• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic


    Your make-up is terrible

    Rikki Madeleine Beck

    "Ehm, hai, ik ben Amy." Ik kijk op en zie een meisje naar me glimlachen. Ze is mooi, met haar blonde krullende haar. Haar blik gaat plotseling over in een bezorgdheid en plotseling zie ik een wit vlindertje voor me vliegen.
    "Kijk." zegt Amy glimlachend terwijl ze ernaar wijst. Ik glimlach licht.
    "Dat is mooi, hoe komt die nou hier?" zeg ik zacht. "Ik ben Rikki." stel ik me vervolgens voor.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 18:19 ]


    Your make-up is terrible

    Nightshade

    "Heb jij al wat onschuldige kindertjes bang gemaakt? De een heeft een vriendinnetje, ik durf te wedden dat hij vast door zal draaien als ik in haar verander en, ik weet nog niet, langzaam laat sterven?" Ik grinnikte, haar methodes bevielen me wel op zich. "Ik heb er al eentje verkracht en ik ben van plan haar een bloed buidel te maken." begon ik met een glimlach. "Ze heet Rikki dus als je die tegenkomt, afblijven. Die is van mij." zei ik streng. Ze gaat op een kist zitten en ik plof weer in mijn stoel. Ik leg mijn handen op de reling en snoof de lucht nog eens in. Het rook nog steeds naar seks en bloed. "Snuif de lucht hier maar eens op, dan ruik je het wel."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [wie heeft zin om dahlia tegen te komen?]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Ayaki.

    Jammer dat het opgedroogd is. Zijn bloed was prachtig, wonderbaarlijk. Glanzend en betoverend op mijn handen.
    Ik word uit mijn gedachten gehaald door het meisje haar woorden.
    'Misschien kun je je beter éérst wassen. Het is een kleine moeite en zo komen er ook heel zeker geen vlekken in je bed. Is alles wel goed?' Mijn ogen glijden langzaam haar kant op. Vers bloed.
    'Ja,' zeg ik met een emotieloze stem en kom langzaam overeind.
    'Ik mis het nu al. Ik heb het te lang niet gevoed, te lang...' fluister ik.
    Het? Niet zo oneerbiedig, Ayaki!
    'Vergeef me,' fluister ik er achteraan, me nauwelijks bewust van het feit dat ik de woorden hardop sprak. Flitsen van de moord, vlak voor mijn ogen, een huis in vuur, hun bloed. Ik bal mijn kleine vuisten en voor een moment schitteren mijn ogen gevaarlijk.
    'Genoeg,' zeg ik met een rauwe stem, totaal anders dan mijn eerdere zachte woorden. Wonder boven wonder luistert Hij en laat me met rust. Voorlopig dan, tot het verlangen weer komt.
    Ik wend me weer tot het meisje, dat me aankijkt met een wat vreemde blik. De mijne blijft neutraal. Dit is al tweehonderd jaar niet anders geweest. Ik heb geen intentie om mijn ware aard dwangmatig verborgen te houden. Ik kan iedereen elimineren die me in de weg zit. Het is alleen veel amusanter om de verbaasde of geschokte uitdrukkingen in hun gezichten te zien als het uur des oordeels heeft geslagen.
    Soms schreeuwen ze, soms smeken ze, soms proberen ze te vechten, maar meestal zijn ze stil. Verstijft van angst. Het gaat me niet om het doden in directe zin, maar in kleine beetjes. Het geeft me genoegen om iemands menselijkheid stukje bij beetje af te scheuren, tot er niets over is dan een hol karkas.
    Er komt een onheilspellende glimlach op mijn gezicht, waardoor mijn uiterlijk wat spookachtigs krijgt.
    Mijn ogen flitsen naar het meisje, kijken haar voor een moment fel aan, waarna ze weer omrand worden door onschuld en emotieloosheid.
    'Ik ben me vergeten voor te stellen. Ik ben Ayaki,' zeg ik en maak een buiginkje.


    No growth of the heart is ever a waste

    [Moet ik bang worden voor het feit dat Ayaki Sals bloed nog steeds bewonderd? D:]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Je hoeft niet bang te worden voor de lieve onschuldige Ayai ^^.


    No growth of the heart is ever a waste

    Amaristus
    'Dat is mooi, hoe komt die nou hier?' zegt ze. 'Vast van buiten gekomen of zo.' 'Ik ben Rikki.' zegt ze dan. Ik glimlach naar haar. Ik wil haar angst. schiet het door mijn hoofd. Ik schud er even mee en kijk haar dan weer aan. Ik kijk ook naar het vlindertje, die steeds hoger en hoger vliegt. 'Heb jij al wat engs meegemaakt hier?' fluister ik. Ze is best een knap meisje, dus de eerste naam die ik denk is Nightshade. Ik kijk bedenkelijk. Wat zou nou haar grootste angst zijn?


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    [Haha, onschuldig? xd. Waarom geloof ik dat nou niet?]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Ze schud haar hoofd eventjes en kijkt ook naar het vlindertje dat hoger en hoger vliegt. Ik kijk er ook naar, hij is mooi en sierlijk. Een insect dat ik wel leuk vind.
    "Heb jij al wat engs meegemaakt hier?" fluistert ze en ik kijk haar even glazig aan. De pijn in mijn onderbuik komt ineens terug waardoor ik mijn hand er op leg.
    "Niet echt." antwoord ik vervolgens. "Alleen de zolder is wel eng. En ik ben blijven haken achter een spijker, volgens mij..." Ik glimlach naar haar.
    "En jij dan?"


    Your make-up is terrible

    Parthenope
    'She's all yours.' Zeg ik als hij duidelijk maakt dat het meisje van hem was. Ik rook eens goed en merkte dat er inderdaad nog sporen van de verkrachting in de lucht zweefden. Ik voelde me goed en uitgerust, misschien zelfs zo goed dat ik wel twee veranderingen kon doen. Hoe zou Matthew reageren als zijn liefje ineens van de trap af kwam donderen? Hij kende me nog niet, als het goed was kende niemand me nog. 'Maar kennelijk heb je dus niet zo'n goede reputatie.' Beaam ik en ik bedenk me dat ik mijn echte lichaam nog beter niet gezien kan laten worden.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 18:36 ]


    yeehh

    [Lol, je moet gewoon bang zijn van Ayakin in het algemeen!(cat)]

    Katherine Sarah Gray
    De jongen beaamt mijn woorden en mompelt vervolgens iets over iets over een 'het' en voeden. Ik kijk rond, misschien heeft hij wel een huisdier. Er valt echter nergens een kooi te vinden.
    Ondertussen blijft de jongen nog steeds in zichzelf praten tot dat hij ineens 'genoeg' zegt. Ik schrik ervan op en wil bijna automatisch 'sorry' zeggen alsof ik ergens mee bezig was en hij vindt dat het genoeg is. Het lukt me echter om mijn excuses net in te slikken. Excuses aanbieden hoef ik niet te doen, ik deed helemaal niets fout.
    Met een rare blik kijk ik hem aan. Is alles wel goed met hem? Hij ziet wel wat bleekjes, misschien heeft hij koorts. Wat hij ook heeft, ik maak me zorgen en het laat me zelfs een beetje ongemakkelijk voelen.
    Als hij me vervolgens met een rare glimlach aankijkt en zich dan ineens doodnormaal voorstelt weet ik het zeker: hij is psychisch niet helemaal normaal. Of misschien heeft hij zijn hoofd heel hard gestoten, maar ik denk dat er een paar steekjes bij hem los zitten. Mijn tante werkt in een psychiatrische inrichting en zij zegt dat gekken inderdaad altijd in zichzelf praten. Zonde, want deze jongen is zo beleefd.
    'Katherine, aangenaam Ayaki.' Onwennig geef ik ook een klein knikje met mijn hoofd, bang hem te beledigen als ik mijn hand uitsteek. Rare snuiter.


    everything, in time

    Sal Levine

    Ik ging door naar buiten. Kon goed zijn dat ik ondertussen mensen was tegen gekomen, maar ik had ze dan niet gezien. mijn blik hielt ik strak op de grond gericht. Het gedoe met Ayaki en zo net met Amy spookte toch nog wat door mijn hoofd. Ze waren geschift, dat wist ik nu zeker. Al wist ik dat van Amy niet zeker, die was gewoon gauw bang. Een grinnikje verliet mijn mond en ik nam plaats op een bankje. Ik keek de tuin door en besefte mij dat het er hier er nog mooi uit zag ook. Heel anders vergeleken met het huis. Dit huis was zo out en verrot, het was een wonder dat het nog overeind stond.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Eheheh...

    Ayaki.

    Het meisje heeft de naam Katherine gekregen. De naam doet er niet toe, noch het uiterlijk of karakter. Louter de smaak van het bloed en de warmte ervan op mijn handen. Heel even doet het me levend voelen.
    'Aangenaam Katherine. Ik zal nu proberen wat te gaan rusten, mijn lichaam heeft kracht nodig voor de jacht. Alsjeblieft, excuseer mij voor een moment. We zullen elkaar snel weerzien.' Met die woorden buig ik nog kort en vervolg mijn weg naar boven. Ik heb de duisternis en rust nodig. Veel impulsen in zo'n korte tijd. Het is lang geleden dat ik me voor het laatst zo gedreven voelde. Ik wil haar bloed. Ik wil het proeven.
    Ik loop naar de tweede verdieping en vervolgens naar de derde, waar de zolder zich bevindt. Rechts achterin de zolder is een ruimte die ik mijn kamer noem, maar waar ik vrijwel nooit slaap. Ik voel me er niet gemakkelijk bij als ik mijn slaapruimte met anderen moet delen en zo goed ken ik de oorspronkelijke bewoners van dit huis nog niet, aangezien ik hier pas ben gaan wonen. Om die reden staat mijn bed er ter decoratie. Maar nu is mijn fysieke gesteldheid in zo'n miserabele staat dat het bed toch aanlokkelijk wordt.
    Ik betreed de donkere ruimte, maar vang meteen de geuren op van de huisgenoten. En niet alleen dat.
    Mijn ogen verwijden zich en ik sta abrupt stil.
    De geur van bloed. En nog een andere vreemde geur die ik niet kan plaatsen. Ik wrijf langs mijn slapen, de zoveelste poging om mijn vermoeidheid weg te jagen.
    Ik nader de twee wezens, een man en een vrouw. Met grote onschuldige ogen kijk ik op naar het tweetal.
    Ik maak een kort buiginkje voor de twee. Beiden torenen ze boven mijn lengte uit.
    'Dit is een rustruimte. Waarom ruik ik bloed?' vraag ik tegen niemand in het bijzonder.
    'Waar is het bloed?' Ik kijk om me heen maar kan behalve de twee mensen niemand vinden.
    'Ik wil het. Ik kan niet rusten. Mijn lichaam verlangt naar..'
    Geef het me, Ayaki!
    Ik knipper een paar keer met mijn ogen om weer in de werkelijkheid te komen.
    'Mijn verontschuldigingen, ik liet me meeslepen.' Met die woorden loop ik naar achteren, doe mijn schoeisel uit en ga op bed liggen.


    No growth of the heart is ever a waste

    [wie is er nog alleen?]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Nightshade

    "She's all yours." zegt ze. Ik knikte. "Mooi." zei ik met een glimlach. "Maar kennelijk heb je dus niet zo'n goede reputatie." zei ze toen. Ik lachte hard. "Heb ik juist wel, ik ben een vampier. Ben je vergeten dat wij, vampieren, mensen kunnen beïnvloeden, dingen kunnen laten vergeten." zei ik rustig, "Ze weet niks meer en denkt dat het aan haar geheugen ligt en zal voor alles logische verklaringen bedenken die niks met mij te maken hebben." Ik grijnsde. "Handig hé?" Toen zag ik dat een kleine jongen de zolder opkwam. " Dit is een rustruimte. Waarom ruik ik bloed?" vroeg hij, "Waar is het bloed?" Hij kijkt om zich heen. "Ik wil het. Ik kan niet rusten. Mijn lichaam verlangt naar.." Hij knipperde even met haar ogen. "Mijn verontschuldigingen, ik liet me meeslepen." Ik stond op en ging voor hem staan. "Dit is mijn gedeelte van de zolder, waarom denk je dat er een deur zit? En ik heb bloed gedronken, van Mijn slachtoffer." Ik benadrukte de mijn om duidelijk te maken dat zij van mij was. "Maar als je bloed wilt, ik heb wel wat." Ik pakte een zak vol bloed uit mijn kast en gooide het naar hem. "Hier."

    [ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 19:21 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.