[RPG]Born To Raise Hell - 14 - Speeltopics

Verhaal
Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?

Meiden
1. Jade Skyler White - HurtedHead
2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
4. Sanne Hoogdoorn - Squib
5. Eva Graspriet -Kimology
6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
7. Lauren Campbell - Demi1309
8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

Jongens
1. Jasper de Ridder
2. Nathan Deleon - Kaien
3. Jason van Huyse - Nyan
4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
6. Gereserveerd - WillNotLearn
7. Finn den Bakkere - Nyan
8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

Kamerindeling:
Jongenskamer 1
Ayden Jayson Bright
Daniël Emillio Scagotti
Jongenskamer 2
Nathan Deleon
Finn den Bakkere
Jongenskamer 3
Jasper de Ridder
Jason van Huyse
Jongenskamer 4
Samuel Rick Jones
gereserveerd door WillNotLearn
Meidenkamer 1
Ignis Sualume Pendel
Laurene Ameliah Billington
Meidenkamer 2
Sanne Hoogdoorn
Eva Graspriet
Meidenkamer 3
Rikki Madeleine Beck
Lauren Campbell
Meidenkamer 4
Myscha Jae Lachesis
Jade Skylar White

---

Remember to be ridiculous.

[Had zin in wat drama...]

Nathan Deleon

Ze duwde mij met mijn rug weer tegen de muur aan bij de kraan. Ze kuste mij hevig waarbij ze haar handen over mijn broek liet strelen en nam toen afstand. Ze zette de kraan aan deed een aantal stappen naar achteren. Ik schrok van de koude stralen die op mij neer kwam.
'Ik heb me bedacht,' lachte ze. Ze draaide zich om en rende toen hard weg. Ik schudde mijn hoofd iets en begon toen achter haar aan te rennen. Alleen doordat de vloer en mijn voeten/schoenen nat waren gleed ik uit en kwam met mijn voorhoofd tegen een muur aan. Met een smak kwam ik verder terecht op de grond. Ik hapte naar adem en probeerde overeind te zitten. Rode vloeistof zag ik op de vloer.
'Beck!' riep ik.

[En voor het geval je het vraag.. Doe maar dat het bloed van zijn wenkbrauw komt of zo ;d]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

In plaats van dat ik zijn koude handen al snel over mijn lichaam heen voel, hoor ik een doffe klap en een smak. Ik kom geschrokken tot stilstand en draai me al om.
"Beck!" hoor ik Nathans stem roepen. Ik loop gelijk de badkamer weer in als ik Nathan overeind zie komen. Zijn gezicht zit onder het bloed, net als de vloer. Ik slaak een gilletje en loop snel naar hem toe waarna ik hem verder overeind help en hem op de plastic stoel die er staat dwing.
"Oh Nathan, het spijt me." zeg ik geschrokken. Ik draai me alweer om en gris een wit washandje uit een kastje, die ik natmaak en ik probeer zo zacht mogelijk het bloed van zijn gezicht te vegen waarna ik zie dat het bij zijn wenkbrauw vandaan moet komen.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze slaakte een gilletje en hielp mij overeind te komen en zette mij neer op een plastic stoel die ze weet ik veel waar vandaan haalde.
'Oh Nathan, het spijt me,' zei ze geschrokken. Ik keek haar aan toen ze weg gedraaid was en iets haalde uit een kastje. Ze maakte het nat en ik zag dat het een washandje was. Ik voelde het koud washandje over mijn gezicht gaan. Duizelig begon ik mijzelf te voelen. Ik greep me vast aan haar kleren terwijl ik haar iets wat angstig aan.
'Beck. Ik vertrouw deze stoel niet,' zei ik zacht. 'En je hoeft niet de zeggen dat het je spijt. Het is niet eens jou schuld. Ik gleed uit, dat kwam niet door jou. Ik keek niet uit.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij grijpt zich vast aan mijn kleren terwijl hij me angstig aankijkt.
"Beck. Ik vertrouw deze stoel niet." zegt hij zacht. "En je hoeft niet de zeggen dat het je spijt. Het is niet eens jou schuld. Ik gleed uit, dat kwam niet door jou. Ik keek niet uit."
"Die stoel is volledig veilig, Nathan." verzeker ik hem met een lieve stem. "En ik rende dom weg, sorry daarvoor." bied ik nog eens mijn excuses aan. Ik haal het laatste beete bloed weg en kijk naar het sneetje dat zich boven zijn wenkbrauw bevind.
"Het is maar een klein sneetje maar er kwam behoorlijk wat bloed uit..." vertel ik hem.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Die stoel is volledig veilig, Nathan,' verklaarde ze met een lieve stem. Ik vertrouwde de stoel nog steeds niet. 'En ik rende dom weg, sorry daarvoor.' Ik bleef haar aankijken en concentreerde niet echt op wat ze deed. Mijn hoofd deed zeer.
'Het is maar een klein sneetje maar er kwam behoorlijk wat bloed uit...' vertelde ze en ik knikte lichtjes.
'Geen sorry zeggen,' zei ik als eerste en keek beetje om mij heen. 'En alsjeblieft Beck. Haal me weg! Ik vertrouw die stoel niet. Ik flikker er zo nog af.' Ik voelde mij als een klein bang kindje en ik was blij dat alleen Beck mij nu zo zag. Ik zou me dood schamen als het iemand anders was.
'Beck alsjeblieft,' smeekte ik.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

"Geen sorry zeggen." zegt hij. "En alsjeblieft Beck. Haal me weg! Ik vertrouw die stoel niet. Ik flikker er zo nog af." Ik moet zacht lachen en kijk hem wat meelijdend aan.
"Beck alsjeblieft." smeekt hij.
"Vooruit dan maar." zeg ik en ik help hem uit de stoel. "Maar serieus Nathan, je vertrouwt een stoel niet? Je kan dan beter jezelf niet vertrouwen want met die stoel is serieus niets mis."

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Vooruit dan maar,' zei ze en ze hielp mij eindelijk uit die stoel. 'Maar serieus Nathan, je vertrouwt een stoel niet? Je kan dan beter jezelf niet vertrouwen want met die stoel is serieus niets mis.' Ik mompelde iets en klemde mijzelf aan Beck.
'Ik vertrouw die stoel niet Beck. Ik voel me duizelig en die stoel kan mij verraden doordat hij geen armleuningen heeft!'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij mompelt iets en klemt zich aan mij vast. Ik hou hem goed vast.
"Ik vertrouw die stoel niet Beck. Ik voel me duizelig en die stoel kan mij verraden doordat hij geen armleuningen heeft." Ik lach weer zacht en help hem langzaam de badkamer uit, richting zijn kamer.
"Nathan, een stoel kan je niet verraden." probeer ik hem te overtuigen. "Maar goed, een bed is wel handiger blijkbaar. Ik ga zo pleisters zoeken want je bloed nog een beetje." vertel hem vervolgens. Ik open de deur van de kamer en breng hem naar het bed, waar ik hem op laat zakken.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze lachte zacht en hielp mij toen langzaam de badkamer uit.
'Nathan, een stoel kan je niet verraden,' probeerde zij mij te overtuigen, waar ik mooi niet in trapte! 'Maar goed, een bed is wel handiger blijkbaar. Ik ga zo pleisters zoeken want je bloed nog een beetje,' vertelde zij mij toen vervolgens en we liepen verder naar mijn kamer. Ze opende de deur en bracht mij naar mijn bed, waar zij mij op liet zakken. Dankbaar keek ik haar aan.
'Stoelen kunnen je echt wel verraden! Je wilt leunen of een houvast aan de armleuningen, maar vergeet dat ze die hebben en BAM! Je ligt ernaast.' Ik schudde lichtjes mijn hoofd. 'Heb ik echt een pleister nodig? Kan je niet gewoon hier bij mij blijven en het af en toe deppen met een shirt van mij?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

"Stoelen kunnen je echt wel verraden! Je wilt leunen of een houvast aan de armleuningen, maar vergeet dat ze die hebben en BAM! Je ligt ernaast." zegt hij nadat hij mij dankbaar aangekeken heeft. Hij schud lichtjes met zijn hoofd en ik lach.
"Heb ik echt een pleister nodig? Kan je niet gewoon hier bij mij blijven en het af en toe deppen met een shirt van mij?"
"Volgens mij ben je een beetje hard gevallen Nathan. Als jij vergeet dat je geen leuningen hebt aan je stoel, is dat jouw schuld. Die stoel vergeet het niet." verklaar ik en druk een kusje op zijn wang. "En ik ga echt even een pleister halen, ik wil niet dat het straks ontstoken is." verklaar ik waarna ik terug naar de deur loop en hem een luchtkusje toewerp.
"Ik ben zo weer terug." Daarna verdwijn ik door de deur.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Volgens mij ben je een beetje hard gevallen Nathan. Als jij vergeet dat je geen leuningen hebt aan je stoel, is dat jouw schuld. Die stoel vergeet het niet,' verklaarde ze en ze drukte een kusje op mijn wang. 'En ik ga echt even een pleister halen, ik wil niet dat het straks ontstoken is.' Ik keek haar aan en wou haar tegen houden, maar als ik nu ging staan.. Bij de deur wierp ze zij mij een luchtkusje toe waarna ik hapte om hem te vangen. 'Ik ben zo weer terug,' zei ze en ze verdween door de deur heen. Eventjes bleef ik staren naar de deur. Ik beet even op mijn lip en besloot maar om even te gaan liggen. Even sloot ik mijn ogen om even te rusten en te wachten totdat Beck er weer was.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Buiten glimlach ik op een verliefde manier, nadat hij het kusje had gehapt. Hij is zo lief maar ook een beetje gek, met zijn stoel. Ik besluit snel naar beneden te lopen en naar de verbandtrommel die hij me eerder heeft laten zien. Mijn elleboog voelt gelukkig al veel beter aan, ik heb geen verband nodig ervoor. Ik vind er inderdaad pleisters in en loop ermee terug naar boven. Als ik de deur open zie ik dat hij is gaan liggen met zijn ogen dicht.
"Ik ben er weer." zeg ik zacht en ga op de rand van het bed zitten.

---

Your make-up is terrible

[Thirzzz wat is het laatste stukje van Eva en Sanne?]

---

Het onbegrijpelijkste van de wereld is dat hij begrijpelijk is - Albert Einstein

Demi1309 schreef:
(...)

Lauren Campbell

Ik grinnik. 'Nee denk ook niet dat je daar op zit te wachten en iedereen die je kamer binnen komt afschrikt,' grinnik ik en kijk even naar de poster aan mijn muur. Dan sla ik het tijdschrift dicht en gooi die naast mijn bed. Ik leg mijn hoofd op mijn kussen en sluit even mijn ogen. Beelden spelen zich af op mijn netvlies. Ik huiver en open mijn ogen weer. De blik van Jonas hielt me vast. Ik sta op. 'Ik ga even douche. Je red je wel toch?' ik druk een kus op zjjn lippen en loop naar mijn kleding kast waar ik een schoon setje uit pak. Gewoon lekker simpel een sweater en jogging broek. Ik had er even geen behoefte aan om er goed uit te zien kwa kledingstijl.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Nathan Deleon

'Ik ben er weer,' hoorde ik Beck zacht zeggen. Ik opende mijn ogen en keek toe hoe ze op de rand van het bed ging zitten.
'Yee,' zei ik zacht. Ik kwam iets overeind en kroop dichter naar haar toe. Ik ging weer liggen en legde mijn hoofd op haar schoot. 'Je was veelte lang weg,' mompelde ik zachtjes. 'Het is zo alleen en saai zonder jou. Volgende keer geen pleister, maar deppen. Dan hoef je tenminste niet weg. Dan maar kans op ontsteking.'


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you