{RPG} Directioner Life. (Part 2.) - Speeltopics

-Harry Edward Styles. Lamebrain.
-Liam James Payne. quin98.
-Louis William Tomlinson. IrishStar.
-Zayn Jawaad Malik. Monticia.
-Niall James Horan. xOneNiall.

-Sienna Amelia Lakes. (Bitchy, beetje een player.) Casirea.
-Amina Esma Lopez. (Erg gelovig, onschuldig.) Wonderwatch.
-Elena Olivia Britt. (Slim, erg goede vriendin.) Naomia.
-Hayley Caitlin Summers. (Erg lief meisje, verlegen, wordt snel gepest.) BlueHope.
-Stephanie Rosanna Swift. (Gek, kan snel veranderen qua emoties.) Famous1xx.

Ik zet je naam erachter als je meedoet.
Regeltjes:

-Ga niet van de hak op de tak springen. Bijvoorbeeld: Harry is op een date en ineens is hij bij het zwembad of zo...
-16+ MAG. Hoeft niet, maar hou het netjes en niet al te uitgebreid.
(Als je off-topic gaat, even tussen deze haakjes aub.)
-Heb er lol in.

Waar de story om draait:

One Direction is een tijd gestopt met hun optredens, albums en concerten. Ze besluiten om op vakantie in Amerika te gaan waar ze deze vijf meiden tegenkomen. Ze merken dat deze meisjes heel anders zijn dan de doorsnee Engelse meid. Deze meisjes zijn veel meer recht in je gezicht, laten zich door niemand tegenhouden en doen wat ze niet laten kunnen! Tenminste, dat denken ze... Willen ze nog wel terug naar Engeland? En blijft de band wel bij elkaar? En wie krijgen er ruzie om welk meisje, gaat vreemd of blijft juist heel lief en relaxed?!

(Jullie weten het wel. Start maar weer.)

Reading a good book is like taking a journey.

Stephanie Rosanna Swift.

Ik schud langzaam mijn hoofd en sla een straat in. 'In principe woon ik niet alleen. Mijn kat leeft ook nog, hoop ik.' zeg ik grinnikend. 'Het is ook niet ver, hier naar links en het kleinste huisje op de hoek is van mij.' zeg ik blozend. 'Sorry, het is echt klein...' mompel ik, waarna ik de sleutel zoek en de deur openmaak. 'Het kan zijn dat Snowwhite op je schoot wilt klimmen, dat doet ze vaker. En lach me niet uit om haar naam, want ze is zwart.' zeg ik grinnikend, waarna ik opzij stap om Louis binnen te laten.

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

Ik loop met haar mee de straat in en kijk rond. 'Waarom zou die niet meer leven? Zolang ben je toch niet weggeweest?' zeg ik lachend. 'Ik ga niet zeggen wat ik denk aangezien ik dan echt in herhaling val' k kijk naar het huis en kijk haar verbaasd aan. 'Dit kan ik toch echt niet klein noemen.'
Ik loop naar binnen toe en glimlach. 'Snowwhite is een leuke naam en waarom zou ik je uitlachen om die naam? Trouwens dat durf ik ook niet meer gezien je me dan terugpak'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Stephanie Rosanna Swift.
Ik steek plagend mijn tong uit. 'Ik ben niet zo gemeen dat ik je terugpak!' zeg ik. Ik sluit de deur weer en kijk wat in het rond. 'En je weet het maar nooit... En volgens mij woon jij toch echt wel een stuk groter.' zeg ik, waarna ik de kat eindelijk vind en haar optil. 'Doe alsof je thuis bent. Ga zitten, haal wortels uit de koelkast, kijk tv... Doe iets.' zeg ik met een glimlach, waarna ik op de bank ga zitten en de kat begin te aaien. 'Ik kan haar ook op je schoot zetten als je wilt, zolang je haar maar geen worteltjes voert.' zeg ik grinnikend.

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

'Mhm laten we dat maar niet uitproberen gezien ik wel even genoeg karma heb gezien vandaag..of iemand die me terugpakt' zeg ik lachend. 'Weet je inderdaad maar nooit...Wees daar maar niet zo zeker van. We zijn vaak op tour dus dan is het een hotelkamer of een klein huisje' zeg ik. 'Dan uiteindelijk thuis is het redelijk groot. Maar met Hazz als huisgenoot en de troep die we maken.' Ik kijk rond en glimlach. 'Het ziet er wel gezellig uit'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Stephanie.

Ik knik begrijpend. 'Ik snap het... Woon je samen met Harry?! Lijkt me wel gezellig eigenlijk.' mompel ik, waarna ik de kat van mijn schoot jaag. 'Dus... Wat wil je doen?' vraag ik, terwijl ik opsta om een deken te pakken. Ik loop weer terug en nestel mezelf in een hoekje op de bank. 'Bedankt, maar het is nogal stil omdat ik alleen woon.' zeg ik glimlachend. 'Ga maar zitten als je wilt hoor, de bank is groot genoeg.'

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

Ik ga op de bank zitten terwijl ik haar nog steeds aankijk. 'Klopt. Iedereen woont in een appartement in Londen, maar omdat Harry natuurlijk nog minderjarig was hadden we besloten dat we samen een appartement zouden delen.' zeg ik glimlachend. 'Het is ook gezellig alleen zorgt het soms ook wel is voor de nodige problemen. Al komt dat niet heel vaak voor en de meeste dingen zijn we nu wel gewend.' Ik knik begrijpend. 'Graag gedaan en dat snap ik wel. Het brengt voordelen met zich mee, maar natuurlijk ook weer nadelen'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Elena Olivia Britt

Ik kik de twee na. 'Ook doei.' zeg ik dan en zucht en kijk weer naar Liam en glimlach. 'Wat nu?' vraag ik dan grijnzend en kijk hem aan en bijt op mijn lip.

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Stephanie.

Ik luister eventjes naar Louis zijn verhaal. 'Ja... Ik snap het.' zeg ik zachtjes. Ik kijk weg als Louis me blijft aankijken. Waarom was ik steeds zo zenuwachtig?! Tegen de zenuwen zet ik snel wat muziek op, maar ik was vergeten dat het slaapmuziek was. Ik sliep namelijk veel op de bank. Ik bloos en ga op de bankleuning liggen en sluit mijn ogen even. 'Kun je me eens uitleggen wat er nou tussen jou en Harry speelt?' fluister ik, waarna ik eigenlijk mijn aandacht verlies en in slaap val.

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

Ik merk dat ze haar aandacht verlies en niet veel later in slaap valt. Ik sta op om vervolgens de deken die nog op de bank lig te pakken en die over haar heen te leggen. 'Slaap lekker' zeg ik zacht. Na die woorden loop ik naar de keuken en tover een wortel uit de koelkast. Nadat ik die gevonden heb, loop ik terug naar de woonkamer en ga weer op de bank zitten. Ik aai Snowwhite over haar kop als ze naast me komt liggen en kijk eventjes naar Stephanie.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Stephanie Rosanna Swift.

Na een tijdje knipper ik met mijn ogen. Eventjes ben ik gedesoriënteerd, maar uiteindelijk heb ik weer door waar ik ben. Ik vlieg overeind als ik merk dat er iemand naast me zit. 'Jezus, Bunny!' roep ik verschrikt uit, waarna ik hem even aanstaar. 'Waarom eet jij een wortel, aai je mijn kat en kijk je me aan?' vraag ik verward. Ik moet altijd na een pauze even nadenken wat er ook alweer gebeurd was. 'Oh ja... Laat maar. Wie heeft die deken over me heen gelegd?' vraag ik dan, waarna ik tegen Louis aan ga liggen en met de staart van Snowwhite speel. 'Weet je, je had gelijk. Ik ben blij dat je met me bent meegegaan.' fluister ik.

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

Ik kan het niet laten om even zacht te lachen als ze verschillende vragen stelt, maar al snel doorheeft wat er is gebeurd. 'Ik denk dat ik degene ben die de deken over je heen gelegd heb en je hoeft echt niet te schrikken. Zo eng ben ik toch niet?' zeg ik glimlachend en sla een arm om haar heen. 'Ben blij dat je er zo overdenkt en ben ook nog steeds blij dat ik ben meegegaan' zeg ik zacht.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[ben er weer]

Stephanie Rosanna Swift.

'Lachte je me nou net uit?' vraag ik grinnikend. 'En je bent niet eng hoor, Superbunny is mijn held, daar ben ik niet bang voor.' zeg ik blozend, waarna ik nog wat dichter naar Louis kruip en eventjes zucht. Hij was ook zo warm en zacht... En nog lief ook. En natuurlijk had hij humor, dat stond vast. 'Ik ga nu iets zeggen en misschien denk je dat ik doordraai of wil je nu zo snel mogelijk weg, maar ik wou dat ik voor eeuwig hier kon blijven liggen.' zeg ik, terwijl ik vuurrood kleur en even op mijn lip bijt.

Reading a good book is like taking a journey.

(Jeey! Hoi trouwens.)

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

Ik schud mijn hoofd terwijl een onschuldige glimlach rond mijn lippen speelt. 'Nee, ik lachte je toe. Dat is heel iets anders' zeg ik. 'Yeahh dan ben ik tenminste nog de held van iemand, maar gelukkig ben je je niet bang voor me.' Ik kijk haar aan en schud mijn hoofd opnieuw. 'Ik denk niet dat je doordraait en wil hier nu ook niet zo snel mogelijk weg. Om eerlijk te zijn ben ik het met je eens' zeg ik glimlachend.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer