[RPG] Cirque du Freak - O4 - Speeltopics

Welcome to the circus, Ladies and Gentleman!
Het is namelijk weer zover: de beste shows van de wereld komen er weer aan. Alleen is het geen gewoon circus, het is namelijk Cirque du Freak en de mensen leven in de waan dat het allemaal eigenlijk nep is en voor hun vermaak. Echter weten ze dus niet dat ze allemaal zo geboren of geworden zijn en het hele circus wel degelijk waar is.
’Oh, those petty humanbeings… They ain’t know what they’re getting into…’

Komt bij ’t circus:
Isuzu – Scarlett Raven Xena – Spinnen
Aragog – Améliah Cathy Billington – Pijn
Soubi – Vincent (Finn) Reese – Vuurspuwer
Realist – Matthew Oliver Parker – Energie & Metaal
Aether - Chryse Jae Parsel Lachesis – Panter & Gif
Convincing - Ferrelyn Amoir - Engel

Hoort er al bij:
Ebola - Amarantha Ortiz - Shapeshifter.
Khione – Riley Nicolas Bennett – Hij kan echt alles eten
Khione – Eden Florence Morales – Hypnotiseren door middel van haar stem, zeemeermin
Aragog – Madeline 'Maddy' Juliah Evans – Slangen
Flitwick – Evanna Samantha Butterfly – Heel lenig
Carmenta – Amare Cecilia Jackson – Empathisch & kan moleculen bevriezen
Carmenta – Cameron Dustin Jackson – Telekinetisch & kan moleculen versnellen
Alethiometer – Alexander ‘Alex’ Demi Collins – Kent geen pijn
Corallo – Adam Hayden Ravi Danner – Helderziendheid & Illusies, katachtigen

ROLLENTOPIC.

Regels:
- Leeftijd moet tussen de 16 en 25
– Schelden en 16+ mag
– Graag een stukje schrijven van meer dan drie regels, anders loop je geheid vast
– Ga geen ruzie uitlokken met andere spelers, dus respecteer elkaar
– Schrijf en bestuur alleen je eigen personages, niet die van een ander!
– OOC graag tussen haakjes: () [] {}
- Melden als je nieuwe username hebt
- Max. drie personages per user
- Reserveringen blijven één dag staan
– Just have fun! (:

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:18 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Eden Florance Morales
'Ehh bij het bos,' zegt Cameron nadat hij op zijn lip heeft gebeten. Hij gaat naast me lopen en slaat zijn arm rond mijn middel. 'Achter in het bos,' verbeterd hij zichzelf. Ik vraag maar niet hoe hij dat weer, waarschijnlijk door zijn telepathie iets met Amare. Aarzelend bijt ik op mijn lip en vraag me af wat Amare van mij en Cameron zal vinden, volgens mij zijn zij en Evanna namelijk goede vriendinnen. 'Wat als Amare me niet mag?' vraag ik zacht.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Carmenta schreef:
Amare Jackson.

Hij duikt op me af en werkt me tegen de grond.
Ik grinnik en voordat hij van me af kan rollen bevries ik hem van top tot teen. Dan ontvries ik zijn gezicht.
Als ik grijns verander ik in een keer weer terug.
Ik kijk hem aan en zucht opgelucht. 'Zo. Hang je lekker ?' Zeg ik en ging met mijn armen achter mijn hoofd liggen terwijl ik hem grijnzend aankeek.

Adam Hayden Ravi Danner.

Voordat ik van haar af kan rollen, bevriest ze me. Een ijskoude rilling trekt over mijn ruggengraat en ik krijg het aardig benauwd, aangezien ik door het ijs ook niet meer kan ademhalen.
Wanneer ze het ijs bij mijn gezicht laat verdwijnen, zucht ik opgelucht. Dankje.
Vervolgens kijkt ze me met een grijns aan. "Zo. Hang je lekker?" zegt ze, terwijl ze haar armen achter haar hoofd vouwt.
"Super, maar als je zo graag onder me wilt liggen, kan je dat ook zeggen. Ik wil best op je liggen," zeg ik. Mijn gezicht heeft een droge uitdrukking, waardoor de woorden nogal droog uit mijn mond komen.

Amare Jackson.

Ik hoor een vaag Dankje uit zijn gedachte en ik glimlach. "Super, maar als je zo graag onder me wilt liggen, kan je dat ook zeggen. Ik wil best op je liggen," zegt hij op mijn opmerking. Zijn gezicht en houding staat nogal droogjes waardoor de woorden even droog uit mijn mond komen.
"Ik hou nogal van verassingen." zeg ik met een gemaakt lachje.
Ik kijk hem onderzoekend aan. Ik had wel goed uitzicht op zijn gezicht ja.
"Dus, vertel eens wat leuks Ravi." zeg ik met een geamuseerd lachje. Adam kan eindelijk niks terug doen.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Adam Hayden Ravi Danner.

"Ik hou nogal van verassingen," zegt ze met een lachje.
"En ik totaal niet," zeg ik met een geërgerd gezicht.
"Dus, vertel eens wat leuks, Ravi," zegt ze met een geamuseerde lach.
"Wat wil je horen, Jackson?" Haar achternaam spreek ik nogal scherp uit. Vervolgens zucht ik geïrriteerd. Oh, ik krijg haar nog wel terug.

Amare Jackson.

"En ik totaal niet," zegt hij met een geërgerd gezicht. Ik lachte zacht. "Nou niet zo geërgerd. Ik vermaak me anders wel." zeg ik met een simpel knipoogje.
"Wat wil je horen, Jackson?" Zegt hij met een scherpe nadruk op mijn achternaam. "Iets leuks, vertel eens. Al een leuk meisje gevonden in het publiek?" Ik lach vermakelijk en een geamuseerde blik is in mijn ogen te zien. "Oh laat me raden, je doet niet aan relaties omdat we weer weggaan? Als je dat doet ben je erg slim en hebben we toch wel iets gemeen."

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Adam Hayden Ravi Danner.

"Nou niet zo geërgerd. Ik vermaak me anders wel," zegt ze met een simpel knipoogje.
Ik zucht en onderdruk de neiging om met mijn ogen te rollen. "Ik denk daar anders heel anders over,"
"Iets leuks, vertel eens. Al een leuk meisje gevonden in het publiek?" vervolgt ze. "Oh laat me raden, je doet niet aan relaties omdat we weer weggaan? Als je dat doet ben je erg slim en hebben we toch wel iets gemeen,"
Ik probeer mijn schouders op te halen, maar dat gaat natuurlijk niet, aangezien ik in het ijs zit.
Ach, wanneer ik vertel, ben ik eerder vrij.
"Natuurlijk kijk ook ik af en toe naar de dames in het publiek, maar ik ga geen relatie aan," geef ik eerlijk toe.

Reyna schreef:
Eden Florance Morales
'Ehh bij het bos,' zegt Cameron nadat hij op zijn lip heeft gebeten. Hij gaat naast me lopen en slaat zijn arm rond mijn middel. 'Achter in het bos,' verbeterd hij zichzelf. Ik vraag maar niet hoe hij dat weer, waarschijnlijk door zijn telepathie iets met Amare. Aarzelend bijt ik op mijn lip en vraag me af wat Amare van mij en Cameron zal vinden, volgens mij zijn zij en Evanna namelijk goede vriendinnen. 'Wat als Amare me niet mag?' vraag ik zacht.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

-

[ bericht aangepast op 17 sep 2012 - 20:48 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

- WACHT

[ bericht aangepast op 17 sep 2012 - 21:01 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Cameron Jackson.

'Jullie zijn toch gewoon vriendinnen? Ze mag je wel, tuurlijk. Ze zal niet blij zijn met wat er met Evanna is gebeurd, maar toch. We laten het uitmaak gedeeltje achterwegen. Ik leg haar wel iets uit.' zeg ik simpel.
Als we naar het bos lopen komen we uiteindelijk op de plek uit en zie ik Amare liggen met Adam op haar.
Ik kijk van hen naar Eden en grom kwaad ik kuch geïrriteerd. Adam moest met zijn poten van mijn zusje afblijven.

( Oke. Nu komt Amare )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amare Jackson.

"Ik denk daar anders heel anders over," Ik lach alleen simpel.
"Natuurlijk kijk ook ik af en toe naar de dames in het publiek, maar ik ga geen relatie aan," geeft hij eerlijk toe en ik knik. "Geslaagd voor de slimheidstest." zeg ik dan droogjes. "De vraag is nu, als ik je wel vrijlaat."
In principe kon ik dat nog niet, dan had ik Cameron nodig, en als we het over de duivel hebben hoor! Daar hoor ik een geïrriteerde grom en ik bijt op mijn lip. Van een afstandje zag dit er vast niet goed uit. Ik keek vlug om en bedenk me dan dat ik zelf ook vast zit. Ik zucht en bijt op mijn lip. 'Ook hallo Cam.'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Oké, heb ik zo goed mogelijk bij gelezen over wat er daar in die caravan gebeurd, maar verbeter me als ik iets fout heb, oké? Ik doe wel dat Amarantha er nieuw bijkomt.]

Amarantha Ortiz

Het is een lange reis geweest, hier helemaal naar toe. Maar als het goed is, hoor ik hier bij. Eindelijk een plek waar ik niet op val. Als het goed is, zal alles nu eindelijk op zijn plek vallen. Er speelt een glimlachje om mijn lippen als ik mijn enorme tassen mee probeer te slepen met mijn geringe kracht. Ik hoop maar dat ik nu geen nieuwsgierige mensen tegenkom, want ik wil eigenlijk alleen maar even slapen...
Goed, waar is de caravan dan ook? Ik sluip eigenlijk zo veel mogelijk buiten het zicht van anderen langs op zoek naar de caravan die ik aangewezen zou krijgen. Eindelijk krijg ik hem in zicht en ik zucht opgelucht. Mijn armen hebben nog maar weinig zin om deze spullen nog verder te slepen. Mijn moeder zei dan wel dat ik genoeg mee moest nemen, maar nu ben ik niet helemaal meer zeker waarom. Ik zucht en probeer even niet meer aan mijn lieve vader en moeder te denken, eigenlijk mijn adoptieouders. Geweldige mensen dat het zijn, maar nu verleden tijd...
Ik loop het trappetje op naar de deur, glimlach en open hem. In mijn achteruit sleep ik mijn tassen erin, ik heb geen zin meer om ze op te tillen. Als ik me dan omdraai, om te kijken wat er nu van mij is, zie ik twee mensen in een innige omhelzing, een jongen en een meisje. Eigenlijk meer een hele mooie jonge vrouw en een wat mysterieuze jongeman. Ik word lichtelijk rood en ik stotter wat.
"Eh, s-sorry dat ik jullie stoor." mompel ik. "Ik zou deze caravan toegewezen krijgen als het goed is, of zit ik soms fout?" Ik kan hier nogal onzeker van worden, ik durf niet zo snel dingen alleen te doen omdat ik bang ben dat ik een fout maak, een fout als deze dus. "Ik laat jullie weer alleen." vervolg ik zacht en begin mijn tassen alweer de andere kant op te trekken. Stom, stom. Ik had beter moeten kijken!

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Adam Hayden Ravi Danner.

"Geslaagd voor de slimheidstest," zegt ze droogjes.
Ik rol geërgerd met mijn ogen. Laat me vrij, Amare. Nú.
"De vraag is nu, als ik je wel vrijlaat.."
"Dan val ik je aan," zeg ik sarcastisch. Mijn gezicht staat droog en er is een klein glimlachje te herkennen op mijn mond. Natuurlijk zal ik haar niet direct aanvallen, maar dit laat ik niet zomaar gebeuren, dus ik zal haar nog wel terug pakken. Op de een of andere manier..
Plotseling hoor ik iets of iemand grommen. Het komt uit de richting van het grasveld, waar de campers op staan. Ik draai mijn hoofd zo ver als ik kan en ik zie in de verte Cameron op ons af komen lopen. Wat doet die hier? Ik wil van Amare afrollen, zodat het er niet zo fout uitziet, maar best me dan opeens iets; Wacht, verdomme. Ik zit vast in dit fucking ijs! Cameron heeft het al niet zo op me en als hij ziet dat ik hier lig met Amare, dan gaat het helemaal fout.
"Ook hallo Cam," groet Amare vriendelijk.
"Maak me los," snauw ik naar haar. "Ik wil niet vechten met die broer van je, Amare," vervolg ik grommend. Waarom moet dit mij toch altijd overkomen?

Amare Jackson.

"Dan val ik je aan," zegt hij sarcastisch. Ik lach zachtjes. "Je doet je best maar."
"Maak me los," snauw hij naar me. "Ik wil niet vechten met die broer van je, Amare," zegt hij dan grommend en ik bijt op mijn lip. Niet al te best aangezien ik moeilijk hem kan bevrijden.

Cameron Jackson.

Ik grom en kan niet horen wat hij en Amare zeggen. Hij moet met zijn poten van mijn zusje afblijven.
Ik bevrijd hem en loop grommend op hem af. Ik was langer dan dat hij was, ik was langer dan de meeste hier.
Ik mocht hem niet en dat zou ook zo blijven.
Doordat het ijs was gesmolten viel hij boven op Amare waardoor ik een een "Oef." uit Amare's mond hoorde komen.
Ik trek hem van haar af en kijk hem aan. "Blijf met je poten van mijn zusje af." grom ik dan.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Adam Hayden Ravi Danner.

Opeens schiet me iets te binnen. Amare kan moleculen wel bevriezen, maar niet ontdooien.. Verdomme! Probleem nummer twee. De enigste die moleculen kan ontdooien is.. Cameron.
Voordat ik dat überhaupt heb kunnen bedenken, lig ik al boven op Amare en voordat ik van haar af kan gaan, word ik aan mijn kraag overeind getrokken door Cameron. Op dat moment heb ik eventjes geen lucht meer.
"Blijf met je poten van mijn zusje af," gromt Cameron.
Ik herstel mezelf en trek mijn jack recht. "Wil je dan ook even aan je zusje melden dat ze me niet hoeft te bevriezen?" Het rolt behoorlijk zelfverzekerd uit mijn mond. Normaal zou ik wat 'ja' en 'eh' mompelen en vervolgens naar hem luisteren. Dit is het punt dat ik voor mezelf moet opkomen. Als hij wilt vechten, ga ik dat gevecht aan.
"En waarom zou ik niet aan je zusje mogen komen? Ben je bang dat ik haar pijn doe?" voeg ik er vragend aan toe.