook slaan maar dan smeekte ik hen mij inplaats van haar te slaan. ' ik schraap mijn keel tegen de emoties. Nooit eerder had ik dit iemand verteld. 'Mijn moeder weet het niet. En ik zal het haar nooit vertellen. Soms, als hij me geslagen had vroeg ik me af waar ik dit aan verdient had. En omdat het mij pijn deed wilde ik zeker niet dat Mary iets overkwam ' ik kijk naar haar. 'Maar ik zou jou nooit pijn doen' fluister ik.

Sirens schreef:
Amare Jackson.

"Tuurlijk mevrouw,"Met een geërgerde zucht sjokt hij naar het bos. "Als je maar weet dat jij geen monster bent. Natuurlijk ben je sterker, maar absoluut niet zo sterk als ik. Waag het dus ook niet om me achter na te komen of je bent er geweest," Ik lach zachtjes en rol dan met mijn ogen, hij kijkt me aan terwijl hij tegen een boom aanzit en koppig dat ik ben loop ik gewoon zijn kant op. Ik voel een jeukerig gevoel, koorts uitbranden en ook dat ik iets breder en groter word.
Ik vloek en ga gewoon op een afstandje staan. Ik weet hoe het is om te transformeren, maar als Eve er de laatste keer niet was geweest had ik het nooit overleefd. De angst die ik krijg borrelt meteen op. Ik was bang voor mijn eigen transformatie.
Ik werp een blik op Adam met mijn nu grijze ogen en bijt even op mijn lip, maar dan..Dan begin ik in één keer te transformeren. De misselijkheid, de pijn, alles komt in één keer en dan.. Als ik niks meer voel kijk ik naar mijn armen en grom zachtjes.
Ik veranderde niet veel qua uiterlijk, alleen was ik nu nog sneller, mijn zintuigen nog gevoeliger en mijn gave nog sterker.
Mijn ogen hadden een andere kleur, ik had meer haar op mijn armen, mijn gebit was veranderd en ik was groter.
Mijn blik viel op Adam en uit automatisme gromde ik, het klonk altijd zo vijandig al was het niet altijd zo bedoeld.

Adam Hayden Ravi Danner.

Ik zie hoe ze een stukje naar me toeloopt en daar blijft staan. Terwijl de haren op mijn armen iets groeien en daarna ook weer iets terug trekken, transformeert Amare in één keer. Er veranderd bijna niks aan haar uiterlijk, maar ik weet dat haar zintuigen beter zijn.
Er trekt een rilling over mijn lichaam en daarna is het over. Ik voel me niet beroerd meer en de haren trekken ook weg. Blijkbaar - doordat ik nog niet lang een katachtige ben - veranderd ik niet altijd helemaal.
Ik sta op en werp een blik op Amare, die mijn kant op kijkt en zachtjes gromt. "Wauw," zeg ik met een grijs, terwijl ik richting Amare loop. "Sexy hoor, die puntige tanden,"

Amare Jackson.

Adam transformeert niet helemaal, geluk. Hij staat op en komt mijn kant op. "Wauw," zegt hij met een grijns, terwijl hij richting mijn kant op loopt. "Sexy hoor, die puntige tanden," Ik rol even met mijn ogen maar kan een gemaakte lach op mijn gezicht toveren.
Weet ik. Telepatheer ik aangezien grommen weinig zin had.
Ik zuchtte, hoelang zou dit duren? Ik hoopte dat het gauw weer over was.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Lief, wil je misschien ook reageren met Cameron ?]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Adam Hayden Ravi Danner.

'Weet ik.' Hoor ik in mijn gedacht. Ik schrik even, maar herinner me dan dat Amare de telepathie kracht heeft.
Ik grinnik zachtjes. "Gelukkig ben ik niet helemaal veranderd, daar zat ik nou niet bepaald op te wachten," mompel ik bedenkelijk. "Hoe lang denk je dat dit gaat duren?" Ondertussen ga ik op een laaghangende tak zitten, die even kraakt, maar me wel houdt. "En als het lang gaat duren, kan je dan wat dingen laten zien? Of te wel; Show your powers," zeg ik met en glimlach.

Cameron Jackson.

'Cameron?' vraagt Eden op een bezorgde toon. 'Gaat alles wel goed?' Ze legt haar hand op mijn voorhoofd en ik voelde de pijn van Amare. 'Heb je ergens pijn?'
Ze glijdt snel van mijn schoot af en onderzoekt me. Als het is opgehouden kijk ik haar aan.
'Amare.' zei ik alleen en zuchtte. 'Ze is met Adam en transformeerde. Ik voel alles en hoor alles van haar, haar gedachte en gevoelens dan.' Tweeling zijn had zo zijn voor en nadelen als het erom ging.
Ik zuchtte. 'Er is niks meer, alleen vraag ik me af als ik die twee samen wel kan vertrouwen..'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amare Jackson.

Hij schrok waardoor ik even moest lachen. Tenminste in mezelf, grommend lachen is nou eenmaal niet charmant.
Hijgrinnikt zachtjes. "Gelukkig ben ik niet helemaal veranderd, daar zat ik nou niet bepaald op te wachten," Mompelt hij dan. Je meent het? Denk je dat ik hierop stond te wachten. Zei mijn stem toen. "Hoe lang denk je dat dit gaat duren?" Zegt hij en gaat ondertussen op een tak zitten die kraakt, dat zou ik beter maar niet moeten doen. Als ik dat wist joh Adam. "En als het lang gaat duren, kan je dan wat dingen laten zien? Of te wel; Show your powers," Zegt hij met een glimlach en ik kijk hem bedenkelijk aan. Het was vast vreemd om tegen iemand te praten die niks zei en wel telepatheerde. Wat wil je zien? vroeg ik toen met een grijns op mijn lippen waardoor mijn scherpe hoektanden tevoorschijn kwamen.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Adam Hayden Ravi Danner.

'Denk je dat ik hierop stond te wachten.' Klinkt haar stem.
Er komt een kleine, bescheiden glimlach op mijn gezicht. "Ik weet het, sorry,"
'Als ik dat wist, joh, Adam.' Gaat ze door. 'Wat wil je zien?' Vraagt ze vervolgens.
"Alles wat mij niet verwond," zeg ik met een grijns. "Snelheid, kracht, lenigheid? Ik heb je namelijk nog bijna nooit in deze vorm gezien," zeg ik tegen haar.

[ bericht aangepast op 11 sep 2012 - 21:09 ]

( 'Denk je dat ik hierop stond te wachten.' Klinkt zijn stem. Zo ver ik wist was Amare een 'haar' xd )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Sirens schreef:
( 'Denk je dat ik hierop stond te wachten.' Klinkt zijn stem. Zo ver ik wist was Amare een 'haar' xd )

(Beste Amparo. Ik ben moe, groetjes mij. xd)

[ bericht aangepast op 11 sep 2012 - 21:09 ]