[RPG] Cirque du Freak - O4 - Speeltopics

Welcome to the circus, Ladies and Gentleman!
Het is namelijk weer zover: de beste shows van de wereld komen er weer aan. Alleen is het geen gewoon circus, het is namelijk Cirque du Freak en de mensen leven in de waan dat het allemaal eigenlijk nep is en voor hun vermaak. Echter weten ze dus niet dat ze allemaal zo geboren of geworden zijn en het hele circus wel degelijk waar is.
’Oh, those petty humanbeings… They ain’t know what they’re getting into…’

Komt bij ’t circus:
Isuzu – Scarlett Raven Xena – Spinnen
Aragog – Améliah Cathy Billington – Pijn
Soubi – Vincent (Finn) Reese – Vuurspuwer
Realist – Matthew Oliver Parker – Energie & Metaal
Aether - Chryse Jae Parsel Lachesis – Panter & Gif
Convincing - Ferrelyn Amoir - Engel

Hoort er al bij:
Ebola - Amarantha Ortiz - Shapeshifter.
Khione – Riley Nicolas Bennett – Hij kan echt alles eten
Khione – Eden Florence Morales – Hypnotiseren door middel van haar stem, zeemeermin
Aragog – Madeline 'Maddy' Juliah Evans – Slangen
Flitwick – Evanna Samantha Butterfly – Heel lenig
Carmenta – Amare Cecilia Jackson – Empathisch & kan moleculen bevriezen
Carmenta – Cameron Dustin Jackson – Telekinetisch & kan moleculen versnellen
Alethiometer – Alexander ‘Alex’ Demi Collins – Kent geen pijn
Corallo – Adam Hayden Ravi Danner – Helderziendheid & Illusies, katachtigen

ROLLENTOPIC.

Regels:
- Leeftijd moet tussen de 16 en 25
– Schelden en 16+ mag
– Graag een stukje schrijven van meer dan drie regels, anders loop je geheid vast
– Ga geen ruzie uitlokken met andere spelers, dus respecteer elkaar
– Schrijf en bestuur alleen je eigen personages, niet die van een ander!
– OOC graag tussen haakjes: () [] {}
- Melden als je nieuwe username hebt
- Max. drie personages per user
- Reserveringen blijven één dag staan
– Just have fun! (:

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:18 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Eden Florance Morales
Finn kijkt me verbaasd aan en gaat aarzelend op het bankje zitten. 'Nee, dank je,' zegt hij met een glimlachje. 'Je hoeft trouwens niet met de directeur te praten. Ik wil jou niet in problemen brengen'. Ik haal mijn schouders op. 'Dat brengt me heus niet in de problemen,' zegt ik. Hij zucht even. 'Jou gave,' zegt hij zacht en hij kijkt me vragend aan. 'Ik kan toch niet weg.. Kan jij mij dan vertellen dat ik geen zorgen hoef te maken? Volgens mij word het dan een stuk makkelijker, of zie ik dat verkeerd?' Ik bijt op mijn lip en schud mijn hoofd. 'Nee sorry, dat kan ik niet voor je doen,' zeg ik schuldbewust. 'Ik eh, vind mijn gave niet echt bepaald geweldig en gebruikt het het liefst zo min mogelijk, alleen als het echt nodig is gebruikt ik het'. Ik zucht zacht en draai mijn rug naar Finn toe. Mijn blik valt op de klok en zie dat het al twaalf uur geweest is (?). 'Het is al laat,' meld ik hem waarna ik me weer omdraai. 'Je kan hier wel slapen, mijn bed is groot genoeg en ik laat je niet de nacht buiten doorbrengen. Ik heb alleen niet iets voor je waarin je kan slapen, sorry,' vervolg ik terwijl ik mijn pyjama pak en Finn mijn rug weer toedraai. 'Niet gluren,' waarschuw ik hem. Snel trek ik mijn kleren uit en trek ik mijn pyjama, die bestaat uit een kort donkerblauw shortje en een zwarte hemdje. Hierna loop ik naar het kleine badkamertje om mijn tanden poetsen. Ik sla mezelf voor mijn hoofd als ik me bedenk dat ik me net zo goed hier om had kunnen kleden, maar ik ben er zo aangewend om in het “gewone” gedeelte om te kleden dat ik er niet aan dacht.
Als ik klaar ben met tandenpoetsen loop ik terug naar hem. 'Klaar?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Vincent 'Finn' Reese

Ze beet op haar lip en schudde vervolgens haar hoofd.
'Nee sorry. dat kan ik niet voor je doen,' zei ze schuldbewust. 'Ik eh, vind mijn gave niet echt bepaald geweldig en gebruik het liefst zo min mogelijk, alleen als het echt nodig is gebruikt ik het. ' Ze draaide haar rug naar mijn toe en ik fronste iets. Ze had het al eens eerder op mij gebruikt.. Was het dan zo belangrijk dat ik bleef? 'Het is al laat,' meldde ze, waarna ze zich weer omdraaide. Even keek ik naar de klok en knikte iets. 'Je kan hier wel slapen, mijn bed is groot genoeg en ik laat je niet de nacht buiten doorbrengen. Ik heb alleen niet iets voor je waarin je kan slapen, sorry,' vervolgde ze terwijl ze haar pyjama oppakte en mij de rug weer toe draaide. 'Niet gluren,' waarschuwde ze. Ik haalde mijn schouders iets op en keek de andere kant op. Mijn ogen vielen op een badkamertje waar zij even later in verdween met haar pyjama aan. Waarom deed ze het daar niet? Was dit een test of zo? Verwarrend allemaal.. Terwijl zij weg was, deed ik mijn schoenen en shirt uit. Mijn broek ging ik maar aanhouden.
Niet veel later kwam ze al weer terug. 'Klaar?' vroeg ze aan mij ik glimlachte iets en knikte daarna toen.
'Ik ben klaar,' zei ik met hetzelfde kleine glimlachje. Klaar om te slapen was ik, maar of ik nu ook echt kon slapen.. Langzaam begaf ik mij naar het bed waar ik in ging liggen en Eden het meeste ruimte gaf. 'Slaap lekker dan.. Denk ik,' zei ik zacht. 'Dank je dat ik mag blijven slapen.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Matthew

Ik lig op mijn rug op adem te komen en draai mijn hoofd naar haar toe. 'You're killing me' fluister ik en trek haar terug naar me toe. 'Je mag slapen zoals je wilt als ik dat ook mag. En, als ik je uit je kleren mag helpen' grijns ik en trek haar terug op mijn schoot om haar te kussen. Mijn shirt zat nog steeds half omhoog maar het maakte me niet uit, ik was sportief genoeg. Terwijl ik gaat kus vraag ik me af waar ik haar aan verdient heb. Ze paste perfect bij mij en mijn persoonlijkheid. Mijn hand ligt in haar nek waardoor ik haar dicht bij me hou, waar ze hoort te zijn voor mijn gevoel.

Eden Florance Morales
Finn glimlacht en knikt.
Het valt me op dat hij zijn shirt heeft uitgedaan en mijn blik glijdt over zijn ontblote, gespierde borstkas en blijft daar op hangen door de tattoo die het grootste gedeelte van zijn borstkas bedekt. Als ik me besef dat ik nogal aan het staren ben worden mijn wangen rood en kijk ik snel de andere kant op.
'Ik ben klaar,' zegt hij waarna hij langzaam naar het bed toe loopt en er in gaat liggen. Ik doe nog snel de deur van de caravan op slot en kruip dan naast hem in bed. 'Slaap lekker dan.. Denk ik,'zegt hij zacht. 'Dank je dat ik mag blijven slapen'. Ik schud lichtjes mijn hoofd. 'Dat ben ik je wel verschuldigd,' mompel ik. 'En eh, je mag wel wat breder gaan liggen hoor,' merk ik op als hij mij de meeste ruimte geeft. 'Jij bent een stuk groter en breder als mij en ik krul me toch altijd op,' voeg ik er aan toe terwijl ik de dekens wat dichter om me heen trek.

[Wachten we op Maartje en Amparo of gaan we alvast verder, want het kan denk ik nog wel even duren met hun]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Ik weet niet of ze met iets belangrijks bezig waren?)

---

†

[Ik dacht van niet]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Dan gewoon volgende dag, maar laten we daar even op wachten tot morgen twaalf uur ongeveer. Hebben ze nog even de tijd.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Vincent 'Finn' Reese

'Dat ben ik je wel verschuldigd,' hoorde ik haar mompelen. 'En eh, je mag wel wat breder gaan liggen hoor. Jij bent een stuk groter en breder als mij en ik krul me toch altijd op,' vertelde ze nog en ik voelde dat ze aan de dekens zat. Ik haalde mijn schouders iets op en bleef liggen waar ik lag.
'Misschien later,' mompelde ik zachtjes. 'Ik lig zo wel fijn. Slaap lekker Eden,' voegde ik er nog zacht aan toe.

[Ok, de volgende word langer]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

WE GAAN NAAR DE VOLGENDE DAG.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Shit had niet gereageerd meer. Uehmm.. ik doe nu nog een post als je het niet erg vindt ..?

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amare Jackson.

"Verdomme!" vloekt hij woedend. Hij pakt mijn beide polsen vast. "Dat moest je niet doen, want het zijn niet jouw zaken!" gromt hij naar me. "Ben je anders aardig laat in. " Bijt ik hem dan toe. "Ik stel voor," begint hij dan iets rustiger. "Dat we elkaar gewoon niet meer zien. Dan krijg ik tenminste geen klappen meer." Ik kijk hem even met grote ogen aan maar herpak mezelf weer.
Ik was moe en kapot en ik keek hem aan. "Nee. Adam, we zitten nou eenmaal aan elkaar vast. Wat wil je nou. Dat ik jou steeds ga ontlopen terwijl onze kleedkamers niks van elkaar zijn verwijderd? Dat ik tijdens alle shows je maar niet meer aan zal moeten kijken niks meer moet zeggen en weet ik het? Adam dat gaat niet. " probeer ik nog en zucht gefrustreerd en kapot. "We zitten bij dit circus en je kan elkaar hier moeilijk ontlopen als je dat nog niet had gemerkt. " Ik kijk naar mijn polsen en na al mijn woorden dringt de pijn toe die Adam net heeft door moeten maken en ik slik even pijnlijk en haal diep in en uit. Rustig blijven en controle hebben.
Als ik ergens een dier rond zie lopen bijt ik op mijn lip en bevrijd een pols uit zijn greep. "Sorry. " mompel ik nog en geef al het pijn aan het dier. " Een vlaag van schuld overkomt en als ik nog wat wil doen begint de vermoeidheid toevte nemen waardoor ik Adam aankijk. "Ik blijf en je gaat koeilijk van me afkomen. " zeg ik dan en val in een keer neer van de vermoeidheid en slaap.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Scarlett Raven Xena
Matthew ligt op zijn rug op adem te komen, waarna hij zijn hoofd naar mij toe draait. ‘You’re killing me,’ fluisterd hij en trekt mij terug naar hem toe, wat ik gewillig toe laat. ‘Je mag slapen zoals je wilt, als ik dat ook mag. En, als ik je uit je kleren mag helpen.’ Ik lach kort door zijn woorden, waarna hij me terugtrekt op zijn schoot om me te kussen. Zijn shirt zat nog steeds half omhoog, hierdoor laat ik mijn ene hand onder zijn shirt dwalen en trek deze uit om verschillende kusjes op zijn gespierde borstkas te plaatsen. Ik moest hierdoor wel even de kus afbreken, maar dit zou ik straks verder doen. Zijn hand ligt echter in mijn nek, waardoor ik hem weer terug kus en dit steeds ruwer word. Na een klein tijdje breek ik het echter weer af, mijn adem ongecontroleerd. ‘Ik ben moe, laten we maar gewoon slapen, dit kunnen we altijd later nog verder zetten.’ Grijns ik charmant naar hem, ga rechtop zitten op zijn middel en trek mijn shirt en broekje uit, welke ik op de grond laat vallen. Hierna grinnik ik en lig dichtbij hem, mijn hoofd op zijn borstkas en arm om zijn middel, terwijl ik mijn ogen dicht laat vallen.

Oké, dan is het nu de volgende dag.
Het is tien uur 's ochtends, vannacht heeft het gemiezerd en nu is het een zonnige dag, maar wel koud.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Matthew

Ik knipper met mijn ogen. Het duurt een paar secondes voor ik weet waar ik precies ben. Scarlett ligt met haar hoofd op mijn borstkas en slaapt zo te zien nog. Ik druk een kusje op haar kruin en wrijf door mijn ogen. Wat een vreemde nacht was dit geweest. Afwezig streel ik over Scarlett haar rug en arm terwijl ik langzaam wakker begin te worden. Ik moest vandaag maar een de directeur of 'baas' van dit zooitje zoeken zodat ik hier weg kon. Ik wilde naar huis en het liefste nam ik natuurlijk Scarlett met me mee.

Vincent 'Finn' Reese

De hele nacht had ik zo beetje wakker gelegen. Mijn ouders, ze zouden woedend zijn! Ik rilde en hoorde hoe het buiten zacht miezerde. Beetje bij beetje nam ik dan toen wat meer ruimte in beslag in het bed, draaide mijzelf om en keek toe naar een slapende, op gekrulde Eden. Ik moest opbiechten dat ze er leuk uit zag zo, niet dat ze er niet leuk uit zag als ze wakker was. Voorzichtig ging ik iets dichter naar haar toe liggen, haar warmte voelde ik al op een afstandje of ik verbeelde het mij gewoon.. Ik kreeg het er in ieder geval er nog warmer van dan dat ik al had. Ik had het al snel warm, nu zeker. Toch bleef ik zo liggen, sloot mijn ogen en probeerde op zijn minst toch nog een beetje te slapen.
Ik had geen flauw idee hoe lang ik had liggen slapen, maar wel zo lang dat ik de overgang tussen donker en licht niet had mee gekregen. Mijn ogen had ik geopend en eerste wat mij opviel was Eden die dichter bij mij lag. Mijn wangen werden rood toen ik merkte dat mijn arm zelfs om haar heen lag. Even wreef ik een beetje over haar rug, maar stopte al gauw omdat dit niet echt het goeie moment was om dat te doen. Ik haalde mijn hand los van haar, stapte uit bed en liep de caravan uit. Daar ging ik op het trapje zitten en legde mijn handen even tegen mijn wangen aan die gloeide.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Kan ik hier nog aan meedoen of niet?]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.